Το πιο μεγάλο καλάθι του Σπανούλη...

Ο Σπύρος Καβαλιεράτος γράφει για το λέι απ μπροστά στον Λάσμε, το οποίος θα είναι ίσως αυτό που ήθελε περισσότερο στην καριέρα του...

29 ΜΑΪ 2014

Απομένουν 45 δευτερόλεπτα για το τέλος. Ο Ολυμπιακός έχει φτάσει και πάλι στην πηγή, αλλά μοιάζει έτοιμος να κάνει το ίδιο λάθος. Και όχι μόνο να μην πιει νερό, αλλά και να πνιγεί κιόλας...

Το σκηνικό του τετάρτου δεκαλέπτου άλλωστε μοιάζει γνώριμο. Εστω κι αν το σενάριο γράφτηκε διαφορετικά. Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε από την αρχή ως το τέλος, έφτασε ακόμα και να προηγείται με 16 πόντους διαφορά. Αλλά εκεί ξεκίνησε να παίζει με το χρόνο και να μην αντιδρά στην επίθεση που εξαπέλυσε ο Παναθηναϊκός.

Το βασανιστικό δεκάλεπτο

Το τελευταίο δεκάλεπτο έμοιαζε βασανιστικό για τους οπαδούς του Ολυμπιακού, που έβλεπαν για άλλη μια φορά την ομάδα τους να μην μπορεί να κρατήσει το προβάδισμα. Οχι ότι είναι εύκολο να νικήσει κανείς τον Παναθηναϊκό με διψήφια διαφορά στο ΟΑΚΑ. Οχι ότι είναι εύκολο να υπάρξει επίθεση στην πίεση του κόσμου και στον μπασκετικό τσαμπουκά των πρασίνων.

Αποδείχθηκε, λοιπόν, ένα πράγμα. Ο,τι κι αν έχει συμβεί για 39 λεπτά, το ματς θα κριθεί στις λεπτομέρειες. Σε μια σωστή ή σε μια λάθος απόφαση.

Ο Ολυμπιακός πήρε όλες τις λάθος αποφάσεις, έκανε πάντα ένα βήμα πίσω στο δρόμο προς τη... δόξα, κάθε φορά που έπρεπε να βγει μπροστά. Το ίδιο έδειχνε έτοιμος να κάνει και τώρα... Ο Παναθηναϊκός μείωνε, μείωνε, μείωνε. Και είχε μία ευκαιρία για να ισοφαρίσει ή και να περάσει μπροστά.

Το λάθος του Διαμαντίδη ένα λεπτό πριν από το τέλος ήταν καθοριστικό. Αλλά αν δεν υπήρχε κάποιος να βάλει την μπάλα στο καλάθι για τον Ολυμπιακό, το μπρέικ δεν θα γινόταν ποτέ. Ο Παναθηναϊκός θα ήταν πάλι νικητής, ο Ολυμπιακός στο ίδιο έργο όχι πρωταγωνιστής, αλλά κομπάρσος.

Το ήθελε περισσότερο κι από τα τρίποντα της Ρεάλ

"Δώστε μου την μπάλα", φώναξε ο Σπανούλης. Ηξερε πως δεν πρέπει να διστάσει πάλι. Ούτε να πετάξει την μπάλα από τα 8 μέτρα με ένα βήμα πίσω. Ούτε φυσικά να πασάρει. Ήξερε πως πρέπει να φτάσει μέχρι το λέι απ, ήξερε πως πρέπει να βάλει την μπάλα στο καλάθι...

Βρήκε διάδρομο από τα δεξιά, πάτησε όπως το έχει κάνει πάρα πολλές φορές είτε με τη φανέλα του Ολυμπιακού είτε με του Παναθηναϊκού. Στάθηκε όσο έπρεπε στον αέρα, σούταρε με ταμπλό και έγραψε το 62-66, στα 45'' για τη λήξη. Εκεί ακριβώς κρίθηκε το παιχνίδι. Ένα καλάθι χρειαζόταν ο Ολυμπιακός και ο Σπανούλης το πέτυχε. Οι 4 πόντοι στο σημείο εκείνο ήταν στην πραγματικότητα περισσότεροι και από τους 16 στο 30'.

Αν ο Ολυμπιακός πάρει το πρωτάθλημα την Κυριακή στο ΟΑΚΑ, ο Σπανούλης θα τα έχει κάνει όλα με την ερυθρόλευκη φανέλα... Και αυτό το λέι απ μπροστά στον Λάσμε, θα είναι ίσως αυτό που ήθελε περισσότερο στην καριέρα του. Περισσότερο και από τα τρίποντα με τη Ρεάλ ή τους 5 πόντους στο ματς με τον Παναθηναϊκό για την Ευρωλίγκα στο ΣΕΦ...

Με αυτό το καλάθι έδωσε την απάντησή τους σε όσους έλεγαν πως δεν μπορεί να νικήσει τον Παναθηναϊκό, δεν μπορεί στο ΟΑΚΑ... Αλλά είπαμε. Για να θυμάται κανείς, για να μείνει στην ιστορία, αυτό το καλάθι, ο Ολυμπιακός πρέπει να πάρει και το πρωτάθλημα...

ΥΓ: Ο Ολυμπιακός έπαιξε υποδειγματικό μπάσκετ για 30 λεπτά... Ήταν εξαιρετικός... Και πάλι όμως το ματς κρίθηκε στο τελευταίο λεπτό... Όπως κρίνονται τα μεγάλα παιχνίδια. Αλήθεια, είχε τηλεθέαση αυτός ο τελικός;

ΥΓ1: Μάντζαρης, Πρίντεζης και Πέτγουεϊ έκαναν πολύ μεγάλο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ... Αυτοί έστειλαν το ματς στο +16...

ΥΓ2.: Ελεγαν κάποιοι ότι δεν τελειώνει το ματς αν κερδίσει ο Ολυμπιακός. Τελείωσε όμως και τελείωσε σε ιδανική ατμόσφαιρα... Ενα μεγάλο μπράβο λοιπόν στους οπαδούς του Παναθηναϊκού, που ξέρουν και καταλαβαίνουν από μπάσκετ... Το μεγάλο κέρδος για τον ελληνικό αθλητισμό ήταν η εικόνα που πήγε σε όλον τον κόσμο και έδειχνε τους παίκτες και τους προπονητές των δύο ομάδων να αποχωρούν σαν...άνθρωποι, μετά από ένα μπρέικ.

ΥΓ3: Καταρρίφθηκαν πολλοί μύθοι και επιχειρήματα στο ΟΑΚΑ... Στο μπάσκετ ο καλύτερος θα νικήσει, αρκεί να παίζει μπάσκετ και να μην ψάχνει για δικαιολογίες...