Ο Πεδουλάκης και οι παίκτες του πρέπει να ζητήσουν συγνώμη

Το μπάσκετ είναι ένα σύνθετο και δύσκολο άθλημα ως προς την κατανόηση του. Ένα από τα μαθήματα ζωής που πρέπει να παίρνουμε όλοι, είναι ότι κάθε τι το απλό είναι πολύ δύσκολο για να επιτευχθεί. Έτσι και στο μπάσκετ. Αυτό το απλό, τελικό αποτέλεσμα έχει περάσει από κάμποσες σύνθετες διεργασίες προκειμένου να επιτευχθεί. Όποιος το προσεγγίζει επιφανειακά τότε είναι βαθιά νυχτωμένος..

Έτσι όταν οι περισσότεροι προσέγγισαν επιδερμικά το παιχνίδι με την Ζαλγκίρις και κάποιοι άλλοι για να "χαϊδέψουν αυτιά" στάθηκαν πολύ περισσότερο από ότι άξιζε στον Παππά και την εμφάνιση του, ανακαλύπτοντας τον διάδοχο του Διαμαντίδη και τον νέο ηγέτη (προσωπική άποψη ότι μπορεί να γίνει ηγέτης ο Παππάς, αλλά ακόμα δεν είναι), εμείς γράψαμε: "Αυτό που έπαιξε ο Παναθηναϊκός δεν ήταν μπάσκετ"... Και συνεχίσαμε λέγοντας επί λέξη: "Μην γελιόμαστε, με ανάλογη εικόνα την Δευτέρα στο ΣΕΦ, δεν έχει καμία τύχη, όχι να κερδίσει τον Ολυμπιακό, αλλά ούτε να τον κοντράρει. Αν ο Παναθηναϊκός έχει πέσει στην "παγίδα" ότι ο Ολυμπιακός θα είναι τόσο κακός όσο ήταν στη Μαδρίτη, επαναλαμβάνω ότι, στο ΣΕΦ δεν θα έχει καμία τύχη."

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν ήταν εξίσου κακός όσο και την Παρασκευή με την Ζαλγκίρις και έγινε αυτό που περιμέναμε. Γνώρισε βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό, ο οποίος παρουσιάστηκε μεταμορφωμένος σε σχέση με την αναμέτρηση απέναντι στην Ρεάλ, αντιστρέφοντας άμεσα και πλήρως το αρνητικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί. Μάλιστα είχε την πολυτέλεια να κάνει και συντήρηση ενόψει της αναμέτρησης με την Εφές.

ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΔΕΝ ΘΑ ΒΛΑΨΕΙ

Ας ξεκινήσουμε από τους ηττημένους, λίγο ανάποδα, αλλά εκεί πλέον έχει πέσει όλη η πίεση και η κριτική. Ο Παναθηναϊκός και ο προπονητής του πρώτα από όλα πρέπει να ζητήσουν ένα συγνώμη από τον κόσμο και από την διοίκηση της ομάδας. Ένα ειλικρινές συγνώμη. Και σε τέτοιες περιπτώσεις, αν προβλέπεται και είναι εφικτό, ένα πρόστιμο σε όλους, είναι απόλυτα δικαιολογημένο.

Για να χτυπήσει το πρώτο καμπανάκι και να καταλάβουν μερικοί, ότι όταν παίζεις σε μία ομάδα όπως ο Παναθηναϊκό (και για τον Ολυμπιακό ισχύει το ίδιο) αν μη τι άλλο δεν επιτρέπεται να μην φροντίζεις για το πρεστίζ του συλλόγου. Και σήμερα η εικόνα του Παναθηναϊκού τσαλακώθηκε. Και το τσαλακώθηκε ίσως είναι επιεικές, αν δεν ποδοπατήθηκε.

Παράλληλα έχασε με το καλημέρα το πλεονέκτημα της έδρας για τους τελικούς. Αυτό μπορεί να μην παίξει καθοριστικό ρόλο ως προς την τελική έκβαση τους, εντούτοις ο Παναθηναϊκός είναι αναγκασμένος να κουβαλάει για μεγάλο χρονικό διάστημα στους ώμους του, ένα βαρύ φορτίο, μία αμφισβήτηση που δεν θα μπορέσει να αποτινάξει εύκολα από πάνω του. Κάτι που θα του δημιουργεί επιπλέον πιέσεις στην ήδη προβληματική του εικόνα.

Το πρώτο συμπέρασμα από το σημερινό παιχνίδι, είναι ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει ένα παίκτη, ένα combo guard, άμεσα για να καλύψει όσο μπορεί το κενό του Τζέιμς. Με τον Καλάθη μόνο στον άσσο και με τον Παππά να μην μπορεί να υπηρετήσει απόλυτα την θέση, χρειάζεται άμεσα παίκτη. Είναι εύκολο; Θα διερωτηθεί κάποιος. Διόλου εύκολο θα απαντήσουμε. Θα του έλυνε τα χέρια μία περίπτωση Κουκ; θα διερωτηθεί και πάλι. Όχι, αλλά τουλάχιστον πρέπει να έχει μία σχετικά αξιόπιστη λύση στον πάγκο του.

ΤΟ ΕΧΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Ο Παναθηναϊκός έχασε το σημερινό, κατά φημισμό, ντέρμπι από το πρώτο ημίχρονο. Όταν στο τελευταίο πεντάλεπτο, από το 36-29, βρέθηκε να πηγαίνει στα αποδυτήρια με το -18 στην πλάτη (50-32) και όλα αυτά με τον Σπανούλη να έχει μείνει για τον Ολυμπιακό στους 0 πόντους!!! Μόνο αν κάποιος ήταν αιθεροβάμων και με την συγκεκριμένη εικόνα των δυο ομάδων μπορούσε να ευελπιστεί σε ανατροπή.

Συνεπώς ο βασικός στόχος του Παναθηναϊκού στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν να διασώσει τα προσχήματα και να μαζέψει την διαφορά σε τέτοια επίπεδα που θα του έδιναν το δικαίωμα να κερδίσει χρόνο, αφήνοντας παράλληλα ελπίδες ότι θα μπορούσε να καλύψει το goal-average στον δεύτερο γύρο στο ΟΑΚΑ. Εκεί ήρθε το δεύτερο "χαστούκι" αφού ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε νωχελικός και "ανίκανος" να μαζέψει τουλάχιστον την διαφορά. Απέναντι σε ένα Ολυμπιακό, ο οποίος μπορεί να λειτουργούσε πολύ καλά, αλλά δεν έκανε και κάτι το εξωπραγματικό.

Ο Παναθηναϊκός είχε ένα συγκεκριμένο πλάνο στο σημερινό παιχνίδι. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Πεδουλάκη, ότι δεν είχε ένα σχέδιο. Απλά το πλάνο του ήταν ημιτελές, τουλάχιστον ως προς την εφαρμογή του και όχι εφαρμόσιμο από τους παίκτες του.

Η ΠΛΗΓΗ ΤΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ

Στην άμυνα βασικό μέλημα του ήταν να απομονώσει τον Σπανούλη. Το κατάφερε με τρομερή επιτυχία. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού είχε 0 πόντους στο πρώτο ημίχρονο και 2 πόντους συνολικά στο ματς. Αν το έλεγες αυτό πριν την αναμέτρηση σε ένα μπασκετικό νοήμονα άνθρωπο τουλάχιστον θα σου έλεγε ότι ο Παναθηναϊκός, θα διεκδικήσει την νίκη. Ούτε ο πιο «διεστραμμένος» δεν θα απαντούσε ότι ο Παναθηναϊκός θα υποστεί συντριβή.

Οι πράσινοι έπαιξαν αλλαγές στα σκριν στον Σπανούλη και για μία ακόμα φορά ο Γκιστ έκανε τρομερή δουλειά πάνω του. Ο Πρίντεζης ήταν η πιο σοβαρή απειλή για τον Παναθηναϊκό, αλλά και πάλι η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη ήταν μέσα στο κόλπο. Τι έφταιξε λοιπόν; Βασική αιτία της ήττας ήταν το αμυντικό ριμπάουντ πρωτίστως.

Ο Ολυμπιακός είχε 19 επιθετικά ριμπάουντ και όλες σχεδόν τις second chance επιθέσεις τις μετέτρεψε σε πόντους. Αυτό αυτόματα δημιουργούσε εκνευρισμό στον Παναθηναϊκό (λογικό) αλλά και επιπλέον κόπωση, αφού οι κόποι μιας καλής άμυνας δεν απέδιδαν καρπούς και ήταν αναγκασμένος να σπαταλήσει επιπλέον ενέργεια στην άμυνα.

Είπαμε ότι το μπάσκετ έχει πάει σε περισσότερες κατοχές, σε πιο γρήγορες επιθέσεις και σε πιο μεγάλα σκορ. Αυτόματα λοιπόν ο Παναθηναϊκός, είχε ένα μεγάλο μειονέκτημα, με τον Ολυμπιακό (αν δεν κάνω λάθος) να έχει σίγουρα καμία 15αρια κατοχές περισσότερες.

Το πρόβλημα στο ριμπάουντ ήταν οι περιφερειακοί. Σε μία ομάδα που παίζει με αλλαγές και με περιστροφές, με παίκτες σαν τον Γκιστ να πηγαίνουν πάνω στον Σπανούλη και άρα πιο μακριά από την ρακέτα, το βάρος πέφτει στις θέσεις του small forward και κάτω για να μαζέψουν τα επονομαζόμενα "σκουπίδια". Και κάποιοι δεν έδειξαν διάθεση και κάποιοι άλλοι δεν είχαν το timing στο συγκεκριμένο τομέα, που στοίχισε σχεδόν όσο τίποτα άλλο σχεδόν στον Παναθηναϊκό.

Στην επίθεση παρουσιάστηκε «εμμονικός», σπατάλησε περισσότερη ενέργεια από όσο έπρεπε σε αρκετές φάσεις και δεν άπλωσε το παιχνίδι του. Εδώ ευθύνη μεγάλη έχει φυσικά ο Πεδουλάκης, που ακόμα δεν καταφέρνει να αξιοποιήσει το ρόστερ του στο έπακρο.

Ο Έλληνας τεχνικός δείχνει να μην έχει αντιληφθεί ότι είναι αναγκασμένος να ακολουθήσει το ρόστερ του και όχι το αντίστροφο αυτή την φορά. Έχουμε γράψει ότι έχει παίκτες που μπορεί να υπηρετήσουν ένα πιο επιθετικό μπάσκετ και καλείται να βγάλει προς τα έξω τα προτερήματα τους και να κρύψει αρκετές από τις αδυναμίες τους.

ΜΟΝΟΔΙΑΣΤΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΣ

Ο Παναθηναϊκός, ήταν ηλίου φανερότερο, ότι έψαχνε σε κάθε φάση να δημιουργήσει είτε συνθήκες απομόνωσης, είτε συνθήκες υπεροχής (mismatch), σημαδεύοντας κυρίως τον Σπανούλη τον οποίο ήθελε να φθείρει παράλληλα. Ούτε ο Χαραλαμπόπουλος τα κατάφερε όμως, ούτε και ο Ρίβερς, ο οποίος δεν είναι και παίκτης που μπορεί να παίξει με πλάτη. Άλλα είναι τα προτερήματα του.

Το ίδιο προσπάθησε να κάνει και με τον Μπουρούση αλλά και πάλι τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά. Ο σέντερ του Παναθηναϊκού έφαγε πολύ μπασκετικό ξύλο από τους ψηλούς του Ολυμπιακού, με τον Σφαιρόπουλο να είναι διατεθειμένος να θυσιάσει τόσο τον Γιανγκ όσο και τον Μιλουτίνοφ, προκειμένου να φθείρει αντί να φθαρεί.

Γιατί αυτό συνέβη… και ο Πεδουλάκης και οι συνεργάτης του άργησαν να το αντιληφθούν. Ο Μπουρούσης έδωσε πολλές προσωπικές μάχες στην επίθεση και στην συνέχεια στην άμυνα, με αποτέλεσμα σε ένα παιχνίδι που ο Παναθηναϊκός τον είχε ανάγκη να παίξει για τουλάχιστον 25 λεπτά, αγωνίστηκε μόλις για 16:27’ και σε κάποια σημεία ασθμαίνοντας δεν μπορούσε να τρέξει καν.

Ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να υπηρετήσει καλά και το πικ εν ρολ. Ο Φελντέιν δεν μπορεί να παίξει το πικ εν ρολ, συνήθως τριπλάρει παράλληλα με το τρίποντο και έτσι δεν απειλεί ουσιαστικά, αφού δεν έχει την πάσα και δεν είναι και της "μπούκας".

Ο Παππάς έχει το ντράιβ, αλλά δεν είναι και πολύ της πάσας, ενώ ο Καλάθης για ένα ακόμα παιχνίδι φρόντισε να αδικήσει τον εαυτό του, αφού άφησε τον εκνευρισμό και ένα αδικαιολόγητο άγχος που έχει, να τον καταβάλει και να δημιουργήσει περισσότερο πρόβλημα στην ομάδα του παρά να της δώσει λύσεις.

ΔΕΝ ΕΙΧΕ PLAN B

Το μεγάλο λάθος του Παναθηναϊκού λοιπόν, ήταν ότι δεν είχε plan b ή αν είχε plan b φοβήθηκε να το εφαρμόσει έχοντας την λανθασμένη πεποίθηση ότι θα τον φέρει σε ακόμα δυσκολότερη θέση από αυτή που ήταν.

Και ποιο έπρεπε ή ήταν το εναλλακτικό σχέδιο; Περίμεναμε ότι ο Παναθηναϊκός, στο δεύτερο ημίχρονο θα έδειχνε μία διάθεση να τρέξει περισσότερο και να ψάξει το εύκολο καλάθι προκειμένου να ξεμπλοκάρει επιθετικά. Αν μη τι άλλο περιμέναμε ότι θα δοκίμαζε περισσότερο αυτό που ξέρει πολύ καλά να κάνει. Τι; Μα να σουτάρει από μακριά. Στο πρώτο ημίχρονο οι πράσινοι είχαν μόνο 8 προσπάθειες για τρίποντο, με τις 3 από αυτές να είναι εύστοχες.

Συνεπώς αν θέλεις να γυρίσεις ένα παιχνίδι μέσα στο ΣΕΦ, με 18 πόντους πίσω, πρέπει να ρισκάρεις, πρέπει να τρέξεις και πρέπει να σουτάρεις, ειδικά από την στιγμή που βλέπεις ότι το πρόβλημα με το ριμπάουντ συνεχίζει να υφίσταται. Ο Πεδουλάκης και η ομάδα του όμως δίστασαν, προτίμησαν να διαχειριστούν το παιχνίδι και όχι να το δουν στα μάτια, έτσι τους «κατάπιε» η δίνη του ΣΕΦ και το μομέντουμ που είχε δημιουργήσει ο Ολυμπιακός.

Ο Παναθηναϊκός εν κατακλείδι, ήταν για ένα ακόμα παιχνίδι ανέτοιμος και έδειξε να ψάχνεται αρκετά. Αυτή την φορά, αντιμετωπίζοντας σαφώς ένα πολύ ανώτερο αντίπαλο από όσους είχε αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής, το πλήρωσε και μάλιστα ακριβά. Αρκετοί παίκτες του ήταν κατώτεροι των περιστάσεων, αλλά και ο προπονητής δεν έχει φροντίσει να κρύψει τις αδυναμίες και να βγάλει τα προτερήματα αρκετών παικτών του. Αυτό που μπορεί να καταλογίσει κανείς στους πράσινους, είναι ότι κάποιοι δεν είχαν μάτι που να «γυαλίζει» ούτε καν τον απαραίτητο μπασκετικό εγωισμό για τέτοιου είδους αναμετρήσεις.

Ακολουθεί η αναμέτρηση με την ΤΣΣΚΑ στην ευρωλίγκα, οι πράσινοι πρέπει να ζητήσουν ένα ειλικρινές συγνώμη από τον κόσμο και την διοίκηση της ομάδας και πρέπει να φροντίσουν στην Μόσχα αν μην τι άλλο να είναι βελτιωμένοι και να φύγουν από εκεί με ψηλά το κεφάλι. Ο κίνδυνος, δυο ήττες που ήταν εντός προγράμματος να αποτελέσουν τροχοπέδη για την συνέχεια και για τις βλέψεις των πρασίνων φέτος, ελλοχεύει..

ΓΥΡΙΣΕ ΣΤΗΝ ΠΕΠΑΤΗΜΕΝΗ ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Ολυμπιακός ήταν ο μεγάλος νικητής σήμερα, πολλαπλά μάλιστα, τόσο αγωνιστικά, όσο και επικοινωνιακά. Το μεσημέρι είχαμε contr..άρει για τα " Κλειδιά για την νίκη στο ΣΕΦ" και σε ένα μεγάλο ποσοστό η προσέγγιση που θεωρούσαμε ότι θα έχει ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι, ήταν αυτή που είδαμε τελικά και στην πράξη.

Ο Σφαιρόπουλος αποφάσισε να κερδίσει το σημερινό παιχνίδι ή να το χάσει εξαιτίας της άμυνας του. Αποφάσισε να πάει το ματς στο 5 εναντίον 5, που δίκαια εκεί πίστευε ότι είχε την υπεροχή απέναντι στον Παναθηναϊκό και στα δυο μισά του γηπέδου. Αυτή την αίσθηση του την έδινε το γεγονός ότι είχε περισσότερους "μπαρουτοκαπνισμένους» παίκτες, ετοιμοπόλεμους για τέτοια παιχνίδια, σε σχέση με τον Παναθηναϊκό".

Ο τεχνικός των ερυθρολεύκων έκλεισε πολύ το ροτέισον και έδωσε περισσότερο χρόνο μέσα στο παρκέ σε παίκτες με εμπειρία από τέτοιου είδους αναμετρήσεις. Τον Σπανούλη, τον Πρίντεζη, τον Παπανικολάου και τον Λοτζέκσι. Παράλληλα έδειξε διάθεση πρώτα να θυσιάσει χρόνο από τον Μάντζαρη, προκειμένου να βάλει στην εξίσωση τόσο τον Χάκετ, όσο και τον Γκριν. Μπορεί και ο ίδιος να μην περίμενε ότι η ομάδα του θα είναι στο +18 πόντους στο ημίχρονο με τον Σπανούλη άποντο, αλλά από την άλλη είχε στήσει σωστά τον Ολυμπιακό σε όλα τα υπόλοιπα.

Πήρε την ενέργεια και την άμυνα από τον Χάκετ, ο οποίος βοήθησε και επιθετικά, εκμεταλλεύτηκε τον Λοτζέσκι ο οποίος αν και ερχόμενος από τον πάγκο, είχε και περισσότερο χρόνο συμμετοχής από τον Παπανικολάου και θετικότερο απολογισμό από τον Έλληνα φόργουορντ. Άρχισε να κερδίζει και τον Γκριν, που παρασύρθηκε από την υπόλοιπη ομάδα και έδειξε πιο cool από ότι οι "υπόλοιποι" άμαθοι σε ντέρμπι αιωνίων, με τον Αμερικάνο να είναι και ουσιαστικός στην επίθεση.

Ο Σφαιρόπουλος αισθανόμενος σιγουριά ο ίδιος με την άμυνα του και βεβαιότητα (βλέποντας ο Παναθηναϊκός αδυνατεί να σκοράρει) ότι οι πράσινοι δεν θα φύγουν πάνω από τους 65-70 πόντους, είχε αποβάλλει το άγχος και καθοδήγησε πολύ καλά την ομάδα του. Με τον Πρίντεζη να κάνει όλη την δουλειά μόνος του παραγωγικά για την φροντ λάιν της στο σύνολο της, θυσίασε τους Μπιρτς, Μιλουτίνοφ και Γιανγκ για να φθείρουν τον Μπουρούση και να θωρακίσουν την ρακέτα. Τους θεώρησε αναλώσιμους και αυτό ήταν το μεγάλο του κέρδος.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΗΡΕΜΙΑ

Η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός χωρίς να κάνει τίποτα το τρομερό, πέρα από αυτά που ήδη ξέραμε ότι μπορεί να κάνει, με μία διαφορετική προσέγγιση και διαχείριση από αυτή που είχε στην αναμέτρηση στην Μαδρίτη και εκμεταλλευόμενος στο ακέραιο την ανετοιμότητα και την ανικανότητα του Παναθηναϊκού στο σημερινό παιχνίδι, κατάφερε να μετατρέψει το ντέρμπι σε ένα υγιεινό περίπατο.

Κέρδισε έτσι χρόνο για την συνέχεια και είχε και την πολυτέλεια, που δεν το φανταζόταν, να κρατήσει αρκετούς παίκτες του φρέσκους. Ενόψει και της κρίσιμης αναμέτρησης με την Εφές την Πέμπτη εντός έδρας. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα διορθώθηκαν. Έχει τους "δαίμονες" του, τους οποίους πρέπει να ξορκίσει μία και καλή, αλλά προς το παρών έχει κερδίσει την πρώτη μεγάλη μάχη, από τις πολλές που ακολουθούν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Οι κραδασμοί του -25 και η διαχείριση της κρίσης

ΣΟΚ: Ιδού τα SMS που δέχθηκε ο Νικ Καλάθης!