Κάπου ξεχάστηκε η Ξάνθη
Το πρωτάθλημα της Superleague έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, αλλά οι συνήθειες μοιάζουν αναλλοίωτες. Σκέτη μονοτονία. Θέαμα κάτω του μετρίου, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός να επικρατούν, όπως το πράττουν, των αντιπάλων τους και οι... μικροί να μην αντιδρούν. Τουλάχιστον πέρσι είχαμε να λέμε για την Ξάνθη.

Superleague έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, αλλά οι συνήθειες μοιάζουν αναλλοίωτες.
Σκέτη μονοτονία. Θέαμα κάτω του μετρίου, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός να επικρατούν, όπως το πράττουν, των αντιπάλων τους και οι… μικροί να μην αντιδρούν. Τουλάχιστον πέρσι είχαμε να λέμε
για την Ξάνθη. Την ομάδα, η οποία στις πρώτες αγωνιστικές εξέπληξε τους πάντες με
την απόδοση της και
την αποδοτικότητά της καταφέρνοντας να βρεθεί ακόμη και στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα. Φέτος όμως…
Χειρότερο ξεκίνημα δεν θα μπορούσαν να φανταστούν οι ευρωπαίοι “ακρίτες”. Τέσσερις αγωνιστικές έχουν διεξαχθεί και ακόμη δεν έχουν γευτεί τη χαρά της νίκης. Ούτε μία, ούτε δύο αλλά τέσσερις. Διάστημα άκρως μεγάλο για μία ομάδα που θέλει να καθιερωθεί στις συνειδήσεις των ποδοσφαιρόφιλων ως η πλέον ανταγωνιστική της περιφέρειας, ικανή να διεκδικεί κάθε χρόνο την έξοδό της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Ξάνθη-ΠΑΟΚ 1-0
ΟΦΗ-Ξάνθη 1-1
Ξάνθη-Απ.Καλαμαριάς 2-0
Ξάνθη-Λεβαδειακός 1-0
Απολογισμός: 10β/5-1γκολ
Μία “κλεφτή” ματιά στα περσινά στατιστικά των “ακριτών” τις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές είναι ενδεικτική
για το πόσο κάκιστη είναι η εφετινή πορεία τους. Τρεις νίκες εντός έδρας με ΠΑΟΚ, Απ.Καλαμαριάς και Εργοτέλη και μία ισοπαλία με τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο μετρούσε η ομάδα του
Γιάννη Ματζουράκη ακολουθώντας κατά πόδας τον πρωτοπόρο και τότε Ολυμπιακό. Αντικρούοντας κάποιος τη συγκεκριμένη άποψη θα υποστηρίξει πως εφέτος η Ξάνθη υποχρεώθηκε να αγωνιστεί
τρεις φορές μακριά από τα Πηγάδια και μάλιστα τις δύο απ’ αυτές αντιμετώπισε τους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό χάνοντας τον βαθμό στο τελευταίο δεκάλεπτο.
Δεν είναι όμως λογικό ακόμα και σ’ αυτές τις αναμετρήσεις να μετρά τελικές προσπάθειες ίσες με αυτές των δακτύλων του ενός χεριού. Το χειρότερο είναι δε πως στην κυριακάτικη αναμέτρηση με τον Απόλλωνα η απόδοση των ακριτών δεν ήταν καν υποφερτή. Το είπαν τόσο ο Ματζουράκης, όσο και ο Λαμπριάκος, ύστερα από το τέλος του αγώνα. Αν και ο αγωνιστικός χώρος ήταν κάκιστος (στον ίδιο έπαιζε και ο αντίπαλος), οι παίκτες της Ξάνθης δεν δικαιολογούνται με την εμμονή τους στις βαθιές μπαλιές, μήπως και ο μαχητικός Καζάκης απειλήσει από αέρος.
Ολυμπιακός-Ξάνθη 2-1
Ξάνθη-Εργοτέλης 0-0
Παναθηναϊκός-Ξάνθη 1-0
Απ.Καλαμαριάς-Ξάνθη 2-0
Απολογισμός: 1β/1-5γκολ
Θυμηθείτε πως η Ξάνθη έχει να πετύχει γκολ από το
5ο λεπτό της πρεμιέρας κόντρα στον Ολυμπιακό. Από τότε… μηδέν. Πέρασαν
265 λεπτά (συν τις καθυστερήσεις), δίχως τα αντίπαλα δίχτυα να ματώσουν. Και δεν είναι πως δημιουργούνται και χάνονται ευκαιρίες. Ούτε κανείς πώς να κατηγορήσει τους επιθετικούς για αστοχία ή έλλειψη καθαρού μυαλού στην τελική προσπάθεια. Το κέντρο μοιάζει ανύπαρκτο. Ο
Νταμιάν Μάνσο δεν δείχνει το ίδιο αποδοτικός με πέρσι,ο Ζουέλα δεν είναι σίγουρα Έμερσον, ενώ οι πλάγιοι αδυνατούν να δημιουργήσουν ρήγματα. Μοιραία ο
Βρύζας, ο
Καζάκης, ο
Ολισαντέμπε και ο
Φογκάσα (δεν έχει δείξει τίποτα ξεχωριστό)απομονώνονται δίχως να τροφοδοτούνται σωστά.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ήρθαν να προστεθούν και τα πολλά αμυντικά λάθη, απόρροια τόσο των σημαντικών απουσιών (Σίκοφ, Τοροσίδης, Παπαδημητρίου, Παβιό) όσο και των επιλογών του τεχνικού τιμ. Ο Λαμπριάκος είναι φιλότιμος, αλλά δεν μπορεί να καλύψει επάξια τη θέση του κεντρικού αμυντικού, ενώ ο Βίζιο δεν έχει ακόμη πείσει για το πόσο ποιοτικός είναι στα αριστερά της άμυνας. Απρόοπτα ασταθής είναι ο Πετρ Πιζανόφσκι δεχόμενος γκολ που σπάνια δεχόταν μέχρι πέρσι. Χαρακτηριστικές οι αντιδράσεις τουστα δύο τέρματατης Ντιναμό Βουκουρεστίου(πρώτο, τρίτο) και στο σουττου Νίκου Παπαδόπουλου της Καλαμαριάς.
Ο Χρήστος Πανόπουλος καλά κάνει και στηρίζει τόσο τον Γιάννη Ματζουράκη, όσο και τους ποδοσφαιριστές. Άλλωστε σε σχέση με πέρσι οι διαφορές στην ενδεκάδα της Ξάνθης είναι ελάχιστες. Αυτό όμως είναι που γεννά ερωτηματικά. Ομάδα με ομοιογένεια, πώς είναι δυνατόν να παρουσιάζει τέτοιο πρόσωπο; Ίσως η προσεχή διακοπή, στα τέλη Σεπτεμβρίου, να της κάνει καλό. Ίδωμεν.Ο Οκτώβρης δεν είναι μακριά.