Αυτό ήταν πισωγύρισμα...

Ο Δημήτρης Κριτής γράφει για την κακή εικόνα του Παναθηναϊκού κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης, τον Μάρκους Μπεργκ, τα υψηλά στάνταρντς των Αρκάδων, αλλά και την αθλητική παιδεία του Λουκ Στιλ.

04 ΑΠΡ 2015

Ως πρόβα πλέι οφ προαναγγέλθηκε η αναμέτρηση του "Απόστολος Νικολαΐδης", αλλά πρόβα Ευρώπης παρακολουθήσαμε και εκ του αποτελέσματος αποτυχημένη. Γιατί μόνο σε ευρωπαϊκό παιχνίδι και μάλιστα αιχμής "χωνεύεται" τέτοια οπισθοχώρηση και διαχείριση αποτελέσματος από τα μέσα του πρώτου ημιχρόνου.

Είχε πάρα πολύ καιρό να παρουσιάσει τη συγκεκριμένη εικόνα ο Παναθηναϊκός και μάλιστα στη Λεωφόρο. Μπορεί να είναι σε "κακό φεγγάρι", προερχόμενος από δύο ήττες (σε Περιστέρι και Βέροια), μετά την τιμωρία του από το ντέρμπι των "αιωνίων", ωστόσο κάποια πράγματα δεν δικαιολογούνται, ακόμη κι αν απέναντι βρίσκεται μία πολύ καλή ομάδα όπως είναι ο Αστέρας Τρίπολης.

Με το 1-0 να οφείλεται στο δυνατό ξεκίνημα των γηπεδούχων, αλλά το 2-0 να επιτυγχάνεται κόντρα στη ροή του αγώνα, οι "πράσινοι" τα είχαν όλα με το μέρος τους και κανείς, μα κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τη στιγμή που οι δύο ομάδες αποσύρονταν στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα μεταξύ των ημιχρόνων, ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι όχι μόνο θα γύριζε, αλλά και θα ολοκληρωνόταν με 7-23 τελικές προσπάθειες υπέρ του Αστέρα!

Για δεύτερη φορά φέτος το τελικό σκορ της αναμέτρησης των δύο ομάδων αφήνει "παραπονεμένη" την πελοποννησιακή ομάδα, που δικαιούταν και πάλι περισσότερα, αλλά δυστυχώς γι' αυτή, ευτυχώς για τον Παναθηναϊκό, υπήρχε απέναντί της ο Μάρκους Μπεργκ, που σε δύο φάσεις πέτυχε δύο γκολ.

Διαφορετικά, οι φιλοξενούμενοι κέρδισαν περίπατο τη μάχη του κέντρου, στο δεύτερο ημίχρονο απειλούσαν και από τις δύο πτέρυγες σε αντίθεση με το πρώτο που τις επιθέσεις μονοπώλησαν οι Λούι, Γιαννιώτας από τα δεξιά και έδειξαν μεγαλύτερη πίστη και περισσότερη ενέργεια από τους "πράσινους" που σε ολόκληρο το δεύτερο 45λεπτο, έκαναν μία και μόνη τελική προσπάθεια σε κεφαλιά του Ταυλαρίδη από στημένη μπάλα...

Η έξοδος του Κλωναρίδη στέρησε από τον Παναθηναϊκό και τη δυνατότητα να χτυπήσει σε μια γρήγορη κόντρα επίθεση, αλλά ήταν τέτοια η τρικυμία στον χώρο της μεσαίας γραμμής που "κραύγαζε" η ανάγκη ενίσχυση μ' έναν ανασταλτικό μέσο. Η είσοδος του Καρέλη έδωσε στο "τριφύλλι" μία αναλαμπή, αλλά τίποτε περισσότερο.

Ο Αστέρας έδειξε ότι κλείνει ο κύκλος του "μπουκώματος", λόγω του ότι ξεκίνησε πάρα πολύ νωρίς την αγωνιστική χρονιά και επιστρέφει σε υψηλά στάνταρντς. Εκτός κι αν μας ξεγέλασε ο κακός Παναθηναϊκός. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να μην ξεγελάσει και τον Αστέρα...

Υ.Γ.: Τον παρακολουθούσα μετά το σφύριγμα της λήξης να κάνει τον γύρο του γηπέδου για να σφίξει το χέρι σ' έναν προς έναν τους αντιπάλους του, τον διαιτητή, τους βοηθούς του και αυθόρμητα αναρωτήθηκα πόσα χρόνια θα πρέπει να περάσουν για να δούμε τους Έλληνες παίκτες να συμπεριφέρονται όπως ο Λουκ Στιλ. Ναι, είναι θέμα αθλητικής παιδείας, συμφωνώ.