Μεταγραφές με πλάνο

Μεταγραφές με πλάνο
Η περίοδος των μεταγραφών έχει ήδη αρχίσει και από τις πρώτες της κιόλας ημέρες έχει γίνει φανερό το ποια θα είναι η πολιτική που θα ακολουθήσουν οι περισσότερες ομάδες. Όπως είναι λογικό, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα πλάνα των τριών μεγάλων του κέντρου. Φέτος για πρώτη φορά μετά από χρόνια ο Παναθηναϊκός αποφάσισε να επενδύσει ξανά σε παίχτες ονόματα, μια πολιτική που είχε σταματήσει μετά τα αποτυχημένα πειράματα με Σοόυζα, Σέζαρ και Ασάνοβιτς (το κατά πόσο βοήθησαν ή όχι αυτοί οι παίχτες είναι συζητήσιμο, αλλά σίγουρα δεν είναι συζητήσιμο ότι θα μπορούσαν να βοηθήσουν πολύ περισσότερο).

Την φετινή λοιπόν περίοδο ο Παναθηναϊκός αποφάσισε να βαδίσει στα χνάρια που βαδίζει εδώ και κάποια χρόνια ο αιώνιός αντίπαλός του, ο Ολυμπιακός (Ζιοβάνι, Ζάχοβιτς, Καρεμπέ, Σούρερ, Ριβάλντο). Η μεταγραφή του Κονσεϊσάο δείχνει αυτή τη στιγμή ως η πλέον ενδεδειγμένη. Παίχτης με τεράστια ποδοσφαιρική ιστορία, σε καλή ηλικία (για το ελληνικό πρωτάθλημα), με καλή διαγωγή κατά το παρελθόν και σε θέση που πονάει η ομάδα. Το αν η μεταγραφή του Κονσεϊσάο θα είναι η μοναδική μεγάλου ονόματος ή το αν αυτή η μεταγραφή θα βοηθήσει ουσιαστικά στην πώληση των εισιτηρίων διαρκείας είναι κάτι που θα το δούμε στην συνέχεια. Η ουσία πάντως είναι ότι ο Παναθηναϊκός δείχνει να αγοράζει και έναν παίχτη που χρειαζόταν η ομάδα και που λογικά θα την βοηθήσει.

Χεράκι-χεράκι με τον Παναθηναϊκό βαδίζει όπως είπαμε και ο Ολυμπιακός. Μπορεί το αν θα φέρει όνομα κράχτη να μένει να αποδειχτεί, αλλά οι κινήσεις του στο θέμα του προπονητή δείχνουν ότι ο Κόκκαλης έχει αποφασίσει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να φτιάξει την ομάδα από την βάση της (όπως και πρέπει να γίνεται δηλαδή). Ο προπονητής οφείλει να είναι το Α και το Ω σε μια ομάδα και ο Ολυμπιακός δεν έχει δείξει κατά το παρελθόν ότι το αντιλαμβανόταν αυτό.

Όταν όμως η ομάδα έχει χορτάσει από τίτλους (7 στα 7) και νοιώθει εκ των προτέρων ότι πάλι αυτή θα πάρει το πρωτάθλημα, όταν ο μεγάλος αντίπαλός της κόβει το σερί με νταμπλ (περίοδος 2003-2004) και ο μόνος στόχος είναι η ανάκτηση των σκήπτρων, ξεχνάει κανείς εύκολα το ότι η ομάδα πρέπει να επενδύσει και στο θέμα του προπονητή αν θέλει να έχει ανάλογη πορεία και στην Ευρώπη. Φέτος όμως που ο Ολυμπιακός επανήλθε στην κορυφή εντυπωσιακά, έφτασε στο παραπέντε από τους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ και γλυκάθηκε, ήρθε η ώρα των σωστών αποφάσεων.

Η ΑΕΚ από την άλλη βαδίζει στον μόνο δρόμο που έχει, αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια προς την επιτυχία. Ο Ντέμης έβαλε τα θεμέλια για να είναι υγιής η ΠΑΕ και ο Σάντος άρχισε από πέρυσι να χτίζει την ομάδα. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι η ΑΕΚ βαδίζει με πρόγραμμα; Έφυγαν παίχτες που είτε δεν προσέφεραν τα αναμενόμενα (Κωνσταντινίδης, Πέτκωφ, Καπάνταης) είτε ήταν κατώτεροι των περιστάσεων (Τόσκας, Ρούσεφ, Χριστοφορίδης) και ήρθαν έτοιμες λύσεις (Αλεξόπουλος, Σαπάνης, Λάκης).

Το μόνο αρνητικό στην ΑΕΚ ήταν ότι – όπως αναμενόταν – έχασε 2 πολύτιμα εργαλεία, τον Άλβες και τον Ασουνσάο. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι ότι τα έχασε, αλλά να συνειδητοποιήσει ότι τα έχασε επειδή είναι λάθος να δανείζεται από άλλες ομάδες και να μην το επαναλάβει.

Στην Θεσσαλονίκη, τα πράγματα είναι όπως τα περιμέναμε. Ο ΠΑΟΚ ακολουθεί το κλασσικό πλάνο του να παίρνει ότι καλύτερο μπορεί και ο Ηρακλής επενδύει σε Κωφίδη και νιάτα. Τέλος αξίζει να κάνουμε και μια αναφορά στην Ξάνθη (ομάδα μοντέλο την περσινή χρονιά) που για ακόμα φορά επενδύει σε ταλέντα εντός και εκτός ελληνικών συνόρων.Ευχόμαστε η κάθε ομάδα να ολοκληρώσει τα μεταγραφικά της σχέδια και να παρουσιάσει αυτό που επιθυμεί την επόμενη χρονιά, γιατί στο τέλος αυτός που φτάνει στην επιτυχία είναι αυτός που δούλεψε σωστά από το καλοκαίρι, ενώ αυτός που τα χάνει όλα είναι συνήθως αυτός που προγραμμάτισε λάθος από την αρχή.

News 24/7

24MEDIA NETWORK