Coach Γιάννης Ιωαννίδης: Ο τέλειος loser των Final Four
Ο Δημήτρης Καρύδας συνεχίζει τις ιστορίες για τα Final Four και επικεντρώνεται στον Γιάννη Ιωαννίδη. Η ιστορία που δεν τον δικαίωσε, η γάτα, ο δάσκαλος του καράτε, το ποδόσφαιρο του Μεσίνα και το λάθος του time out.
Είναι ο τέλειος loser των φάιναλ φορ ο Μίλος Τεόντοσιτς; Ενδεχόμενα ναι με πέντε χαμένες ευκαιρίες όπου έβαλε (και πολύ μάλιστα) το χεράκι του και δεν χρησιμοποίησε το μυαλουδάκι του. Με μια υποσημείωση: Ακόμη έχει μπάσκετ μπροστά και θα έχει ευκαιρίες.
Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως τον τέλειο loser τον Βίκτορα Χριάπα, συμπαίκτη του προηγούμενου στην ΤΣΣΚΑ που έχει πέντε χαμένα φάιναλ φορ από το 2009 μέχρι σήμερα και άλλα δύο στο ξεκίνημα της καριέρας του. Τον… σώζει το φάιναλ φορ της Μαδρίτης που κέρδισε το 2008 η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ειρωνεία: Έπαιξε όλα κι όλα 10 λεπτά στους δύο αγώνες! Γι' αυτό κέρδισε η ΤΣΣΚΑ, θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος φαρμακόγλωσσος...
Αφού ο Χριάπα το… έσωσε το 2008 και ο Μίλος ελπίζει ακόμη, το μπαλάκι περνάει στον Αϊτο Γκαρθία Ρενέσες που έχασε έξι φορές την ευκαιρία, όλες στον πάγκο της Μπαρτσελόνα από το 1989 μέχρι το… 2000 που εγκατέλειψε τη σχετική προσπάθεια. Ο συμπαθής Αϊτο κατάφερε να ξορκίσει την κατάρα έστω και σε μικρότερης εμβέλειας διοργάνωση αλλά κερδίζοντας το φάιναλ φορ του ULEB Cup με τη Μπανταλόνα.
Η ιστορία δεν τον δικαίωσε
Τι μας μένει; Ο Γιάννης Ιωαννίδης τον οποίο ένα βράδυ σε στιγμές ευθυμίας και χαβαλέ σε μια εκπομπή της Nova είχα βαφτίσει ‘’πράκτορα 007’’. ‘’Μα έχασε έξι’’, μου είπε ο μακαρίτης ο Συρίγος. ‘’Και ένα φάιναλ φορ Κυπέλλου Ελλάδος με την ΑΕΚ’’ του θύμισα.
Είναι κρίμα που η ιστορία δεν δικαίωσε τον Ιωαννίδη. Σε όλη τη διάρκεια της προπονητικής καριέρας του ζούσε και ανέπνεε με το μπάσκετ. Μόνο που αδίκησε τον εαυτό του ή καλύτερα του κόστισε αυτό που ο ίδιος πολλές φορές είχε περιγράψει ως ‘’αγύριστο Μακεδονίτικο κεφάλι’’. Ο Ιωαννίδης δεν πήγε σε όλα τα χαμένα φάιναλ φορ με χειρότερη ομάδα από τους υπόλοιπους. Το αντίθετο. Πήγε σε αρκετά με την καλύτερη ομάδα. Τι έφταιξε λοιπόν;
Οι Αμερικάνοι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με το μπάσκετ έχουν το χάρισμα ή το πλεονέκτημα να αξιολογούν τα γεγονότα αρκετά χρόνια μετά τη στιγμή που συνέβησαν. Αυτή η χρονική αποστασιοποίηση αποτελεί ένα καλό μπούσουλα για να ερμηνεύσει κάποιος την ιστορία. Έχω ξαναγράψει για τον Ιωαννίδη αλλά ποτέ τις ιστορίες που είχαν σχέση με τα φάιναλ φορ. Πριν πάμε σε αυτές αξίζει να πούμε δύο κουβέντες για τη λογική του:
Στην Ελλάδα ήταν ο απόλυτος ‘’άρχοντας’’. Φόβητρο των διαιτητών, των δημοσιογράφων, απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού. Μόλις περνούσε τα σύνορα η αδυναμία του να συνεννοηθεί σε ξένη γλώσσα τον μετέτρεπε σε ένα τύπο που πάντοτε χρειαζόταν τη βοήθεια των άλλων. Αυτό που μόνο του αρκούσε για να τον ‘’θολώσει’’. Και η χειρότερη πρακτική για ένα προπονητή που πάει σε φάιναλ φορ είναι να ‘’θολώνει’’ την δύσκολη ώρα. Με μια διαφορά: Ο ‘’ξανθός’’ θόλωνε πολύ νωρίτερα.
Η μαύρη γάτα
Στην πρώτη του ευκαιρία στη Γάνδη τήρησε πιστά τους κανόνες του. ‘’Μακριά οι δημοσιογράφοι, πολύ μακριά οι φίλαθλοι, ακόμη πιο μακριά από όλους η ομάδα’’. Αν δούλευε στις σημερινές συνθήκες απορώ πως θα τα έβγαζε πέρα με τους παίκτες του να τρέχουν δεξιά αριστερά για συνεντεύξεις και φωτογραφήσεις και πως θα κατάφερνε να συνεννοηθεί με γραφεία Τύπου και τμήματα μάρκετινγκ. Στη Γάνδη, λοιπόν ο ‘’ξαθνός’’ τήρησε όλα τα…γούρια, όλους τους κανόνες αλλά έχασε. Τι έφταιγε; Το διαπίστωσε λίγο αργά το βράδυ του χαμένου ημιτελικού με το Μιλάνο όταν σήκωσε το κεφάλι του και είδε ότι το οικόσημο του ξενοδοχείου που έμενε η ομάδα ήταν μια… μαύρη γάτα! Ο απόλυτος προληπτικός σε ένα ξενοδοχείο με σήμα κατατεθέν τη… μαυρόγατα!
Ο δάσκαλος του καράτε!
Στο Μόναχο άλλαξε τακτική. Η ομάδα πήγε σε κεντρικό ξενοδοχείο, έφτιαξε παραμονές του ημιτελικού μέχρι και μια συνέντευξη Τύπου για τους Έλληνες απεσταλμένους, έμοιαζε χαλαρός, έδειχνε να έχει πάρει το μάθημα της απομόνωσης από τη Γάνδη. Είναι ίσως το φάιναλ φορ που είχε τη μικρότερη ευθύνη για την αποτυχία. Οι παίκτες λέγεται ότι είχαν διαλέξει για αντίπαλο τη Μακάμπι στα αποδυτήρια πριν από ένα αγώνα που ‘’έβγαζε’’ αντίπαλο στο Πέζαρο. Τους είχε κάνει μυστικές προπονήσεις με δάσκαλο καράτε στο δάσος του Σέιχ Σου για να αντέξουν το ξύλο από τους ψηλούς της Μακάμπι. Και στο 30’ με τον Άρη να ελέχγει το παιχνίδι ήρθε ο καβγάς του Γιαννάκη με τον Μαγκί, η προβοκάτσια του μακαρίτη πλέον Αμερικάνου πέτυχε και ο Άρης έμεινε εκτός τελικού. Στην εξέδρα του Ολίμπια Χάλε την ώρα που στον άλλο ημιτελικό η Γιουγκοπλάστικα έβαζε δύσκολα στη Μπαρτσελόνα ο ξανθός μου είχε πει: ‘’Να είχε απόψε το δικαίωμα να παίξει ο Μισούνοφ (ΣΣ δεν έπαιζε στα Ευρωπαϊκά ματς) και θα σου έλεγα εγώ ποιος θα έδερνε ποιόν. Κοίτα ευκαιρία που χάνουμε. Θα πάει τελικό η Γιουγκοπλάστικα ο πιο εύκολος αντίπαλος για μας στο φάιναλ φορ’’.
Στη Σαραγόσα, απλά πλήρωσε την έλλειψη παικτών. Πάντοτε στον Άρη υπήρχε το δίλημμα αν έπρεπε να παίζει ή όχι ο Σούμποτιτς στην Ευρώπη, αφού έπιανε θέση ξένου. Εκείνη τη χρονιά διάλεξε τον Μάικλ Τζόουνς αντί του ‘’Πίξι’’ αλλά η μοίρα του δεν άλλαξε. Στην ουσία έπαιζε με τέσσερις παίκτες και αυτούς αν πιστέψουμε τις φήμες για ‘’λευκή απεργία’’ στον μικρό τελικό του φάιναλ φορ απλήρωτους (πλην του Γκάλη που έπαιζε μόνος του)…
Η ανίκητη Ρεάλ
Τα χρόνια πέρασαν και ο Ιωαννίδης άλλαξε... λιμάνι. Το Τελ Αβίβ αποτέλεσε το μεγάλο βατερλό του. Επέστρεψε στις παλιές συνήθειες. Η ομάδα πήγε μια εβδομάδα πριν στο Τελ Αβίβ, έτρεχε για προσκύνημα στους Άγιους Τόπους και ευχές από τον Πατριάρχη, ο Τάρπλεϊ απασφάλισε, ο Ιωαννίδης πιεζόταν περισσότερο από όλους για τον ημιτελικό με τον ΠΑΟ και η ομάδα έγινε… Κούγκι! Ακόμη και έτσι μπορούσε να κερδίσει αλλά ο Ιωαννίδης στη μοιραία κίνηση της βραδιάς έβγαλε νωρίς από το ματς τον γρήγορο Μπακατσιά και έριξε στο παρκέ τον πιο αργό Τόμιτς. Ότι ακριβώς ήθελε ο Ομπράντοβιτς...
Ένα χρόνο αργότερα στη Σαραγόσα, επικρατεί σχετική χαλαρότητα παρότι υπάρχει πάλι στη μέση "εμφύλιος". Ο Ολυμπιακός επιλέγει κεντρικό ξενοδοχείο, αφήνει τους παίκτες να κάνουν βόλτα στην πόλη παρότι υπάρχουν και οπαδοί του Παναθηναϊκού στα... πέριξ, δείχνει να πιστεύει ότι έχει φτάσει η μεγάλη ώρα. Αλλά πέφτει πάνω σε κάτι άλλο μεγάλο και ανίκητο. Τη Ρεάλ των Σαμπόνις- Αρλάουσκας.
Το ποδόσφαιρο του Μεσίνα και το λάθος του time out
Το 1998 στη Βαρκελώνη πηγαίνει με τη χειρότερη ομάδα που οδήγησε ποτέ σε φάιναλ φορ. Η ΑΕΚ έχει ελάχιστο ταλέντο και η πρόκριση της έχει ήδη χαρακτηριστεί άθλος. Αυτό μοιάζει να τον απελευθερώνει. Για πρώτη φορά –αν θυμάμαι καλά- με την πτήση της ομάδας ταξιδεύουν και δημοσιογράφοι σε φάιναλ φορ! Ο ίδιος μοιάζει άνετος, απελευθερωμένος και έχοντας πιθανώς στο μυαλό του την ιδέα ότι αυτό είναι ένα φάιναλ φορ που δεν μπορεί να κερδίσει.
Η ηρωική πρόκριση επί της Μπενετόν Τρεβίζο φουντώνει τις ελπίδες έστω και αν η Κίντερ που στέκεται πλέον απέναντι στην ΑΕΚ μοιάζει ακτύπητη. Τα φαντάσματα των χαμένων φάιναλ φορ περικυκλώνουν τον ‘’ξανθό’’ που κλείνει ερμητικά τις πόρτες στους δημοσιογράφους και ‘’φορτώνει’’ στην τελευταία προπόνηση πριν τον τελικό. Αμέσως μετά ο Έτορε Μεσίνα λέει ακόμη και στους ‘Ελλήνες δημοσιογράφους: ‘’Καθίστε μέσα στο γήπεδο. Ούτως ή άλλως δεν έχουμε τίποτε να κάνουμε απόψε’’. Και αντί για προπόνηση μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας οργανώνει ένα μίνι….ποδοσφαιρικό αγώνα στο παρκέ για να εκτονωθούν οι παίκτες του! Την επόμενη μέρα η Κίντερ ‘’στραγγαλίζει’’ την ΑΕΚ που όμως με το πείσμα της απόγνωσης καταφέρνει κάποια στιγμή να γυρίσει το ματς και μειώνει ξαφνικά στους 4 πόντους. Η γραμματεία δίνει τάιμ άουτ, όλοι πιστεύουμε ότι το πήρε ο Μεσίνα αλλά οι διαιτητές δείχνουν την κατεύθυνση του Ιωαννίδη. Ο ίδιος θα αρνηθεί ότι έχει πάρει το επίμαχο τάιμ άουτ αλλά το επίσημο φύλλο αγώνα του τελικού λέει άλλα… Η Κίντερ συνέρχεται και αποκαθιστά την τάξη στο παρκέ.
Τι έμεινε από την τελευταία εμφάνιση του "ξανθού" σε φάιναλ φορ; Η ΑΕΚ παραμένει η ομάδα που έχει σκοράρει τους λιγότερους πόντους σε τελικό. Οι μόλις 44 πόντοι της ΑΕΚ σε εκείνο το ματς είναι το τελευταίο αλλά μάλλον το λιγότερο πικρό ποτήρι που ήπιε ο Ιωαννίδης σε έξι χαμένα φάιναλ φορ όπου κέρδισε τέσσερις αγώνες αλλά ποτέ τους δύο μαζεμένους που θα του έδιναν ένα πρωτάθλημα Ευρώπης.
Διαβάστε ακόμη:
Οι 10 στιγμές των Final-4 που δεν είδατε ποτέ στην τηλεόραση
