Η ΑΕΚ έμπλεξε το ποδόσφαιρο με το... μπαρμπούτι

ΈΧΟΥΜΕ πει κατ' επανάληψη ότι η ελπίδα πεθαίνει πρωτελευταία. Με δεδομένο δηλαδή, ότι αυτός που θα πεθάνει τελευταίος, θα είναι ο Μητσοτάκης. Μετά το ντέρμπι λοιπόν, του να μασάς και να φτύνεις, χαράς Ευαγγελία στον Παναθηναϊκό για τη σούπερ μεταγραφή, που ακούει στο όνομα Τάκης Μπαλτάκος. Δηλαδή βλέποντας το ντέρμπι της πυρκαγιάς κι αναρωτόμενος, "τι να φταίει, τι να φταίει,που δεν πήγαμε μπροστά,δεν μετρήσαμε το κύμα και τον άνεμο σωστα", μπορούσες να καταληξει στο συμπέρασμα, οτι φταίει που δεν ήταν αντιπρόεδρος ο Μπαλτάκος; Κι από τούδε και στο εξής, που θα είναι αντιπρόεδρος, θα τα κολλάει ο Μπεργκ;

Θα βρεθούνε τα λεφτά για να πληρωθούν τα κερατιάτικα του Εσιέν και των λοιπών που έχουν λαμβάνειν; Κάποιοι ποδοσφαιριστές που δεν στρίβουν και δεν μπορούν να αλλάξουν δεύτερη πάσα, θα παίζουν το τίκι-τάκα της Μπαρτσελόνα; Αυτό που φταίει, είναι ότι αν όλη την ημέρα ασχολείσαι με την "εγκληματική οργάνωση" και τον Γκιρτζίκη, δίνεις την ομάδα εν λευκώ στον όποιον Στραματσόνι βρεθεί μπροστά σου. Κι όταν κάποια στιγμή πέφτει ο Γκιρτζίκης, ανακαλύπτεις ότι σε ότι έχει να κάνει με την ομάδα, έχεις ψωνίσει από σβέρκο. Επειδή δεν έχεις ασχοληθεί καθόλου μαζί της. Μεταξύ όμως λοιπών επαγγελματικών υποχρεώσεων, τουιτ, "Παράγκας και Όραμα" και "Δίκης", που να βρεις χρόνο να ασχοληθείς με την ομάδα; Κι αυτό είναι κατανοητό. Ο Μπαλτάκος όμως, που θα προσφέρει; Αφού δεν θα έχει σχέση με την ομάδα στο παρασκήνιο; Έχει άραγε κανένα παράπονο ο Παναθηναϊκός από τη διαιτησία; Να το ξαναπούμε για μία ακόμα φορά: Το σανίδι που μπορεί να πατήσει και να στηριχθεί ο Παναθηναϊκός για να ξεκολλήσει από το τέλμα,ακούει στο όνομα Μαρίνος Ουζουνίδης. Κι όχι βέβαια επειδή έχει Παναθηναϊκή ανατροφή, αλλά επειδή είναι ένας κανονικός προπονητής κι όχι τσαρλατάνος σαν τον Ιταλό.

ΣΤΟ, "τι να φταίει", των Χριστοδούλου - Ζαμπέτα με τη Βίκυ Μοσχολιού, υπάρχει και το κουπλέ "είμαστε σαν δυο καράβια, που ξεκίνησαν και στο πρώτο τους ταξίδι τα νερά τα τύλιξαν". Το δεύτερο καράβι, στη προκειμένη περίπτωση η ΑΕΚ. Κι αν στον Παναθηναϊκό βρήκαν καπετάνιο τον Ουζουνίδη, στο κιτρινόμαυρο καράβι πάνε στο βλέποντας και κάνοντας. Πήραν τον Μοράις πριν τρεις μήνες. Τον μάθανε. Καλώς ή κακώς καταλήξανε ότι δεν τους κάνει. Ότι είναι ύπνος στα ματς. Τι νόημα έχει να τον πας "παιχνίδιμε παιχνίδι"; Θα τον σκουντήσει ο Μαιστόροβις και θα "ξυπνήσει" στα 52 του; Όταν δεν "ξύπνησε" τόσα χρόνια δίπλα στον Μουρίνιο; Ποια είναι η λογική του να κρίνεται κάθε Κυριακή; Μπορεί ως την επόμενη Κυριακή, να αλλάξει ο Μοράις; Η μόνη λογική είναι ότι όλα στην ΑΕΚ κρίνονται εκ του αποτελέσματος κι απ τις αντιδράσεις του κόσμου. Έφαγε τέσσερα η ομάδα από τον Ολυμπιακό; Διώχνουμε τον Δέλλα που τον είχαμε δυόμιση χρόνια. Χωρίς να ξέρουμε τι θέλουμε να φέρουμε. Έφαγε τρία ο Τιμούρ; Τον διώχνουμε κι αυτόν χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς μας φταίει. Τι διαφορετικό ψάχνουμε. Φέρνουμε τον Μοράις. Δεν φέρνει αποτελέσματα καίγεται κι αυτός. Αν δεν είχε βγάλει ο Μπάρκας το τετ-α-τετ με τον Βιγιαφάνες, ο Πορτογαλλος θα είχε ξεκουβαλήσει. Αλλάζουμε τους τεχνικούς διευθυντές: Λυμπερόπουλος, Μιλοβάνοβιτς, Μαιστόροβιτς. Τι δεν είχε ο ένας, που είχε ο άλλος; Είναι σα να κάνουν πειράματα και να μην τους βγαίνει τίποτα. Γι αυτό και θυμώνουν. Θύμωσε ο Μελισανίδης με τη κουτουλιά του Αραβίδη κι έβγαλε μάλιστα και το σακάκι του. Ξαναθύμωσε επειδή τρενάρει η μεταγραφή του Ντίαζ Περέιρα και δεν έρχεται ο Αργεντινός σούπερ-σταρ από τη Μαλαισία.

ΟΙ ψυχολόγοι λένε, ότι ο θυμόςπροέρχεται από την έλλειψη κατανόησης της πραγματικότητας. Αυτοί που παίρνουν αποφάσεις στην ΑΕΚ, δείχνουν να έχουν μείνει χρόνια πίσω. Δεν έχουν σχέση με το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Οι επιλογές τους δεν έχουν άλλη εξήγηση: Δοκιμάζουν πρωτάρη και Έλληνα προπονητή. Δεν τους βγαίνει. Φέρνουν ξένο φτασμένο. Δεν μπορούν να τον κρατήσουν. Φέρνουν από τη Κύπρο τον Τιμούρ, που είναι δικό τους παιδί. Μάπα το καρπούζι. Φέρνουν τον Μοράις, μόνο και μόνο, επειδή έχει διατελέσει στο τιμ του Μουρίνιο. Για να μην πάμε μακρυά κι ο Ραβούσης ήταν βοηθός του Μπάγιεβιτς, αλλά προπονητής δεν έγινε ποτέ.

ΑΝ στην ΑΕΚ δεν λειτουργήσουν με βάση τη σύγχρονη ποδοσφαιρική, θα ρίχνουν συνέχεια ζαριές. Κι οι πιθανότητες της ζαριάς στο ποδόσφαιρο, είναι πολύ λιγότερες απ οτι στο μπαρμπούτι, που είναι φίφτυ-φίφτυ. Να κατανοήσουν ότι πρέπει να στήσουν τις κατάλληλες δομές. Με τα κατάλληλα στελέχη. Θα πρέπει να αποφασίσουν να προσαρμοστούν στο νέο ποδοσφαιρικό κόσμο που συνεχώς αλλάζει και εξελίσσεται. Όσο δεν συμβαίνει αυτό, πάντα θα είναι στα νεύρα και στο ψάξιμο.

Το ποδόσφαιρο δεν βρίσκεται πλέον στη δεκαετία του 90, που ένας ξύπνιος και καπάτσος πρόεδρος, μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του. Χρειάζονται στελέχη και υψηλού επιπέδου μάλιστα. Πολύ περισσότερο στην ΑΕΚ που τα λεφτά είναι μετρημένα κουκιά και δεν υπάρχουν περιθώρια "διόρθωσης" όπως στον ΠΑΟΚ. Κάπως έτσι πέφτουν συνέχεια σε λούμπες στους προπονητές και στους (δήθεν) πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές. Σε ποια άλλη ομάδα της Σούπερλίγκ, δηλαδή, θα μπορούσε ναείναι διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος ο Μπάγεβιτς.