Ήθελε διοικητή, όχι στρατιώτη ο ΟΣΦΠ

Ο Ε. ΜΙΧΟΣ γράφει για το έμμεσο "mea culpa" του Μαρινάκη που λειτούργησε ως ηγέτης, αποφασίζοντας στο συγκεκριμένο τάιμινγκ, κόντρα στον εφησυχασμό και μη λογαριάζοντας το κόστος, να αντικαταστήσει τον δημοφιλή "man of the club" Λεμονή με προπονητή μακράς πνοής. Η ανάγκη για συσπείρωση – ενότητα και η...μεταγραφική προίκα.

Ήθελε διοικητή, όχι στρατιώτη ο ΟΣΦΠ

Το ότι ο Τάκης Λεμονής ήταν... προσωρινός προπονητής στον Ολυμπιακό μπορεί στη πορεία πολλοί (από οπαδούς μέχρι και δημοσιογράφους) να το... ξέχασαν, επηρεασμένοι προφανώς κι από το... συναισθηματικό δέσιμο με το συγκεκριμένο πρόσωπο (το " Τάκη, ψυχάρα, Ολυμπιακάρα" τα λέει όλα)! Ευτυχώς όμως, για τον Οργανισμό Ολυμπιακό, δεν το... ξέχασε, ούτε... παρασύρθηκε από την υπέροχη ψευδαίσθηση των 6 σερί νικών, ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Ο ηγέτης του δηλαδή...

Το ότι ο Τάκης Λεμονής ήταν και είναι για τον Ολυμπιακό αυτό που πολύ εύστοχα περιγράφουν οι Άγγλοι με τον όρο "man of the club", ουσιαστικά το είχε δεχτεί πρώτα από όλα ο "Sir Takis". Διαφορετικά δεν θα επέστρεφε στον "ερυθρόλευκο" πάγκο ως "αντί – Χάσι" τον Σεπτέμβριο, παρότι μόλις λίγους μήνες πριν ο Μαρινάκης (σωστά) δεν τον θεώρησε ικανό και κανονικό προπονητή -παρά την κατάκτηση του πρωταθλήματος- για να κτίσει τον "νέο Ολυμπιακό".

Κατά συνέπεια η αποδοχή εξαρχής από τον ίδιο, τον Τάκη Λεμονή, της προσωρινότητας του αυτής, καταρρίπτει και τα όποια... "ελαφριά" επιχειρήματα των "φιλό - Λεμονικών" πως "δεν ήταν ηθικό" από πλευράς Μαρινάκη να τον τελειώσει τώρα -πόσο μάλλον από την στιγμή που ανέδειξε την ομάδα πρωταθλήτρια χειμώνα όπως υποσχέθηκε- αλλά έπρεπε να τον αφήσει ως το καλοκαίρι. Μια και μιλάμε περί ηθικής, σύμφωνα με το ρεπορτάζ προτάθηκε στον Λεμονή να συνεχίσει από άλλο πόστο, όπως είχε συμβεί και τον περασμένο Μάιο (που αρνήθηκε αλλά μετά μάλλον το... μετάνιωσε).

Και για να μιλάμε χωρίς... μαλλιά στη γλώσσα μας, ανεξάρτητα από την αναγνώριση ή λατρεία που έχουν οι περισσότεροι φίλοι του Ολυμπιακού στον "στρατιώτη και γαύρο Τάκη", αλλά και την αναμφισβήτητη αγάπη του Λεμονή για τον σύλλογο, ξέρει ο ίδιος πολύ καλά πως δύσκολα θα δούλευε κάπου αλλού. Όπως είχε να δουλέψει από τον Οκτώβριο του 2013 (με εξαίρεση ένα 5μηνο πέρασμα από την Σαουδική Αραβία). Γιατί μακρυά από τον Ολυμπιακό δεν έχει να επιδείξει κάτι ιδιαίτερο, ούτε φοβερό βιογραφικό ομάδων στις οποίες δούλεψε. Ας παραδεχτούμε, λοιπόν, πως βασικά η αγάπη μιας σημαντικής μερίδας των "ερυθρόλευκων" οπαδών τον έφερε και τον ξανάφερε πίσω...

ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΠΙΛΟΓΉ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΤΟΥ

Να δεχτώ πως οι "men of the club" είναι για Μάρτιο και μετά, όχι για Σεπτέμβριο. Την επιστροφή όμως, του Τάκη Λεμονή στον πάγκο του Ολυμπιακού "πριμοδότησαν" οι εξής συνθήκες: 1η) γνωρίζει τον σύλλογο πολύ καλά αλλά και την τωρινή ομάδα, λόγω του περσινού (έστω και σύντομου) περάσματος του. Άρα δεν θα χανόταν χρόνος προσαρμογής, 2η) είχε κάνει πρωταθλητισμό, είχε τον... αέρα του Τσάμπιονς Λιγκ, έχει και την... ψυχολογία (εξπέρ). Και τα τρία απαραίτητα για να "μαζευτεί" τότε το πράγμα και να στρώσει κάπως η ομάδα, ώστε να αποφευχθούν οι συντριβές από τα μεγαθήρια (Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους) και να μην χαθεί η επαφή με την κορυφή στη Super League, 3η) η αποδοχή του κόσμου και των ΜΜΕ, που θα... απολάμβανε ο επικοινωνιακός Τάκης Λεμονής θα λειτουργούσαν αν χρειαζόταν με την παρουσία του και σαν απορροφητήρας αποσυμπίεσης, στη περίπτωση που τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά, 4η) Η διοίκηση θα είχε μικρότερη πίεση και περισσότερο χρόνο για να ψάξει και να βρει τον ξένο προπονητή... μακράς πνοής που ήθελε και δεν προλάβαινε μετά την άρον, άρον απόλυση του Χάσι, 5η) Ο συγκεκριμένος θα ήταν πολύ πιο εύκολα διαχειρίσιμος ή και ... εύπλαστος, από κάθε άποψη, συγκριτικά με οποιονδήποτε άλλον...

Κατά συνέπεια μιλάμε για μια συνειδητή επιλογή από πλευράς Μαρινάκη να ξανά εμπιστευθεί μετά τον Χάσι τον Τάκη Λεμονή. Κι αν μιλάμε μόνο με βάση τα αποτελέσματα ήταν και σωστή, με την έννοια πως ο Ολυμπιακός είναι πρώτος παρά την αγωνιστική προβληματικότητα του (που δεν έχει να κάνει πάντως με το ρόστερ, το οποίο θεωρώ ποιοτικό). Βέβαια με το ίδιο σκεπτικό σωστή αποδείχθηκε και η καλοκαιρινή επιλογή του Κοσοβάρου κόουτς, με την έννοια πως πέτυχε τον πρώτο μεγάλο στόχο, της επιστροφής στους χρυσοφόρους ομίλους του Champions League. Για να ακολουθήσει το... χάος

ΘΕΜΑΤΑ... ΣΕΒΑΣΜΟΥ

" Αν με βάση το αποτέλεσμα αποδείχθηκε σωστή τον Σεπτέμβριο η πρόσληψη Λεμονή, δεν είναι λάθος τώρα η αντικατάστασή του", το εύλογο, ρητορικό ερώτημα. Μόνο που το πρωτάθλημα είναι ένας μαραθώνιος και ο Ολυμπιακός του Λεμονή παρά την πρωτιά στη βαθμολογία δεν βελτιώθηκε όσο θα έπρεπε. Ή να το πω καλύτερα παραμένει με άλυτα αγωνιστικά προβλήματα. Συνεχίζει να δέχεται εύκολα - και φθηνά - γκολ, αυτά που βάζει βασίζονται περισσότερο στην ατομική ποιότητα και έμπνευση των παικτών του και όχι σε ομαδικές συνεργασίες, μένει σε χαμηλή ένταση στους αγώνες και ... παραπαίζει με την φωτιά, όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος.

Και το χειρότερο: δεν μπόρεσε ο Τάκης Λεμονής να διαχειριστεί τους παίκτες του, που με το παραμικρό γκρίνιαζαν ενώ δεν είχαν πρόβλημα να τον... εκθέσουν με την εικόνα ή την αντίδρασή τους δημοσίως. Κοινώς είχε χάσει ή δεν κέρδισε τον σεβασμό τους, εξαρτώμενος από τις ... διαθέσεις τους. Προσοχή λέω για αυτά που έχουν συμβεί δημοσίως και όχι για περιστατικά που παραμένουν κρυμμένα στο Καραϊσκάκης ή στου Ρέντη, στις προπονήσεις ή στα αποδυτήρια (τα οποία είχε χάσει κατά γενική ομολογία)...

Στο δια ταύτα: ένας Οργανισμός όπως ο Ολυμπιακός, δεν θα μπορούσε να έχει απαιτήσεις και προοπτικές με βασικό προπονητή τύπου Τάκη Λεμονή... Πέρασαν οι εποχές που αρκούσε να αγοράζεις παίκτες για να παίρνεις πρωταθλήματα ακόμη κι αν είχες μια ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΑ στον πάγκο...

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ Ο... ΛΕΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Δεν ήταν απλώς θέμα ψυχολογίας, που εννοείται ότι ο Λεμονής είναι εξπέρ για κάποιο συγκεκριμένο διάστημα και ΜΟΝΟ στο ρόλο του ... "man of the club"... Χρειάζεται να μπορείς να δώσεις κατεύθυνση, στρατηγική, οργανωτική αντίληψη, προσέγγιση στα σύγχρονα ποδοσφαιρικά πράγματα. Και όλο αυτό το ΠΑΚΕΤΟ δεν το έχει ο προπονητής Λεμονής του σήμερα...

Στον Ολυμπιακό ήταν ο Βαλβέρδε, ο Μίτσελ, ο Μάρκο Σίλβα, προπονητές με προσωπικότητα και περγαμηνές. Το πρόβλημα είναι οτι ο πάγκος του Ολυμπιακού την τελευταία 2ετία έχει γίνει προσβάσιμος στον κάθε τυχαίο, "τυχοδιώκτη", καλό στρατιώτη - οπαδό (που τυγχάνει κι αγαπημένος της εξέδρας). Ο Ολυμπιακός όμως, έχει άλλο ειδικό βάρος κι αν το αποφασίσει ο Βαγγέλης Μαρινάκης, θα ξαναβρεί την (αγωνιστική) αίγλη του. Και η επιλογή του νέου προπονητή αποτελεί πλέον το Α και το Ω...

Το βάρος μιας επιλογής, όπως η παύση του "προσωρινού" Λεμονή με την ομολογουμένως σημαντική δημοφιλία στον κόσμο του Ολυμπιακού, είναι τεράστιο. Πόσο μάλλον όταν η ομάδα είναι πρώτη έχοντας καλύψει κι ένα – 5. Θα έχει και κόστος. Αλίμονο όμως, αν σε τόσο σοβαρές αποφάσεις ο πρόεδρος ακούει τον κόσμο, κρίνει με βάση τα γκάλοπ και δεν δείχνει αποφασιστικότητα. Δεν είναι ηγέτης τότε...

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, λοιπόν, ως ηγέτης δεν δίστασε να την πάρει, γνωρίζοντας πολύ καλά πως θα έχει 1000% την ευθύνη για ότι θα ακολουθήσει. Δεν φοβήθηκε να αντικαταστήσει τον προπονητή του, έχοντας πειστεί πως στηρίζοντας και κρατώντας τον Sir Takis ακόμη στο πλέον αισιόδοξο σενάριο, η ομάδα δεν θα έπαιζε καλύτερα από ότι τον Δεκέμβριο.

Και το ένστικτο του ηγέτη προφανώς και έλεγε στον Μαρινάκη πως αυτό δεν θα αρκούσε για την κατάκτηση του 8ου σερί τίτλου, με αντιπάλους την ΑΕΚ που αυτοκτόνησε δις στον πρώτο γύρο( όταν μετά την ήττα του Ολυμπιακού από τον Ατρόμητο πήγε κι έχασε στην Τρίπολη με αποτέλεσμα το -5 να μην πάει -8 και με το 0-0 που έφερε με τον Απόλλων στο ΟΑΚΑ) αλλά και τον αδύναμο εκτός έδρας ΠΑΟΚ.

Στο δεύτερο μισό η Ένωση μπορεί να μην είναι τόσο ευάλωτη στα κρίσιμα ματς και τον "δικέφαλο" να βοηθήσουν να αποκτήσει την δυναμική πρωταθλητή που του έλειψε. Ποιος ξέρει σε έναν τέτοιο σφοδρό πόλεμο, άρα πρέπει να προετοιμαστείς παίρνοντας και το ρίσκο να αλλάξεις προπονητή και να χώσεις λεφτά, από την στιγμή που σιγουρεύτηκες πως ο Λεμονής είχε "καεί"...

ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ... ΔΙΟΙΚΗΤΗ, ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

Οι 6 σερί νίκες εύκολα μπορούσαν να δημιουργήσουν εφησυχασμό, σε μια ομάδα που στην άκρη του πάγκου της είχε επιλοχία και όχι διοικητή. Κάτι που πρώτα από όλα το... ένιωθαν οι “ερυθρόλευκοι”παίκτες. Κι αυτό δεν ήταν καλό γιατί πολλές φορές... λειτουργούσαν μέσα στον Οργανισμό Ολυμπιακός ανάλογα με τα κέφια της ημέρας

ΥΓ.1 Οι ηγέτες δεν είναι κακό -το αντίθετο- να αναφωνούν καμιά φορά και το... "mea culpa" και ο Βαγγέλης Μαρινάκης ουσιαστικά το έπραξε εμμέσως, με την αντικατάσταση στο συγκεκριμένο τάιμινγκ του Τάκη Λεμονή

ΥΓ.2 Οι ερυθρόλευκοι θα πρέπει να καταλάβουν πως ο διπλός ανταγωνισμός στην μάχη του τίτλου με τους δύο δικέφαλους και οι γενικότερες "αντί – Ολυμπιακές" εξωαγωνιστικές συνθήκες, απαιτούν τον υψηλότερο δείκτη συσπείρωσης και ενότητας...

ΥΓ.3 Με τις αντιδράσεις που προκάλεσε η αντικατάσταση Λεμονή και ερμηνεύοντας το πως λειτουργεί ο Μαρινάκης, είμαι βέβαιος πως θα προικίσει τον "αντί-Takis" με δυο δυνατές μεταγραφές

ΥΓ.4 Σε θεωρητική βάση ο Όσκαρ Γκαρσία πρέπει να είναι πολύ κοντά στο μοντέλο Βαλβέρδε, με το επιθετικό ποδόσφαιρο που αρέσει στους Ολυμπιακούς, σίγουρα ένας σύγχρονος και φιλόδοξος προπονητής (έστω και με τις δικές του... παραξενιές).

News 24/7

24MEDIA NETWORK