ΓΝΩΜΕΣ

Όπως μας βολεύει ε;

default image

Μια αναγκαστική
«αποτοξίνωση» (ευχάριστο πράγμα να παντρεύεις τους φίλους σου) απο τη
Superleague με υποχρέωσε να ξεσκονίσω το παλιό μου βίντεο και να ρίξω μέσα τις πάλαι ποτέ αγαπημένες άδειες βιντεοκασέτες. Σε αυτές χώρεσαν ένα ντέρμπι (όχι της Κρήτης) και μία «Αθλητική Κυριακή». Μέχρι να τα δω όμως είχα τρομάξει για τα καλά…

Με το ένα χέρι πέταγα ρύζι (και μερικά κρυμμένα χοντρά κουφέτα) και με το άλλο κράταγα το κινητό. «Χαμός γίνεται στο ντέρμπι. Πόλεμος σου λέω. Μας σφάζουνε» μου φώναζε στο ακουστικό του τηλεφώνου ο ένας. «Παίζουμε με 10 παίκτες, έβγαλε τον Τζόλε την ώρα που η μπάλα ακόμη κυλούσε…» μετά απο λίγο ο άλλος. Με έλουσε κρύος ιδρώτας… Τί χάνω ο άνθρωπος;

Τελικά… δεν έχασα τίποτα. Είδα κάτι που έχω ξαναδεί και προφανώς θα ξαναδώ. Ντόμπρα πράγματα. Με τρεις προτάσεις λέμε… Το ματς ήταν κακό, οι συνθήκες απαράδεκτες, ο διαιτητής έκανε λάθη. Σε αυτά συμφωνούν όλοι . Απλά ο καθένας επιλέγει αυτό που τον βολεύει και “χτίζει” την δική του ιστορία. Δεν πρέπει να επιλέγουμε την κουβέντα που μας συμφέρει. Πρέπει να τα βάζουμε σε σειρά.

Το πρώτο πράγμα που ΠΡΕΠΕΙ να μας απασχολεί είναι το ίδιο το παιχνίδι. Ήταν ένα άσχημο ματς. Ο Θεός να βάλει το χέρι του στην Ευρώπη με τέτοια μπάλα που παίζουν οι εκπρόσωποι μας. Αν μας κρύβουν κάτι όσον αφορά το θέαμα, πρέπει να το κάνουν τόσο καλά που ξέχασαν την κρυψώνα και δεν πρόλαβαν να κάνουν κόμπο στο μαντίλι τους.

Η αγωνιστική συμπεριφορά και των δύο απαράδεκτη. Ο Ολυμπιακός, με όλο το κλίμα (κερκίδες) υπέρ του, απογοήτευσε. Ακόμη και με 10 παίκτες έπρεπε να παίξει σαν Ολυμπιακός. Δεν το έκανε. Έπαιξε ακόμη και 5-3-1. Η ΑΕΚ, γοήτευσε απογοητεύοντας. Έδωσε ελπίδα στους οπαδούς της οτι χτυπάει ματς στο Καραϊσκάκη αλλά στο δεύτερο ημίχρονο… δήλωσε αλλεργική. Όχι απλά στο τελείωμα των φάσεων όπως τη μάθαμε φέτος, αλλά ακόμη και στη δημιουργία τους.

Το δεύτερο πράγμα που ΠΡΕΠΕΙ να μας ενδιαφέρει, είναι οι συνθήκες. Η φιλοξενούμενη ομάδα είχε πρόβλημα στο ζέσταμα. Δεν το δημιούργησαν οι… Ολυμπιακοί, όπως μας αρέσει να γενικεύουμε όλοι, αλλά συγκεκριμένοι οπαδοί του Ολυμπιακού (αυτό είναι σωστό), που δημιούργησαν βροχή χωρίς νερό. Χειρότερο απο το ίδιο το γεγονός που συνέβη, είναι πως κάποιοι το καπηλεύονται σαν παράσημο για την ομάδας τους. «Νέα Ριζούπολη το κάναμε» άκουσα κάποιον περήφανο στο ραδιόφωνο. «Πύρινος ο κόσμος μας και τον ευχαριστούμε» έλεγαν επίσημα χείλη.

Το τρίτο πράγμα που ΠΡΕΠΕΙ να μας ενδιαφέρει είναι ο διαιτητής. ΤΡΙΤΟ όμως. Ούτε πρώτο, ούτε δεύτερο. Ούτε καν πανάκεια και παραπέτασμα καπνού για όλα τα παραπάνω. Ο Κύρος Βασαράς είναι καλός διαιτητής. Αν δεν ήταν δεν θα σφύριζε εκεί που σφυρίζει. Τη βραδιά του ντέρμπι όμως έκανε λάθη. Όπως έχει κάνει στο παρελθόν και ενδεχομένως θα ξανακάνει στο μέλλον. Διαιτητής είναι και αυτή είναι η μοίρα του. Ας τον κρίνουν αυτοί που πρέπει. Απο τα λάθη ενός ρέφερι πρέπει να στεκόμαστε σε κάποια που ίσως άλλαζαν τη ροή του ματς. Και ο Κύρος έκανε τέτοια.

Πρώτον . Αν έχεις κύρος… δεν ξεκινάς το ματς μέχρι όλοι οι παίκτες να αισθάνονται ασφαλείς. Τί; Σας κακοφαίνεται; Ρωτήστε και τον Ολλανδό διαιτητή Τέμινγκ (τον δίμετρο χοντρό) που τελειώνει τα ματς ακόμη και για αντεθνικά συνθήματα. Επειδή δεν τολμά κανείς να τον εφαρμόσει δεν σημαίνει οτι δεν υπάρχει κανονισμός. Τα άλλα σημαντικά λάθη είναι το χέρι του Ντελίμπασιτς και το off-side του Λαγού τα οποία δεν υπήρχαν. Ρέφερι και επόπτες έσφαλαν σοβαρά εδώ. Ωραία. Τί να κάνουμε τώρα όλοι εμείς που τα είδαμε. Να ρίξουμε πέτρες ή να χαλάσουμε τη μέρα μας για το ποδόσφαιρο που υποτίθεται εξυπηρετεί ακριβώς αντίθετο σκοπό;

Οι υπόλοιπες αποφάσεις είτε ήταν σωστές είτε ικανοποιούν τις ορέξεις των διαιτητολάγνων. Τα παράπονα του Σόλιντ για την δεύτερη κάρτα του Τζόλε (κυλούσε λέει η μπάλα!) και του Φερέρ για το φάουλ απο το οποίο προήλθε το γκολ, ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία (της διαιτητολαγνείας) αλλά και στο πρόγραμμα αποπροσανατολισμού των οπαδών. Φάτε την «καραμέλα» της διαιτησίας και σφαχτείτε στα ραδιόφωνα και τα καφενεία, όσο οι Ευρωπαίοι θα μας «σφάζουν» στο χόρτο.

Αν κρίνω οτι η διαιτησία είναι επαναλαμβανόμενα κακή και προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις, έχω λύση. Δεν πηγαίνω γήπεδο. Το κάνουν πολλά χρόνια τώρα εκατομμύρια οπαδοί και ειδικά στην Ελλάδα. Υπάρχουν όμως και άλλοι που το θυσιάζουν την περίεργη αίσθηση της αβάντας, όταν βλέπουν τα κύπελλα να γυαλίζουν στην τροπαιοθήκη τους με κάθε κόστος. Και ακόμη δεν πιάσαμε πάτο. Υπάρχει και πιο κάτω…

Αντί υστερόγραφου…

ΜΙΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ:

Μήπως το όμορφο, κατά τα άλλα, γκολ που έβαλε ο Ίβανσιτς και έγινε αφορμή για τραβηγμένα επιφωνήματα θαυμασμού, υπέρ-παρατεταμένο χειροκρότημα και ευφυολογήματα για νέους Τσιάρτες… δείχνει τελικά πόσο μας λείπει ακόμα και η απλά καλή μπάλα;

ΜΙΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ:
Να λέμε για τα επεισόδια, αλλά να λέμε και για τα αποτελέσματα. Οι συλληφθέντες για τα αίσχη έξω απο το ΟΑΚΑ, πέρασαν απο εισαγγελέα. Εύχομαι τα αυτονόητα.

KAI MIA ΣΥΓΝΩΜΗ:

Για την ανυπαρξία ενδιαφέροντος στα άλλα ματς του πρωταθλήματος, φταίμε και εμείς. Με το κιάλι ψάχνεις να βρεις στα δευτεριάτικα πρωτοσέλιδα τα αποτελέσματα του Άρη, του Πανιώνιου, της Λάρισας, του Ατρόμητου και των υπολοίπων που έχουν την ευθιξία να μας προσφέρουν ακόμη λίγο θέαμα. Το λάθος είναι (σχεδόν) όλο δικό μας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

24MEDIA NETWORK