Συντριβή του κράτους, ντροπή της ΕΠΟ!
Η ελληνική πολιτεία αναμετρήθηκε με τον εαυτό της και έβαλε ένα τεράστιο αυτογκόλ στον Βόλο. Την ίδια ώρα η ΕΠΟ εξεφτέλισε κάθε έννοια λογικής και η ΕΛΑΣ αναδείχθηκε σε μαύρο πρόβατο. Στο τέλος ο ΠΑΟΚ κυριάρχησε πλήρως. Γράφει ο αρχισυντάκτης του Contra.gr Νίκος Γιαννόπουλος.
H παρωδία του Πανθεσαλλικού το βράδυ του Σαββάτου ή αλλιώς ο τελικός του... Βόλου πρόσθεσε ακόμη μία αιματοβαμμένη σελίδα σε εκείνο το πανάρχαιο, γεμάτο αίμα και πόνο, βιβλίο που τιτλοφορείται "ελληνικό ποδόσφαιρο".
Αυτό όμως που εξόργισε σε όσα έγιναν το Σάββατο στους πρόποδες του βουνού των Κενταύρων είναι ότι η συντεταγμένη Πολιτεία ηττήθηκε σ' όλα τα επίπεδα. Την σκότωσε, με χαρακτηριστική άνεση, ο Αχιλλέας Μπέος, ο έκπτωτος Δήμαρχος Βόλου που έχει -υποτίθεται- τιμωρηθεί με δια βίου αποκλεισμό από το ποδόσφαιρο.
Με ύφος... Καίσαρα, ο... έκπτωτος έλυνε και έδενε στον τελικό. Υποδεχόταν τον... Μεσσία Σαββίδη, επέβλεπε τις εργασίες για τη βελτίωση του γηπέδου, έκανε και δηλώσεις στους πρόθυμους συναδέλφους που του έδωσαν -χωρίς καμία ντροπή- βήμα για να εκφράσει τις απόψεις του. Ακόμα και στην κρατική τηλεόραση, ο έκπτωτος μιλούσε ως ο απόλυτος άρχων του ματς και της πόλης.
Με δεδομένο αυτό δεν είναι να απορεί κανείς που ο τελικός φλέρταρε πολύ έντονα με το άρωμα του θανάτου. Αν πραγματικά η Πολιτεία δεν μπορεί να εφαρμόσει δικαστικές αποφάσεις και αν η ίδια η δικαιοσύνη δεν επαγρυπνά για να διαπιστώνει ότι η έννομη τάξη σ' αυτή τη χώρα τηρείται, τι καλό μπορούμε να περιμένουμε; Εισαγγελείς άραγε στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας δεν υπάρχουν;
ΕΛΑΣ, ΤΟ ΕΥΚΟΛΟ ΑΝΑΘΕΜΑ
Τα έκτροπα είναι πολύ βολικό, φυσικά, να φορτωθούν στην ΕΛΑΣ που για άλλη μία φορά, πάντως, έκανε (ή μάλλον δεν έκανε) ότι περνούσε από το χέρι της για να βάλει τον εαυτό της στο κάδρο των ευθυνών. Ούτε καν ένα στοιχειωδώς αποτελεσματικό σχέδιο, καθυστερημένη επέμβαση παντού, αιωνίως συρόμενη πίσω από τις εξελίξεις. Σαν αυτό που έλεγε ο Φιλιππίδης στους θρυλικούς "Απαράδεκτους" πριν από χρόνια ως "μπάτσος": "Δουλειά μου δεν είναι να πιάσω τον κλέφτη. Δουλειά μου είναι να τον δείρω όταν τον φέρεις μπροστά μου". Αλλά στον Βόλο ούτε καν στο ξύλο δεν τα κατάφερε η ΕΛΑΣ.
Ωστόσο, τα πάντα ξεκίνησαν από την εγκληματική, όπως αποδείχθηκε, επιλογή του Πανθεσσαλικού γι' αυτό το παιχνίδι. Στο όνομα μίας πολιτικής ίσων αποστάσεων, αποκλείστηκε το πιο ασφαλές γήπεδο της χώρας (και το μεγαλύτερο ταυτόχρονα), το ΟΑΚΑ, και επιλέχθηκε ο Βόλος, ένα κουφάρι του 2004, που έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του εδώ και πολλά χρόνια, ένα... καμάρι της κληρονομιάς των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η ΕΠΟ της... εξυγίανσης φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για το κάζο και είναι φυσικά ο ηθικός αυτουργός όσων έγιναν στις εξέδρες και στον περιβάλλοντα χώρο του Πανθεσσαλικού. Για τη νέα διοίκηση της ομοσπονδίας που θα προκύψει από τις προσεχείς εκλογές ο τελικός μπορεί να λειτουργήσει ως παράδειγμα προς αποφυγή. Και ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση θα ήταν να οριστεί, επιτέλους, η έδρα του τελικού από την αρχή της διοργάνωσης για να εκλείψουν και οι δικαιολογίες.
Η ΕΠΙΔΕΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΠΑΟΚ
Το αγωνιστικό πέρασε, ως εκ τούτου, σε δεύτερη μοίρα. Δεν ήταν, προφανώς, η πρώτη φορά που συνέβαινε αυτό σ' έναν ελληνικό τελικό. Για τα τεκταινόμενα στο χορτάρι, μπορούμε να πούμε με σαφήνεια ότι επικράτησε η πιο ποιοτική ομάδα, το σύνολο με τους καλύτερους παίκτες και την πιο ορθή ποδοσφαιρική λογική έστω και αν ο ΠΑΟΚ δεν έφτασε σε υψηλά επίπεδα απόδοσης.
Για να τα καταφέρει ο Δικέφαλος του Βορρά, βέβαια, χρειάστηκε και ένα κάλπικο γκολ. Ένα από τα γκολ που ο ίδιος στο πέρασμα των δεκαετιών έχει δεχθεί αρκετές φορές και έχει βρεθεί στη θέση του παραπονούμενου. Τώρα βρίσκεται στη θέση του ισχυρού, αυτού που λέει ότι "κοιτάξτε, είμαστε πλέον εμείς εδώ, η ηγεμονία των άλλων τελείωσε".
Ο ΠΑΟΚ έρχεται με ορμή να γίνει ο μεγάλος πρωταγωνιστής του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το κάνει, όπως το έκαναν οι προκάτοχοί του στην πρωτοκαθεδρία της ποδοσφαιρικής τάξης, άγαρμπα και δίχως τακτ. Απολαμβάνει, μάλιστα, τους καρπούς της- μία από τα ίδια- προσπάθειάς του χωρίς να κοιτάζει το παρελθόν. Με την αίσθηση μεγαλείου που έχει πάντα ένας νέος αυτοκράτορας.
Ας είναι. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη τον ισχυρό ΠΑΟΚ, έχει ανάγκη και έναν άλλο ισχυρό πόλο έξω από την Αθήνα. Αυτός ο πόλος είναι ήδη εδώ με όλα τα προτερήματα και τα ελαττώματά του. Απλώς στη Θεσσαλονίκη δεν πρέπει να ξεχνάνε από που προέρχονται, τι πρέσβευαν και πως οι ίδιοι είχαν περιοριστεί στο ρόλο του κομπάρσου τα προηγούμενα χρόνια.
Για το τέλος, κάτι που είχαμε υπογραμμίσει και στο αμέσως προηγούμενο σημείωμα. Κανείς παράγοντας ελληνικής ομάδας δεν θέλει το 50-50. Όλοι... ψάχνουν το 100-0. Και όταν μπορούν, το επιβάλλουν. Γιατί ξέρουν ότι έτσι παίζεται το παιχνίδι στο ποδόσφαιρο της ψωροκώσταινας.