Με νέο αίμα "απάντησε" στην οργή της εξέδρας

Δεν είχε μεγάλη σχέση με ό,τι είχαμε δει το προηγούμενο διάστημα, η εμφάνιση του Ολυμπιακού κόντρα στον Παναιτωλικό. Μπορεί και στην αντίστοιχη αναμέτρηση του πρώτου γύρου στο Αγρίνιο οι «ερυθρόλευκοι» να είχαν επιβληθεί με σχετική άνεση 4-1, ωστόσο, στην αναμέτρηση του «Καραϊσκάκης» είδαμε και πράγματα που έλειψαν πολύ στη διάρκεια της περιόδου.

Το νέο αίμα που μετάγγισε στην ενδεκάδα ο Χρήστος Κόντης δεν έδωσε απλά ενθουσιασμό και τρεξίματα, αλλά βελτίωσε την εικόνα σε ορισμένους πολύ σημαντικούς τομείς. Η παρουσία του Θανάση Ανδρούτσου σε ρόλο κεντρικού μέσου, αντί του Ταχτσίδη, μπροστά από τον Ρομαό και πίσω από τον Φορτούνη, έδωσε ρυθμό, περισσότερο τρέξιμο και καλύτερο ρυθμό στην ανάπτυξη των γηπεδούχων, έστω κι αν για μία ακόμη φορά υπήρξαν αμυντικές αδυναμίες.

Ο Λευτέρης Χουτεσιώρης έκανε σπουδαία εμφάνιση και κατέβασε τα ρολά στην παρθενική του εμφάνιση σε αγώνα πρωταθλήματος. Στα 23 του χρόνια, περίμενε καρτερικά την ευκαιρία για να «δείξει» και την άρπαξε από τα μαλλιά, με τουλάχιστον τέσσερις σωτήριες επεμβάσεις.

Ο Μάριος Βρουσάι σε ρόλο αριστερού εξτρέμ, έπαιξε με θάρρος και με θράσος. Πήγε ακόμη και σε προσωπικές ενέργειες, μαζεύοντας πάνω του δύο και τρεις αντιπάλους, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους συμπαίκτες του να εκμεταλλευθούν τους κενούς χώρους όπως έγινε, χαρακτηριστικά, στη φάση του 1-0. Μέχρι και τακουνάκι-ασίστ προς τον Χατζισαφί έκανε στη φάση του 3-0, με τον Ιρανό μπακ να φεύγει στο χώρο και να σερβίρει στον Καρίμ, για να μπει ο τελευταίος με τη μπάλα στα δίχτυα...

Όλα τα παραπάνω, λειτούργησαν καταλυτικά για να ρολάρει ξανά ο Ολυμπιακός και να δώσει απαντήσεις στους οργανωμένους που περίμεναν τους ποδοσφαιριστές με άγριες διαθέσεις. Τα πανό δυσαρέσκειας σε βάρος των παικτών, σε συνδυασμό με τις αποδοκιμασίες ακόμη και στο ξεκίνημα του β’ μέρους, ενώ το σκορ είχε εκτοξευθεί ήδη στο 4-0, ήταν ενδεικτικά του κλίματος.

Έστω κι αν το μεγαλύτερο μέρος του κοινού αντέδρασε με το ζεστό του χειροκρότημα, από ένα σημείο και μετά, πολλοί παίκτες γνωρίζουν ότι η προσφορά τους ήταν κατώτερη του αναμενομένου, αλλά αυτή την ευκαιρία τουλάχιστον δεν την άφησαν ανεκμετάλλευτη.

Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι το 4-0, με τα γκολ να μπαίνουν σε διάστημα 22 λεπτών, είχαν δημιουργηθεί όλες κι όλες πέντε τελικές, άρα μιλάμε για αποτελεσματικότητα κορυφαίου επιπέδου. Από την άλλη πλευρά, και το ότι οι «τελικές» ήταν 14 για τον Ολυμπιακό και 12 για τον Παναιτωλικό που κατέβηκε για να παίξει μπάλα κι ας το πλήρωσε, λέει ότι -αν μη τι άλλο- στην ανασταλτική λειτουργία πρέπει να γίνει ακόμη πολλή δουλειά.

Φορτούνης, Μιραλάς, Καρίμ, Ρομαό και Χατζισαφί, πάντως, δούλεψαν σε υψηλές στροφές, έβγαλαν διάθεση, συνεργασίες, ποιότητα. Με το 4-0 από το 46' ο Χρήστος Κόντης είχε την ευκαιρία να δώσει χρόνο και σε άλλα νέα παιδιά, όπως ο Βέργος και ο Ιγκόρ, ενώ πήρε λεπτά και ο Αντρέ Μαρτίνς. Την ίδια ώρα, ο συμπατριώτης του κόουτς, Πέδρο Μαρτίνς, πήρε μια –πρώτη- γεύση απ’ όλα τα διαθέσιμα όπλα, λίγες ημέρες πριν από το τελικό ξεκαθάρισμα.

Επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά συνέβησαν με τον Μάριν καθηλωμένο στον πάγκο (σ.σ. δείγμα ίσως και για το ότι δύσκολα θα συνεχίσει μετά από το καλοκαίρι…), αλλά και τον Ταχτσίδη. O άξονας του Ολυμπιακού «φωνάζει» εδώ και μήνες ότι έχει ανάγκη από φρεσκάδα και ταχύτητα, κάτι που δεν έχει περάσει απαρατήρητο ούτε από το νέο προπονητή…

Όσο για τον Ρομαό, ήταν πυρακτωμένος από το πρώτο λεπτό. Σκόραρε για πρώτη φορά φέτος στο πρωτάθλημα, αλλά είχε και πολλά νεύρα, δείγμα του ότι ίσως είναι και ενοχλημένος από τα σενάρια που δεν του εξασφαλίζουν, από τώρα, την επόμενη μέρα στον Πειραιά. Καλά έκανε ο Κόντης και τον αντικατέστησε μετά από μία ώρα παιχνιδιού, καθώς είχε αρχίσει να φλερτάρει με τη δεύτερη κίτρινη κάρτα…

Συμπερασματικά, κάποια από τα στοιχεία που είδαμε από πλευράς Ολυμπιακού στο συγκεκριμένο παιχνίδι θα πρέπει να αποτελέσουν οδηγό για την επόμενη σεζόν. Η γρήγορη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση και το αντίστροφο, το πλάτος στα «φτερά», οι προσωπικές ενέργειες κατά μέτωπο, η ομαδική διάθεση για πρέσινγκ ψηλά. Υπήρξαν, όμως, και αρκετές φάσεις που η κυκλοφορία έπρεπε να γίνει ακόμη πιο γρήγορα και απλά, καθώς υπήρξαν κινήσεις στο χώρο, αλλά οι κάτοχοι της μπάλας ή την κράτησαν παραπάνω, ή δεν είδαν τι συμβαίνει γύρω τους…