Κονέ και Φετφατζίδης χτυπούν την πόρτα της ενδεκάδας

Ο Γιάννης Ντάλλας γράφει από τη Βραζιλία για τον Παναγιώτη Κονέ και τον Γιάννη Φετφατζίδη, οι οποίοι χτυπούν με αξιώσεις την πόρτα της 11άδας της Εθνικής.

Κονέ και Φετφατζίδης χτυπούν την πόρτα της ενδεκάδας

Η δυναμική των social media σε συνδυασμό με τις ώρες των φιλικών αγώνων της Εθνικής και την τάση χλευασμού που υπάρχει για αυτή την ομάδα, δημιούργησαν μέσα σε λίγες μέρες τον "ελληνικό μύθο" περί χασμουρητών. Η πραγματικότητα, όμως, όπως αυτή προκύπτει κυρίως από την πρόβα τζενεράλε με τους Βολιβιανούς, δεν μοιάζει να είναι κοντά στα περιπαιχτικά σχόλια που γίνονται αυτές τις ημέρες στο facebook.

Η Ελλάδα σκόραρε δύο φορές, έπαιξε επιθετικά κι αν ο Γκέκας ήταν πιο εύστοχος, το σκορ θα μπορούσε να είναι 4-1, 5-1 ή κάτι σχετικό. Ασφαλώς και ένας αγώνας -πολλώ δε μάλλον φιλικός- δεν είναι αξιόπιστο κριτήριο εξαγωγής συμπερασμάτων. Είναι, ωστόσο μια εικόνα μέτρησης διάθεσης και δημιουργίας (καλού ή κακού) προαισθήματος.

Ο ανταγωνισμός δεν έβλαψε

Τώρα που έκλεισε ο κύκλος των αγώνων προετοιμασίας για τον τρίτο όμιλο του Μουντιάλ της Βραζιλίας, ο Φερνάντο Σάντος θα πρέπει να νιώθει αρκετά πιο σίγουρος, αλλά και ευχάριστα προβληματισμένος. Αυτή η διαδικασία ανέδειξε τον βασικό και ουσιαστικό ρόλο που μπορούν να έχουν πλέον στους άντρες, ποδοσφαιριστές όπως ο Κονέ και ο Φετφατζίδης. Δύο παίκτες που αναγκάζουν τον Πορτογάλο να αλλάξει ρότα ενδεκάδας. Του φωνάζουν "βάλε μας μέσα" και επιβεβαιώνουν ότι ο ανταγωνισμός δεν έβλαψε ποτέ καμία ομάδα. Το αντίθετο. Στην προκειμένη δημιούργησε κίνητρα σε όλους, και κυρίως σε αυτούς που δεν λογίζονταν ως βασικοί, αλλά η φόρμα τους και η συγκυρία επιβάλλουν να γίνουν τέτοιοι.

Οι "Ιταλοί" έχουν κάνει σοβαρά βήματα προόδου σε τακτικό -κι όχι μόνο- επίπεδο. Και οι δύο αποτελούν ξεχωριστές περιπτώσεις για τον τρόπο που αγωνίζεται η Εθνική, με κοινό παρανομαστή την αναβάθμιση της λειτουργίας στη μεσοεπιθετική γραμμή.

Για το ταλέντο του Κονέ ακούγαμε πολλά, από την εποχή που είχε γίνει ο αγαπημένος ποδοσφαιριστής του (προέδρου) Ντέμη Νικολαΐδη, στην ΑΕΚ του 2004. Όσο κυλούσαν τα χρόνια, αρχίσαμε να βλέπουμε πράγματα από αυτόν. Σαφώς και δεν ήταν τυχαία η πίστη που εξέφραζε ο Ντέμης (με την ιδιότητα του πρώην τοπ σκόρερ) για δαύτον. Η καριέρα στο εξωτερικό, η μη καθημερινή προβολή των επιτευγμάτων του στην Ελλάδα, και το ότι δεν έχει -ακόμη- γίνει βασικός στην Εθνική, δεν επέτρεψαν μέχρι σήμερα να μπει ο Κονέ στις συνειδήσεις όλων των Ελλήνων φιλάθλων. Κάποια εντυπωσιακά του γκολ, απλά (μας) θύμιζαν ότι υπάρχει.

Στα 27 του χρόνια ο Κονέ έφθασε να γίνει αρχηγός της Μπολόνια στην Serie A. Δείγμα αντιπροσωπευτικό και για την προσωπικότητα του, πέρα από το ταλέντο του. Δεν είναι ο ποδοσφαιριστής που κάνει "φασαρία", όμως αθόρυβα έχει πετύχει αρκετούς -ατομικούς και ομαδικούς- στόχους στις ομάδες που αγωνίστηκε.

Και σήμερα παρουσιάζεται έτοιμος να δείξει τα πλούσια στοιχεία παιχνιδιού του και στην Εθνική ομάδα. Η παρουσία στην τριάδα των χαφ, μαζί με τους Κατσουράνη-Μανιάτη, έδωσε άλλον αέρα στη λειτουργία της Εθνικής. Ο Κατσουράνης έπαιξε πιο πίσω και ο Κονέ ήταν αυτός που ανέλαβε την ευθύνη για να φθάνει η μπάλα γρήγορα και σωστά στους πλάγιους και στον επιθετικό. Μαζί με αυτό πατούσε συχνά περιοχή και ερχόταν συχνά, σε χρόνο που δεν περίμεναν οι αντίπαλοι, σε θέσεις βολής.

Σαμαράς-Σαλπιγγίδης

Η παραγωγή των ευκαιριών της Εθνικής σε αυτό το ματς ήταν από τις μεγαλύτερες των αγώνων της εδώ και μια διετία. Φιλικούς και επίσημους. Καθοριστικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και ο Σαμαράς. Είτε από τα αριστερά με τις συνεργασίες του με τον Χολέμπας, είτε από τον άξονα όταν κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο εκμεταλλεύτηκε άψογα το γήπεδο που έδωσαν στην Εθνική οι Βολιβιανοί.

Ο Σαλπιγγίδης με τον τρόπο που μάρκαρε και κυνηγούσε ακόμη και -τις θεωρητικά- χαμένες μπαλιές, έδειξε ότι είναι δύσκολο να μην παίζει βασικός σε αυτήν την Εθνική, έστω κι αν νιώθει καυτή την ανάσα του αναγεννημένου -στην Ιταλία- και ξεχωριστού "Φέτφα".

Και σε όλους αυτούς υπάρχει φυσικά και ο Καραγκούνης, που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, ειδικά σε ένα μεγάλο τουρνουά στο οποίο παίζουν ρόλο παράγοντες όπως η ψυχή, το πάθος, η εμπειρία και η ικανότητα δημιουργίας φάσης από ατομικές ενέργειες.

Τα τρία φιλικά παρουσίασαν βάζουν δύσκολα στον Σάντος. Στη Βραζιλία θα είναι από τις ελάχιστες φορές που αυτή η ομάδα θα πετύχει σε καλό τάιμινγκ πολλούς και καλούς ποδοσφαιριστές. Οι αγώνες με την Κολομβία, την Ιαπωνία και την Ακτή Ελεφαντοστού μπορούν να βγάλουν όλα τα αποτελέσματα. Μέσα σε αυτά, και με πολλές πιθανότητες βάσει εικόνας και ορμής, το σενάριο για την πρώτη πρόκριση στην επόμενη φάση Παγκόσμιου Κυπέλλου, δεν είναι και τόσο μακρινό…

Διαβάστε ακόμη:

Το ξενοδοχείο της Εθνικής (VIDEOS+PHOTOS)

Ρίο: Ο Ζίκο, τα παπούτσια του Λόκο Αμπρέου και η "Αθήνα 2004" (VIDEOS)

News 24/7

24MEDIA NETWORK