Ωραία τα διπλά. Με την Τούμπα τι γίνεται;
Το διπλό του ΠΑΟΚ στην Τσεχία δεν θα είναι το τελευταίο. Το θέμα είναι πότε ο Δικέφαλος θα είναι σε θέση να διαχειρίζεται την πίεση στα εντός έδρας παιχνίδια και να αντέχει στον τίτλο του φαβορί. Αν νικήσει αυτό το άγχος, θα προχωρήσει. Σχολιάζει ο Αντώνης Τσακαλέας.
Το "διπλό" που έβγαλε ο ΠΑΟΚ στο Λίμπερετς δεν είναι το πρώτο και είμαι πεπεισμένος οτι δεν θα είναι το τελευταίο εφετινό. Εκτός συνόρων, ο ΠΑΟΚ είναι ο ορισμός της "refuse to lose" ομάδας που πολλές φορές δεν μένει εκεί και παίρνει νίκες όπως αυτή στη Τσεχία.
Και επειδή αυτή η κολόνια κρατάει τα τελευταία έξι χρόνια, φαίνεται ότι έχει ποτίσει τη νοοτροπία αυτής της ομάδας. Οι παλαιότεροι πείθουν τους νεότερους αρχικά με όσα τους λένε για τα αποτελέσματα που έχει πάρει ο ΠΑΟΚ στο παρελθόν και στη συνέχεια με το τρόπο με τον οποίο παίζουν, σε κάθε γήπεδο εκτός συνόρων. Να τα μετρήσουμε; Δεν έχει σημασία.
Και κάθε φορά ο ΠΑΟΚ βρίσκει διαφορετικό τρόπο. Στο Λίμπερετς δέχθηκε γκολ στο 41'', ισοφάρισε με τη πρώτη τελική του στο ματς να είναι εκτέλεση πέναλτι, πήγε στο 76' να βγάλει αντεπίθεση και μια καραμπόλα έστρωσε τη μπάλα στους Τσέχους που είχαν δοκάρι, και επτά λεπτά αργότερα, ο Εκπάι, ο παίκτης που έχει μπει στο ημίχρονο και αναζωογονεί την Λίμπερτς, κάνει δυο απανωτά λάθη και ο Αθανασιάδης πετυχαίνει το πιο σημαντικό εφετινό γκολ του μέχρι το επόμενο.
Ήρθε η ανάσταση
Αυτό το γκολ το είχε ανάγκη ο Κλάους για να αναστηθεί, ο ΠΑΟΚ για να πάρει μια νίκη - μισή πρόκριση, μια ολόκληρη ομάδα για να αναπνεύσει και να κερδίσει όπως ακριβώς έχει στερηθεί βαθμούς.
Οι "ασπρόμαυροι" είχαν εικόνα νικητή με την Ξάνθη και έμειναν στο 0-0. Και στο Λίμπερετς, όταν έναν ένα από τα χειρότερα ημίχρονά τους, πέτυχαν το γκολ λίγο πριν από το φινάλε και… παρ' τους κάτω τους Τσέχους, οι οποίοι και τίποτα να μην είχαν τις τελευταίες ημέρες, αρρώστησαν, όπως αρρώστησε και ο ΠΑΟΚ μετά το ματς με την Ξάνθη και πήρε το φάρμακό του στο Λίμπερτς.
Συνολικά, σαν εικόνα ομάδας στο 90λεπτο ο ΠΑΟΚ δεν άξιζε τη νίκη. Ειδικά κάποια στιγμή στο δεύτερο ημίχρονο, αν έλεγε ο διαιτητής στους ασπρόμαυρους "να το λήξω;" αρκετοί θα το συζητούσαν. Δεν ξέρω αν ανάμεσά τους θα ήταν και ο Ίβιτς, οι αλλαγές του οποίου βοήθησαν. Ο Μυστακίδης μπήκε μέσα… φτιαγμένος (για να μη πω κάτι άλλο).
Ήθελε να δείξει πράγματα. Δείχνει παίκτη που τον πειράζει να είναι στον πάγκο, και το δείχνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δεν μπήκε να παίξει για την πάρτι του. Μπήκε να δείξει ότι είχε χρήσιμος. Και βοήθησε τον ΠΑΟΚ να ξυπνήσει, να πιστέψει, να βγει πάνω από τη μεσαία γραμμή.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΜΙΑ ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΤΟΥΜΠΑ
Ο ΠΑΟΚ εκτός Ελλάδος έχει πείσει τους εαυτό του ότι μπορεί να πάρει αποτέλεσμα όπου και αν παίξει. Ωραία. Το ξέραμε αυτό. Ξέρετε όμως πως ο ΠΑΟΚ έχει να κερδίσει εντός έδρας σε ματς ομίλων εδώ και σχεδόν 25 μήνες; Θα πρέπει κάποια στιγμή, ο ΠΑΟΚ να μάθει να φοράει το κοστούμι του φαβορί. Δεν πάει άλλο. Να μάθει να κερδίζει υπό αυτή την συνθήκη. Εντός έδρας. Σε ένα γήπεδο που θα απαιτεί τη νίκη. Αν νικήσεις αυτή τη πίεση, προχωράς. Αλλιώς μένει σε προσωρινές επιτυχίες, όπως τα μεγάλα εκτός συνόρων παιχνίδια που έχει κάνει ο "Δικέφαλος".
Ατομικά ο ΠΑΟΚ περιμένει πως και πως τη διακοπή. Και εκεί να δει το πότε θα συνέλθει ο Τζάλμα, το πότε θα επιστρέψει στις αρχικές του εμφανίσεις ο Μάτος, το πότε ο Τσίμιροτ θα γίνει ουσιαστικός, το πότε ο Ροντρίγκες θα κάνει… ζυγοστάθμιση, και το αν υπάρχουν και άλλοι "φτιαγμένοι" όπως ο Μυστακίδης, που μόλις τους δώσει την ευκαιρία ο Ίβιτς θα μπουν μέσα στο γήπεδο με τα μπούνια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
