'Ο,τι ήξεραν

Σε έναν τελικό που οι δύο ομάδες έδειξαν το αυθεντικό τους φετινό πρόσωπο εξελίχθηκε ο 63ος στην ιστορία του Κυπέλλου Ελλάδας. Ο μεν Ολυμπιακός μπορεί να έφθασε στο τελικό και συνάμα θριαμβευτικό 3-0, αλλά θα πρέπει να ευχαριστεί και τον αντίπαλο του, ο οποίος τον έβγαλε από την δύσκολη θέση. Οι «κιτρινόμαυροι» έχουν μάθει στο παθητικό ποδόσφαιρο και δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι διαφορετικό, από την στιγμή που δεν έχουν τα «φόντα» για κάτι περισσότερο.

Οι μεν κάτοχοι του τροπαίου απέδειξανγια πολλοστή φορά ότι η ατομική αξία των παικτών τους είναι ικανή να τους οδηγήσει σε επιτυχίες. Οι Λατίνοι χρειάστηκε να βάλουν το…ποδαράκι τους για να φθάσει η ομάδα τους στον πρώτο τίτλο της χρονιάς. Κάπου εδώ όμως χρειάζεται και ένα «ευχαριστώ» στην κατά τα άλλα άξια οργανωμένη άμυνα του Αρη, η οποία τους χάρισε το πρώτο γκολ της αναμέτρησης και ουσιαστικά τους ξεκλείδωσε.

Ο Ολυμπιακός, μέχρι να έρθει η «καταιγίδα» απέδειξε ότι είναι δύσκολο να ξεφύγει από την γνωστή «δυσκοιλιότητα» που τον διακρίνει. Η αριστερή πλευρά…υπερφορτώθηκε μέχρι αηδίας και μόνο από λάθος η δεξιά έβρισκε ευκαιρία για να δράσει. Το κέντρο έμεινε εκτός λειτουργίας και το τείχος του Αρη έδειχνε απίθανο να διασπαστεί, παρά μόνο σε μία στιγμή αδυναμίας, όπως και έγινε στην φάση του 57’.

Η ωδή στις μαγικές ενέργειες των Πειραιωτών, μετά την επίτευξη του 1-0, μοιάζουν περιττές, αφού το γκολ του Ριβάλντο ήρθε να επισκιάσει κάθε άλλη ενέργεια στην αναμέτρηση. Η έμπνευση του Βραζιλιάνου δύσκολα χαρακτηρίζεται με λόγια, αλλά μάλλον εύκολα γίνεται με έργα, όπως απέδειξε ο παγκοσμίου κλάσης Βραζιλιάνος.

Η γνωστή φιλοτιμία των Θεσσαλονικέων δεν έφθανε για να τους δώσει κάτι παραπάνω εκτός από τα εύσημα για την εμφάνιση του πρώτου μέρους. Η ομάδα του Χατζάρα, σε όλη την χρονιά, αγνοεί την αντίπαλη περιοχή και δεν ήταν δυνατόν να αλλάξει στυλ σε μία αναμέτρηση, που διεκδικούσε (έστω και με λιγοστές ελπίδες) έναν τίτλο λύτρωσης. Όταν όλοι στον Αρη πάνε το παιχνίδι για…σβηστό 0-0 και τους παρουσιάζεται ευκαιρία σαν αυτή του Μπενίσκου (ο οποίος έδειχνε να νικά εύκολα την «ερυθρόλευκη άμυνα»)στο 50’, μάλλον θα πρέπει κάπου εκεί να τελειώνουν κάθε…πονηρές σκέψεις τροπαίου.

Παρεπιμπτόντως ο τεχνικός των «Θεσσαλονικέων» φρόντισε να…αχρηστέψει την μοναδική του ελπίδα για κάτι καλό με την έξοδο του Νεμπεγλέρα, που ήταν και ο μοναδικός, ο οποίος είχε βάλει την ομάδα του-με δύο μπαλιές-ισάριθμες φορές στην αντίπαλη περιοχή. Η ψυχολογία των «κιτρινόμαυρων» μετά το 1-0 επέστρεψε στα επίπεδα που ήταν πριν από την έναρξη του αγώνα και τα δύο επόμενα τέρματα είναι αποτέλεσμα επιπολαιότητας των παικτών του Ολυμπιακού.