Οι 42 αποχρώσεις της κόκκινης κούπας

Ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του πανηγυρίζουν από χθες αυτό που όλοι οι άλλοι ονειρεύονται. Την κατάκτηση μιας ακόμη κούπας πρωταθλήματος. Την 42η στην 90άχρονη ιστορία του συλλόγου, την 5η στη σειρά από την ημέρα που ο Βαγγέλης Μαρινάκης ανέλαβε τα ηνία της ΠΑΕ.

Κάπου εδώ σταματά η γενική συζήτηση και μπαίνουμε στα ενδότερα των «ερυθρολεύκων». Ουδείς αμφιβάλει ότι ο Ολυμπιακός ήταν και φέτος η καλύτερη ομάδα, η ομάδα που άξιζε να στεφθεί πρωταθλήτρια. Από την άλλη πλευρά, όμως, κανείς απ’ όλους όσους αγαπούν αυτή την ομάδα, την ακολουθούν παντού και λατρεύουν τη φανέλα της δεν χάθηκε όσο θα ήθελε αυτή τη νέα μεγάλη επιτυχία. Κι αυτό επειδή οι απαιτήσεις ήταν και είναι μεγαλύτερες. Ο στόχος επετεύχθη, ενώ είναι κοντά και το Κύπελλο, ωστόσο, η ομάδα δεν ανταποκρίθηκε ανάλογα με τις μεγάλες προσδοκίες κι αυτό το γεγονός αναμένεται να προκαλέσει μια διεργασία αλλαγών σε όλα τα επίπεδα.

Επειδή ο Ολυμπιακός έχει ξεφύγει, χρόνια τώρα, και δεν μπορεί να συγκριθεί με καμία άλλη από τις παραδοσιακές δυνάμεις του ελληνικού ποδοσφαίρου οι απαιτήσεις είναι σαφώς μεγαλύτερες. Οποιαδήποτε άλλη ομάδα αν κατακτούσε τον τίτλο, δεν θα στεκόταν στο «πως». Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο ο Ολυμπιακός επειδή πολύ απλά «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο» και τα «θέλω» δεν τελειώνουν ποτέ.

Αλλαγές σε όλα τα επίπεδα

Όλοι όσοι ασχολούνται με αυτό το σύλλογο, εντός κι εκτός ΠΑΕ, χάρηκαν για τη νέα κούπα, αλλά θέλουν πολλά περισσότερα και ξέρουν ότι μπορούν να τα πετύχουν. Γι’ αυτό και η φετινή κούπα αναμένεται να προκαλέσει μεγάλες αλλαγές και σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να διατηρηθούν τα κεκτημένα, αλλά να συνοδευτούν με καλύτερο ποδόσφαιρο. Αυτό που ο κόσμος της ομάδας γουστάρει να βλέπει ανεξαρτήτως έδρας, αντιπάλου και συνθηκών.

Στους μήνες που θα ακολουθήσουν και δη μετά από τον τελικό του Κυπέλλου, αναμένονται πολλές ειδήσεις που θα αφορούν και το εσωτερικό της ομάδας, αλλά και το εξωτερικό. Στην Πλατεία Αλεξάνδρας γνωρίζουν πρώτοι απ’ όλους ότι οι φετινές… αρρυθμίες, η έλλειψη σταθερότητας και ποιότητας, έδωσαν το δικαίωμα σε πολλά στόματα να ανοίξουν και να αμφισβητήσουν την ξεκάθαρη κυριαρχία.

Το ότι ο Ολυμπιακός κατάφερε σβηστός να πάρει ένα ακόμη πρωτάθλημα χωρίς να βάλει τέταρτη ή πέμπτη ταχύτητα στο σαζμάν, δεν έχει περάσει απαρατήρητο από κανέναν. Η ομάδα με το υπερδιπλάσιο -και βάλε- μπάτζετ από τους άλλους διεκδικητές του τίτλου, δεν αποτύπωσε στο βαθμό που θα έπρεπε την ανωτερότητά της μέσα στο γήπεδο κι αυτό δεν πρόκειται να επαναληφθεί.

Είναι ειλημμένη η απόφαση να γίνουν όσα πρέπει από τώρα μέχρι τα τέλη του Αυγούστου, ώστε ο νέος Ολυμπιακός να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των φίλων του. Κι αυτό θα γίνει, έστω κι αν κάποιοι είναι επιφυλακτικοί και με το δίκιο τους κρίνοντας από κάποιες κακές επιλογές που έγιναν το προηγούμενο καλοκαίρι.

Σε μια πορεία τίτλων είναι λογικό πως θα υπάρχουν και δυσκολίες και λάθος επιλογές και αστοχίες. Το ζητούμενο, ωστόσο, από μία ομάδα που έχει τον τρόπο και το ειδικό βάρος να νικά στην έδρας της αντιπάλους όπως η Ατλέτικο Μαδρίτης και η Γιουβέντους, οι οποίες –σημειωτέον- συνεχίζουν στους «8» του Champions League, είναι να μην κάνει… εκπτώσεις εντός των συνόρων.

Τέλος οι... μισθοφόροι

Για να πάμε και στο… ψητό, έχουν αποφασιστεί ήδη μια σειρά αλλαγών σε επίπεδο τεχνικής ηγεσίας και… αποδυτηρίων. Ο προπονητής, πιθανότατα ο Περέιρα, αλλά και ο επόμενος αν δεν συνεχιστεί η συνεργασία με τον Πορτογάλο, θα πλαισιωθεί από πρόσωπα κατάλληλα που θα τον βοηθήσουν να αναδείξει τη δουλειά του και θα ξέρουν καλά τι σημαίνει Ολυμπιακός. Αυτό είναι δεδομένο και οι εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί. Το μόνο που μένει είναι να υπάρξουν οι επίσημες ανακοινώσεις.

Παράλληλα έχει ξεκινήσει ήδη η διαδικασία για ξεσκαρτάρισμα του ρόστερ. Πέρα από τη δεδομένη και δημοσιοποιημένη επιθυμία της διοίκησης για διατήρηση του βασικού κορμού και την προσθήκη 4 ή 5 τοπ κλας ποδοσφαιριστών που θα κληθούν με την ποιότητά τους να κάνουν τη διαφορά, όλοι όσοι βρίσκονται τώρα στο δυναμικό της ομάδας θα περάσουν από ψιλό κόσκινο, ανεξάρτητα από το αν δεσμεύονται ή όχι με συμβόλαιο.

Όσοι έχουν αποδείξει ότι μπορούν κι έχουν διάθεση και δυνατότητες να προσφέρουν, ανεξαρτήτου ηλικίας και θέσης, θα συνεχίσουν, κάποιοι και με νέες συμβάσεις. Κάποιοι άλλοι που απέδειξαν με τη φετινή τους παρουσία ότι λειτουργούν περισσότερο με λογική μισθοφόρου και είδαν τον Ολυμπιακό ως ένα βήμα μέχρι το επόμενο, θα αποχωρήσουν και καλή τύχη.

Πολλά θα ξεκαθαρίσουν και στο θέμα των δανεικών, αρκετοί από τους οποίους θα πάρουν απολυτήριο και θα αναζητήσουν τον επόμενο εργοδότη τους. Κάποιοι άλλοι όπως ο Δημήτρης Κολοβός θα περάσουν από το μικροσκόπιο του προπονητή κι αν ανταποκριθούν στις απαιτήσεις, θα στελεχώσουν την ομάδα της νέας σεζόν.

Είναι σαφές ότι το βάρος θα πέσει ξανά στην ενίσχυση του ελληνικού στοιχείου που θα αποτελέσει και τη ραχοκοκαλιά της ομάδας για τα επόμενα χρόνια. Θα αναζητηθούν νέες περιπτώσεις ανάλογες με εκείνη του Κώστα Φορτούνη, ο οποίος με το σπαθί του πήρε φανέλα βασικού και θα την κρατήσει για πολύ καιρό.

Όλα τα παραπάνω θα έχουμε την ευκαιρία να τα τσεκάρουμε στην πράξη όσο περνάει ο καιρός, αλλά οι βασικοί άξονες είναι προκαθορισμένοι και δεν πρόκειται να αλλάξουν ανεξάρτητα από τις εκπλήξεις που συνήθως προκύπτουν στη διάρκεια μιας μεταγραφικής σεζόν. Μέχρι τότε ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του δικαιούνται να πανηγυρίσουν την κατάκτηση ενός ακόμη βαρύτιμου τροπαίου και φυσικά να περιμένουν ακόμη καλύτερες μέρες που θα έρθουν αρκεί να υπάρχει διάθεση και να μην επαναληφθούν τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος…