Ο 'αποκεφαλισμός' των δικεφάλων έγινε σε δημόσια θέα

Από τη στιγμή που μια από τις προημιτελικές σειρές του πρωταθλήματος δεν διεξάγεται καθόλου, οι κρίσεις του ΑΣΕΑΔ κοστολογούνται ανεκτίμητης αξίας και μια ομάδα εμφανίζεται με 6 επαγγελματίες, είναι αυταπόδεικτο πως ελληνικό μπάσκετ έχει βρεθεί σε μια δίνη εσωστρέφειας που το 'ρουφάει' στον πάτο. Έχοντας μπει σε μια μηχανή του χρόνου και ταξιδεύοντας στο παρελθόν.

Αν ψάξεις για παρηγοριά, θα τη βρεις στην προσπάθεια που γίνεται από τους πρωταγωνιστές (παίκτες και προπονητές) να διατηρήσουν ζωντανό ένα μέρος της κανονικότητας. Ο Ήφαιστος και το Περιστέρι προσφέρουν μια συναρπαστική σειρά που θα κριθεί επί ίσοις όροις στο τρίτο παιχνίδι, με τους νησιώτες μάλιστα να έχουν το μομέντουμ, ο Προμηθέας επιβεβαίωσε πως δικαίως ανήκει στην ελίτ, ενώ ο Χολαργός έδωσε ένα σκληρό μάθημα στην ΑΕΚ.

Όλα τα παιχνίδια μεταδόθηκαν τηλεοπτικά από την ΕΡΤ και όσοι έτυχε ή κάθισαν να τα παρακολουθήσουν τουλάχιστον είδαν δράση. Αυτό που ελκύει το θεατή.

Ήφαιστος Λήμνου - Περιστέρι (1-1)

Ομολογουμένως ο Ήφαιστος είναι ομάδα υπερβάσεων. Η πρώτη νίκη της ιστορίας του σε αγώνα playoffs ήταν άλλη μία. Για το τι συνέβη στο 77-71 επί του Περιστερίου, που ταλαιπωρήθηκε για να φτάσει σύσσωμο στη Λήμνο, μην κοιτάξεις στο τελικό +6. Ρίξε μια ματιά στη διαφορά του συστήματος αξιολόγησης που φτάνει τις 23 μονάδες (92 έναντι 69). Όσες περίπου και το μεγαλύτερο προβάδισμα της ομάδας του Σωτήρη Μανωλόπουλου στα μέσα της τρίτης περιόδου. Ο Τζέρι Σμιθ άγγιξε σχεδόν το τέλειο (25 πόντοι με 8/14 σουτ, 10 ασίστ, 5 ριμπάουντ), επαναλαμβάνοντας εμφάνιση αντίστοιχη εκείνων του α' γύρου της κανονικής περιόδου.

ΠΑΟΚ - Προμηθέας Πάτρας (0-2)

Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη, δεν λένε; Ακριβώς αυτό συνέβη στο 'Παλατάκι', καθώς ο πολύ πιο γεμάτος Προμηθέας πέτυχε 10 περισσότερους πόντους στην τελευταία περίοδο (28-18) και προκρίθηκε για δεύτερη σερί σεζόν στα ημιτελικά του πρωταθλήματος. Εφέτος είναι ενδεχομένως η ευκαιρία ν' ανταμειφθεί για την αγωνιστική συνέπεια με τη συμμετοχή του στους τελικούς! Τα δάκρυα του Ηλία Παπαθεοδώρου μετά τον αποκλεισμό δεν είναι παρά η αντανάκλαση του σμπαραλιασμένου ειδώλου του ΠΑΟΚ στο δεύτερο μισό της σεζόν. Λίγοι είχαν τα κότσια να κοιτάξουν τον καθρέπτη και να δουν τη δυσβάσταχτη πραγματικότητα. Μέχρι τη συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου όλοι ήταν εκεί λίγο-πολύ. Μετά, μην τους είδατε. Όσοι ήπιαν το δηλητήριο μέχρι τέλους "είναι μέρος της ιστορίας του ΠΑΟΚ", όπως κατέληξε ο Έλληνας κόουτς. Όχι, δε, αυτοί που οφείλουν να δώσουν τη λύση. Αφού δεν είναι ούτε καν κομμάτι του προβλήματος.

Χολαργός - ΑΕΚ (1-1)

Όταν ο Άρης Λυκογιάννη ομολογεί πως "είχαμε κανονίσει τα εισιτήρια των ξένων και είχαμε κλείσει ένα μεγάλο τραπέζι για την ομάδα", προκειμένου ν' αποχαιρετιστούν, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο απροετοίμαστη πνευματικά και ανήμπορη αγωνιστικά εμφανίστηκε η ΑΕΚ στο 'Αντ.Τρίτσης'. Να δεχθούμε την πίεση που απορρέει από το ρόλο του φαβορί. Να δεχθούμε τις πρόσφατες προσθήκες που ανακάτεψαν το μείγμα. Να δεχθούμε πως στο φινάλε κανένας δεν θα θυμάται το σκορ, εφόσον η ομάδα του Λούκα Μπάνκι προκριθεί στα ημιτελικά. Μη αποδεκτή ωστόσο η νοοτροπία του ωχαδερφισμού όταν παρά το 31-13 στις αρχές της δεύτερης περιόδου, ουδείς ασχολήθηκε με την αμυντική αποστολή του, επιτρέποντας σε μια ομάδα χωρίς τον καλύτερο παίκτη της (Γιάνκοβιτς) και τη χειρότερη επίδοση στα τρίποντα να πετύχει τους περισσότερους πόντους που είχε σκοράρει εφέτος - εξαιρουμένου του αδιάφορου αγώνα με τον Πανιώνιο στις 7 Μαΐου.

φωτογραφίες: eurokinissi