Ο Όουεν στα χνάρια του Σίρερ

Να λοιπόν που λίγες ώρες πριν την λήξη της μεταγραφικής περιόδου (μεσάνυχτα της 31ης Αυγούστου) έγινε το μεγάλο «μπαμ» στο «νησί». Η Νιούκαστλ πραγματοποίησε την πολύ μεγάλη έκπληξη και εξασφάλισε το πολυπόθητο «ναι» από τον Μάικλ Όουεν. Εδώ και αρκετές ημέρες υπήρχε έντονη παραφιλολογία στην Αγγλία για το ποια θα είναι η απόφαση του Όουεν για το μέλλον του. Ο κοντόσωμος επιθετικός έχοντας περάσει ένα χρόνο μεταξύ πάγκου και εξέδρας στη Ρεάλ Μαδρίτης (παρά το γεγονός ότι κανένας άλλος δεν είχε την δική του αναλογία σε γκολ ανά λεπτά συμμετοχής) βρέθηκε μπροστά σε ένα δίλημμα. Με την ομάδα του να αγοράζει και άλλους 2 επιθετικούς (Μπαπτίστα και Ρομπίνιο), ο Όουεν έπρεπε να αποφασίσει ανάμεσα σε άλλη μια χρονιά στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης με την ελπίδα ότι στο τέλος θα δικαιωθεί ή σε μια μεταγραφή σε άλλη ομάδα.

Καθοριστικό παράγοντα στην απόφασή του έπαιξε το γεγονός ότι σε 9 μήνες θα διεξαχθεί στην Γερμανία το Μουντιάλ και ο Όουεν δεν ήθελε να έχει στην Εθνική Αγγλίας τον ρόλο που είχε και στην Ρεάλ Μαδρίτης – ήθελε να είναι πρωταγωνιστής. Όμως όση αγάπη και αν του δείχνει ο Έρικσον, η μια από τις δύο θέσεις στην επίθεση (στο πατροπαράδοτο 4-4-2 των Άγγλων) είναι κατειλημμένη πλέον από τον Ρούνεϊ, ενώ για την δεύτερη έχει αρχίσει να παίζει δυνατά και το όνομα του Ντεφόε. Ο Όουεν γνώριζε ότι μόνο έχοντας μια πλήρη ποδοσφαιρική χρονιά στα πόδια του θα μπορούσε να ξεκινήσει βασικός στην Γερμανία.

Έχοντας λοιπόν αποφασίσει να εγκαταλείψει την Μαδρίτη, έπρεπε να αποφασίσει που θα πάει. Βέβαια ο ίδιος γνώριζε ότι η ιδανική λύση για αυτόν ήταν η Λίβερπουλ, δηλαδή η ομάδα στην οποία ανδρώθηκε και αγαπήθηκε και την οποία άφηνε πέρυσι το καλοκαίρι για να κατακτήσει τίτλους με την Ρεάλ Μαδρίτης (με την ειρωνεία της τύχης να του παίζει άσχημο παιχνίδι μια και η Λίβερπουλ κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ η Ρεάλ έμεινε με άδεια χέρια!). Όμως ο Ράφα Μπενίτεθ είχε άλλα πλάνα κατά νου. Έχοντας προβλήματα στην άμυνα και στα δεξιά του κέντρου, ο Μπενίτεθ δεν ήταν διατεθειμένος να δαπανήσει πολλά χρήματα για έναν επιθετικό, έστω και αν ήταν ο Όουεν. Η Λίβερπουλ λέγεται πως πρότεινε στην Ρεάλ χρήματα ανάλογα με αυτά που δαπάνησε πέρυσι η «βασίλισσα» για τον Όουεν (της τάξης των 8 εκατομμυρίων λιρών), αλλά η Ρεάλ ήθελε τουλάχιστον τα διπλάσια.

Ποιος όμως θα μπορούσε να δαπανήσει ένα τέτοιο ποσό για τον Όουεν; Σίγουρα όχι οι ιταλικές ομάδες, που γνωρίζουν ότι ο Όουεν δεν ταιριάζει στην φιλοσοφία και στο στυλ παιχνιδιού τους (Ο Όουεν είναι ένας ταχύτατος παίχτης με δεινή αποτελεσματικότητα, αλλά στην Ιταλία ο επιθετικός δεν βρίσκει τους χώρους που χρειάζεται ο Όουεν για να χρησιμοποιήσει την ταχύτητά του).

Σίγουρα όχι άλλες ισπανικές ομάδες, μια και δεν ήθελαν να ρισκάρουν επενδύοντας χρήματα σε κάποιον παίχτη που δεν «έπιασε» στο πρωτάθλημά τους. Τι απέμενε; Μόνο οι αγγλικές ομάδες. Ποιες; Όχι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που έχει Φαν Νίστελροϊ και Ρούνει, όχι η Άρσεναλ που έχει τον Ανρί (με τα ίδια χαρακτηριστικά με τον Όουεν), όχι και η Λίβερπουλ (όπως είπαμε νωρίτερα). Σαν από μηχανής Θεός λοιπόν εμφανίστηκε η Νιούκαστλ (βέβαια έκανε κάποια απόπειρα και η Γουίγκαν, αλλά μάλλον άνευ λόγου) και ο Όουεν έπρεπε να αποφασίσει τι θα κάνει. Θα πάει σε μια ομάδα με ιδιαίτερα πιστό και απαιτητικό κοινό στην οποία θα γινόταν το επόμενο μεγάλο ίνδαλμα (μετά τον Άλαν Σίρερ) αλλά με περιορισμένες φιλοδοξίες ή θα προτιμούσε να «γυαλίζει» τον πάγκο στην Ρεάλ;

Ο Όουεν αποφάσισε όπως θα αποφάσιζε κάθε ποδοσφαιριστής που εξακολουθεί να ασχολείται επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο επειδή το αγαπάει και όχι μόνο επειδή θέλει να εξασφαλίσει το μέλλον του. Επέλεξε να είναι βασικός και αναντικατάστατος στην Νιούκαστλ. Μια ομάδα που μπορεί να μην του παρέχει όλα όσα θα επιθυμούσε αλλά που όμως φρόντισε να δηλώσει παρούσα όταν αυτός το χρειάστηκε.

Ο Όουεν είναι σίγουρο ότι θα δώσει πολύτιμες λύσεις στην Νιούκαστλ, θα αποτελέσει το νέο μεγάλο «ήρωα» της πόλης, θα βοηθήσει την ομάδα στο να προσελκύσει και άλλους καλούς ποδοσφαιριστές και σε γενικές γραμμές θα αποδώσει τα χρήματα που σπαταλήθηκαν για αυτόν. Το ζητούμενο είναι να μην καταλήξει ο ίδιος να γίνει ο νέος Άλαν Σίρερ, δηλαδή ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής που έχασε την ευκαιρία να κερδίσει τους τίτλους και την δόξα που του άξιζαν, επειδή επέλεξε να αγωνίζεται σε μια ομάδα που ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε σε ικανοποιητικό βαθμό την δυναμική της.