Κόουτς Γιούρι κάτι πάει στραβά…

Δεν έχει περάσει και μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που είχαμε γράψει για την ΑΕΚ και για τον Γιούρι Ζντοβτς ότι το μπάσκετ που παίζει δεν είναι ανάλογο ούτε του ρόστερ που διαθέτει ούτε και αυτό που προσδοκά κατά πάσα πιθανότητα η διοίκηση της ομάδας και ο κόσμος της.

Ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω είναι κοντά στο μπασκετικό τμήμα αφού βλέπει ότι και φέτος από το ποδοσφαιρικό μάλλον δεν μπορεί να περιμένει διακρίσεις. Κανείς φυσικά δεν μπορεί να ξεχνά ότι η μπασκετική ΑΕΚ έχει την δική της ένδοξη ιστορία και αποκλειστικά το δικό της κοινό, το οποίο είναι και απαιτητικό και ξέρει και μπάσκετ.

Η ΗΤΤΑ ΣΤΟ ΣΕΦ ΔΕΝ ΕΚΡΟΥΣΕ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ

Ας βάλουμε μία σειρά στις σκέψεις μας και στα γεγονότα. Μέχρι το Σάββατο το απόγευμα η ΑΕΚ ήταν μαζί με τον Ολυμπιακό η μοναδική αήττητη ομάδα στο πρωτάθλημα. Μπορεί να μην κατηφόρισε στο ΣΕΦ σαν το μεγάλο φαβορί για να κερδίσει τους ερυθρόλευκους, αν μη τι άλλο όλοι σχεδόν περίμεναν ότι θα εμφανιστεί περισσότερο ανταγωνιστική. Το τελικό 78-67 που έγραψε το ταμπλό του Ειρήνης και Φιλίας, μάλλον την κολάκεψε και μάλλον την οδήγησε στο να κρύψει κάτω από το χαλί αρκετές από τις αδυναμίες και τις εμμονές που έχει στο παιχνίδι της. Αυτό ήταν ίσως και ένα από τα βασικά αίτια της εμφάνισης και της ήττας την Τρίτη στην Πολωνία.

Με τον Ολυμπιακό η ΑΕΚ για ένα ακόμα παιχνίδι πήγε να καταστρέψει το παιχνίδι του αντιπάλου με την άμυνα της και στην επίθεση δεν έδειξε να έχει εμπνεύσεις αλλά ούτε διάθεση να ρισκάρει. Μα να ρισκάρει με τον Ολυμπιακό θα διερωτηθούν κάποιοι. Ναι γιατί όχι, τι χειρότερο θα είχε να αποδείξει στην εικόνα της από αυτό που μας έδειξε. Βρέθηκε να χάνει με 20 πόντους, ο Ολυμπιακός ψιλοχαλάρωσε με αποτέλεσμα να πέσει η διαφορά. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα αντί να χτυπήσει καμπανάκι, να προσπεράσει αρκετά προβλήματα για μία ακόμα φορά. Αλήθεια τώρα ήταν αυτή εμφάνιση σε ντέρμπι πρωτοπόρων;

Δεν είναι μόνο η ήττα. Είναι η εικόνα επαναλαμβάνουμε. Είδαμε εμπνεύσεις τύπου να ποστάρουν οι Σάκοτα και Μιλόσεβιτς με αποτέλεσμα η μία χαμένη επίθεση να διαδέχεται την άλλη. Είδαμε την ΑΕΚ να μην τρέχει, την ΑΕΚ να πηγαίνει να καταστρέψει και όχι να δημιουργήσει. Θα πει κανείς και ο Παναθηναϊκός διασύρθηκε στο ΣΕΦ από τον Ολυμπιακό. Δεν θα έχει άδικο, αλλά η Ένωση συνάντησε έναν άλλο Ολυμπιακό, πολύ πιο χαλαρό από πολύ νωρίς. Ένα Ολυμπιακό ο οποίος από ένα σημείο και μετά έκανε μόνο τα απαραίτητα προκειμένου να κλειδώσει την νίκη και επικράτησε στο ρελαντί.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ

Έτσι φτάσαμε στο σημερινό παιχνίδι για το Τσάμπιονς Λιγκ. Αν κάποιος θα θελήσει να ξεκινήσει με την δικαιολογία ότι η ΑΕΚ ήταν με μείον δύο παίκτες, ας το ξανασκεφτεί μία ακόμα φορά. Θα επαναλάβουμε ότι οι απουσίες είναι μέσα στο παιχνίδι, κάθε σεζόν και για όλες τις ομάδες. Για κάθε σύλλογο στην δική του κλίμακα ο κάθε τραυματισμός και η κάθε απουσία έχει αντίκτυπο. Πάρτε όλες σχεδόν τις ομάδες στην Ευρωλίγκα και στο Τσάμπιονς Λιγκ και κοιτάξτε ποια δεν έχει προβλήματα τραυματισμών.

Στην Πολωνία η ΑΕΚ θα έπρεπε να κάνει ένα απλό πράγμα για να πάρει την νίκη. Να επιβάλλει ένα γρήγορο τέμπο εκμεταλλευόμενη το ταλέντο της και την ποιότητα της. Αυτό που δεν έπρεπε να κάνει ήταν να αφήσει το παιχνίδι να πάει στην δύναμη και στο πάθος γιατί κάτι τέτοιο θα της γύριζε μπούμερανγκ. Η ΑΕΚ έχει ποιοτικούς παίκτες μεν, αλλά αρκετά light από την άλλη. Στις μάχες σώμα με σώμα θα έβγαινε χαμένη και μοιραία θα αναγκαζόταν να κάνει αυτό που έκανε εν τέλει στο παιχνίδι, να σουτάρει 39 τρίποντα δηλαδή. Αυτός ήταν ο λόγος που όλο και περισσότερο τραβιόταν μακριά από το καλάθι. Αφού οι μάχες σώμα με σώμα δεν είναι το φόρτε σου γιατί δεν χαλαρώνεις τα χαλινάρια ψάχνοντας το εύκολο καλάθι;

ΕΔΩΣΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Στο δεύτερο ημίχρονο αντί να πατήσει πάνω στην διαφορά που είχε χτίσει, έδωσε δικαιώματα στους Πολωνούς, με την συντηρητική προσέγγιση της στο παιχνίδι να γίνεται ακόμα πιο συντηρητική. Η πολωνική ομάδα στα περισσότερα παιχνίδια που είχε δώσει, με το ζόρι είχε καταφέρει να σκοράρει πάνω από 65 πόντους. Με την ΑΕΚ σκόραρε 78 π. Συνεπώς η άμυνα κάθε άλλο παρά αποτελεσματική ήταν. Αλλά για να φτάσει εκεί η Ζιέλονα πήρε το δικαίωμα της ελπίδας από το σύνολο του Ζντοβτς.

Είχαμε γράψει και πάλι ότι το μπάσκετ αλλάζει. Γίνεται πιο γρήγορο, πιο απαιτητικό και πιο επιθετικό. Και ότι ορισμένους προπονητές και ορισμένες μπασκετικές φιλοσοφίες στο τέλος θα τις προσπεράσει. Η άμυνα θα δίνει νίκες στα κρίσιμα παιχνίδια, αλλά στα περισσότερα ματς η επίθεση πλέον θα είναι αυτή που θα ξελασπώνει. Πλέον αν θέλεις να πρωταγωνιστείς θα πρέπει να δημιουργείς παιχνίδι και όχι να καταστρέφεις. Η ΑΕΚ προς το παρόν κινείται στην δεύτερη λογική, ακόμα και με υποδεέστερές ομάδες, αυτό είναι που προβληματίζει.

Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕΙ ΚΑΤΙΤΙΣ

Δεν επιτρέπεται επίσης να μην καταφέρνει να γυρίσει το παιχνίδι στην 4 περίοδο. Από την στιγμή που έχασε την πρωτοπορία λίγο πριν το τέλος της 3 περιόδου, υπήρξε σχεδόν πανικός. Αν και είχε κάμποσες ευκαιρίες για να πάρει εκ νέου την πρωτοπορία στο σκορ στο τέταρτο δεκάλεπτο, κάτι που ενδεχομένως θα λειτουργούσε ευεργετικά ψυχολογικά, δεν το κατάφερε. Όταν ήταν κοντά, σχεδόν σε όλες τις επιλογές της ήταν θολωμένη και με λάθος τελική προσπάθεια. Για να μην αναφέρουμε την φάση με το κλέψιμο του Σάκοτα και το γεγονός ότι δεν έκανε φάουλ στα 37’’.

Η ήττα πρέπει να προβληματίσει τον Ζντοβτς ως προς την προσέγγιση του στο μπάσκετ που θέλει να παίζει η ομάδα του. Είναι δεδομένο ότι μπορεί να παίξει και πιο θελκτικό μπάσκετ που θα κρατάει ζεστό το κόσμο, αλλά παράλληλα και πιο αποτελεσματικό. Αν εξαιρέσει κανείς την ήττα από την Μπεσίκτας, η ΑΕΚ θεωρητικά δεν θα έπρεπε να έχει ηττηθεί από άλλη ομάδα στον όμιλο. Το 4-3 ρεκόρ που έχει κάθε άλλο παρά ικανοποιημένη πρέπει να την αφήνει. Με βάση τις προσδοκίες που έχει η διοίκηση και ο κόσμος αλλά και με βάση τα χρήματα που έχουν δαπανηθεί και φέτος.