Kick-off

Μια νέα χρονιά ξεκινάει στο "Νησί" και όλοι ελπίζουν φέτος να παρακολουθήσουν ένα πιο ενδιαφέρον πρωτάθλημα από ότι πέρυσι. Οι οιωνοί όμως δεν είναι καλοί. Μια γρήγορη ματιά στα μεταγραφικά των μεγάλων ομάδων φτάνει για να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι και φέτος το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση της κούπας είναι και πάλι η Τσέλσι. Μπορεί κατά τη διάρκεια του φετινού καλοκαιριού να μην εντυπωσίασε ο Αμπραμόβιτς, αλλά για μια ακόμα φορά κινήθηκε μεθοδικά και κάλυψε ότι κενά είχε.

Ο Μουρίνιο είχε τονίσει από τα τέλη Μαΐου ότι χρειάζεται τέσσερις παίχτες, έναν αριστερό μπακ, δύο μέσους και έναν σέντερ φορ. Το 50% των επιθυμιών του ικανοποιήθηκαν με τους παίχτες που αυτός ήθελε (Ντελ Όρνο και Ράιτ Φίλιπς), ο έτερος μέσος έχει βρεθεί αλλά η απόκτησή του έχει καταντήσει σίριαλ (Εσσιέν), ενώ ανυπέρβλητα αποδείχτηκαν τα προβλήματα για την μεταγραφή ενός μεγάλου επιθετικού με αποτέλεσμα να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία στον Κρέσπο. Σε κάθε περίπτωση πάντως η φετινή Τσέλσι παρουσιάζεται στην αφετηρία της νέας χρονιάς περισσότερο δυνατή από ποτέ.

Το ερώτημα είναι ποιος μπορεί να της πάρει τα σκήπτρα. Η πρώτη – κατά τη γνώμη μου – υποψήφια είναι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Φέργκιουσον δεν θέλει να αφήσει το άστρο του Μουρίνιο να θαμπώσει το δικό του και για αυτό το λόγο κινήθηκε ζωηρά στο φετινό μεταγραφικό παζάρι, επενδύοντας επιτέλους σε έναν πολύ καλό τερματοφύλακα (Φαν Ντερ Σαρ) και σε έναν φέρελπι Ασιάτη (Παρκ) που μπορεί να βοηθήσει και οικονομικά την Γιουνάιτεντ (στην αγορά της Ασίας). Κατά τα άλλα ο Φέργκι θεωρεί ότι όλα τα λεφτά φέτος θα είναι το ποια ομάδα θα ξεκινήσει δυνατότερα την κούρσα του πρωταθλήματος και για αυτό το λόγο έχει προετοιμάσει κατάλληλα τους ποδοσφαιριστές του. Το μόνο πρόβλημα παραμένει η διοικητική αλλαγή που έφερε τους Γκλέιζερς στο τιμόνι της ομάδας και τους φιλάθλους της Γιουνάιτεντ μακριά από το Ολντ Τράφορντ.

Η δεύτερη ομάδα που μπορεί να κοντράρει την Τσέλσι είναι η Άρσεναλ, αλλά πιστεύω πως φέτος θα βολευτεί με την τρίτη θέση. Βλέπετε, η μεταγραφή του Βιεϊρά στην Γιουβέντους και η μη (έως τώρα) ενδυνάμωση της ομάδας στο χώρο που κάλυπτε ο Γάλλος έχουν ήδη κάνει εμφανή τα κενά της Άρσεναλ τόσο σε επίπεδο αγωνιστικό, όσο και σε επίπεδο ψυχολογικό (ας μην ξεχνάμε ότι ο Βιεϊρά ήταν ο αρχηγός της ομάδας). Ο Χλεμπ αποτέλεσε την μοναδική μεταγραφή του Βενγκέρ ο οποίος μάλλον βλέπει την φετινή χρονιά σαν μια ευκαιρία για ανανέωση και επένδυση στο μέλλον.

Τέλος η Λίβερπουλ ελπίζει ότι ίσως φέτος να ήρθε η ώρα να πλησιάσει την κορυφή περισσότερο από ότι τα τελευταία χρόνια. Βέβαια ούτε λόγος για πρωτάθλημα, αλλά η 4η θέση είναι το ελάχιστο στο οποίο πρέπει να στοχεύει. Ο Μπενίτεθ κράτησε στο λιμάνι τον Τζέραρντ και ανανέωσε κατά πολύ το έμψυχο δυναμικό της ομάδας, όμως επειδή δεν ζούμε στην Ελλάδα (όπου με 3-4 καλές μεταγραφές μπορείς να αλλάξεις και τον ρου του πρωταθλήματος), η πορεία προς την κορυφή μόλις τώρα αρχίζει.

Πίσω από την βιτρίνα της Πρέμιερσιπ υπάρχουν άλλες 16 ομάδες με τους δικούς τους στόχους και τα δικά τους όνειρα. Οι ομάδες αυτές θα μπορούσαν να χωριστούν σε 3 γκρουπ. Στο πρώτο ανήκουν οι ομάδες που δύσκολα θα κάνουν το κάτι παραπάνω (τέταρτη θέση, αν κάποια από τις θεωρητικά πρώτες τέσσερις ομάδες, δεν τα πάει καλά) και πολύ ποιο δύσκολα θα αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα παραμονής στην κατηγορία τους. Σε αυτό το γκρουπ ανήκουν η πάντα απρόβλεπτη Νιούκαστλ (με τον Σούνες να μην έχει πείσει ακόμα και να αποτελεί το νούμερο ένα υποψήφιο για απόλυση), η ενδυναμωμένη Τότεναμ (με την μεταγραφή του Ντάβιντς να αποτελεί απρόσμενη είδηση για τους φιλάθλους της), η πάντα αναξιόπιστη Άστον Βίλα, η περσινή έκπληξη ΄Εβερτον (που κινήθηκε αρκετά καλά στο μεταγραφικό παζάρι), η Μάντσεστερ Σίτι (του "τρελού" Στιούαρτ Πιρς), η ολοένα και καλύτερη Μπόλτον (που φαίνεται να κρατά στο δυναμικό της τον "Stelios") και η πάντα υπολογίσιμη Μίντλεσμπρο.

Στο δεύτερο γκρουπ ανήκουν οι ομάδες που μπορεί να πραγματοποιήσουν μια καλή χρονιά (με τερματισμό μέσα στην πρώτη δεκάδα), μπορεί όμως και να βρεθούν να μάχονται για την αποφυγή του υποβιβασμού. Στο γκρουπ αυτό ανήκουν οι Μπέρμινχαμ (που πέρυσι δεν έκανε το βήμα παραπάνω παρά τα λεφτά που ξόδεψε), η Τσάρλτον (στην οποία ο Κιέρμπισλι αποτελεί υπόδειγμα σωστής διαχείρισης σε μια ποδοσφαιρική ομάδα), η Μπλάκμπερν που αναζητά αγωνιστική σταθερότητα και η Φούλαμ του Αλ Φαγέντ που δείχνει να μην έχει τα όνειρα που είχε παλαιότερα.

Τέλος υπάρχει και ένα τρίτο γκρουπ ομάδων, οι οποίες θα δώσουν μεγάλη μάχη για την αποφυγή του υποβιβασμού. Στο τελευταίο αυτό γκρουπ ανήκουν η Πόρτσμουθ του Ζάετς που έδιωξε τον καλύτερό της παίχτη (Γιακούμπου), η Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον του Μπράιν Ρόμπσον, η Γουέστ Χαμ που ξαναγύρισε στην Πρέμιερσιπ, η νεανική Σάντερλαντ και η περσινή έκπληξη της Τσάμπιονσιπ Γουίγκαν.

Όλα πάντως τα προαναφερθέντα αποτελούν εκτιμήσεις και τίποτα άλλο. Η ουσία είναι ότι από το Σάββατο 13 Αυγούστου και για τους επόμενους 9 μήνες μπορούμε και πάλι όλοι εμείς οι φίλαθλοι του ποδοσφαίρου να απολαύσουμε ξανά το αγγλικό πρωτάθλημα. Καλή μας απόλαυση.