Αυτό ξέρουν, αυτό κάνουν

Τελικά οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες ή οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες; “'Ιτε παίδες Ελλήνων υπέρ βωμών και εστιών” και “ταν ή επί τας”.

Ελάτε τώρα. Παραδεχτείτε το. Ένα γαργάλημα στο πατριωτικό φρόνημα από τη μεταμεσονύχτια εθνική παλιγγενεσία το νιώσατε. Μία μικρή ανάταση, ένα κάτι. Γιατί στο κάτω κάτω αυτό είναι η Ελλάδα. Κατάθεση ψυχής.

Τώρα θα πει κάποιος, όλοι οι λαοί έχουν ψυχούλα. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Άλλο η ψυχούλα των άλλων και άλλο η δική μας. Γι αυτό άλλωστε την έχουμε βαφτίσει και “ελληνική ψυχή”. Από μόνο του δείχνει ότι είναι κάτι διαφορετικό. Κάτι ξεχωριστό. Όταν οι άλλοι καταθέτουν ψυχή, για παράδειγμα, το μνημονεύουν για χρόνια. Εμείς το κάνουμε κάθε τόσο, ως απλή υπενθύμιση.

Μας αρέσει το μειονέκτημα

Γιατί σ' αυτό είμαστε μανούλα. Να πέφτεις στο καναβάτσο και να παλεύεις να ξανασηκωθείς, να σταθείς στα πόδια σου, να μείνεις όρθιος. Δεν γουστάρουμε ρε αδερφέ την ευθύνη που μας φορτώνει το “επί ίσοις όροις”. Ίσως να μην την αντέχουμε κιόλας. Μας αρέσει το μειονέκτημα, ο περιορισμός των απαιτήσεων, ώστε να υπερβάλλουμε εαυτόν. Δεν θέλουμε να κερδίζουμε στα ίσα τις εντυπώσεις, προτιμάμε να τις κλέβουμε.

Και αυτή είναι μια σημαντική διαφορά μεταξύ της μαχητικής μικρομεσαίας ομάδας και της αληθινά μεγάλης. Αυτό προσπαθούμε να εξηγήσουμε όλα αυτά τα χρόνια, είτε ως πρωταθλητές Ευρώπης, είτε ως ευγενική συμμετοχή στις μεγάλες διοργανώσεις. Ότι η Ελλάδα δεν είναι μια ομάδα που ξεκινά ως φαβορί για την πρόκριση, τις τελικές φάσεις μιας μεγάλης διοργάνωσης, ανεξαρτήτως κλήρωσης.

Ασφαλώς και πρέπει να έχει ως στόχο το εισιτήριο για την επόμενη φάση, αλλά δεν μπορεί να συνιστά αποτυχία ο αποκλεισμός της. Κάποια στιγμή θα πρέπει να πάψει να μας αρκεί η αξιοπρεπής παρουσία, αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει να γίνουν άλματα στο επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος και του ελληνικού ποδοσφαίρου συνολικά.

Δεν γίνεται να αρκεί σε μας η παρουσία 2-3 ποδοσφαιριστών που μπορούν να παίξουν ή παίζουν σε ανώτερο ευρωπαϊκό επίπεδο συλλόγων και πρωταθλημάτων, όταν οι ασθενέστερες ομάδες των τελικών φάσεων διαθέτουν 5 ή 6. Δεν μπορεί να μας διασώζει εφ' όρου ζωής το αντιπαθητικό για τους φιλάθλους, “αναγκαίο κακό” ακόμη και για τις προπονητικές “φίρμες”, ποδόσφαιρο στο οποίο επιδιδόμαστε.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος

Δεν γίνεται ρε παιδιά. Αλλά μέχρι να αλλάξουν οι ισορροπίες, αν καταφέρουμε κάποτε να τις αλλάξουμε, δεν υπάρχει και άλλος δρόμος. Ή θα είσαι συμπαγής για να αποφύγεις τους διασυρμούς ή θα προσπαθήσεις να παίξεις κάτι που δεν μπορείς ή δεν ξέρεις και θα γίνεις η “χαρά του αθλήματος”. Το δεύτερο πονάει. Είναι σκληρός δρόμος και δεν αντέχεται. Αν μάλιστα ισχύει το “δεν μπορείς” είναι και μάταιος. Αν ισχύει το “δεν ξέρεις”, θα πρέπει να λάβεις -εν γνώσει των συνεπειών- την απόφαση να το προσπαθήσεις. Και είναι μακρά διαδικασία.

Είναι -πώς να το πούμε;- εθνική επιλογή και προϋποθέτει μία ποδοσφαιρική γενιά ζυμωμένη, όχι με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και του εθνικοπατριωτισμού όπως όλες οι προηγούμενες, αλλά με τη θέληση της επιβολής και λαχτάρα για τον τίτλο του φαβορί. Όσο δεν το έχουμε, ας μην παραμυθιαζόμαστε κάθε τόσο, ότι μπορεί να το αποκτήσαμε, γιατί η εικόνα στο γήπεδο θα γεννά τρομακτικές απογοητεύσεις που θα εκτονώνονται στα ταλαιπωρημένα κορμάκια όσων -δημοσιογράφων και αναγνωστών- θα υποστηρίζουν απλά τα αυτονόητα.

Έπαιξαν όπως ήξεραν

Απέναντι σε μια ομάδα που έχει συνεπή και αξιοπρεπέστατη παρουσία στα τελευταία Μουντιάλ, σε μία ομάδα μακριά από το αγωνιστικό μας στιλ, όπως είναι η Ιαπωνία, οι διεθνείς μας έπαιξαν αυτό που ξέρουν, με αριθμητικό μειονέκτημα για ένα και πλέον ημίχρονο και κατάφεραν όχι να διασωθούν με πλήθος χαμένων ευκαιριών από τον αντίπαλο, αλλά να τον κρατήσουν μακριά από την εστία του Καρνέζη και να τον απειλήσουν σε 2-3 “στημένες φάσεις”. Αυτό και πάμε παρακάτω. Γιατί να το κάνουμε περίπλοκο;

Την τελευταία αγωνιστική θα αντιμετωπίσουμε την Ακτή Ελεφαντοστού. Αν μας κάνει τη χάρη, που θα μας την κάνει, να παίξει επιθετικά, με ρίσκο κι ενδεχομένως λίγη αφέλεια, μπορούμε να κάνουμε τη ζημιά. Να την κλείσουμε στα καρέ της και να την βομβαρδίσουμε, πολύ απλά δεν γίνεται και θα είναι και κουτό να το επιχειρήσουμε.

Διαβάστε ακόμη:

Σάντος: "Πρέπει πρώτα να πληρώσεις τα λάθη σου για να μην τα ξανακάνεις"