Υπάρχουν φάσεις με έντονες αντιφάσεις

Ο Δημήτρης Κριτής γράφει για τον μεταγραφικό σχεδιασμό του Παναθηναϊκού και τις ευκαιρίες που θα πρέπει να πάρουν οι νεαροί παίκτες της ομάδας του Αναστασίου.

Υπάρχουν φάσεις με έντονες αντιφάσεις
RISVANIS-NTINAS-MARINAKIS

Ένα παιχνίδι έμεινε την ερχόμενη Κυριακή και η σεζόν 2014-'15 περνάει και τυπικά στην ιστορία. Αδιάφορος ο Παναθηναϊκός από την τρίτη αγωνιστική ουσιαστικά των πλέι οφ, την τέταρτη και μαθηματικά, αλλά όπως έχουν όλοι καταλάβει όλα αυτά τα χρόνια, οι “πράσινοι” δεν δίνουν του αγγέλου τους νερό.

Με έξι παίκτες από την Ακαδημία (Νίνη και Μαυρία συμπεριλαμβανομένων) αγωνίστηκαν κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης και το τελικό 0-0 προφανώς και τους αδικεί, βάσει των ευκαιριών της αναμέτρησης.

Το ίδιο θα κάνουν και στο Περιστέρι, που μπήκε γερά στο κόλπο αποφυγής της τελευταίας θέσης και τη διεκδίκηση ακόμη και της δεύτερης, αν και ο Αστέρας είναι η ομάδα που κρατάει στα χέρια της την τύχη της για την απευθείας είσοδο στους ομίλους του Champions League.

Ακολούθως, με είκοσι όλα κι όλα μερόνυχτα ανάπαυσης, οι “πράσινοι” ρίχνονται και πάλι στον στίβο προετοιμασίας της νέας -και πιο απαιτητικής- αγωνιστικής περιόδου.

Μεταγραφικός σχεδιασμός

Κι ενόσω η υλοποίηση του μεταγραφικού σχεδιασμού βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, ώστε με την έναρξη του βασικού σταδίου προετοιμασίας να είναι παρόντα όλα τα νέα αποκτήματα, εύλογο είναι το ενδιαφέρον και για την αξιολόγηση και περαιτέρω διαχείρηση του παρόντος ρόστερ.

Το πρώτο δίμηνο του 2015 ήταν δεκάδες τα μηνύματα για τον Μαρινάκη και την ανάγκη επανενσωμάτωσής του, μετά την επιστροφή από τη ατυχήσασα Νίκη Βόλου, το δεύτερο δίμηνο ήταν η σειρά του Ρισβάνη που ξαναζέστανε τον κόσμο με τις εμφανίσεις του στον Πανιώνιο και δεν πρέπει να χαθεί και στο φινάλε της σεζόν είναι έκδηλη η αγωνία για το μέλλον του Θανάση Ντίνα, μαζί με τα ερωτήματα για την απουσία του από τις επιλογές της τεχνικής ηγεσίας.

Αν και υπάρχει το στοιχείο της (τραγικής) ειρωνείας, δεν είναι ειρωνικές οι παραπάνω αναφορές. Απλά καταγράφουν την υπερβολή με την οποία μπαίνει στο μικροσκόπιο του φιλάθλου, η διαχείριση των ρόστερ από τους προπονητές. Είναι αληθινά όμορφο, να διαπιστώνουμε ότι έχει γίνει συνείδηση στον φίλαθλο η ανάγκη ανάδειξης και στήριξης ενός ελληνικού κορμού στις ομάδες και είναι επίσης σημαντικό να εισπράττουν και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές αυτή την ανώνυμη εμπιστοσύνη, έστω κι αν γνωρίζουν ότι την παρούσα στιγμή δεν αδικούνται αγωνιστικά.

Λύση ο δανεισμός

Είναι όμως αντιφατικό να εκδηλώνεις την αγωνία για την εξέλιξη ενός ποδοσφαιριστή που προβάλλεται ως ικανοποιητική εναλλακτική λύση, αντί -για παράδειγμα- του δανεισμού του σε μία ομάδα που θα βρει πλούσιο -και γιατί όχι εγγυημένο / έχει και αυτό τη σημασία του- χρόνο συμμετοχής. Πόσοι πραγματικά πιστεύουν ότι ο Θανάσης Ντίνας θα βρει τις ευκαιρίες που δεν είχε φέτος εντός ενός περιορισμένου μεσοεπιθετικά ρόστερ, την επόμενη χρονιά όπου θα υπάρχουν εκτός όλων των υπολοίπων και οι Λουντ, Καλτσάς, ο αναγεννημένος Νίνης και ενδεχομένως ο Αμπεΐντ;

Γιατί θα πρέπει ο Ρισβάνης να ξανασταθεί μεταξύ των Συμπληγάδων των 2 στόπερ που προβλέπει ο σχεδιασμός και των Ταυλαρίδη, Τριανταφυλλόπουλου που έχουν προβάδισμα; Δεν λέμε ότι είναι χαμένος από χέρι στο πεδίο της ανταγωνιστικότητας, αλλά γιατί να μην είναι πρωτοκλασάτη επιλογή και να μην έχει ένα “γεμάτο” πρωτάθλημα φορώντας τη φανέλα μιας μικρομεσαίας ομάδας της Superleague και να “ψηθεί” υπό την επιθετική πίεση που δέχονται αυτές οι ομάδες στην πλειονότητα των αγώνων τους.

Είναι λογικό σε αυτή τη γόνιμη για την εξέλιξή του ηλικία, ο Νίκος Μαρινάκης να ψάχνει αγώνες κυπέλλου ή χαμηλής ανταγωνιστικής έντασης για να βρει θέση στο αρχικό σχήμα, αντί να έχει μία full season και να κολλήσει τα πρώτα του βαρέα ένσημα; Ακόμη κι ο Δώνης, που θεωρητικά προηγείται στον αγωνιστικό σχεδιασμό του Γιάννη Αναστασίου και των συνεργατών του, θα ήταν καλύτερο να πάρει αλλού μάχιμο ποδοσφαιρικό χρόνο, ιδιαίτερα στην περίπτωση που έρθει και ο Αμπεΐντ.

Η αντίφαση

Η άλλη αντίφαση μεταξύ του “ο Παναθηναϊκός χρειάζεται 6-7 ενδεκαδάτες μεταγραφές για να γίνει ανταγωνιστικός” και του “τι θα απογίνουν τώρα οι Ντίνας, ο Δώνης, ο Μαρινάκης κ.λ.π.”, δεν αξίζει να γίνει στοιχείο αντιπαράθεσης. Είναι θεμιτό το ενδιαφέρον αμφοτέρων των άκρων και αξίζει να μπει στη ζυγαριά, να εκτιμηθούν σωστά τα υπέρ και τα κατά και να ληφθούν οι αποφάσεις.

Ναι, να δοθούν οι ευκαιρίες σε υποσχόμενους ποδοσφαιριστές, που έχουν πιθανότητες να σπάσουν τον τοίχο του ανταγωνισμού και να περάσουν στην πρώτη γραμμή των επιλογών, αλλά από το να ψάχνουν ομάδα τον Γενάρη, μετά από αγωνιστική απραξία πέντε μηνών, είναι σαφώς καλύτερα να επιλέξουν από τώρα μεταξύ των ενδιαφερομένων τον επόμενο -προσωρινό- επαγγελματικό τους προορισμό, να κάνουν εκεί την καλοκαιρινή προετοιμασία και να είναι έτοιμοι στην αφετηρία του νέου πρωταθλήματος.

Διαβάστε ακόμη:

Ωμή αλήθεια και απαντήσεις με έργα

News 24/7

24MEDIA NETWORK