Ο Μπουρούσης, ο Πασκουάλ και το Βελιγράδι...
Ο Παναθηναϊκός για ένα ακόμα παιχνίδι στο ΟΑΚΑ δεν μπόρεσε να "σκοτώσει" τον αντίπαλο και να καθαρίσει το ματς. Σε αυτό έχει ευθύνη και ο Πασκουάλ που σε αρκετά σημεία δεν βοήθησε από τον πάγκο. Χωρίς τον Μπουρούση σε καλή μέρα δεν θα είχαν καταφέρει να πάρουν τη νίκη. Γράφει ο Μάκης Δρόσος.
.jpg)
Ο Παναθηναϊκός κέρδισε την Μπαρτσελόνα την Τρίτη το βράδυ στο ΟΑΚΑ και πήρε μία σπουδαία νίκη. Νίκη που σε μεγάλο βαθμό τον κάνει να αισθάνεται άνετα σε ότι έχει να κάνει με τον τερματισμό του στην πρώτη 8αδα της κανονικής περιόδου.
Με δεδομένη την αδυναμία που έχουν οι πράσινοι να κερδίζουν εκτός έδρας, είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική ανάγκη να καταφέρουν να έχουν σχεδόν το απόλυτο στο ΟΑΚΑ. Έκαναν την αρχή με την ισπανική ομάδα, απομένουν ακόμα 5 παιχνίδια εντός έδρας. Συνάμα χρειάζονται να κάνουν 2 νίκες εκτός ΟΑΚΑ για να κλειδώσουν την πρόκριση και να ψάξουν ένα τρόπο να αποφύγουν τις θέσεις 7-8.
Με ότι έχουμε στα χέρια μας μέχρι στιγμής και με όσα έχουμε δει, εκτός αν ο Παναθηναϊκός μεταμορφωθεί αίφνης και γίνει αποτελεσματικός μακριά από την Αθήνα, οι πράσινοι δεν είναι το φαβορί για να μπουν στην 4αδα και να πάνε με πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ. Ειδικά από την στιγμή που δεν έχουν και την ισοβαθμία με την Φενέρ, συνεπώς θέλουν δυο νίκες περισσότερες από την τουρκική ομάδα. Ξεκινώντας από την Πέμπτη, ο Παναθηναϊκός έχει να παίξει με τον Ερυθρό Αστέρα, την Γαλατά, την Νταρουσαφάκα, την Μπασκόνια και την Μακάμπι εκτός έδρας.
Οι δυο νίκες εδώ δεν πρέπει να μπαίνουν σε διαπραγμάτευση (Γαλατά και Μακάμπι) και ο Παναθηναϊκός ίσως να χρειαστεί μία ακόμα στα άλλα τρία παιχνίδια, απέναντι σε ομάδες που είναι μέσα στις προνομιούχες θέσεις αυτή την στιγμή, για το πλασάρισμα στο 5-6.
ΚΟΜΒΙΚΟ ΜΑΤΣ, ΝΙΚΗ ΧΡΥΣΑΦΙ
Ο Παναθηναϊκός κέρδισε την Μπαρτσελόνα, όχι γιατί έπαιξε τρομερό μπάσκετ, αλλά διότι κατάφερε να βγάλει μεγαλύτερη διάρκεια στο παιχνίδι του από ότι μας συνηθίζει. Κέρδισε επίσης γιατί κατάφερε, δεν είχε και πολλές επιλογές άλλωστε ο Πασκουάλ, να μείνει μέσα στο παρκέ για 30 λεπτά και κάτι ο Γιάννης Μπουρούσης.
Και τέλος κέρδισε γιατί η Μπαρτσελόνα είναι μεν λαβωμένη, αλλά μεταξύ μας πέρα από κάμποσες ποιοτικές μονάδες που διαθέτει, δεν τρομάζει και δεν πείθει σαν ομάδα και σίγουρα δεν αποτελεί φόβητρο. Μετά από δυο παιχνίδια με τους Καταλανούς, το συμπέρασμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει αδικήσει τον εαυτό του, που έχασε στο πρώτο ματς στην Βαρκελώνη απέναντι στο σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα και που ζορίστηκε τόσο πολύ την Τρίτη για να το κερδίσει στο ΟΑΚΑ.
Έχουμε επισημάνει εδώ και καιρό ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι η διάρκεια και η χημεία του. Λογικό σε μεγάλο βαθμό να μην διαθέτει ομοιογένεια, αφού μέσα σε ένα τετράμηνο, άλλαξε προπονητή, ξεκίνησε με τον Τζέιμς να μην παίζει, έχασε τον Γκιστ, έφερε τον Γκάμπριελ, πήρε τον Τζεντίλε, βάλε και ότι ο Μπουρούσης δεν είναι ο Μπουρούσης της Λαμποράλ (αναφερόμενοι πάντα στην φυσική του κατάσταση), κατανοεί κανείς γιατί λείπει αυτό που λέμε διάρκεια.
Κάτι που έχει σαν συνέπεια ο Παναθηναϊκός να μην καταφέρνει να γυρίσει παιχνίδια στα οποία κυνηγάει στο σκορ και να μην καταφέρνει να τελειώσει μία και καλή αναμετρήσεις στις οποίες έχει χτίσει μία διόλου ευκαταφρόνητη διαφορά υπέρ του. Να συνυπολογίσουμε ότι ο Πασκουάλ παραδοσιακά έχει ένα πρόβλημα στο να επεμβαίνει στα παιχνίδια και να διορθώνει αγωνιστικές ανορθογραφίες ή να ενισχύει το παιχνίδι της ομάδας του και έτσι το παραπάνω πρόβλημα οξύνεται περισσότερο.
Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται χρόνο, χρόνο όμως τον οποίο δεν έχει, αφού όλα πιέζουν. Τον πιέζει το μπάτζετ στο οποίο έχει κάνει υπέρβαση φέτος και έτσι η διοίκηση είναι λογικό και δίκαιο να έχει απαιτήσεις. Τον πιέζει ο κόσμος που ούτως ή άλλως κάθε χρόνο είναι απαιτητικός και έχοντας πλέον μία 5ετία από το τελευταίο Final Four που συμμετείχε η ομάδα του είναι ακόμα πιο πιεστικός.
Τον πιέζουν οι δημοσιογράφοι που βλέπουν ότι έχει δυνατότητες και έτσι δίκαια γράφουν για την ανάγκη της επιτυχίας και της νίκης. Και φυσικά η ομάδα πιέζεται από μόνη της, αφού μιλάμε για αρκετούς παίκτες με παχυλά συμβόλαια που ξέρουν ότι τα πολλά μηδενικά στο λογαριασμό τους έρχονται όταν κάνουν καλά παιχνίδια και όταν η ομάδα κερδίζει.
ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΜΠΟΥΡΟΥΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ
Ας επιστρέψουμε στο ματς με την Μπαρτσελόνα. Ο Μπουρούσης ήταν κομβικός για τον Παναθηναϊκό. Χωρίς αυτόν σε καλή μέρα οι πράσινοι δεν θα είχαν καταφέρει να κερδίσει ακόμα και αυτή την Μπαρτσελόνα. Θυμηθείτε την εικόνα του Μπουρούση στο πρώτο παιχνίδι στην Βαρκελώνη και την εικόνα του Έλληνα σέντερ την Τρίτη στο ΟΑΚΑ. Η μέρα με την νύχτα.
Από τα 18 λεπτά που αγωνιζόταν μ.ο μέχρι στιγμής στην διοργάνωση αγωνίστηκε για 32’ την Τρίτη. Και δεν είναι μόνο η ποσότητα είναι και η ποιότητα, αφού έβγαλε ενέργεια και πάθος. Με τον Σίνγκλεντον να είναι αμφίβολος και δεδομένο ότι ακόμα και να αγωνιζόταν ο χρόνος παραμονής του Αμερικάνου στο παρκέ θα ήταν μειωμένος όπως και η απόδοση του, ο Μπουρούσης ήταν ο μόνος παίκτης που μπορούσε να γεμίσει την ρακέτα του Παναθηναϊκού.
Αμυντικά ήταν εξαιρετικός, δεν είναι ότι κέρδισε κατά κράτος τον Τόμιτς στις προσωπικές μονομαχίες, αλλά έδωσε βοήθειες σε όλη την ομάδα και το πιο σημαντικό από όλα τα αμυντικά ριμπάουντ που μάζεψε. Σε μεγάλο βαθμό σε αυτόν οφείλεται ότι η Μπαρτσελόνα δεν πήρε παρά ελάχιστες δεύτερες επιθέσεις. Στην επίθεση ήταν ο πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού, αυτό λέει από μόνο του αρκετά. Αλλά αυτό που έκανε περισσότερο την διαφορά είναι ότι βρισκόταν σε δυο μεριές μέσα στο παρκέ όταν επιτιθόταν ο Παναθηναϊκός.
Ήταν αυτός που έδινε σχεδόν όλα τα σκριν στο τρίποντο, αδειάζοντας την ρακέτα της Μπαρτσελόνα από το κορμί και τα χέρια του Τόμιτς. Επίσης πόσταρε ουκ ολίγες φορές με αποτέλεσμα να δημιουργήσει φθορά, αρκεί να δει κανείς τα 8 φάουλ που κέρδισε. Ενώ από τα χέρια του και από δικές του πάσες ήρθαν κάμποσα από τα εύστοχα μακρινά σουτ των πρασίνων. Δεν λησμονούμε τις κάμποσες επίσης φάσεις που δεν δίστασε να βουτήξει με το μακρύ κορμί του στο παρκέ για να διεκδικήσει την μπάλα, δείγμα του πάθους και της θέλησης που είχε. Ο Μπουρούσης ήταν εξ αρχής ο παίκτης κλειδί για το παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα και τελικά δικαίωσε τους πάντες.
ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΗΝ ΦΡΟΝΤ ΛΑΙΝ ΤΗΣ
Είχαμε γράψει από χθες ότι ο Παναθηναϊκός αν ήθελε να κερδίσει την Μπαρτσελόνα θα έπρεπε να την κρατήσει κάτω από τους 75 πόντους, αφού η η ισπανική ομάδα δεν έχει κερδίσει κανένα ματς στην διοργάνωση μέχρι στιγμής στο οποίο έχει σκοράρει κάτω από αυτό το όριο. Επιπλέον ο ΠΑΟ δεν θα έπρεπε να επιτρέψει στους ψηλούς της Μπάρτσα να δημιουργήσουν πρόβλημα με το σκοράρισμα τους και φθορά. Και πήρε άριστα και στα δυο ο Παναθηναϊκός.
Ο Ντόελμαν είχε 11 πόντους μέχρι το σημείο που η Μπαρτσελόνα προσπέρασε με 22-25 στο σκορ σε κάποιο σημείο στην δεύτερη περίοδο. Και τελείωσε το παιχνίδι με 11 πόντους, ενώ ο Τόμιτς είδε στην στατιστική του να καταγράφονται μόνο 4 πόντοι και να έχει χάσει σχεδόν όλες τις μάχες με αντίπαλο τον Μπουρούση. Ήταν συνεπώς λογικό και αναμενόμενο η Μπαρτσελόνα να μείνει κάτω από τους 70 πόντους.
Επιπλέον περιμέναμε ότι η περιφέρεια της Μπαρτσελόνα σε ότι μέρα και να βρισκόταν θα ήταν απίθανο να κερδίσει μόνη της τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Μιλώντας για περιφέρεια εννοούμε τον Ράις τον «ανακατωσούρα», τον Ναβάρο στην κατάσταση που είναι, τον Ρονεφρό και τον Κοπόνεν.
Ο ΠΑΣΚΟΥΑΛ, Ο ΤΖΕΝΤΙΛΕ ΚΑΙ Ο ΚΑΛΑΘΗΣ
Ο Παναθηναϊκός ωστόσο για ένα ακόμα παιχνίδι στο ΟΑΚΑ δεν μπόρεσε να «σκοτώσει» τον αντίπαλο του και να καθαρίσει το ματς, ούτως ώστε να μην αναγκαστεί να το κερδίσει στις τελευταίες επιθέσεις. Και είχε κάμποσες ευκαιρίες, αφού οι πράσινοι βρέθηκαν και στο +10 στο ξεκίνημα της 4 περιόδου και στο +7 στα 5 λεπτά πριν από την λήξη. Σε αυτό έχει ευθύνη και ο Πασκουάλ αφού σε αρκετά σημεία και την Τρίτη δεν βοήθησε την ομάδα από τον πάγκο.
Ενώ την είχε άψογα στημένη τακτικά αμυντικά, στα σημεία που ο Παναθηναϊκός είχε κολλήσει στην επίθεση του, πήρε στον Ισπανό τεχνικό αρκετό χρόνο να εντοπίσει τις ανορθογραφίες μέσα στο παρκέ. Δεν έχουμε κατανοήσει ακόμα γιατί ο πιο χοτ παίκτης του Παναθηναϊκού για παράδειγμα ο Ρίβερς δεν ξεκινάει και χρειάστηκε να περάσει ένα 10λεπτο για να παίξει, ενώ φώναζε ότι ο Παναθηναϊκός δυσκολεύεται στο να παράγει πόντους;
Γιατί ο Καλάθης που δεν είναι στα καλύτερα του, έμεινε για ένα 5λεπτο μέσα το παρκέ στην 3 περίοδο όταν ο Παναθηναϊκός πάλι έψαχνε εναγωνίως σκοράρισμα. Όπως η ίδια απορία υπάρχει και για τον Τζεντίλε, ο οποίος ήταν σε κάκιστη μέρα και αρνητικός για τον Παναθηναϊκό.
Με τον Ιταλό να δείχνει ότι δεν έχει βελτιωθεί καθόλου και δεν έχει κουμπώσει με την ομάδα γενικά. Φταίει η φυσική του κατάσταση που σίγουρα θέλει δουλειά, φταίει ότι είναι αγχωμένος, φταίει ότι θέλει χρόνο ακόμα, το αποτέλεσμα είναι ότι δεν προσφέρει ούτε το 30-40% από αυτό που μπορεί να κάνει μέσα στο παρκέ και από αυτά που μπορεί να δώσει στον Παναθηναϊκό.
Σίγουρα σε ότι έχει να κάνει με το χθεσινό παιχνίδι, ο Χαραλαμπόπουλος για παράδειγμα θα μπορούσε να έχει βοηθήσει περισσότερο την ομάδα του από ότι ο Ιταλός αν είχε ένα 10λεπτο συμμετοχής, αντί αυτού.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΠΑΣ
Να πάμε και στο κομμάτι Παππάς. Προσωπικά είδα το καλύτερο παιχνίδι του Παππά με τον Παναθηναϊκό. Καλύτερο ίσως ακόμα και από το παιχνίδι εκείνο που είχε κάνει μέσα στο Βελιγράδι με προπονητή τον Αργύρη Πεδουλάκη και στην συνέχεια τραυματίστηκε.
Λέω το καλύτερο παιχνίδι του Παππά, γιατί για πρώτη φορά τον είδα να παίζει πραγματική άμυνα, για πρώτη φορά τον είδα να γυαλίζει το μάτι του και στα 18 λεπτά που έμεινε μέσα στο παρκέ δεν μου έδωσε ούτε για ένα δευτερόλεπτο την ιδέα ότι βάζει το εγώ του πάνω από το σύνολο. Και φυσικά προσέφερε το highlight του αγώνα με το απίστευτο κάρφωμα, με την τρομερή εκτίναξη μέσα στο πρόσωπο και ανάμεσα από 4 χέρια παικτών της Μπαρτσελόνα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ
Και μία αναφορά στην διαιτησία. Μετά από τα παιχνίδια με την Ουνίξ και με την Εφές, αλλά και με αφορμή την συνολική αντιμετώπιση των πρασίνων από τους ρεφερί της Ευρωλίγκα, σε δυο κείμενα μας είχαμε καταθέσει την άποψη μας, ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει αδικηθεί από την διαιτησία, αλλά δεν έχει την αντιμετώπιση που έχουν ομάδες σαν την ΤΣΣΚΑ, την Ρεάλ ή ακόμα και τον Ολυμπιακό. Δεν είχε ούτε τα σφυρίγματα έδρας που είχε για παράδειγμα η Μπαρτσελόνα στο πρώτο παιχνίδι ανάμεσα στις δυο ομάδες στην Βαρκελώνη.
Στο παιχνίδι της Τρίτης η διαιτησία ήταν 50-50, δεν έκρινε σε κανένα σημείο την αναμέτρηση, ωστόσο έδειξε την προδιάθεση που εμφανίζουν όλοι σχεδόν οι διαιτητές να δώσουν τα 3-4 σφυρίγματα που αναλογούν στους γηπεδούχους. Αυτό είναι κέρδος για τον Παναθηναϊκό και φυσικά σε αυτό έχει παίξει τον ρόλο του η συνάντηση του Δ. Γιαννακόπουλου με τον Μπερτομέου. Οι δημόσιες σχέσεις και το επικοινωνιακό παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτό το επίπεδο, αφού δημιουργείται κλίμα το οποίο φυσικά αφουγκράζονται και οι διαιτητές.
Έχουμε γράψει και πάλι ότι η Ευρωλίγκα έχει ανάγκη ομάδες σαν τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό για το προϊόν της και όσο πιο ομαλή είναι η συνεργασία τους, τόσο περισσότερο ευνοημένοι θα είναι και οι δυο.
ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΓΧΟΣ ΣΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ
Ο Παναθηναϊκός δοκιμάζεται την Πέμπτη στο Βελιγράδι. Κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα ο οποίος έχει έρθει σχεδόν από το πουθενά φέτος και δείχνει ότι θα είναι μέσα στην 8αδα. Ειδικά μετά από την εμφατική εμφάνιση και νίκη επί της Βασκόνια, μέσα στην Βιτόρια μάλιστα. Ο Παναθηναϊκός έχει κάτι παραπάνω από δύσκολο έργο σε αυτό το ματς και φυσικά το παιχνίδι δεν θα έχει καμία σχέση με το πρώτο μεταξύ τους στο ΟΑΚΑ στις 28 Οκτωβρίου.
Αφού βρίσκει τους Σέρβους σε τρομερή κατάσταση, τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά. Ενώ ο Παναθηναϊκός θα παίξει ίσως στην πιο καυτή έδρα της Ευρώπης, απέναντι σε ένα κοινό που θα είναι ιδιαίτερα εχθρικό απέναντι του. Ο ΠΑΟ μπασκετικά και στα χαρτιά δείχνει να είναι πιο πλήρης και πιο ποιοτική ομάδα από τον Ερ. Αστέρα. Έχει μεγαλύτερο βάθος πάγκου, αλλά το σύνολο του Ράντονιτς παρουσιάζεται περισσότερο δεμένο και έτοιμο.
Ο Παναθηναϊκός θα παίξει στην KOMBANK ARENA με στόχο την νίκη, με την οποία θα κλειδώσει την 8αδα και θα του δώσει το δικαίωμα να ελπίζει στο καλό πλασάρισμα. Σίγουρα πάει με λιγότερο άγχος σε αυτό το παιχνίδι, από ότι αν είχε χάσει από την Μπαρτσελόνα, αφού σε μία τέτοια περίπτωση θα μιλούσαμε για παιχνίδι δίχως αύριο. Στην περίπτωση που ηττηθεί επίσης πολύ σημαντικό θα είναι να καταφέρει ο ΠΑΟ να διατηρήσει το +11 από το πρώτο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, το ενδεχόμενο ισοβαθμίας με τον Ερ. Αστέρα δεν φαντάζει και τόσο μακρινό σενάριο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
