Αν είχε άλλον προπονητή η Αγγλία θα μπορούσε την κούπα
Ο Τσάρλυ γράφει για τη νίκη της Αγγλίας επί της Ουαλίας και τον Ρόι Χόντσον που κρατά τα "λιοντάρια" καθηλωμένα στις εμμονές του.
Τους έσωσε ο Μπέιλ τους Άγγλους. Ευτυχώς για τους φίλους της Εθνικής Αγγλίας, ο Χαρτ έπνιξε το φάουλ του Μπέιλ και ανάγκασε τον Χόντσον να πετάξει στην μάχη τους Βάρντι, Στάριτζ. Ο Ρόι είναι ξεροκέφαλος και επειδή δέχτηκε πολύ πίεση αυτές τις ημέρες, να κάνει αυτές τις δύο αλλαγές, επέλεξε να μην πειράξει τίποτα από την ομάδα της πρεμιέρας. Αν το ημίχρονο έμενε στο 0-0 αυτές οι δύο αλλαγές που έφεραν την νίκη στην Εθνική Αγγλίας δεν θα γίνονταν.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Είναι ξεκάθαρο πως το ρόστερ των Άγγλων είναι γεμάτο από επιθετικές λύσεις. Όπως ότι αυτήν την εποχή οι δύο πιο φορμαρισμένοι επιθετικογενείς ποδοσφαιριστές που διαθέτει ο Χόντσον είναι οι Στάριτζ, Βάρντι. Το να μην χρησιμοποιεί αυτούς τους δύο είναι σαν να κατεβαίνει ο Ντεσάμπ στο τουρνουά χωρίς τον Παγιέ. Άλλα λάθη μπορεί να κάνει ο Ντεσάμπ, αλλά τον ποδοσφαιριστή που έχει μπει στην διοργάνωση με φόρα δεν γίνεται να μην τον χρησιμοποιεί.
Η νίκη λοιπόν για τους Άγγλους έχει διπλή σημασία. Πέρα από τον ψυχολογικό παράγοντα και σίγουρα το όφελος της πρόκρισης, δίνει προοπτική για την συνέχεια, καθώς οδηγεί τον Χόντσον σε δύο σωστές επιλογές. Στο να ξεκινήσει ο μαχητικός Βάρντι στην κορυφή της επίθεσης και στα αριστερά του αντί του Στέρλινγκ, να πάρει φανέλα βασικού ο Στάριτζ.
Ο Βάρντι ισοφάρισε με γκολ σέντερ φορ που έχει ρέντα και μοιράζεται το γκολ. Θεωρώ δεδομένο πως από την στιγμή που θα πάρει την θέση του Κέιν στην βασική ενδεκάδα, θα έχει και περισσότερο συμμετοχή και θα θυμίσει τον ποδοσφαιριστή που έκανε την διαφορά τις τελευταίες αγωνιστικές στην Λέστερ, με το πείσμα του και την μεγάλη συμμετοχή του, στην δημιουργία επιθέσεων και στο να μένει η μπάλα ψηλά. Κάτι που δεν έχει πετύχει ο Κέιν, που ούτε έχει σκοράρει ούτε έχει την απαιτούμενη συμμετοχή στα παιχνίδια. Ο Βάρντι ήδη βρήκε δίχτυα και θα προσφέρει περισσότερο και σε άλλα κομμάτια του παιχνιδιού.
Μεγάλη διαφορά Στάριτζ-Στέρλινγκ
Ο Στάριτζ πέρα από το χρυσό νικητήριο γκολ, έκανε πράγματα που δεν έβγαιναν στο παιχνίδι του Στέρλινγκ. Κοίταγε τον αντίπαλο και τον πέρναγε, χωρίς να χρειαστεί να βγει αριστερά και να μην έχει επαφή με την αντίπαλη εστία, όπως κάνει συνεχώς ο Στέρλινγκ, ενώ κράταγε για μεγάλα διαστήματα την μπάλα ψηλά.
Στο παιχνίδι που προσπαθεί να παίξει η Αγγλία, που όταν ασκεί πίεση και στα στημένα γεμίζει την αντίπαλη περιοχή είναι πιο ικανός. Ο Στέρλινγκ σε 133 λεπτά που έχει αγωνιστεί τελείωσε μόλις μία επίθεση, ο Στάριτζ σε ένα ημίχρονο 4. Η διαφορά απόδοσης και συμμετοχής στο παιχνίδι που είχαν αυτοί οι δύο ποδοσφαιριστές στα ημίχρονα που αγωνίστηκαν ήταν και η αιτία που οι Άγγλοι γύρισαν το παιχνίδι.
ΑΞΙΟΣ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΩΝ Ο ΡΟΥΝΕΪ
Πρέπει όμως να σταθούμε και στον Ρούνει. Του αξίζουν συγχαρητήρια για την προσπάθεια που έχει κάνει σε αυτά τα δύο παιχνίδια με την Εθνική Αγγλίας, σε έναν ρόλο που δεν είναι δικός του και τον παίζει καθαρά με εμπειρία και θέληση.
Ηρθε σε 103 απλές επαφές μπάλας, για να αντιληφθείτε πόσο σημαντική συμμετοχή είχε, ο δεύτερος ήταν ο Ντελε Άλι με 78. Πραγματικά δεν περίμενα πως είναι ικανός να ανταποκριθεί σε αυτόν τον ρόλο. Σίγουρα βοηθήθηκε αρκετά από το επίπεδο του αντίπαλου και από το γεγονός πως στο δεύτερο ειδικά ημίχρονο, οι Ουαλοί πήγαν σε παθητικό παιχνίδι και δεν χρειαζόταν ο Ρούνει να αναχαιτίζει. Αν δει κανείς και τα στατιστικά στοιχεία γίνεται εύκολα κατανοητό, καθώς ο Ρούνει παίζοντας μπροστά από τον Ντάιερ δεν είχε ούτε ένα κλέψιμο. Όμως αυτό δεν αλλάζει πως προσπάθησε πολύ για να οδηγήσει τους Άγγλους στην ανατροπή. Με τις περισσότερες απλές επαφές μπάλας και τις περισσότερες πάσες 79 με 88% ευστοχία, 10 σέντρες και 6 και εδώ είχε τις περισσότερες, key passes.
ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΚΟΥΠΑ
Οι Άγγλοι επαναλαμβάνω έχουν καλό ρόστερ, πολλές λύσεις, αλλά έναν προπονητή που με τις αρχικές του επιλογές τους κρατά εγκλωβισμένους. Το φάουλ του Μπέιλ τον οδήγησε να κάνει τις δύο αλλαγές που τον είχε πιέσει πολύ ο Τύπος για αυτές και του γύρισαν το παιχνίδι. Μένει να δούμε αν θα τους κρατήσει βασικούς, ή θα επιμένει σε μία αρχική διάταξη που δεν οδηγεί πουθενά. Το σχήμα του πάντως, με τον Ρούνει να μένει τόσο χαμηλά μπορεί να είναι λειτουργικό μέχρι το ένα συγκεκριμένο επίπεδο ανταγωνιστικότητας. Με ομάδες δηλαδή, που δεν θα χρειαστεί οι χαφ να συμμετέχουν και σε παιχνίδι χωρίς μπάλα με ένταση.
Δεν θα αποδειχτεί αλλά οι Άγγλοι έχουν υλικό ικανό με καλή καθοδήγηση από τον εκλέκτορα τους ακόμα και να βάλουν σαν στόχο τον τίτλο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
