Αυτός ο Ολυμπιακός θύμισε Ρόκι Μπαλμπόα!

Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος θυμάται την πρόβλεψη Βαλβέρδε για το ποιος θα πάρει το φετινό πρωτάθλημα, γράφει για τις αποφάσεις που δικαίωσαν τον Λεμονή, τον "οδοστρωτήρα" Σισέ και για την καρδιά του πρωταθλητή που πάντα έχει έτοιμη την κόντρα... επίθεση όταν βρίσκεται στριμωγμένος στα σχοινιά!

Αυτός ο Ολυμπιακός θύμισε Ρόκι Μπαλμπόα!

Στο προηγούμενο -χρονικά- σχόλιο, την προηγούμενη Πέμπτη, είχα αναφερθεί αντί επιλόγου, στο επερχόμενο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ και είχα αραδιάσει μερικές από τις γραμμές που ακολουθούν:

"Σε ό,τι αφορά τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ, έχουμε μέρες μπροστά, αλλά στο δικό μου μυαλό η ιστορία είναι πολύ απλή. Θες το 8ο σερί πρωτάθλημα να γράψεις ιστορία; Σε αυτό το ματς, δαγκώνεις σίδερα. Όπως και στο επόμενο, της Λεωφόρου κι ας έχει προβλήματα ο Παναθηναϊκός. Κι αν δεν σε θέλει η μπάλα, ok. Υπάρχει και το απρόβλεπτο ή το απρόοπτο στο ποδόσφαιρο.

Όπως έγινε, για παράδειγμα, με τον Πικέ που με ένα καράβι εμπειρία και απίστευτες παραστάσεις, είδε δύο -χαζές- κάρτες μέσα σε μισή ώρα. Σε ματς-τίτλου, όμως, ή τελικούς, όπως χαρακτήρισαν τον αγώνα της Κυριακής ήδη και οι δύο "μονομάχοι", αποδεικνύεις ευκαιρίας δοθείσης, μπροστά στον κόσμο σου, ότι η καρδιά του πρωταθλητή χτυπάει δυνατά, πιο δυνατά από εκείνες των άλλων διεκδικητών. Απλά πράγματα...".

Δεν επαναλαμβάνω αυτές τις ατάκες για να ευλογήσω τα γένια μου, έχω πέσει, άλλωστε, πολλές φορές έξω κατά καιρούς, αλλά στα χρόνια που παρακολουθώ το συγκεκριμένο ρεπορτάζ, ένα πράγμα είναι διαχρονικά αποδεδειγμένο: Αυτή η ομάδα, ανεξαρτήτως ρόστερ, αγωνιστικής κατάστασης και προβλημάτων, πάντα βγάζει αντίδραση όταν είναι στριμωγμένη στα σκοινιά.

Ως άλλος Ρόκι Μπαλμπόα που άντεχε τα απανωτά χτυπήματα, πάνω που οι περισσότεροι "έβλεπαν" ότι είναι έτοιμος να... πέσει, ο Ολυμπιακός πάντα βγάζει αντίδραση! Με τη φανέλα, με τον κόσμο του με την καρδιά του πρωταθλητή. Δεν λυγά ποτέ, όπως και ο κόσμος του, για να δανειστώ κι έναν στίχο από τον ύμνο...

Δεν είναι μια κλισέ προσέγγιση, από αυτές που συχνά με... διορθώνει ο παρτενέρ Ευάγγελος Μίχος στον αέρα του "Sport24 Radio 103,3", αλλά η καθαρή αλήθεια. Τι κι αν υπήρχαν προβλήματα απουσιών, κάποια από τα οποία, μάλιστα, προέκυψαν την τελευταία στιγμή (Μποτία, Φιγκέιρας). Τι κι αν ο παίκτης που αποκτήθηκε για να ηγηθεί της επίθεσης και πληρώθηκε πιο ακριβά απ’ όλους (Εμενίκε) είδε πάλι το ματς από την εξέδρα. Τι κι αν είδαμε χθες το 8ο στη σειρά δίδυμο στόπερ από το ξεκίνημα της σεζόν, με δύο παιδιά που δεν έχουν παίξει ξανά μαζί;

Απέναντι σε έναν αντίπαλο που βρισκόταν τέσσερις βαθμούς μπροστά, φρέσκος, χωρίς υποχρεώσεις μεσοβδόμαδα, με καλή ψυχολογία, με το πιο ισχυρό ρόστερ των τελευταίων χρόνων, ο Ολυμπιακός αναδείχθηκε μέσα σκληρή μάχη, κυρίαρχος και μεγάλος νικητής. Η νίκη του, μάλιστα, ήταν απόλυτα δίκαιη που το παραδέχθηκε μέχρι και ο Γιώργης Σαββίδης, με σχετικό του ποστάρισμα.

ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ... ΚΑΚΟ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

Για να το πάμε ακόμη πιο πέρα, ο Ολυμπιακός δεν νίκησε χθες μόνο τον ΠΑΟΚ. Πάνω απ’ όλα κέρδισε τον δικό του κακό εαυτό. Έδειξε τι μπορεί να πετύχει απέναντι σε έναν ανταγωνιστικό αντίπαλο, όταν όλοι όσοι φορούν τη φανέλα του δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω. Το ήθελαν, το πάλεψαν, δεν σταμάτησαν λεπτό να προσπαθούν και τελικά δικαιώθηκαν πανηγυρικά.

Το ξέσπασμα στο τέλος της αναμέτρησης που συνοδεύτηκε από "όλε" προς την εξέδρα δεν είναι συνηθισμένο για τον πρωταθλητή Ολυμπιακό, τουλάχιστον τη δεδομένη χρονική στιγμή. Φανταστείτε, όμως, τι ένταση και τι άγχος απέβαλαν όλοι αυτοί οι παίκτες, όταν κατάλαβαν ότι σε τέτοιο ματς, δεν θέλει μόνο τρόπο, αλλά κυρίως κόπο...

Χθες ο Τάκης Λεμονής που έχει ζήσει κι άλλες τέτοιες στιγμές στο παρελθόν, έγινε -ξανά- μάγκας με το σπαθί του. Τον έκαναν μάγκα οι παίκτες του, επειδή πολύ απλά εφάρμοσαν, με υπερπροσπάθεια, όλα όσα τους είχε ζητήσει. Ο έμπειρος τεχνικός δικαιώθηκε πάνω απ’ όλα για δύο πράγματα. Το πρώτο το έχει... ψωμοτύρι. Μετέτρεψε σε δημιουργική ενέργεια και ψυχολογική ντόπα, όλα όσα είχαν ακουστεί από Θεσσαλονίκη μεριά τις προηγούμενες ημέρες.

Το παραδέχθηκε και στη συνέντευξη Τύπου αργά το βράδυ της Κυριακής. "Τα «τελειώστε τους», μας έφτιαξαν" παραδέχθηκε ο κόουτς του Ολυμπιακού. Το δεύτερο ήταν ότι έπεισε τους παίκτες του πως η νίκη, με τα δεδομένα προβλήματα, τις απουσίες, αλλά και τα στραβοπατήματα του προηγούμενου διαστήματος, θα έρθει από την άμυνα.

Ο Ολυμπιακός είχε να διατηρήσει ανέπαφη την εστία του από το παιχνίδι της 2ης αγωνιστικής με τη Λαμία, όμως, και τότε οι νεοφώτιστοι είχαν δημιουργήσει διψήφιο αριθμό τελικών προσπαθειών. Οι "ερυθρόλευκοι" έκαναν χθες μόλις 4 τελικές, τις δύο στο στόχο και νίκησαν 1-0. Ακριβώς όπως έχασαν πρόσφατα από τον Ατρόμητο που είχε την ίδια επιθετική παρουσία από πλευράς αριθμών, πήραν ένα ματς-χρυσάφι στη διεκδίκηση του τίτλου...

Η ΕΞΤΡΑ ΕΝΤΟΛΗ ΣΤΟΥΣ ΑΚΡΑΙΟΥΣ

Δεν ξέρω πόσοι το πρόσεξαν, αλλά γύρω στα μισά του πρώτου μέρους, με αφορμή τον τραυματισμό του Σαμπράνο που χρειάστηκε να μείνει για 2-3 λεπτά στο έδαφος, προκειμένου να του προσφερθεί ιατρική βοήθεια, κάλεσε στον πάγκο τέσσερις ποδοσφαιριστές. Συγκεκριμένους. Τα δύο μπακ (Ομάρ, Κούτρη) και τους δύο εξτρέμ (Πάρντο, Ανδρούτσο). Τους ζήτησε να παίξουν με περισσότερο... αέρα, να πάρουν προσπάθειες, να κάνουν overlap, να βγουν μπροστά. Από εκείνο το χρονικό σημείο, ο Ολυμπιακός ανέβασε στροφές, πήρε τα ηνία, κυριάρχησε απέναντι σε έναν ΠΑΟΚ που είχε βρει περισσότερους διαδρόμους στην κόντρα από το ξεκίνημα...

Το πιο μεγάλο παράσημο, όμως, για τον μπαρουτοκαπνισμένο κόουτς είναι ότι δύο από τα ρίσκα που πήρε τον δικαίωσαν σε υπερθετικό βαθμό. Ο Σισέ ήταν μεγαλοπρεπής και στις δύο εστίες, οδοστρωτήρας πραγματικός, ενώ ο Ένγκελς με ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση, πέτυχε κι ένα από τα πιο σημαντικά γκολ της χρονιάς! Ειδικά ο πρώτος ήταν σεληνιασμένος. Κατάπιε τον Πρίγιοβιτς, ήταν κυρίαρχος στους αιθέρες, έσωσε στη γραμμή την ισοφάριση (προβολή σε Βαρέλα) στο 89’ και πανηγύρισε λες κι έβαλε γκολ, ενώ, για όσους δεν το πρόσεξαν, χρησιμοποιεί με την ίδια ευχέρεια και τα δύο του πόδια! Προσόν σπάνιο που αν δουλευτεί σωστά θα του απογειώσει την καριέρα...

Γενικά, ο Λεμονής έχει τον τρόπο του να φτιάχνει τους μικρούς. Δεν δίστασε να ρίξει ξανά στη μάχη, τέσσερις μέρες μετά τη Βαρκελώνη, τον Ανδρούτσο για να βγάλει τα "συκώτια" του πάντα επικίνδυνου και μπουκαδόρου Μάτος, ενώ όταν έκρινε ότι έπρεπε να βάλει έναν καλύτερο χειριστή της μπάλας ενεργοποίησε και τον Μάρκο Μάριν. Γενικά, είχε διαβάσει καλά το παιχνίδι, σεβάστηκε τις αρετές του αντιπάλου και χτύπησε στις αδυναμίες του. Παλιά του τέχνη κόσκινο.

Όσο για τον Λουτσέσκου, στα δικά μου μάτια, η προσέγγιση "όλοι οι καλοί χωράνε" στην ενδεκάδα, φάνηκε περισσότερο ως απόφαση για να ικανοποιηθεί το "λαϊκό αίσθημα" και να μη δώσει λαβή για σχόλια, παρά μια συμβατή για τις απαιτήσεις του αγώνα, προσέγγιση.

Αν είναι καλοί παίκτες ο Μαουρίτσιο και ο Ελ Καντουρί, όσοι είδαν το ματς κατάλαβαν. Για το ποιοι είναι ο Μακ με τον Βιεϊρίνια και τον Πρίγιοβιτς δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Το ότι οι περισσότεροι από αυτούς, όμως, δεν είναι έτοιμοι για περισσότερο από 60 λεπτά φάνηκε ξεκάθαρα και βοήθησε τον Ολυμπιακό να φτάσει στον πολύ μεγάλο στόχο που έστειλε πολλά και ξεκάθαρα μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις...

Και κάτι ακόμη για να μην ξεχνιόμαστε. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε, σε κουβέντα που έκανε με ανθρώπους του Ολυμπιακού ύστερα από το φινάλε της αναμέτρησης στο "Καμπ Νόου" είπε, όπως διαβάσατε στο Contra.gr, ότι πάλι ο Ολυμπιακός θα πάρει το πρωτάθλημα κι ας έχει κάνει κακό ξεκίνημα...

Για όσους τον γνωρίζουν, δεν το είπε ως φιλοφρόνηση, ούτε για να "χρυσώσει" το χάπι της ήττας από τη δική του ομάδα που διαθέτει αστέρια παγκόσμιου βεληνεκούς. Το είπε επειδή ξέρει τι σημαίνει Ολυμπιακός. Το είπε επειδή το έζησε και ο ίδιος στον "κόκκινο" πάγκο τι σημαίνει να κυνηγάς και ο αντίπαλος να μην μπορεί να αντέξει την πίεση. Το είπε επειδή ένιωσε στο πετσί του πόσο βαραίνει η ερυθρόλευκη φανέλα στα πολύ δύσκολα κι όταν φτάνει η ώρα της κρίσης...

Υ.Γ.: Φορτούνης, Οφόε και Ρομαό, ο κεντρικός άξονας του Ολυμπιακού δηλαδή, αποτέλεσε και τον ακρογωνιαίο λίθο για να γείρει η πλάστιγγα του αγώνα, σε ένα παιχνίδι που όλοι από πλευράς γηπεδούχων υπερέβαλαν εαυτούς. Ο Κώστας ήταν εκπληκτικός στο πρώτο ημίχρονο, οι δύο συμπαίκτες του συγκλονιστικοί, κυρίως στο δεύτερο. Ο σκύλος Ρομαό στη φάση του 1-0, πηδάει ένα κεφάλι πιο πάνω από δύο ψηλότερους αντιπάλους. Για τέτοια θέληση μιλάμε. Πώς να μην νικήσεις;

Υ.Γ.2: Για τη διαιτησία, μια κουβέντα είναι αρκετή. Μακάρι όλοι όσοι παίζουν εκτός έδρας, σε τέτοια ματς, να έχουν ανάλογη αντιμετώπιση. Τίποτε άλλο...

News 24/7

24MEDIA NETWORK