Προσωρινή Πολυτέλεια

Ο Παναθηναϊκός άρχισε με τον επιθυμητό τρόπο τις υποχρεώσεις του στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο στόχος επιτεύχθηκε. Με πορεία διαφορετική, όχι ίσως από ότι πολλοί θα περίμεναν, αλλά με βάση τα όσα βλέπουμε συνήθως από ελληνική ομάδα στην διοργάνωση.

Στο πρώτο ημίχρονο, οι πρωταθλητές ήταν εκτός ρυθμού. Πασιφανές. Ωστόσο, ευτύχησαν να προηγηθούν από αυτό το οποίο παραδοσιακά αποτελεί προνόμιο των "μεγάλων". Τη μία στιγμή. Ο Γκονζάλες, δεν χρειάστηκε χώρο και χρόνο. Όπλισε, εκτέλεσε και έστειλε την ομάδα στα αποδυτήρια με προβάδισμα, εκεί που το 0-0 φαινόταν ως η καλύτερη δυνατή εκδοχή μετά την εμφάνιση των διαθέσεων των παικτών του Όλα Ρίσε.

Η νίκη εδραιώθηκε πάλι με τον ίδιο τρόπο. Τίποτα δεν προδίκαζε πως το "τριφύλλι" ήταν πιο κοντά στο γκολ από την αντίπαλό του. Ωστόσο, ένα σόλο που θύμισε, τηρουμένων των αναλογιών, Κριστόφ Βαζέχα, έδωσε το περιθώριο του λάθους, χωρίς να χαθεί το τρίποντο. Τεράστια πολυτέλεια. Ανεκτίμητη .

Αυτό ακριβώς το λάθος, ήρθε από τον Γκαλίνοβιτς προς το τέλος, περισσότερο για καλό, έστω και αν περιπτώσεις όπως αυτές της Λιόν και του μακαρίτη Φοέ στο ΟΑΚΑ κατά του Ολυμπιακού, έχουν αφήσει το στίγμα τους. Μέχρι το 89ο λεπτό, άπαντες νόμιζαν πως ήταν καλεσμένοι σε πάρτι. Η φάση του 2-1, λες και ήταν η κατάληξη ενός λογικού σεναρίου, ήρθε να "χτυπήσει" ορισμένα πράγματα.
1 . Η εικόνα του Παναθηναϊκού με τις φαρμακερές αντεπιθέσεις μετά το 2-0, δεν ήταν... αληθινή. Οι Νορβηγοί είχαν φύγει όλοι μπροστά χωρίς σχέδιο, παρά μόνο με στόχο.
2 . Οι "πράσινοι" παίρνουν άριστα στην ουσία, ωστόσο δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και την απαραίτητη ρέντα. Το να νικάς, χωρίς να κάνεις περισσότερα από αυτά που εισπράττεις, το κερδίζεις αλλά δεν σε συντροφεύει πάντα. Έτσι, δε μπορούμε παρά να μην τονίσουμε και μερικά εξαιρετικά σοβαρά μειονεκτήματα.

Αρχικά, ο Αγγελος Μπασινάς, όχι πως μπορούσε να το αποφύγει, είχε χαθεί στη μετάφραση του ενός "κόφτη". Ο Σουμ είπε πως ήθελε να κάνει μία έκπληξη αλλά λίγοι κατάλαβαν προς τι ο λόγος. Αν ο Ντουμίτρου Μίτου δεν ήταν καλύτερος από το αναμενόμενο, τότε η κατάσταση θα ήταν σαφώς χειρότερη στο πρώτο μέρος. Συμπέρασμα; "Φθινοπωρινό κοστούμι" ελληνικής ομάδας σε κορυφαίο επίπεδο με ένα αμυντικό χαφ, δεν ωφελεί. Αν υπάρξει το κατάλληλο ρολάρισμα, το ξανασυζητάμε.

Συνεχίζοντας, η θέση του δεξιού μπακ, ψεύτες να βγούμε, θυμίζει κάτι από το... αριστερό χαφ της εθνικής Αγγλίας. Ο Μόρις, δε μπορεί. Έχει την πάστα να κάνει σαφώς καλύτερα παιχνίδια, δεν είναι όμως "δυάρι". Ουδείς έχει την απαίτηση να βρεθεί ο νέος Σεϊταρίδης, ωστόσο η όλη λειτουργία πρέπει να επεξεργαστεί με διαφορετικά δεδομένα, κυρίως όσον αφορά το πρόσωπο. Ο Νοτιοαφρικανός, είναι υπερπολύτιμος στην "καρδιά" του "πράσινου" προβλήματος .

Αυτό, δεν είναι άλλο από τα δέκα-δεκαπέντε μέτρα εκτός της μεγάλης περιοχής. Το βράδυ της Τρίτης, ο Μπασινάς έπρεπε να... κλωνοποιηθεί για να προλάβει κινδύνους, οπότε τη λύση έδωσε ο αψεγάδιαστος Κυργιάκος. Δεν θα γίνεται πάντα όμως. Ο ποδοσφαιριστής Χένρικσεν τελείωσε, για το προπονητικό τιμ, άρα αναζητάται λύση. Αν αυτή θα είναι εν μέρει η παρουσία ενός ακόμη στόπερ στην ενδεκάδα, θα το δούμε σε δεκατρία βράδια, όταν ο Παναθηναϊκός θα κληθεί να φουσκώσει τη μαγιά της πρόκρισης στην Ολλανδία. Μέχρι τότε, τα πρώτα δύο ματς πρωταθλήματος προσφέρονται για εντατικά μαθήματα, χωρίς όμως περιθώρια απωλειών.