Ακόμη κι έτσι ο ΠΑΟ ήταν ομάδα! Ο Ολυμπιακός;

Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος γράφει μεγάλες αλήθειες για τον Ολυμπιακό. Ο Γκαρσία που δύο μήνες μετά την πρόσληψή του δεν έχει προσφέρει τίποτα, ο τίτλος που χάνεται δίκαια, ο Παναθηναϊκός που ήταν ομάδα και οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν με ρεαλισμό και λογική.

SUPERLEAGUE / ΟΣΦΠ - ΠΑΟ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI)
garcia EUROKINISSI

Θα συμφωνήσουμε ότι βλέποντας το ριπλέι της φάσης στην οποία ο Παναθηναϊκός κέρδισε πέναλτι και ισοφάρισε, η ανατροπή του Ινσούα από τον Ενγκελς ήταν –εκατοστά- εκτός περιοχής. Θα συμφωνήσουμε, ακόμη στο ότι όποιος σταθεί εκεί και δεν κοιτάξει λίγο παραπέρα, θα δει το δέντρο και θα χάσει το δάσος. Όχι, ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλύτερος από αυτόν τον Παναθηναϊκό, έστω κι αν οι «πράσινοι» έπαιζαν –δικαίως- με δέκα παίκτες από το 60’! Θα συμφωνήσουμε ότι δεν είναι εικόνα για τον Ολυμπιακό των 7 σερί τίτλων να πίνει θάλασσα και να μη μπορεί να διαχειριστεί για μία ακόμη φορά ένα δικό του παιχνίδι.

Θα συμφωνήσουμε, επίσης, ότι δεν είναι η πρώτη φορά φέτος που συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά είναι η πιο κραυγαλέα. Κάτι αντίστοιχο έγινε σε ακόμη πιο σύντομο χρονικό διάστημα και στον αντίστοιχο αγώνα με την ΑΕΚ. Οι «ερυθρόλευκοι» προηγήθηκαν στο 81’ με τον Ανσαριφάρντ και κατάφεραν, επειδή περί κατορθώματος πρόκειται, να δεχθούν δύο γκολ μέσα σε διάστημα έξι λεπτών και να χάσουν ένα δικό τους παιχνίδι.

Είχαν μπροστά τους μισή ώρα συν τις καθυστερήσεις, όχι απλά για να βάλουν κι άλλο γκολ, αλλά έστω για να διατηρήσουν –με άνεση- τα κεκτημένα και το τρίποντο. Αντιθέτως, εκείνος που πίστεψε στην ανατροπή και τελικά έφτασε στην ισοφάριση ήταν ο Παναθηναϊκός! Με δέκα παίκτες, με πρωταγωνιστές παίκτες όπως ο Τζανδάρης και ο Αυλωνίτης, οι οποίοι τα προηγούμενα χρόνια δεν έβρισκαν θέση ούτε στην «ερυθρόλευκη» 18άδα, ούτε σε ολόκληρο το ρόστερ!

Μια γρήγορη ματιά να ρίξει κανείς στη στατιστική απεικόνιση της αναμέτρησης θα καταλάβει πολλά. Απόλυτη ισορροπία! Σε τελικές προσπάθειες (10 με 4 στο στόχο για κάθε ομάδα), σε κατοχή μπάλας (50%), σε αποκρούσεις (τρεις για κάθε κίπερ). Παίζει ο Ολυμπιακός στην έδρα του με αυτόν τον –χιλιοταλαιπωρημένο Παναθηναϊκό των τόσων προβλημάτων-, προηγείται και δεν μπορεί να κρατήσει το σκορ! Πλάκα κάνουμε; Πώς να πάρεις πρωτάθλημα έτσι;

ΠΙΚΡΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΛΛΑ...

Ο Οσκαρ Γκαρθία βρίσκεται πλέον δύο μήνες στον πάγκο της ομάδας. Ανέλαβε στις 8 Γενάρη και φτάσαμε στις 4 Μάρτη. Τι άλλαξε άραγε για τον Ολυμπιακό προς το καλύτερο σε αυτό το διάστημα; Απολύτως τίποτα! Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να πω ότι ήταν λάθος η αντικατάσταση του Λεμονή. Όποιος είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρει που λέει και η παροιμία. Για να αλλάξει ο Λεμονής έγιναν πολλά και χιλιοειπωμένα. Τι έχει προσφέρει, ωστόσο, ο Καταλανός μέσα σε δύο μήνες; Τι άλλαξε προς το καλύτερο; Τι έχει μεταδώσει στους παίκτες του έστω στο ψυχολογικό κομμάτι;

Η αλήθεια είναι πικρή, αλλά πρέπει να λέγεται. Όταν αυτός ο Παναθηναϊκός παίζει με τον Ολυμπιακό όπως η γάτα με το ποντίκι μέσα στο –έστω άδειο- σπίτι του, βγάζει ενέργεια, συνδυασμούς, τριγωνάκια, ακόμη και με παίκτη λιγότερο μετά το 1-0 τι να πεις; Απέναντι ένας Ολυμπιακός χωρίς αρχή και τέλος, με άξονα βαρύ λες και πρόκειται για ομάδα βετεράνων, χωρίς συνοχή, αυτοματισμούς, στοιχειώδεις συνεργασίες. Λάθη ακόμη και σε κοντινές πάσες, πουλήματα της μπάλας χωρίς ιδιαίτερη πίεση ακόμη κι έξω από την περιοχή. Καμία ηρεμία και με την ταχύτητα κοντά στο μηδέν, πώς να νικήσεις;

Ας δεχθούμε, ωστόσο, για την οικονομία της συζήτησης ότι ο Ολυμπιακός άξιζε να νικήσει σήμερα που πολύ αμφιβάλω βάσει της συνολικής εικόνας. Είναι ικανός με τόσο μεγάλες αδυναμίες να πάρει τον τίτλο; Σε καμία περίπτωση! Για να το πούμε με δύο κουβέντες ο Παναθηναϊκός ακόμη και με τον Δώνη φορ ήταν ΟΜΑΔΑ. Ο Ολυμπιακός τι ήταν; Κακά τα ψέματα και οι πρώτοι που πρέπει να δουν κατάματα την αλήθεια είναι οι άνθρωποί του, ακόμη κι αν έχουν παράπονα για το πώς παίχθηκε φέτος όλο το έργο.

Είμαι ένας από εκείνους που πιστεύουν ότι αν οι «ερυθρόλευκοι» ήταν στοιχειωδώς κοντά στα στάνταρ τους φέτος, στοιχειωδώς κοντά στις προσδοκίες, θα πανηγύριζαν και το 8ο σερί. Και με κόντρα διαιτησία σε κάποια παιχνίδια. Από τους διεκδικητές του τίτλου, ωστόσο, η ομάδα που είναι πιο μακριά από κάθε άλλη, σε σύγκριση με τους στόχους, τις απαιτήσεις και τα λεφτά που δαπανήθηκαν είναι –μακράν- ο Ολυμπιακός.

Κοντολογίς, για να φτάσει αυτή η ομάδα με τις 44 κούπες εκεί που της αξίζει κι εκεί που θέλουν να την βλέπουν οι φίλοι της θα πρέπει να γίνουν μεγάλες τομές. Να μπουν όλα σε μια σειρά από την αρχή. Χωρίς μηδενισμούς και αναθέματα, αλλά με ποδοσφαιρική λογική, ρεαλισμό, μακριά από –φθηνές ή άλλες- δικαιολογίες. Τα υπόλοιπα θα είχαν αξία αν ο Ολυμπιακός έπαιζε αυτό που πρέπει κι αυτό που μπορεί. Όταν αυτό δεν συμβαίνει ακόμη και κόντρα στον διαλυμένο φετινό Παναθηναϊκό που –για να μην ξεχνιόμαστε- νίκησε στη Λεωφόρο, κάτι δεν πάει καλά. Και πρέπει να διορθωθεί από τώρα…

News 24/7

24MEDIA NETWORK