Ένα μονό στο "Κλουβί" με Μέισον και... Μπέρι

Ο Δημήτρης Καρύδας αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της ζωής του Άντονι Μέισον, ο οποίος απεβίωσε πριν από λίγες ημέρες σε ηλικία μόλις 48 ετών.

Ένα μονό στο "Κλουβί" με Μέισον και... Μπέρι

Στη Νέα Υόρκη μπορείς να δεις τα πάντα. Είναι η πόλη των θαυμάτων. Ακόμη και δύο σταρ του μπάσκετ να παίζουν μονό στο κέντρο της πόλης...

Καλοκαίρι 1997, πρώτο ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες για να παρακολουθήσω την επιστροφή του Πατ Ράιλι στη Νέα Υόρκη και τη σειρά των Νικς με το Μαιάμι. Η Νέα Υόρκη είναι μάγισσα Κίρκη... Σε θαμπώνει πολύ εύκολα, αν αγαπάς το μπάσκετ, τα βιβλία, τη μουσική, το θέατρο. Κάθε γειτονιά αποτελεί ένα μικρό σοκ για τον ανυποψίαστο τουρίστα που βηματίζει αμέριμνος. Η παρέα ήταν ακραιφνώς μπασκετική, με επικεφαλής τον Γιώργο Καράγκουτη που έπαιζε τότε στον Πανιώνιο και είχε πάει στη Νέα Υόρκη για να επισκεφθεί τον γιατρό των Νικς, για ένα σοβαρό τραυματισμό που είχε στο χέρι του. Ο Γιώργος ανέκαθεν ήταν η ψυχή της παρέας. Πρώτος στο πείραγμα και τον χαβαλέ.

Περπατούσαμε αμέριμνοι στο Βίλατζ, το κέντρο του κόσμου σε οτιδήποτε εναλλακτικό μπορεί να βάλει ο νους σου. Το κομμάτι της Νέας Υόρκης που ζει 24 ώρες το 24ωρο και βλέπεις τα πιο πιθανά, αλλά και απίθανα πράγματα.

"Ρε σεις, ο Μπέρι παίζει μπάσκετ", μας είπε κάποια στιγμή ο Γιώργος. Πριν γυρίσω το κεφάλι μου, του πέταξα: "Ναι, παίζει, μονό με τον Πάτρικ Γιούιν". "Όχι, ρε συ", επέμενε ο Γιώργος. "Με έναν άλλο ψηλό μαύρο παίζει…". Γύρισα το κεφάλι μου και τα είδα όλα με τη μια. Το θρυλικό "Κλουβί" και ναι, τον Μπέρι να παίζει μονό. Δύο εναντίον δύο. Με συμπαίκτη όχι τον Γιούιν, αλλά έναν άλλο σταρ των Νικς και του ΝΒΑ, τον "σκληρό" Άντονι Μέισον. Μέρα μεσημέρι με τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο να χτυπάει το μικρό ασφάλτινο γήπεδο.

Ένα μονό στο "Κλουβί" με Μέισον και... Μπέρι

Πόσο μικρό είναι το "Κλουβί"; Το θρυλικό Cage είναι όσο περίπου μισό κανονικό γήπεδο μπάσκετ. Η γραμμή του κέντρου είναι ένα μέτρο απόσταση από τη γραμμή του τρίποντου. Αλλά είναι το απόλυτο ανοιχτό γήπεδο της Αμερικής. Αυτό που τροφοδότησε όλη τη μυθολογία των ανοιχτών γηπέδων, παρέα με το Ράκερ Παρκ και τους Κήπους στην καρδιά του γκέτο στο Κόνι Άιλαντ.

"Κερδίσαμε δύο διάσημους motherfuckers στο Κλουβί"

Τότε ακόμη γνώριζα λίγα πράγματα για τη μυθολογία των ανοιχτών γηπέδων και για τους παιχταράδες - θρύλους που είχαν δοξαστεί στην άσφαλτο, χωρίς ποτέ να παίξουν σε κολέγιο ή ΝΒΑ. Ακριβώς αυτό είναι τα ανοιχτά γήπεδα στην Αμερική. Η αποθέωση της δημοκρατίας του μπάσκετ. Αρκεί μια εμφάνιση, ένα ζευγάρι Nike και μπασκετικές ικανότητες στο μάξιμουμ για να παίξεις απέναντι στον οποιονδήποτε.

Το είδαμε εκείνο το ζεστό μεσημέρι, στριμωγμένοι στα σύρματα μαζί με άλλους περαστικούς, περίεργους ή τακτικούς θαμώνες του "Κλουβιού". Ο Μέισον ζευγάρι με τον Μπέρι δεν κατάφεραν να κερδίσουν δύο πιτσιρικάδες, ανώνυμους, δύο boys from the block, που γύρισαν στη γειτονιά τους και το επόμενο πρωινό, πριν πάνε να εισπράξουν το επίδομα ανεργίας τους, να δουλέψουν για λίγα δολάρια ή να ντιλάρουν ντρόγκα με κίνδυνο της ζωής τους για λογαριασμό του τοπικού μεγαλέμπορα, θα έλεγαν περήφανοι: "Σήμερα κερδίσαμε δύο διάσημους motherfuckers στο Κλουβί".

Ένα μονό στο "Κλουβί" με Μέισον και... Μπέρι

Τοπικός ήρωας επειδή έφυγε!

Λίγοι παίκτες κατάφεραν να συμπυκνώσουν στην καριέρα τους όλη την υπερβολή της μεγαλύτερης πόλης του πλανήτη όπως ο Μέισον. Μπορεί ο Μπέρι να γεννήθηκε στο Μεγάλο Μήλο και να έγινε διάσημος παίζοντας για το τοπικό κολέγιο Σεν Τζονς (σ.σ. μια ημέρα αργότερα, έτρωγα πρωινό με τον θρυλικό προπονητή του St’ John’s, Λου Καρνσέκα, αλλά αυτό είναι μέρος μιας άλλης ιστορίας που κάποτε θα γράψω), αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να παίξει στους Νικς.

Ο Μέισον είχε γεννηθεί στη Φλόριντα, αλλά ήταν μέλος της ομάδας των Νικς που έφτασε στους τελικούς του 1994. Κι αν στην ομάδα του '94, ο Γιούιν αντιπροσώπευε το ποιοτικό μπάσκετ ενός προικισμένου ψηλού, ο Τσαρλς Όουκλι και ο Άντονι Μέισον ήταν εκείνοι που έβαζαν τα κορμιά τους στη φωτιά και είχαν τους αγκώνες τους έτοιμους για ένα βρώμικο χτύπημα στη μπέιζ λάιν.

Γι' αυτό ο Μέισον λατρεύτηκε σαν τοπικός ήρωας και δύο χρόνια αργότερα έγινε λαϊκός ήρωας όταν δέχτηκε να αποσύρει τον όρο "μη ανταλλαγής" που είχε στο συμβόλαιο του και κατέληξε στη βαρετή Σάρλοτ, για να μπορέσουν οι αγαπημένοι Νικς του να ολοκληρώσουν το trade που έφερε στο "Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν" τον Λάρι Τζόνσον.

Ένα μονό στο "Κλουβί" με Μέισον και... Μπέρι

Μπασκετικό hardcore

Ο Μέισον ήταν παρεξηγημένος σε όλη την καριέρα του. Ελάχιστοι ψηλοί στο ΝΒΑ είχαν τη δική του ικανότητα στην πάσα. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Σάρλοτ που απέκτησε ρόλο πρωταγωνιστή, έκανε 4 τριπλ νταμπλ με πόντους, ριμπάουντ και ασίστ, κάτι αδιανόητο για σέντερ!

Δεν θυμάμαι να το έχουν πετύχει και πολλοί άλλοι, με πιθανή εξαίρεση τον Χακίμ Ολάζουον. Ήταν ο τύπος του σκληρού παίκτη που έμπαινε πρώτος στη μάχη. Ακριβώς σε εκείνη τη φάση της καριέρας του πέτυχα τον Μέισον. Έβλεπα ζωντανό μπροστά μου έναν παίκτη που είχε συμπεριληφθεί μερικές εβδομάδες νωρίτερα στη δεύτερη καλύτερη αμυντική πεντάδα της χρονιάς, να παίζει μονό στο "Κλουβί". Αυτό είναι μπασκετικό hardcore!

Και αργότερα ο Μέισον κατάφερε να πρωταγωνιστήσει στο Μαιάμι, όταν ο Αλόνζο Μούρνινγκ βγήκε νοκ άουτ, με τα νεφρά του κατεστραμμένα από τα painkillers. Από ρολίστας, ο Μέισον έγινε εργαλείο στα χέρια του Ράιλι.

Ένα μονό στο "Κλουβί" με Μέισον και... Μπέρι

Αδυναμία στο φαγητό

Όπως κάθε σταρ μεγάλου ή μικρού διαμετρήματος που σέβεται τον εαυτό του και τη φήμη του, ο Μέισον είχε τη δική του σκοτεινή πλευρά. Μην φαντασθείτε τίποτε μεγάλες αμαρτίες. Του άρεσε το καλό (και το πολύ) φαγητό και οι γρήγορες κούρσες με ακριβά αυτοκίνητα στην καρδιά της Νέας Υόρκης, παρέα με τα φιλαράκια του. Τον είχαν σταματήσει και ουκ ολίγες φορές να τρέχει με το κοντέρ στα 200 χιλιόμετρα και το αμάξι γεμάτο από φιλαράκια του, αλλά συνήθως του τη χάριζαν.

Στο τέλος του μονού στο "Κλουβί", αφού χρειάστηκε ένα πενταλεπτάκι, ο Μπέρι κατάλαβε τελικά ποιος ήταν ο Καράγκουτης και αν θυμάμαι καλά πήγαν για καφέ. Ο Μέισον πήρε τον δικό του δρόμο και μάλιστα μου έκανε εντύπωση ότι έφυγε περπατώντας. Χρειάστηκε γύρω στο ένα τέταρτο να φτάσει στην πιο κοντινή γωνία, αφού κάθε τρεις και λίγο όλο και κάποιος τον σταματούσε για high five ή για ένα αυτόγραφο. Δεν πρόσεξα να πει "όχι" σε κανένα.

Η Νέα Υόρκη παραμένει η πόλη των θαυμάτων. Σε ποια άλλη πόλη βλέπεις ένα σταρ του ΝΒΑ να παίζει μονό και να υπογράφει αυτόγραφα μέρα μεσημέρι;

Ένα μονό στο "Κλουβί" με Μέισον και... Μπέρι
1990 NBAE

Live fast, die young

Τελειώνοντας το μπάσκετ, δεν ασχολήθηκε με τίποτε σχετικό. Δεν τον απορρόφησε το ΝΒΑ σε ρόλο σχολιαστή, ήταν πολύ free spirit τύπος για να τον εμπιστευθούν. Αραιά και που εμφανιζόταν σε κάποιο παιχνίδι των Νικς, εντυπωσιακά υπέρβαρος. Άλλωστε, ποτέ δεν διέθετε και το πιο αθλητικό κορμί στο ΝΒΑ. Τον είδαμε ξανά σε κάτι βίντεο των Beastie Boys, αλλά και σε ένα σύντομο πέρασμα στο φιλμ "Eddie" με την Γιούπι Γκόλντμπεργκ, αφού ποτέ δεν έπαψε να είναι ένας celebrity στην πόλη που γέννησε τον όρο.

Ο Πιτ Βέσι, ο μεγαλύτερος μπασκετικός δημοσιογράφος που έβγαλε η πόλη, ακόμη και τώρα που έχει μισο-αποσυρθεί, είναι πάντοτε ο πιο ενημερωμένος τύπος για τα μπασκετικά θέματα της Νέας Υόρκης. Πριν από καμιά 15αριά μέρες, μέσω twitter, μας ενημέρωσε ότι ο Άντονι νοσηλευόταν σε πολύ άσχημη κατάσταση, μετά από διαδοχικές καρδιακές προσβολές.

Ειρωνεία της ζωής. Ένας παίκτης που όταν έμπαινε στο παρκέ, έπαιζε με τα μούσκουλα και την καρδιά του, έφυγε τελικά προδομένος από αυτή. Ο Ρικ Τελάντερ, σε ένα από τα πιο όμορφα βιβλία μπάσκετ που έχουν γραφτεί ποτέ, υποστήριζε ότι "ο παράδεισος είναι ένα ανοιχτό γήπεδο" ("Heaven is a playground"). Δεν ξέρω αν ο παράδεισος έχει "Κλουβί", Rucker Parker και Κήπους για να παίζει μονά ο Μέισον. Έφυγε γρήγορα, μόλις 48 χρονών, και έκανε πραγματικότητα το θλιβερό, αλλά και συνάμα επικό μέσα στη θλίψη του, μότο "live fast, die young".

Διαβάστε ακόμη:

Άντονι Μέισον: Ο αντιήρωας του ΝΒΑ (VIDEOS)

Έχασε τη μάχη ο Μέισον, πέθανε στα 48

News 24/7

24MEDIA NETWORK