Το Champions League δυσκολότερο του Μουντιάλ

Ο Κώστας Κεφαλογιάννης εξηγεί γιατί φέτος, σε αντίθεση με πέρυσι, ήταν σωστή η απόφαση να τιμηθεί ο Κριστιάνο Ρονάλντο με τη Χρυσή Μπάλα.

13 ΙΑΝ 2015

Πέρυσι είχα γράψει ότι η βράβευση του Κριστιάνο Ρονάλντο με τη «Χρυσή Μπάλα» ήταν ένας βιασμός της λογικής του αθλήματος. Το ποδόσφαιρο αποτελεί ακόμα (ευτυχώς) ένα ομαδικό σπορ και το να βραβεύεις τα ατομικά επιτεύγματα ενός παίκτη, τα οποία όσο εντυπωσιακά κι αν υπήρξαν δεν οδήγησαν την ομάδα του σε καμία επιτυχία, συνιστά λάθος μήνυμα προς όλους. Η «Χρυσή Μπάλα» του 2014 έπρεπε να πάει στον Φρανκ Ριμπερί, τελεία και παύλα. Με την ίδια λογική όμως η «Χρυσή Μπάλα» του 2015 ορθώς κατέληξε στον Κριστιάνο Ρονάλντο.

Ο μόνος που βελτιώνεται

Αντιλαμβάνομαι ότι ο Ρονάλντο δεν θα κερδίσει ποτέ βραβείο δημοφιλίας ούτε στην Ελλάδα, ούτε πουθενά αλλού στον κόσμο, εκτός από τη Μαδρίτη και την Πορτογαλία. Προσωπικά, παρότι καταλαβαίνω σε κάποιο βαθμό τους λόγους αυτής της αντιπάθειας, δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να τυφλώνει ορισμένους σε τέτοιο βαθμό ώστε να αρνούνται το προφανές: Ότι είναι παικταράς, από τους καλύτερους της εποχής μας, ίσως και από τους καλύτερους όλων των εποχών. Και επίσης ότι είναι και ένας καταπληκτικός επαγγελματίας που έχει καταφέρει κάτι απολύτως σπάνιο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, το οποίο κατά τη γνώμη μου δεν έχει καταφέρει ούτε ο –πιο ταλαντούχος του Πορτογάλου – Λιονέλ Μέσι.

Δεν μιλάω για το ότι έχει διαπρέψει με δυο από τις πιο βαριές φανέλες στον κόσμο, παρότι κι αυτό δείχνει πολλά για την προσωπικότητα του. Μιλάω για το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει φτάσει 30 χρονών και συνεχίζει να βελτιώνεται. Θυμάμαι πολλούς ποδοσφαιριστές που έμειναν σε τοπ επίπεδο για χρόνια. Δεν θυμάμαι άλλον τέτοιου βεληνεκούς να παρουσιάζεται κάθε χρόνο και καλύτερος. Ο Κριστιάνο το κάνει. Μπορεί ακόμα και ο πιο φανατικός θαυμαστής του Μέσι να ισχυριστεί ότι ο Αργεντινός είναι καλύτερος τώρα από όσο ήταν στα 25; Εξίσου καλός ίσως κι αυτό το συζητάμε.

Θα μου πείτε, ο σταρ της Μπάρτσα ενδεχομένως να είχε μικρά περιθώρια βελτίωσης διότι βρισκόταν ήδη στη... στρατόσφαιρα (άσχετο αλλά θέλω να το πω: Ο αριθμός των Ελλήνων που γράφουν στα σχόλια τους σε αθλητικά σάιτ και social media τον Μέσι άμπαλο και υπερτιμημένο εξηγεί πολλά για την κατάντια της χώρα. Αυτοί ψηφίζουν...). Ακόμα κι έτσι, ο Ρονάλντο πίεσε τα δικά του - επίσης μικρά - περιθώρια στα άκρα. Κι έτσι, το 2014, παρά τον τραυματισμό που έβγαλε πριν το καλοκαίρι και τον επηρέασε στο Μουντιάλ, έπαιξε το κορυφαίο ποδόσφαιρο της ζωής του.

Η σωστή απόφαση

Ακούω πολλούς που λένε για τον -εντυπωσιακό πράγματι- Μάνουελ Νόιερ. Και ισχυρίζονται ότι η Χρυσή Μπάλα του άνηκε καθότι σήκωσε Μουντιάλ. Κατ' αρχήν ο Νόιερ δεν ήταν καν ο κορυφαίος της Γερμανίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Μίλερ, ο Κρόος, ο Λαμ δεν υστέρησαν. Κατά δεύτερον, έχει κάτι ρομαντικό και όμορφο η άποψη ότι το Μουντιάλ βαραίνει ακόμα περισσότερο από το Champions League. Και ταυτόχρονα έχει και κάτι παρωχημένο. Αγαπάμε το Μουντιάλ, θα το αγαπάμε πάντα, όμως εδώ και καιρό η καλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση στον κόσμο και ταυτόχρονα η πιο δύσκολη είναι το Champions League. Εκεί λοιπόν ο Κριστιάνο και ο Νόιερ τέθηκαν αντιμέτωποι. Θα θυμάστε ίσως το αποτέλεσμα.

Πιθανόν οι ψηφοφόροι της Χρυσής Μπάλας να επηρεάστηκαν από το μάρκετινγκ αλλά και τη γενικότερη αντίληψη που αδικεί πάντα τους τερματοφύλακες σε τέτοιες ψηφοφορίες. Η αληθινή αδικία εν προκειμένω είναι η δεύτερη θέση του Μέσι, εις βάρος του Νόιερ. Η πρώτη θέση πήγε στον σωστό άνθρωπο. Στον ποδοσφαιριστή που έκανε ρεκόρ σκοραρίσματος στην πορεία της ομάδας του προς την κατάκτηση του σημαντικότερου ποδοσφαιρικού τροπαίου στον κόσμο.