Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Είναι από τις φορές που όσα ακούς, διαβάζεις και φαντάζεσαι είναι άπειρες φορές καλύτερα τη στιγμή που τα βλέπεις με τα ίδια σου τα μάτια. Το Ρίο είναι μαγευτικό, ποδοσφαιρικό, ερωτικό, επιβλητικό και έτοιμο να δώσει ενέργεια και αίγλη στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Στη Βραζιλία υπάρχουν τρία αθλήματα: το ποδόσφαιρο, το ποδόσφαιρο και το ποδόσφαιρο. Οτιδήποτε άλλο σε ομαδικό ή ατομικό επίπεδο, κατέχει από την τέταρτη θέση και κάτω. Οι Βραζιλιάνοι αναπνέουν με το ποδόσφαιρο και το ποδόσφαιρο... ζει για αυτούς. Μια βόλτα στους δρόμους του Ρίου (όπως βγαίνει από τα χείλη των ντόπιων) είναι αρκετή για να διαπιστώσεις ότι ο Θεός του ποδοσφαίρου απολαμβάνει το άθλημα σε αυτήν την πόλη, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στον πλανήτη.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν ήρθε στη Βραζιλία για να δώσει, αλλά κυρίως να πάρει. Το πάθος και ο τρόπος που ζουν σε αυτή τη χώρα με το ποδόσφαιρο είναι μοναδικό φαινόμενο. Μιλούν για αυτό με σεβασμό, το προσεγγίζουν ως κάτι πολύ μεγάλο και δηλώνουν πίστη σε κάθε καθετί που σχετίζεται με το σπορ.

Η ευλογημένη χώρα με τους χειρότερους πολιτικούς

Όχι δεν μιλάμε για την Ελλάδα. Είναι ακριβώς το σλόγκαν που χρησιμοποίησε ο ξεναγός μας εδώ στο Ρίο για τη Βραζιλία. "Η φύση τα έχει προσφέρει όλα απλόχερα στη Βραζιλία και οι πολιτικοί μας κάνουν πράξεις για να τα στερούν από τα λαό", λέει με απογοητευμένο ύφος ο Λούσιο. Η χώρα παράγει τα πάντα και θα μπορούσε να είναι αυτόνομη, όμως αυτοί που αποφασίζουν έχουν διαφορετική γνώμη. Γι' αυτό και ο κόσμος ξεχύνεται στους δρόμους. Το κάνει συνεχώς, αλλά ειδικά αυτές τις μέρες σε κάθε συνοικία υπάρχει και μια διαμαρτυρία.

Το Μουντιάλ δυναμώνει τη φωνή τους και προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα σε κάθε άκρη της γης. Οι διαδηλώσεις πληθαίνουν όσο πλησιάζουμε στην πρεμιέρα, με τους διαδηλωτές να θέλουν να αξιοποιήσουν τα Μέσα που έχουν στραμμένο το ενδιαφέρον τους εδώ.

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Στη φωτογραφία η λέξη ISONOMIA προδίδει τα κοινά μας χαρακτηριστικά με τους βραζιλιάνους, σε γλωσσικά επίπεδα κι όχι μόνο...

Τρέχουν... τσαπατσούλικα

Οι Βραζιλιάνοι δεν αγαπούν το ποδόσφαιρο. Πεθαίνουν για αυτό. Μεταφορικά, γιατί κυριολεκτικά ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού πεθαίνει από πείνα και ζει σε συνθήκες πολύ κάτω από αυτές των ορίων της ανέχειας. Ο κόσμος θεωρεί ότι τα χρήματα για την ανάπτυξη ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου σπαταλήθηκαν και δεν επενδύθηκαν.

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

"Εδώ δεν έγιναν έργα ουσίας, αλλά έργα καμουφλάζ", λέει ο Λούσιο. Η εικόνα στο σταθμό του μετρό έξω από το θρυλικό Μαρακανά είναι ενδεικτική της... τσαπατσουλιάς με την οποία θα υλοποιηθούν κάποια από τα έργα. Απομένουν λιγότερες από επτά ημέρες για την έναρξη του τουρνουά και οι εργάτες με τους γερανούς τρέχουν μπας και σώσουν την κατάσταση. Ο σταθμός εξωτερικά (αν προλάβουν) θα έχει μια ευρωπαϊκή μοντέρνα άποψη, ενώ εσωτερικά θα παραπέμπει χρόνια πίσω καθώς η "γερασμένη" του όψη δεν είναι δυνατόν να αλλάξει μόνο και μόνο από το περιτύλιγμα.

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Οι ντόπιοι όλα αυτά τα γνωρίζουν. Δεν μπορείς να τους κοροϊδέψεις. Η αίσθηση που υπάρχει στο Ρίο είναι ότι οι εργολάβοι με τους πολιτικούς έφαγαν πάρα πολλά χρήματα με προσχηματικό τρόπο: άργησαν πολύ να υλοποιήσουν τα έργα, άφησαν σκοπίμως το χρόνο να κυλήσει και στο τέλος για να είναι συνεπείς -χρονικά- τίναξαν τους προϋπολογισμούς στον αέρα.

Η "ανάπτυξη" στις φαβέλες και η καλωδιακή τηλεόραση για το Μουντιάλ!

Στο Ρίο υπήρχαν προσδοκίες για ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο μέσω του Μουντιάλ και των Ολυμπιακών Αγώνων του 2016, αλλά οι πράξεις δεν φαίνεται να συμβαδίζουν με τα όνειρα των κατοίκων. Από τα 7.000.000 των ανθρώπων που ζουν στο Ρίο, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ζει και αναπνέει στις περίφημες φαβέλες. Σχεδόν κάθε πλαγιά σε αυτήν την πόλη έχει και το δικό της οικισμό.

Οι άνθρωποι στις φαβέλες δεν είναι ακριβώς ενός κατώτερου Θεού, ωστόσο έχουν τους δικούς τους κανόνες. Είναι σκληροί, κινούνται μέσα στην παρανομία και την ανομία, αλλά το κράτος γνωρίζει καλά τη δράση τους. Είναι φτωχοί, αλλά δεν πληρώνουν φόρους. Πεινάνε, αλλά η πολιτεία κλείνει τα μάτια στη διακίνηση ναρκωτικών που γίνεται σε αυτές.

Τα τελευταία πέντε χρόνια και με αφορμή το Παγκόσμιο Κύπελλο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η χώρα αποφάσισε να βρει έναν τρόπο να "ελέγξει" τη ζωή στις φαβέλες. Ο Λούλα το άρχισε και η Ντίλμα Ρούσεφ, η πρώτη γυναίκα πρόεδρος στην ιστορία της Βραζιλίας, το ολοκλήρωσε. Δυνάμεις των 50-70 αστυνομικών τοποθετήθηκαν μόνιμα σε κάθε φαβέλα προκειμένου να υπάρχει ένας έλεγχος σε ό,τι παράνομο συμβαίνει εκεί μέσα. Με αυτό το μέτρο δεν άλλαξε ο κόσμος. Συνεχίζεται η διακίνηση ναρκωτικών, η εγκληματικότητα και η αναρχία. Πλέον, όμως, γίνεται υπό το πρίσμα της πολιτείας με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Η... άναρχη κατάσταση στις φαβέλες, μπαίνει σε καλούπι μόνο για έναν λόγο: το ποδόσφαιρο. Σε κάθε κατασκευή (γιατί σπίτια δεν τα λες) βλέπεις ρούχα απλωμένα, σημαίες της Βραζιλίας και πιάτο για καλωδιακή τηλεόραση! Ο λόγος αυτονόητος: στις φαβέλες επιβιώνει ένας και μόνο νόμος. Αυτός του ποδοσφαίρου. Για τη σελεσάο, και φυσικά για τις αγαπημένες τους ομάδες: τη Φλαμένγκο, τη Φλουμινένσε, την Μποταφόγκο, την Σάντος, την Κορίνθιανς...

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Κοπακαμπάνα: κάτι παραπάνω από παραλία...

Και ήρθε η ώρα για το μαγικό, το ξεχωριστό, το σήμα κατατεθέν του Ρίο. Κοπακαμπάνα και Ιπανέμα. Δύο παραλίες που με απόλυτη δικαιοσύνη καταλαμβάνουν τις θέσεις 1-2 σε κάθε σχετικό ΤΟΠ-5.

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Η αύρα, ο ερωτισμός, η ξεγνοιασιά, το μεγαλείο που εκπέμπουν αυτές οι δύο παραλίες δεν είναι μεγέθη συγκρίσιμα. Και φυσικά δεν υπάρχει και καμία αμφιβολία για το άθλημα που βασιλεύει σε αυτές τις παραλίες που τις χωρίζει μόνο μια στροφή... Το ποδόσφαιρο είναι παντού!

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Η Κοπακαμπάνα είναι πολύ ανώτερη απ' ότι περιγράφεται. Χιλιάδες κόσμου παίζουν, τρέχουν, φλερτάρουν, απολαμβάνουν την ομορφιά της και κινούνται πάνω στην απέραντη αμμουδιά της με εκπληκτικό ρυθμό. Πιτσιρικάδες με μια μπάλα, κορίτσια στα δεκάδες γήπεδα beach volley, μαραθωνοδρόμοι, ποδηλάτες, ακροβάτες.

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Η Κοπακαμπάνα δίνει απίστευτη ενέργεια σε κάθε επισκέπτη. Σε κάνει να θέλεις να τρέξεις, να παίξεις, να φωνάξεις, να ερωτευτείς. Η Κόπα Καμπάνα είναι κάτι παραπάνω από μια παραλία.

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Corcovardo: Με κομμένη την ανάσα

Δεν υπάρχει ντοκιμαντέρ, αφιέρωμα, φωτογράφηση για τη Βραζιλία που να μην έχει πρώτο πλάνο τον Χριστό. Στη χώρα περιμένουν ότι ένας στους δύο που θα ταξιδέψουν στη Βραζιλία για το Παγκόσμιο Κύπελλο θα επισκεφθεί την τοποθεσία.

Το πρωί της Πέμπτης οι πρώτοι τουρίστες με φανέλες εθνικών ομάδων έκαναν την εμφάνιση τους. Κολομβιάνοι, Γιαπωνέζοι, Γάλλοι, Ισπανοί, Αργεντινοί. Όλοι στο Cristo Redentor, στο άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή που απλώνει τα χέρια του σε υψόμετρο 710 μέτρων στη δασική περιοχή Τιζούκα.

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Με ύψος 32 μέτρα και τα χέρια του απλωμένα για να καλωσορίσει κάθε επισκέπτη και κάθε πιστό, ο Cristo Nedentor κόβει την ανάσα. Ειδικά όταν σηκώνεις το βλέμμα σου για να χωρέσεις όλο το τοπίο! Σε όλους εκτός από τον εναερίτη τεχνικό που συναντήσαμε κατά την επίσκεψη μας στο σήμα κατατεθέν του Ρίο! Αιτία της παρουσίας του πάνω στο δεξί χέρι του αγάλματος, ένας κεραυνός που προκάλεσε ζημιά στην κατασκευή.

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Το θρυλικό Μαρακανά

Από το άγαλμα του Χριστού στο Ρίο μπορείς να δεις τον μοναδικό τρόπο που αυτή η πόλη έχει φτιαχτεί από τη φύση. Επίπεδη, με βουνά και λόφους που ξεπετάγονται απότομα και... σβήνουν κάθετα. Από εκεί ψηλά, το δικό μας βλέμμα καρφώθηκε στο θρυλικό Μαρακανά. Το στάδιο που εμπνεύστηκαν οι Βραζιλιάνοι για το Μουντιάλ του 1950 και που τελικά συνδέθηκε με μια τραγική για αυτούς απώλεια. Αυτή του τροπαίου από την Ουρουγουάη.

Τότε το Μαρακανά θρυλείται ότι φιλοξένησε περισσότερους από 200.000 θεατές!!! Σήμερα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Με τη νέα ανακατασκευή του θα μπορεί να φιλοξενήσει 75.000 θεατές και θα είναι το γήπεδο του τελικού της διοργάνωσης. Στο Μαρακανά θα πραγματοποιηθούν επτά αγώνες της τελικής διοργώνασης και μεταξύ αυτών τα Αργεντινή-Βοσνία, Ισπανία, Χιλή για τη φάση των ομίλων.

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!
Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Μουντιαλικό... Καρναβάλι

Στο δρόμο από το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο, το μάτι έπεσε σε μια "βαθιά" λεωφόρο. Κάπου την είχα δει, κάτι μου θύμιζε. Sambadrome! Η περιοχή που λαμβάνει χώρα το ξακουστό καρναβάλι του Ρίο. Το μεγαλύτερο (και από το μουντιάλ) τουριστικό γεγονός της πόλης.

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Λεωφόρος άδεια, κερκίδες κλειδωμένες και το μόνο που σου θυμίζει ότι εδώ στο τέλος Γενάρη καταφθάνουν εκατομμύρια κόσμου, είναι μια αποθήκη στο τέλος του δρόμου που το προσωπικό της (έναντι μικρού αντίτιμου) σου δίνει τη δυνατότητα να φορέσεις -έστω και για λίγο- κάποια από τις φαντασμαγορικές στολές του καρναβαλιού!

Εδώ είναι το Ρίο: Μαρακανά, Χριστός και Κοπακαμπάνα!

Μπορείτε να βρείτε τον Γιάννη Ντάλλα στο Facebook εδώ

Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Γιάννη Ντάλλα στο Instagram εδώ

Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Γιάννη Ντάλλα στο twitter

News 24/7

24MEDIA NETWORK