Ο δικός του Ότο

Σε μία δύσκολη στιγμή όπου λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας, αναχωρούν και οι Ελληνες από την πατρίδα τους, ο ΠΑΟΚ και η διοίκηση του κατάφεραν να φέρουν στην Ελλάδα έναν εν ενεργεία προπονητή και δάσκαλο του ποδοσφαίρου με τη γερμανική ή ολλανδική έννοια της λέξης. Το μέγεθος της συμφωνίας αυτής μεγαλώνει ακόμη περισσότερο αν δει κανείς την αντίδραση των γερμανικών ΜΜΕ στο πρώτο άκουσμα της είδησης: «εντάξει, ένα ταξιδάκι αναψυχής στην Ελλάδα για να χαρεί τον ήλιο και πληρωμένες ολιγοήμερες διακοπές», «τι να κάνει εκεί, αφού ούτε οι ντόπιοι δεν πληρώνονται». Κι όταν δημοσιεύτηκαν στο γερμανικό τύπο κάποιες περίεργες δηλώσεις της συζύγου του ότι ουδέποτε ο άντρας της ταξίδεψε για Ελλάδα και Θεσσαλονίκη, ήρθε η επιβεβαίωση για πολλούς: «ούτε καν εκεί δεν πήγε, πάλι τσάμπα διαφήμιση επιχειρούν οι Ελληνες». Οτι την ίδια ώρα κυκλοφορούσαν δεκάδες βιντεάκια και φωτογραφίες του Ολλανδού στο αεροδρόμιο και το Μακεδονία Παλάς, έκανε την υπόθεση πολύ διασκεδαστική.

Ας επιστρέψουμε στο «εν ενεργεία» προπονητής. Μόλις πριν ένα εξάμηνο ο Στέφενς προπονούσε αστέρια όπως οι Χούντελααρ, Φαρφάν, Ντράξλερ, αλλά και τον «δικό» μας Κυριάκο, που κυνηγούν αρκετά μεγαθήρια του ευρωπαικού ποδοσφαίρου. Και απολύθηκε γιατί νωρίς δεν μπόρεσε να κρατήσει τη Σάλκε κοντά στις Μπάγερν και Ντόρτμουντ στη βαθμολογία της Μπουντεσλίγκα. Εκείνες τις δύο που λίγους μήνες μετά θα πιστοποιούσαν την τεράστια ανωτερότητα τους φέτος φτάνοντας στον πρώτο γερμανικό τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.

Το ίδιο «εν ενεργεία» ήταν το 2001 κι ο Οτο Ρεχάγκελ όταν έφτασε στην Ελλάδα για να αναλάβει την Εθνική μας ομάδα. Μόλις τρία χρόνια πριν (το 1998) είχε καταφέρει το ακατόρθωτο να πάρει τίτλο στη Μπουντεσλίγκα με τη νεοφώτιστη Καιζερσλάουτερν. Τότε τα σχόλια που τον ακολουθούσαν ήταν «δε θα βγάλει ούτε ένα εξάμηνο». Ετσι και τώρα με το Στέφενς άρχισαν οι κακοπροαίρετες ως πικρόχολες αναλύσεις. Τολμώ να πω ότι αν μία από τις μεγάλες του κέντρου είχε καταφέρει να πείσει σήμερα, τον Ιούνιο του 2013, το Στέφενς να αναλάβει θα διαβάζατε ότι «παραμιλά η Ευρώπη». Ενώ τώρα απλά ο ΠΑΟΚ έκανε «υπέρβαση», δηλαδή τα χρήματα του Σαββίδη τον έπεισαν. Ενώ όλοι οι άλλοι που έρχονται στην Ελλάδα γιατί από μικροί φορούσαν κόκκινες, πράσινες και κίτρινες φανέλες. Θεωρώ ότι η διαφαινόμενη παρουσία του Στέφενς στο πρωτάθλημα της Σουπερλιγκ του δίνει περισσότερο γόητρο από επτά ή οκτώ παίκτες τύπου Βερντού. Αλλά μάλλον μειοψηφία είναι κάποιος με τέτοια αντίληψη σήμερα. Κατά την άποψη μου πάντα, ο Στέφενς είπε το «ναι» και βλέποντας τι μπορεί να κερδίσει στη Θεσσαλονίκη: με ένα τίτλο στη διετία του εκεί γίνεται θεός, με συμμετοχή στους ποθητούς ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ ημίθεος, ενώ με ένα θαύμα που λέγεται πρωτάθλημα Ελλάδας γίνεται αθάνατος εσαεί στην Τούμπα.

Αλλο κοινό σημείο η εργατικότητα του Ολλανδού, που θυμίζει πολύ από τη συχνή ρήση για Ρεχάγκελ, ότι «αυτός θα πεθάνει σε γήπεδο». Κι αυτό σε μία ηλικία ο Χουούμπ, όπου θα μπορούσε άνετα να πιάσει τον καναπέ ή κήπο του και να απολαύσει τους κόπους και τα αρκετά χρήματα που έβγαλε ως τώρα. Με παραστάσεις στην καριέρα του που ξεπερνούν κατά πολύ εκείνες των παικτών του δε θα δυσκολευτεί να τους πείσει και κερδίσει για να όνειρα του με τον ΠΑΟΚ, όπως άλλοτε κι ο Οτο. Επίσης είναι ένας προπονητής που ξέρει να δουλεύει για το άμεσο αποτέλεσμα, αλλά να βάζει και βάσεις για το μέλλον. Υπό αυτή την έννοια πολύ σημαντικό θα είναι να δούμε, ποιόν θα φέρει σαν έναν από τους δύο συνεργάτες του για να αναλάβει τη δεύτερη και τις μικρότερες ομάδες του συλλόγου. Κι εκεί υπάρχει μία σημαντική διαφορά με τον Οτο, που σε όλη την εννιαετία του στην Ελλάδα, δούλευε πάντα για το σήμερα. Ενώ ο Στέφενς φεύγοντας από τη Σάλκε είχε αναδείξει ένα αστεράκι των εκεί ακαδημιών ονόματι Γιούλιαν Ντράξλερ που σήμερα κοστολογείται 20 εκατομμύρια και ακόμη και ο μοναδικός Μουρίνιο τον έχει «κατά νου». Τέλος, ακόμη και στις συζύγους και το πόσο τις λαμβάνουν υπόψην μοιάζουν οι δύο: ακόμη θυμόμαστε το μύθο της Μπεάτε, ενώ κάποτε η Τρόος Στέβενς άθελα της λόγω σοβαρής ασθένειας στάθηκε η αιτία για αποχώρηση του Χούουμπ από το Αμβούργο, όπου μετά τη Σάλκε (και λόγω της κατάκτησης του ΟΥΕΦΑ το 1997), αγαπήθηκε πολύ. Αφήστε που και τις δύο προσπαθεί να τις πλησιάσει ο Τύπος, καθότι οι σύζυγοι θεωρούν τουλάχιστον εγκληματίες όσους δηλώσουν journalist.

Συνοπτικά λοιπόν τόσο το μομέντουμ κατά το οποίο θα αναλάβει τον ΠΑΟΚ ο Ολλανδός τεχνικός, όσο και οι συνθήκες στην ομάδα με την οικονομική ευρωστία του Σαββίδη για ενίσχυση της ομάδας, δείχνουν ένα καλό μείγμα στο οποίο πρωτίστως καλούνται να πιστέψουν με μεγάλη δόση υπομονής (που δε διαθέτουν ως τώρα) οι πολλοί φίλοι του ΠΑΟΚ στη χώρα. Αν η εργατικότητα, εμπειρία και κλάση του Ολλανδού συνοδευτούν στην κρίσμη αρχή από καλά αποτελέσματα ίσως στην πορεία προκύψει κάτι ονειρεμένο για εκείνους.

Υ.Γ. 1: Φανταστείτε κάποιον ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ που αμείβεται με μερικές εκατοντάδες ευρώ, να κυνηγά επί τρεις εβδομάδες σταγόνες φημών και πληροφοριών εν μέσω αναρίθμητων τηλεφωνημάτων για το θέμα υπό την πίεση εργοδοτών και τηλεθεατών-αναγνωστών. Και τη στιγμή που οριστικοποιείται η πρόσληψη Στέφενς να τον έχουν να απεργεί για την όποια ΕΡΤ, μη μπορώντας να «ρευστοποιήσει» τη δουλειά και τον κόπο του. Πόση συμπάθεια μπορεί να βγάλει γι’αυτή;

Υ.Γ. 2: Επειδή η γκρίνια και στη Θεσσαλονίκη είναι διαδεδομένο σπορ, αξίζει να σημειωθεί ο αθόρυβος αλλά ουσιαστικός και χρησιμότατος ρόλος του Ζήση Βρύζα και στην υπόθεση Στέφενς. Όταν οι αρκετοί φίλοι του ΠΑΟΚ, όπως διαπίστωσα μόνος μου το τελευταίο διάστημα, μη μπορώντας να «μαλώσουν» το Σαββίδη, τα «έχωναν» το λιγότερο άδικα σε εκείνον.

*Ο Γιώργος Βαβρίτσας εργάζεται στο έγκυρο γερμανικό περιοδικό kicker και αποτελεί συνεργάτη του Contra.gr από το 2001.