Η Εθνική στο άρθρο 44
Διαβάζοντας αυτή την είδηση, θυμάμαι, όταν πριν από μερικούς μήνες που η Εθνική Ελλάδος είχε νικήσει την Γαλλία με 1-0 και είχε προκριθεί στα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, υψηλόβαθμο στέλεχος της ΕΠΟ είχε βγει σε γνωστό ραδιοφωνικό σταθμό και μιλούσε για τα πλάνα της ομοσπονδίας και την αξιοποίηση των οικονομικών απολαβών που θα είχε από την μέχρι εκείνη τη στιγμή πορεία της παρέας του Ζαγοράκη.
«Καθόμασταν με τον πρόεδρο (κύριο Γκαγκάτση) στο δωμάτιο μέχρι τις 5 τα ξημερώματα και κάναμε όνειρα για το πώς μπορούμε να επενδύσουμε όλα αυτά τα χρήματα που θα εισρεύσουν στα ταμεία της ΕΠΟ. Λέγαμε για την δημιουργία μιας ακαδημίας ταλέντων χρηματοδοτούμενη από την ΕΠΟ αλλά και τόσα άλλα που μπορούμε να κάνουμε με αυτά τα χρήματα», είχε πει τότε το στέλεχος της ΕΠΟ.
Λίγες ημέρες αργότερα, η Εθνική νικούσε διαδοχικά την Τσεχία και την Πορτογαλία κατακτώντας το άπιαστο όνειρο, ένα όνειρο που για την ΕΠΟ και τους συντελεστές αυτής της επιτυχίας μεταφράστηκε σε εκατομμύρια ευρώ. Σχεδόν 10 μήνες μετά, η επικαιρότητα φέρνει την ΕΠΟ να προσομοιώνεται απόλυτα στα δεδομένα του ελληνικού πρωταθλήματος.
Αν ήταν ΠΑΕ θα ετοίμαζε τον φάκελο προκειμένου να ενταχθεί στο άρθρο 44 , οι παίκτες θα είχαν ήδη προσφύγει στην Επιτροπή Επίλυσης Οικονομικών Διαφορών διεκδικώντας τα δεδουλευμένα και η απορία που δημιουργείται είναι το που πήγαν όλα αυτά τα λεφτά; Όχι τα 18,5 εκατομμύρια του πριμ της UEFA για την κατάκτηση (αυτά είναι γνωστό πως πήγαν στους παίκτες και στο τεχνικό τιμ), αλλά αυτά που πήρε η ΕΠΟ από τους χορηγούς (VODAFONE, Rollman’s, Mercedes, Τράπεζα Πειραιώς, ΟΠΑΠ κτλ), από την εξάντληση των διατιθεμένων διαρκείας, από τα εισιτήρια σε 4 εντός έδρας αγώνες της Εθνικής, από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, από…., από…., από παντού.
Εδώ και χρόνια η ΕΠΟ θεωρείται σχεδόν αυτοχρηματοδοτούμενη καθώς είχε καταφέρει να πολλαπλασιάσει τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα του κυπέλλου Ελλάδας και της Εθνικής Ομάδας και να βρίσκει χορηγούς προκειμένου να καλύπτει τα «κενά» που αφήνουν κάθε χρόνο οι κρατικές επιχορηγήσεις. Κι όμως λίγους μήνες μετά την κορυφαία στιγμή του ελληνικού ποδοσφαίρου και κατ' επέκταση της ομποσπονδίας, τα κατάφεραν να το γυρίσουν σε «γκρίνια» πολιτικού χρώματος.
«Η ΕΠΟ εισέπραξε από την Πολιτεία, για την επιχορήγηση του έτους 2004 το ποσό του ενός εκατομμυρίου επτακοσίων ενενήντα τριών χιλιάδων (1.793.000) ευρώ, από τα οποία το 1.293.000 ευρώ τον Φεβρουάριο 2004 και 500.000 ευρώ για τους υπόλοιπους δέκα μήνες. Η περικοπή της επιχορήγησής της έφτασε στο 75% του εγκεκριμένου ποσού, την ώρα που άλλες ομοσπονδίες εισέπραξαν, για το 2004, επιχορηγήσεις ύψους εφτά και οχτώ εκατομμυρίων ευρώ. Για το έτος 2005 η Ομοσπονδία δεν έχει εισπράξει, έναντι της επιχορήγησής της, ούτε ένα ευρώ», αναφέρει η πρόσφατη ανακοίνωση-τοποθέτηση επί του θέματος της ΕΠΟ. Δηλαδή, το παρόν και το μέλλον της ομοσπονδίας του πιο δημοφιλούς αθλήματος για το 2005 εξαρτάται από το 1 εκατομμύριο ευρώ σε μορφή επιχορήγησης που θα πάρει από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.
Ίσως τα πράγματα να είναι όπως τα λέει επισήμως η Ομοσπονδία, για να γίνει όμως απόλυτα πιστευτή θα πρέπει να δημοσιοποιήσει έναν αναλυτικό οικονομικό ισολογισμό και τότε θα έχει δικαίωμα να βγει και να πει «Κύριοι, τόσα πήραμε, τόσα ξοδέψαμε και αυτή τη στιγμή το ταμείο είναι μείον, χρειαζόμαστε την επιχορήγηση πάραυτα». Αυτό όμως δεν πρόκειται να γίνει, είπαμε, το παιχνίδι είναι πολιτικό, τόσο αυτό που «παίζει» η ΕΠΟ όσο και αυτό που «παίζει» η ΓΓΑ.
Την εποχή που η ΕΠΟ μιλούσε για δημιουργία ακαδημιών και την αξιοποίηση των κερδών, οι Έλληνες δημοσιογράφοι είχαν ανοίξει «μέτωπο» με τους Αγγλους συναδέλφους προκειμένου να διαψεύσουν την «φήμη» ότι οι διεθνείς απειλούν με απεργία στον ημιτελικό με την Τσεχία καθώς δεν τα είχαν βρει στο πριμ. Πλέον, εξαρτάται μόνο από τους ίδιους τους Ελληνες διεθνείς αν θα αναγκαστούμε να γράψουμε μία ανάλογη είδηση μόνοι μας, παραμονές των αγώνων με Τουρκία και Ουκρανία και να δώσουμε τροφή στους απανταχού αμφισβητίες.
Οψόμεθα.
