Το μπάσκετ στα έδρανα της Βουλής

Με αφορμή τις Κυριακάτικες βουλευτικές εκλογές, Δημήτρης Καρύδας θυμάται και γράφει για τους ανθρώπους του μπάσκετ που ασχολήθηκαν με την πολιτική.

Το μπάσκετ στα έδρανα της Βουλής

Είμαστε έτοιμοι για την Κυριακάτικη ψήφο μας; Μάλλον ναι… Ξέρουμε τι θα ψηφίσουμε; Αν δεν ανήκουμε στους δοξασμένους αναποφάσιστους σίγουρα ναι…

Να σας προτείνουμε τότε μερικές εναλλακτικές ανάλογα με το χώρο που θα ψηφίσετε; Εντάξει, μην απαντάτε, ούτως ή άλλως θα το κάνουμε…

Ο Γκάλης, ο Γιαννάκης, ο Φασούλας και ο Βασιλακόπουλος

Το μπάσκετ είχε πάντοτε καλές και στενές σχέσεις με την πολιτική και τις εκλογές. Μπορεί οι κορυφαίοι της ομάδας του 1987 να μην δελεάστηκαν (τουλάχιστον όχι όλοι) από την πολιτική αλλά ορισμένοι τελικά ενέδωσαν. Ο Γκάλης αρνήθηκε σθεναρά κάθε πρόταση που του έγινε να ασχοληθεί με το…σπορ. Νιώθει –και είναι- άλλωστε εθνικό κεφάλαιο και όχι κτήμα ενός κόμματος. Λέγεται ότι μέσα στη δεκαετία του ’90 τον προσέγγισαν σχεδόν όλα τα κόμματα αλλά απάντησε σε όλους αρνητικά. Ο Γιαννάκης είχε δεχτεί σίγουρα κρούσεις από το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ παλαιότερα αλλά απέρριψε επίσης την ιδέα να εμπλακεί με τα κοινά. Του αρκεί η θέση του προέδρου στον σύνδεσμο Ελλήνων προπονητών. Ο Φασούλας αντίθετα που πάντοτε είχε ανοιχτές πολιτικές θέσεις αλλά για χρόνια φλέρταρε με την Αριστερά αναδείχθηκε σε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Και βουλευτής και δήμαρχος Πειραιά. Πλέον, μάλλον, δεν τον ενδιαφέρει και αυτόν το σπορ αλλά για χρόνια ήταν το πλέον προβεβλημένο πολιτικά μέλος εκείνης της παρέας.

Ο Βασιλακόπουλος προσπάθησε αλλά ατύχησε εις διπλούν να εκλεγεί στη Β΄ Αθήνας τις εποχές της μεγάλης δημοφιλίας του μπάσκετ. Λέγεται ότι το φέρει βαρέως και ποτέ δεν είδε με καλό μάτι τους… επιτυχημένους του μπάσκετ στην πολιτική. Παρότι στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, καλός φίλος και υποστηρικτής του Άκη Τσοχατζόπουλου στους κομματικούς μηχανισμούς αποσύρθηκε οριστικά και αμετάκλητα από την πολιτική σκηνή όταν ο τελευταίος δεν μπόρεσε να εκλεγεί αρχηγός του κόμματος.

Τη γενιά του 1987 θα εκπροσωπήσει στις φετινές εκλογές ο Μέμμος Ιωάννου που κατεβαίνει υποψήφιος στη Β΄ Αθήνας με το Ποτάμι. Για τους γνωρίζοντες ο Μέμμος ήταν από τους πλέον ώριμους και σκεπτόμενους της γενιάς του ’87 και για αρκετά χρόνια ήταν ο…αρχηγός των αποδυτηρίων της εθνικής και μια από τις πλέον ήρεμες φωνές μέσα στην ομάδα. Όλοι θυμόμαστε τις βολές του Καμπούρη στον τελικό του 1987 αλλά λίγοι θυμούνται τι είχε προηγηθεί. Για να πάρει το επιθετικό ριμπάουντ ο Καμπούρης είχε προηγηθεί ένα άστοχο σουτ του Ιωάννου! Δυνητικά μπορούσε να είναι ο…Καμπούρης στη θέση του…Καμπούρη. Η πρόσφατη εμπλοκή του με την πολιτική είναι μια μάλλον μικρή έκπληξη, όχι γιατί δεν είναι ικανός ή δεν διαθέτει πολιτική σκέψη αλλά κυρίως για το λόγο ότι παλαιότερα είχε επίσης αρνηθεί την εμπλοκή του όταν του έγιναν ανάλογες προτάσεις και προτίμησε την ενασχόληση του με την προπονητική. Το σίγουρο είναι ότι διαθέτει πολιτική σκέψη και αποτελεί ένα νέο και άφθαρτο πρόσωπο στην πολιτική σκηνή.

Ένας άλλος διεθνής που αργότερα αποτέλεσε σταθεροποιητική παρουσία στα αποδυτήρια της εθνικής, ο Παταβούκας, αν και ακούστηκε (για πολλοστή φορά) έντονα ότι θα εμπλακεί μετά την τοπική αυτοδιοίκηση και στο ανώτερο επίπεδο (με το ΠΑΣΟΚ) δεν επιβεβαίωσε ποτέ αυτές τις φήμες.

Οι Υπουργοί Ιωαννίδης και Κικίλιας

Το μπάσκετ δεν έβγαλε μόνο βουλευτές αλλά και Υπουργούς. Ο Γιάννης Ιωαννίδης έμπλεξε με την πολιτική την τελευταία δεκαετία και έφτασε μέχρι το Υφυπουργείο Αθλητισμού. Πλέον, δήλωσε…απόμαχος και της πολιτικής αφού αποφάσισε να μην εκτεθεί με τα κοινά σε αυτές τις εκλογές αποφεύγοντας ενδεχόμενα κάποια εκλογική ήττα στην Α’ Θεσσαλονίκης όπου πολιτευόταν, ειδικά μετά την ήττα του στις περιφερειακές εκλογές. Η…έκπληξη πάντως από το χώρο του μπάσκετ ήταν ο Βασίλης Κικίλιας που ξεκινώντας από τον δήμο της Αθήνας αργά αλλά σταθερά έφτιαξε το πολιτικό του προφίλ και έχω την αίσθηση ότι ήδη έχει πετύχει στον συγκεκριμένο στίβο περισσότερα από όσα στην καριέρα του ως μπασκετμπολίστας. Εδώ που τα λέμε δεν είναι και μικρό πράγμα ότι στα 40 του έχει ήδη πίσω του θητεία ως Υπουργός Δημόσιας Τάξης.

Ως μπασκετμπολίστας διακρίθηκε πάντοτε σαν ρολίστας, αποτελούσε για χρόνια αμυντικό εξολοθρευτή και η αλήθεια είναι ότι πάντοτε διακρινόταν για την ετοιμότητα του. Στους τελικούς του 2002 κόντρα στον Ολυμπιακό βρέθηκε στο παρκέ τραυματίας ενώ είχε κερδίσει ένα καθοριστικό φάουλ. Οι κακές γλώσσες λένε ότι δεν είχε τραυματιστεί ποτέ και τις κρίσιμες βολές τις εκτέλεσε άλλος συμπαίκτης του που ήταν πιο εύστοχος βοηθώντας την ΑΕΚ να πάρει μια σημαντική νίκη! Ακόμη και αν έγιναν έτσι τα πράγμα ο ‘’Κίκι’’, όπως τον φώναζαν την εποχή που έπαιζε μπάσκετ ήταν πάντοτε εξαιρετικά δημοφιλής μεταξύ των συμπαικτών του και πολύ δημοσιογραφικός! Στοιχεία που ενδεχόμενα θα του φανούν πολύ χρήσιμα στην πολιτική του διαδρομή που αναμένεται να είναι μεγάλη τα επόμενα χρόνια. Να καταθέσω μια μικρή προσωπική εμπειρία. Πριν από μερικά χρόνια ο Sport-FM που δούλευα εκείνη την εποχή έκανε ένα μεγάλο ραδιοφωνικό μαραθώνιο για να βοηθήσει δύο παιδάκια που έπρεπε να υποβληθούν σε λεπτές εγχειρήσεις. Μαζεύτηκαν διάφορα αναμνηστικά, συγκεντρώσαμε αρκετά μπασκετικά σπάνια η λιγότερα σπάνια κομμάτια και είχα εκπομπή Σάββατο μεσημέρι. Οι δημοπρασίες πήγαιναν καλά και μαζευόταν καλό χρήμα. Κάποια στιγμή άνοιξε η πόρτα του στούντιο και είδα μπροστά μου τον Κικίλια. Μου έκανε νόημα να μην πω τίποτα… Εδωσα σήμα στον ηχολήπτη να βάλει ένα τραγούδι και με έκπληξη τον είδα να μου δίνει μια κίτρινη μπλούζα γεμάτη από υπογραφές. ‘’Είναι το μοναδικό ενθύμιο που έχω κρατήσει από το πρωτάθλημα που έχω πάρει με την ΑΕΚ. Ακουγα την εκπομπή, γύρισα σπίτι, την πήρα και την δίνω για τη δημοπρασία. Κάνε μου μια χάρη, δεν θέλω να πεις ποιος την έδωσε, δεν το κάνω για δημόσιες σχέσεις’’. Σεβάστηκα μέχρι σήμερα που έχουν περάσει πολλά χρόνια εκείνη την επιθυμία του. Δεν θα έγραφα λέξη από το περιστατικό αν δεν μου έλεγε προχθές ένας κοινός φίλος που τον είδε σε μια εκδήλωση το εξής: ‘’Έχει μείνει πολύ απλός και προσιτός, περίμενα ότι με τα υπουργιλίκια και τις θέσεις το μυαλό του θα είχε πάρει αέρα αλλά παραμένει το ίδιο χαλαρός με την εποχή που έπαιζε μπάσκετ’’. Προσωπικά, δεν έχω άποψη μια και έχω καιρό να τον συναντήσω. Το όνομα του θα το βρείτε στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας στην Α’ Αθηνών.

Ο αρχηγός Γιάννης Δημαράς

Ανεβαίνοντας βαθμίδα να σταθούμε και στον αρχηγό κόμματος που έχει αναδείξει το μπάσκετ. Μόνο οι (πολύ) παλαιότεροι θα θυμούνται τον Γιάννη Δημαρά ως πλέι μέικερ του Αμύντα και του Παναθηναϊκού. Αυτοί που τον έχουν δει λένε ότι ήταν εκπληκτικός πασέρ! Το επιβεβαιώνω αφού έδινε καταπληκτικές πάσες (με λίγο παράξενο και παλιομοδίτικο στιλ) στο πρωτάθλημα τύπου πριν από καμιά εικοσαετία όταν έπαιζε στην ομάδα του ΜΕΓΚΑ! Ακόμη και οι σημερινοί πενηντάρηδες δυσκολεύονται να τον θυμηθούν ως μέλος της τριάδας των τηλεοπτικών ‘’Ρεπόρτερ’’ μαζί με τους Γιώργο Λιάνη και Κώστα Χαρδαβέλα. Από τα γυρίσματα μιας εκ των πρώτων πετυχημένων εκπομπών τα ‘’πέτρινα χρόνια’’ της ελληνικής τηλεόρασης ο Γιάννης Δημαράς πέρασε στο…πλατό της πολιτικής. Η διαδρομή του λίγο ως πολύ είναι γνωστή και πλέον είναι ο αρχηγός του κόμματος ΄΄Αρμα Πολιτών’’. Μην τον ψάξετε πάντως στα εκλογικά κέντρα την Κυριακή. Την περασμένη Πέμπτη ανακοίνωσε ότι το Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών δεν θα κατέβει στις εκλογές λόγω περιορισμένου προεκλογικού χρόνου και έλλειψης οικονομικών πόρων.

Λίγο ως πολύ όλοι οι παραπάνω αναφερόμενοι ήταν γνωστοί πριν εμπλακούν στην πολιτική λόγω μπάσκετ. Υπάρχει και μια αντίστροφη περίπτωση! Και αφορά μια κυρία. Πρώτα την είδαμε στα βουλευτικά έδρανα και μετά θυμηθήκαμε ότι έπαιζε παλαιότερα μπάσκετ. Μιλάμε για την Κατερίνα Μάρκου που πριν δημιουργήσει θόρυβο με την ψήφο της, ως ανεξάρτητη, στην πρόσφατη διαδικασία για εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας είχε ήδη καταρρίψει ένα ρεκόρ! Με μπόι 1μ.90 έγινε η πιο ψηλή γυναίκα που κάθισε ποτέ στα έδρανα της Βουλής. Για πολλά χρόνια έπαιζε σέντερ σε ομάδες της Θεσσαλονίκης, αρκετά από αυτά και στην Α΄ Εθνική. Εξελέγη στις προηγούμενες εκλογές με τη ΔΗ.ΜΑ.Ρ. στη Β΄ Θεσσαλονίκης, όπου θα είναι και πάλι υποψήφια αλλά αυτή τη φορά με το Ποτάμι. Λυπάμαι, που δεν μπορώ να προσθέσω κάποια περισσότερα στοιχεία για την κυρία Μάρκου αλλά η αλήθεια είναι ότι οι περιορισμένες γνώσεις μου από το χώρο του γυναικείου μπάσκετ δεν το επιτρέπουν.

Υ.Γ. Αν υπάρχει κάποιος ή κάποια πΚαροερχόμενος(-η) από το χώρο του μπάσκετ για τον οποίο δεν έγινε αναφορά καλοδεχούμενη κάθε προσθήκη στα σχόλια. Το σίγουρο είναι ότι τυχόν παράλειψη έχει να κάνει με άγνοια και όχι με…πολιτική τοποθέτηση ή προτίμηση. Εννοείται ότι δεν έγινε αναφορά στους (πολλούς) ανθρώπους του μπάσκετ που έχουν διαπρέψει στην τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτά όταν με το καλό έρθει η ώρα των δημοτικών εκλογών.

News 24/7

24MEDIA NETWORK