Αμερικάνικη απόβαση

Το θέμα που κυριαρχεί τις τελευταίες εβδομάδες στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της Ευρώπης είναι η προσπάθεια απόκτησης του πλειοψηφικού πακέτου της Manchester United από τον Αμερικανό επιχειρηματία Malcolm Glazer. Αντιδράσεις επί αντιδράσεων στα «πράσινα» εκατομμύρια που προσφέρει απλόχερα ο «μουσάτος» Αμερικάνος που θυμίζει μορμόνο, καθώς όπως λένε οι οπαδοί της ομάδας (και όχι μόνο), η United θα χάσει την ταυτότητα της, θα γίνει «επιχείρηση» και θα πάψει να είναι απλά η αγαπημένη των ποδοσφαιρόφιλων ανά τον κόσμο.

Μια πιο ψύχραιμη ματιά θα μας επιτρέψει να δούμε πως η United είναι ήδη η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική επιχείρηση στον κόσμο, μια πολύ-εθνική που έχει περισσότερα παραρτήματα στον πλανήτη από ότι για παράδειγμα η Βρετανική Τράπεζα HSBC. Πρόκειται για έναν επιχειρηματικό οργανισμό που δίνει δουλειά σε εκατομμύρια κόσμου και όχι χιλιάδες, είτε έμμεσα είτε άμεσα.

Το πρόβλημα της αγγλικής ομάδας είναι πως δεν μπορεί να «παίξει» με μακροπρόθεσμες απώλειες, δηλαδή, να παρουσιάσει και φέτος στον ισολογισμό της την ίδια «χασούρα» στα τηλεοπτικά που παρουσίασε πέρσι λόγω της τρίτης θέσης στην Premier League και του πρόωρου αποκλεισμού της στο Champions League. Από την στιγμή που μια ανώνυμη εταιρία μπαίνει στο χρηματιστήριο τα δεδομένα αλλάζουν, σκοπός του εκάστοτε οργανισμού είναι να βλέπει την τιμή του να ανεβαίνει σταθερά ή έστω να παραμένει στα ίδια επίπεδα και χωρίς κόλπα τύπου «αύξηση μετοχικού κεφαλαίου» κ.τ.λ., να κερδίζουν κατά κύριο λόγο οι μέτοχοι και μετά ο ίδιος ο οργανισμός.

Αν φέτος δεν είχε γίνει ο ντόρος με τον Glazer, που δεν είναι καθόλου απίθανο να είναι «φτιαχτός», η τιμή της «κόκκινης» μετοχής θα είχε πέσει κατά πολύ. Τον Ιούνιο η μετοχή της ομάδας έκανε μια βουτιά άνευ προηγουμένου και από τις 250 πένες έπεσε στις 235. Μετά την υπόθεση-Glazer ανέβηκε στα ύψη πιάνοντας τις 285 πένες. Είναι όμως ευνόητο πως δεν γίνεται κάθε φορά που εμφανίζεται μια Chelsea και μια Porto να ανακαλύπτεται ένας καινούργιος Glazer, για να καλύπτονται οι απώλειες.

Ένας οργανισμός σαν την United χρειάζεται σταθερότητα και κυρίως ρευστό, αυτό το έχουν καταλάβει οι υπέρ-ατλαντικοί φίλοι μας και γνωρίζουν πολύ καλύτερα από τους Ευρωπαίους το επιχειρηματικό «κουρμπέτι». Η αμερικάνικη αθλητική αγορά τείνει προς τον «κορεσμό», το χρήμα έχει ανακυκλωθεί τόσες φορές που τείνει να χάσει το χρώμα του.

Η αμερικάνικη απόβαση στα γήπεδα της Ευρώπης είναι αναπόφευκτη και αν αυτή τη φορά οι οπαδοί της United την «γλίτωσαν», σε λίγους μήνες θα είναι εκείνοι που θα ζητούν την παρέμβαση των δολαρίων. Αν γίνει η αρχή, τότε το φαινόμενο θα εξαπλωθεί και θα γίνει καθεστώς.

Το ποδόσφαιρο και γενικότερα ο αθλητισμός αλλάζει «χρώμα» και το χρώμα που παίρνει είναι το πράσινο του δολαρίου… «Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο…»