(Εκ)βιαστές της Εθνικής συνείδησης
Αν περιμένει κανείς πως ο Νικολαϊδης θα του ζητήσει συγνώμη για κάτι που πιστεύει πως δεν ευθύνεται και το επεισόδιο θα λήξει εκεί, ζει σε άλλη χώρα. Η δεδομένη αντιπάθεια που υπάρχει μεταξύ τους ήρθε την πιο ακατάλληλη στιγμή στην επιφάνεια και πλέον δεν υπάρχει χώρος και για τους δύο στην Εθνική.
Αν ο Ρεχάγκελ θέλει να διασφαλίσει το άψογο ομαδικό κλίμα που ήταν από τα βασικά συστατικά της μεγάλης επιτυχίας και να αποφύγει ένα νέο φιάσκο αλά '94, πρέπει να διαλέξει. Ή ο ένας ή ο άλλος.
Το σημαντικότερο είναι η κόντρα να περιοριστεί μεταξύ τους, ώστε να μην χωριστεί η Εθνική ομάδα σε στρατόπεδα. Ο Τσιάρτας με τον Λάκη από τη μία, ο Ντέμης με τον Καψή και τον Κατσουράνη από την άλλη και κάπου στη μέση ο αρχηγός Θοδωρής Ζαγοράκης.
Οι ίδιοι παίκτες που πριν από μερικά χρόνια είχαν αρνηθεί τις υπηρεσίες τους στην Εθνική ομάδα, δημιουργούν εμπόδια βάζοντας όπως και τότε τον εγωισμό πάνω από το κοινό συμφέρον.
Tο πιο δίκαιο θα ήταν ίσως να μην ταξιδέψει στην Πορτογαλία κανείς από τους δύο, αν και το ελληνικό ποδόσφαιρο δυστυχώς δεν έχει την πολυτέλεια να αντικαθιστά τους λιγοστούς παίκτες κλάσης που διαθέτει.
Ηδη η κόντρα του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό για το πρωτάθλημα και το κύπελλο, έδειξε τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια. Στην Ολλανδία οι παίκτες των δύο αιωνίων ήταν χωρισμένοι σε παρέες ανάλογα με το σύλλογο στον οποίο αγωνίζονται και τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Μπορεί η τεσσάρα να ήταν τυχαία, αλλά μετά το νέο - σοβαρότερο - κρούσμα ο Ρεχάγκελ καλείται να λάβει άμεσα δραστικά μέτρα ώστε αν μη τι άλλο η Εθνική ομάδα να μην ξαναγίνει ο περίγελος στην τελική φάση μιάς μεγάλης διοργάνωσης.