Επιλέξαμε δηλητήριο

Επιλέξαμε δηλητήριο
Η εθνική μπορεί να πάρει μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ. Από πλευράς δυνατοτήτων είναι σε θέση. Ένα πράγμα δεν θα κάνει σε κανέναν αγώνα: δεν θα παίξει ως ομάδα στο παρκέ. Η ήττα από την Σλοβενία ήταν τόσο πιθανή όσο και ο θρίαμβος επί της Γαλλίας. Σε όποιον αγώνα σπάσουμε τον τσαμπουκά του αντιπάλου χάρις στην άμυνα, θα έρχεται η επίθεση και το εύκολο καλάθι. Όποτε θα συναντάμε κάποιον Μπετσίροβιτς τότε οι πιθανότητες είναι εναντίον μας. Οι δημοσιογράφοι κάναμε ένα λάθος. Ακούγοντας τον Παναγιώτη Γιαννάκη για ομαδικό πνεύμα νομίσαμε ότι η Ελλάδα θα παίζει ομαδικό μπάσκετ. Λάθος και μάλιστα ανεπίτρεπτο.

Νικάμε, χάνουμε όπως με την Σλοβενία, ένα σκριν δεν θα γίνει για να βοηθηθεί κάποιος και στην άμυνα ο καθένας κοιτάει τον παίκτη του. Αυτό θα γίνει ως το τέλος του τουρνουά και πολύ πιθανώς να έρθει το μετάλλιο. Δεν σημαίνει όμως ότι θα είναι και η καλύτερη λύση. Έτσι θα πάμε μέχρι το τέλος καθώς μας έγινε η τιμή να διαλέξουμε το δηλητήριό μας.

Κάποιος είπε ότι από την στιγμή που δεν έχουμε αυτό που αγαπάμε, να αγαπάμε αυτό που έχουμε. Μόνο που για το μπάσκετ στην Ελλάδα δεν ισχύει κάτι τέτοιο. ΜΑΚΑΡΙ αυτά τα παιδιά να γυρίσουν με το χρυσό μετάλλιο. ΜΠΟΡΟΥΝ. Δεν είναι όμως η ομάδα που θα σε τραβήξει. Μέχρι τώρα ο ενθουσιασμός του κόσμου έφερε πρωτοσέλιδα και τεράστιες προσδοκίες για να αποδειχθεί ότι οι φίλαθλοι αγαπούν το μπάσκετ. Διψάνε για μία επιτυχία. Δεν σημαίνει ότι αυτή η εμμονή στην άμυνα θα βρει πολλούς πιστούς οπαδούς. Τι στο καλό; Με τον Γκάλη και τον Γιαννάκη μεγαλώσαμε, όχι με τον Μπιτέρ και τον Μπιλπά.

News 24/7

24MEDIA NETWORK