Κόουτς, τι κάνεις;

Είναι να απορεί κανείς παρακολουθώντας την Φενέρμπαχτσε να παίζει. Στ' αλήθεια πρόκειται για ομάδα που σχεδιάστηκε από τον καλύτερο προπονητή της Ευρώπης, τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς; Δυσκολεύεται να το πιστέψει κανείς αλλά είναι πραγματικότητα.

Λείπουν τα μπασκετικά μυαλά

Μα, αν είναι έτσι, που στο διάβολο έχουν κρυφτεί οι μπασκετικές αρχές που διέπουν πάντα τις ομάδες του Ζοτς; Ανέκαθεν ο Ομπράντοβιτς διαχειριζόταν σύνολα στα οποία ηγούνταν μεγάλοι περιφερειακοί παίκτες, σπουδαία μπασκετικά μυαλά που όριζαν τις εξελίξεις στο παρκέ.

Στην εφετινή Φενέρμπαχτσε ανάθεμα και αν υπάρχει τέτοιος παίκτης. Ο Ζοτς αναγκάστηκε να φέρει άρον-άρον τον Νίκο Ζήση στην Κωνσταντινούπολη για να βάλει μία τάξη στο οργανωτικό χάος της ομάδας του αλλά ένας κούκος (της οργάνωσης) δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη (στο χάος). Οι υπόλοιποι; Μπάσκετ ενστίκτου, παίρνουμε την μπάλα, ντριπλάρουμε, σουτάρουμε. Τα βάζουμε; Ολα καλά. Δεν τα βάζουμε; Οκ, προσπαθήσαμε.

Για μία ομάδα ΝΒΑ (μικρομεσαίου βεληνεκούς) αυτή θα ήταν μία καθ' όλα αποδεκτή λογική. Για την Φενέρμπαχτσε όμως που ξόδεψε έναν πακτωλό χρημάτων πέρυσι και εφέτος για να πάρει, επιτέλους, μία πρόκριση σε φάιναλ φορ, η συλλογιστική "όσα έρθουν και όσα πάνε" ενέχει μεγάλο ρίσκο και εν τέλει αποδεικνύεται αναποτελεσματική.

Τα παράξενα της στατιστικής

Ιδού και όσα εκ πρώτης όψεως παράξενα κατέγραψε και η στατιστική στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Ουδείς από τους κλασικούς σέντερ της Φενέρ κατάφερε να ματώσει το διχτάκι, Ερντέν, Ζόριτς και Σαβάς έμειναν άποντοι και μάζεψαν... τρία ριμπάουντ. Οχι ο καθένας, όλοι μαζί.

Ο πιο κλασικός πλέι μέικερ του ρόστερ, ο Νίκος Ζήσης, δεν πήρε ΟΥΤΕ ΕΝΑ σουτ σε 21 αγωνιστικά λεπτά βλέποντας τους υπόλοιπους να σουτάρουν σωρηδόν. Και ο κατά τα άλλα φονιάς Γκούντελακ σούταρε 20 φορές χωρίς όμως να κάνει κάτι άλλο. Μηδέν ριμπάουντ, μηδέν κλεψίματα, μόλις ένα κερδισμένο φάουλ!

Συγγνώμη κόουτς, αλλά αυτή δεν είναι δική σου ομάδα, δεν μας είχε συνηθίσει έτσι, άλλο μπάσκετ υπηρέτησες και δίδαξες στα μέρη μας. Και εντάξει, για την περσινή χρονιά ίσως να υπήρχαν κάποια ελαφρυντικά. Νέα ομάδα, περίοδος προσαρμογής, ρόστερ που δεν επέλεξες στο σύνολό του. Εφέτος όμως μάλλον οι δικαιολογίες στέρεψαν.

Φυσικά, η προπονητική ποιότητα του Ομπράντοβιτς είναι τέτοια που ακόμα και μεσούσης της σεζόν μπορεί να αλλάξει εντυπωσιακά προς το καλύτερο την ομάδα του. Αλλά, κακά τα ψέματα, οι παίκτες του ή μάλλον η χημεία τους, δεν επιτρέπουν ιδιαίτερη αισιοδοξία για κάποια αξιοσημείωτη μεταμόρφωση στο άμεσο μέλλον.

Η Φενέρμπαχτσε και ο Ζοτς είναι πλέον αναγκασμένοι να ζήσουν ή να πεθάνουν από τις διαθέσεις του Γκάουντλακ και από την ποιότητα των Βέσελι, Μπιέλιτσα, Μπογκντάνοβιτς και Πρέλντζιτς. Αλλοι στρατιώτες έτοιμοι να προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες στον προπονητή τους δεν υπάρχουν. Kαι στην Πόλη, απ' όσο ξέρουμε, το είδος.... Διαμαντίδης δεν ευδοκιμεί.

Διαβάστε ακόμη

Φενέρμπαχτσε-Ολυμπιακός 68-74

Ομπράντοβιτς: "Εγινε φάουλ στον Ζήση"