Το δηλητήριο του ρατσισμού: Οι αφηγήσεις διάσημων NBAers

Όσο η αμερικανική κοινωνία εθελοτυφλεί και δεν ακούει, τόσο οι φωνές των μαύρων (και όχι μόνο) αθλητών θα πληθαίνουν. Το μίνι ντοκιμαντέρ του 'Bleacher Report' με τα παιδικά βιώματα διάσημων αθλητών το πιστοποιεί.

Το δηλητήριο του ρατσισμού: Οι αφηγήσεις διάσημων NBAers

Αμερικανικός νότος, 1962. Ακόμη κι ένας βιρτουόζος πιανίστας που πληρώνεται αδρά για παραστάσεις σε σπίτια πλουσίων ή υπερπλήρη θέατρα δεν του επιτρέπεται να χρησιμοποιεί την ίδια τουαλέτα ή να διαμένει στα ίδια ξενοδοχεία με τους συνανθρώπους του. Διότι είναι μαύρος. Κατώτερος. Σε όλα του.

Το 'Green Book', πολύ πριν ο Πίτερ Φαρέλι βραβευτεί για το κινηματογραφικό δημιούργημά του και στον Μαχερσάλα Αλί απονεμηθεί το δεύτερο προσωπικό Όσκαρ Β' Ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του, είναι ο οδηγός της επιβίωσής του σε μια βίαιη και άκρα ρατσιστική κοινωνία που στερείται ισονομίας, ορθότητας και σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα. Κοινωνία - λαιμητόμος για κάθε μη λευκό πολίτη. Η δουλεία είχε καταργηθεί από τις 18 Δεκεμβρίου του 1865 με νόμο που υπέγραψε ο Πρόεδρος Άντριου Τζόνσον, τα κατάλοιπά της ωστόσο εξακολουθούν να 'φωλιάζουν' σε σπίτια, καταστήματα, στους δρόμους. Παντού.

57 χρόνια μετά την ωμότητα που ο Ντον Σίρλεϊ βίωνε, ταξιδεύοντας σε μέρη απαγορευμένα μόνο και μόνο για να μοιράσει πολιτισμό διασκεδάζοντας την 'ανώτερη τάξη', λένε πως ο κόσμος είναι διαφορετικός. Όντως; Ας δεχθούμε ότι προόδευσε. Πόσο άλλαξε παρόλα αυτά; Βελτιώθηκε η κατάσταση ή η διαφορετικότητα, πάσης φύσεως, εξακολουθεί να απομακρύνει τους ανθρώπους, συνεχίζει να παράγει απέχθεια, ακόμη και μίσος; Αν λάβουμε υπ' όψιν πως μόλις το 2013 Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ έπαψε να χρησιμοποιεί τον όρο 'νέγρος' και τον αφαίρεσε από κάθε νέο έντυπό του, γιατί -κάλλιο αργά- θεωρήθηκε παρωχημένος και προσβλητικός, ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς. Οι συνειδήσεις παραμένουν διαβρωμένες, από τα μυαλά δεν έχει απαλειφθεί στο όλον του.

Αν αμφιβάλλεις, αφιέρωσε 4.5 λεπτά για δεις το video. Με ήχο, παρακαλώ. Για να διαπιστώσεις, ακούγοντας διάσημους αθλητές των ΗΠΑ, τις βαθιές ρίζες του δηλητηρίου που κουβαλά στα κύτταρά της μια νοσηρή κοινωνία - όχι μόνο η αμερικανική. Παγκοσμίως.

Στο διδακτικό 'Are you Listening?' του Bleacher Report, ο Μάικ Κόνλεϊ (Γκρίζλις), ο Μπράντλι Μπιλ (Γουίζαρντς), ο Σι Τζέι ΜακΚόλουμ (Μπλέιζερς), ο Τζέιλεν Μπράουν (Σέλτικς), η Έι Τζα Γουίλσον (Aces, rookie of the year στο WNBA) και ο Αντρέ Ιγκουαντάλα (Γουόριορς) κλήθηκαν να περιγράψουν τη σκηνή στην οποία οι ίδιοι έγιναν τα θηράματα των αιμοβόρικων θηρίων. Το πότε και πού άκουσαν για πρώτη φορά τη 'Ν-word'. Στη δανική γλώσσα, αφορά την κατηγορία των 'ουσιαστικών ουδετέρου γένους'. Στην αμερικανική αργκό, είναι η λανθάνουσα έκφραση για το 'νέγρος-α'.

Σε ασπρόμαυρο (όχι τυχαία backround) παρατηρείς αθλητές, που δεν δειλιάζουν στο παρκέ, να κομπιάζουν στα λόγια. Να μην έχουν ξεχάσει, σαν να 'ταν χθες, αλλά ταυτόχρονα να μην θέλουν να θυμούνται. Σημάδια βαθιά, ιστορίες βιωματικές. Ο Μπιλ και ΜακΚόλουμ στο δημοτικό, ο Κόνλεϊ στο γυμνάσιο, η Γουίλσον όταν της είπαν ότι πρέπει να κοιμηθεί έξω. Ένας-ένας ξεχωριστά, καταλήγοντας πως ο ρατσισμός είναι εκεί, δεν έχει πάει πουθενά - δυστυχώς. Ρωτήστε τον Κάπερνικ.

News 24/7

24MEDIA NETWORK