Μια πένθιμη πρόκριση

Ο Δημήτρης Καρύδας γράφει για την πρόκριση του Παναθηναϊκού ελέω Μακάμπι, τις πιθανότητες πρόκρισης κόντρα στην ΤΣΣΚΑ και την πρόκληση που έχουν μπροστά τους οι "πράσινοι" να πετύχουν μέσα σε 3-4 ημέρες όσα δεν πέτυχαν όλη τη χρονιά.

Μια πένθιμη πρόκριση
INTIME SPORTS

Η Μεγάλη Παρασκευή, η πιο σκοτεινή ημέρα του χρόνου, ήρθε μερικές ώρες νωρίτερα για τον Παναθηναϊκό. Αρκεί κάποιος να έβλεπε τα πρόσωπα των δύο πρωταγωνιστών του αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα όταν μιλούσαν στην κάμερα της Nova και στον καλό συνάδελφο Γρηγόρη Παπαβασιλείου. Και ο Γιάνκοβιτς και ο Παππάς είπαν το ίδιο περίπου πράγμα εναρμονισμένοι απόλυτα στο γενικό κλίμα: "Εντάξει, περάσαμε αλλά χάσαμε και αυτό δεν πρέπει να το προσπεράσουμε".

Η Μακάμπι έσωσε τη χρονιά του Παναθηναϊκού

Straight to the point. Ακριβώς στον στόχο. Ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να κερδίσει ούτε στο Βελιγράδι ένα παιχνίδι που είχε στοχοποιηθεί ως ο αγώνας της χρονιάς, ως τελικός δίχως αύριο και όλα τα σχετικά κλισέ. Δεν βρήκε την πιο φιλική ατμόσφαιρα, είχε απέναντι του ένα αντίπαλο που έμοιαζε να παίζει όχι για να κλείσει το Top-16 αλλά λες και κρινόταν η δική του πρόκριση, αλλά όλα αυτά είναι καλές δικαιολογίες για όποιον αγιάζει και τον σκοπό και τα μέσα.

Η αλήθεια είναι ότι κάποιος πρέπει σήμερα να στείλει στο Τελ Αβίβ επτά κόκκινα τριαντάφυλλα στον Ντέβιν Σμιθ, όσα και τα τρίποντα με τα οποία "σκότωσε" την Άλμπα στο Βερολίνο, με ένα ραβασάκι που θα γράφει "Ευχαριστούμε". Γιατί η ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων λέει ότι η Μακάμπι παίζοντας για τη δική της ζωή έσωσε και τη χρονιά του Παναθηναϊκού. Εικάζω ότι αυτός ο κάποιος είναι Μαυροβούνιος και προπονητής…

Κάπου εδώ τελειώνουν τα άσχημα νέα. Κάπου εδώ αρχίζουν τα αισιόδοξα μηνύματα. Αγκομαχώντας σε ένα όμιλο που αποδείχθηκε μάλλον εύκολος, αν πάρουμε ως δεδομένο το γεγονός ότι η μέτρια Άλμπα έφτασε να παίζει την πρόκριση της μέχρι την τελευταία αγωνιστική, η Ζαλγκίρις και ο Αστέρας είχαν πετάξει λευκή πετσέτα στο ρινγκ και η Γαλατά έψαχνε να βρει λεφτά και παίκτες, ο Παναθηναϊκός προκρίθηκε.

Παραμένει ομάδα υψηλών ταχυτήτων

Για τρίτη σερί χρονιά θα παίξει στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας, κάτι που αποτελεί μια κατάκτηση, τηρουμένων των αναλογιών και των δεδομένων. Δεν μιλάμε για τον Παναθηναϊκό του 2011. Μιλάμε για τον Παναθηναϊκό του 2015. Η "βαριά" φανέλα με τα έξι αστέρια τον κρατάει ψηλά και του δίνει το δικαίωμα να ελπίζει για κάτι καλύτερο. Προσωπικά θεωρώ επιτυχία ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει κάνει πίσω βήματα τα τρία τελευταία χρόνια και παραμένει μια ομάδα υψηλών ταχυτήτων στην Ευρωλίγκα. Ακόμη και αν κινείται στις ομάδες δεύτερης ταχύτητας.

Η φετινή ομάδα έδειξε, παρόλη την αδυναμία της μακριά από το ΟΑΚΑ, που είχα επισημάνει πολύ νωρίς και σε άρθρα που έγραψα εδώ και μιλώντας στις εκπομπές της Nova, απέδειξε ότι στο DNA της έχει κανόνες επιβίωσης. Παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει και προχωράει.

Οι περισσότεροι έχουν ξεγράψει προκαταβολικά τον Παναθηναϊκό απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Δώστε μου το δικαίωμα να τον ξεγράψω μόνο όταν οι Ρώσοι θα κάνουν τρεις νίκες. Το 2013 ο Παναθηναϊκός πήγε την καλύτερη Μπαρτσελόνα στο όριο των πέντε αγώνων και ενδεχόμενα θα είχε πάει φάιναλ φορ αν υπήρχε ένα τεσσάρι τύπου Φώτση που να μπορούσε να σουτάρει -στοιχειωδώς- καλά απέναντι στη ζώνη του Πασκουάλ που άλλαξε τη ροή της σειράς από τον τέταρτο αγώνα και μετά.

3-4 ημέρες για να πετύχει όσα δεν πέτυχε όλη τη χρονιά

Ο περυσινός Παναθηναϊκός, που δεν ήταν καλύτερος από τον φετινό, βρέθηκε πολύ κοντά στο να κλέψει τον πρώτο αγώνα μέσα στη Μόσχα και θα το είχε κάνει αν έπαιρνε δύο αμυντικά ριμπάουντ παραπάνω και οι διαιτητές έπαιζαν απλά 50-50. Ακόμη και έτσι πήγε και αυτή τη σειρά στο όριο της, άσχετα αν στον πέμπτο αγώνα στη Μόσχα έπεσε βαρύς ο πέλεκυς. Γιατί λοιπόν να μην τα καταφέρει ο φετινός Παναθηναϊκός που έχει το τεράστιο πλεονέκτημα ότι δεν έχει να χάσει τίποτα; Σε αντίθεση με την ΤΣΣΚΑ που έχει να χάσει πολλά.

Ο Παναθηναϊκός έχει τρεις-τέσσερις ημέρες για να πετύχει κάτι που δεν έχει πετύχει όλη τη χρονιά. Να διαβάζουν ο Ιβάνοβιτς και οι παίκτες την ίδια σελίδα του βιβλίου. Ο Μαυροβούνιος κόουτς έχει το ίδιο διάστημα για να σκεφτεί τη διαχείριση υλικού που θα κάνει στη διάρκεια των αγώνων, να αποκτήσει μια καλύτερη επαφή με τους παίκτες του και και να τους αλλάξει την ψυχολογία. Οι Άγγλοι λένε σοφά ότι "δεν μπορείς να διδάξεις ένα γέρικο σκυλί καινούργια κόλπα". Εμείς πάλι λέμε ότι "όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή".

Η πόρτα της μεγάλης ευκαιρίας

Δεν περιμένω το Πάσχα να μετατρέψει τον Ιβάνοβιτς σε ένα χαμογελαστό τύπο που ξαφνικά θα αποκτήσει σημείο επαφής με τους παίκτες του. Αλλά μήπως περιμέναμε τον Ολυμπιακό του 2012 να αποκλείσει τη Σιένα; Η μήπως περιμέναμε την περυσινή Μακάμπι που έμοιαζε όλη τη χρονιά με σκόρπια διαδήλωση να αλλάξει όλη την ιστορία της με ένα απίστευτο τρίλεπτο στον πρώτο αγώνα πλέι οφ μέσα στο Μιλάνο όταν γύρισε ζωντανή από το –13; Ένα τρίλεπτο έφτανε για να αλλάξει τη ζωή του Ντέιβιντ Μπλατ και ενός τσούρμου Αμερικάνων που λίγο αργότερα έπαιρναν ένα από τα πιο απρόσμενα πρωταθλήματα Ευρώπης στην ιστορία του θεσμού.

Όπως πολύ εύστοχα είχε γράψει ο σπουδαίος στιχοπλόκος Κώστας Τριπολίτης "η ζωή είναι θέμα πιθανοτήτων".Ο Παναθηναϊκός μπορεί να προκρίθηκε από τη...χαραμάδα του παραθύρου αλλά έχει μπροστά του την πόρτα της μεγάλης ευκαιρίας. Το αν θα την ανοίξει είναι συζήτηση των επόμενων δεκαπέντε ημερών. Μέχρι τότε, ευχές σε όλους σας για καλό Πάσχα.

Διαβάστε ακόμη

Τάσος Μαγουλάς: Πού βρίσκεται και πού πάει ο Παναθηναϊκός

Γιάννης Ζωιτός: (Επ)ανάσταση στη Μόσχα

To προφίλ της ΤΣΣΚΑ (VIDEOS)

News 24/7

24MEDIA NETWORK