Hit the… road!

O Δημήτρης Καρύδας γράφει για την αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με την Φενέρμπαχτσε στην Κωνσταντινούπολη και επισημαίνει πως το "τριφύλλι" καλείται να αποδείξει την αξία του και στα εκτός έδρας παιχνίδια.

Hit the… road!

Ο αγώνας του Παναθηναϊκού στην Κωνσταντινούπολη είναι θεωρητικά… εύκολος. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην Πόλη απαλλαγμένος από άγχος αφού σύμφωνα με τη δήλωση του Διαμαντίδη που έγινε στο ξεκίνημα της σεζόν έχει πετύχει το μεγαλύτερο μέρος των φετινών του στόχων: Προκρίθηκε ήδη -και πολύ εύκολα αν συνυπολογιστεί η δυσκολία του ομίλου- στο ΤΟΠ-16.

Είναι επίσης πολύ εύκολος γιατί ο Παναθηναϊκός παίζει σταθερά καλά στο ξεκίνημα της σεζόν, η νέα ομάδα που δημιουργεί ο Ιβάνοβιτς αλλά και ο ίδιος ο Μαυροβούνιος έχουν αποκτήσει σημαντική πίστωση χρόνου.

Και είναι εύκολο γιατί ο Παναθηναϊκός ξέρει ότι τον περιμένει ένα δύσκολο ΤΟΠ-16 και ακόμη και αν ήθελε ή υπήρχε αυτή η σκέψη (που δεν υπάρχει) δεν κάνει διαφορά αν τερματίσει δεύτερος ή τρίτος στον όμιλο. Ως δεύτερος τον περιμένουν ΤΣΣΚΑ και δύο "εμφύλιοι" με Ολυμπιακό, ως τρίτο τον περιμένουν Ρεάλ και Μπαρτσελόνα.

Είναι επίσης εύκολο γιατί έχει πια ξεπεραστεί η λογική του Παναθηναϊκός εναντίον Ομπράντοβιτς που καλλιεργήθηκε πεισματικά από μερίδα του ελληνικού τύπου. Φυσικά και δεν ήταν, ούτε θα γίνει ποτέ αναμέτρηση μιας ομάδας με ένα προπονητή. Αλλά ακόμη και αν ίσχυε κάτι τέτοιο ο Παναθηναϊκός πήρε το βάπτισμα του πυρός στο ΤΟΠ-16 της περσινής σεζόν. Ο αγώνας της Πόλης είναι πια ο τέταρτος που οι παίκτες του Παναθηναϊκού θα δουν στον πάγκο της αντίπαλης ομάδας τον Ομπράντοβιτς.

Όμως τόσο ο αγώνας της Πόλης, όσο και αυτός που θα δώσει στο Μιλάνο με την Εμπόριο Αρμάνι ο Παναθηναϊκός είναι εξαιρετικά σημαντικοί. Η ιστορία της Ευρωλίγκας μας έχει διδάξει ότι για να προχωρήσει μια ομάδα και να πάει μακριά χρειάζεται να παίζει καλά και εκτός έδρας και να βρίσκει τρόπο να αλώνει δύσκολες έδρες!

Ο απαράβατος κανόνας

Αν ανατρέξουμε στην πολύ πρόσφατη ιστορία θα δούμε ότι ο κανόνας αυτός ισχύει και μάλιστα αυστηρά για όλους τους πρόσφατους πρωταθλητές Ευρώπης. Ο ίδιος ο Παναθηναϊκός χρειάστηκε να σπάσει την έδρα της Μπαρτσελόνα σε μια ιστορική σειρά αγώνων στα πλέι οφ του 2011 και να επιστρέψει στην πόλη μερικές εβδομάδες αργότερα για να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης.

Ο Ολυμπιακός του 2012 απέκτησε το μομέντουμ που ήθελε και δεν σταμάτησε μέχρι τον τίτλο στην Κωνσταντινούπολη από μια απίθανη ανατροπή και ένα καλάθι του Πρίντεζη μέσα στη Σιένα. Την επόμενη χρονιά ο Ολυμπιακός έκανε εννιά εκτός έδρας νίκες στο δρόμο για το Λονδίνο και επιβίωσε σε καθοριστικούς αγώνες μετά το αρχικό 1-3 στο ΤΟΠ-16 όπου πολλοί τον είχαν ξεγράψει πρόωρα. Θυμίζω τις νίκες στον πόνο στο Τελ Αβίβ και στη Σιένα και την πολύ καθοριστική ανατροπή από το -13 στα προάστια της Μόσχας κόντρα στη Χίμκι.

Η τελευταία πρωταθλήτρια Ευρώπης Μακάμπι Τελ Αβίβ χρειάστηκε να κάνει μια επική ανατροπή στο Μιλάνο στις 16 του περασμένου Απρίλη σε ένα παιχνίδι που μέχρι το 36’ έλεγχε απόλυτα η Αρμάνι. Η Μακάμπι έμεινε ζωντανή από το -12 με τέσσερα λεπτά για το τέλος, κέρδισε στην παράταση και όπως κάθε εγκληματίας που σέβεται τον εαυτό του γύρισε στον τόπο του εγκλήματος αρχές Μάη για να πάρει το τρόπαιο.

Επιστροφή στον φετινό Παναθηναϊκό. Παίζει εξαιρετικά στο ΟΑΚΑ αλλά για την ώρα μόλις βγαίνουν τα διαβατήρια δεν έχει δείξει σπουδαία πράγματα. Έχασε στο Μόναχο, κέρδισε στην Πολωνία ένα παιχνίδι με χαμηλής δυναμικότητας αντίπαλο και δεν τα κατάφερε στη Βαρκελώνη. Σε θεωρητικό επίπεδο τίποτε δεν κρίνεται αυτή τη στιγμή και είναι πολύ νωρίς για να πούμε ή να προβλέψουμε οτιδήποτε. Αλλά για μια ομάδα που είναι στο στάδιο της δημιουργίας κάθε εκτός έδρας αγώνας είναι μια ακόμη ευκαιρία για να αποδείξει αν είναι σκληρή και έχει τα φόντα να φτάσει μακριά.

News 24/7

24MEDIA NETWORK