Big Ben και πάρτι στο Βελιγράδι
Και χτυπητά προβλήματα είχε και λάθη έκανε και κενά παρουσίασε, αλλά έφτανε η διαφορά ποιότητας και οι παίκτες κλάσης για να κάνει τη δουλειά με την Παρτιζάν. Ο Ολυμπιακός ξόρκισε το... καλοκαιρινό κακό, έριξε τριάρα, είναι αγκαλιά με την πρόκριση και ετοιμάζεται για ακόμα καλύτερες μέρες. Του Σταύρου Καραΐνδρου.
Ο Ολυμπιακός δεν παρουσίασε κάτι το ιδιαίτερο στο πρώτο ημίχρονο, αλλά η δουλειά έγινε. Πέτυχε ένα γρήγορο γκολ στήνοντας στον τοίχο τους γηπεδούχους και απέκτησε το πλεονέκτημα για να καλύψει τα όποια λάθη του στη συνέχεια. Η γρήγορη απάντηση της Παρτιζάν ουσιαστικά επανέφερε την πίεση στα αρχικά, προ του 0-1, επίπεδα, αλλά το παιχνίδι παρέμενε στα χέρια των Πειραιωτών.
ΑΛΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Παρά το γεγονός ότι οι "ερυθρόλευκοι" παρουσίασαν χτυπητές αδυναμίες, κυρίως στην άμυνα, φαινόταν με γυμνό μάτι πως ήταν πιο ποιοτική ομάδα από τους Παρτιζάνους, αρκεί να έφταναν στον επιθυμητό ρυθμό. Οι... κακοτεχνίες, όμως, της αμυντικής γραμμής χαλούσαν τη γενικότερη εικόνα και έδιναν την εντύπωση πως όσο εύκολα μπορεί να δεχθεί γκολ η Παρτιζάν το ίδιο εύκολα μπορεί να βάλει.
Για παράδειγμα, το 1-1 είναι εύκολο γκολ, από αυτά που δεν πρέπει να δέχεσαι σε προκριματικό επίπεδο, όταν παίζεις μία πρόκριση. Κι όταν έχουν προηγηθεί τα δύο της ΑΕΚ, τότε φτάνουμε σε τρία "αστεία" γκολ που δέχονται ελληνικές ομάδες. Η τρύπα της άμυνας ήταν τέτοια που ο Οφόε δεν μπόρεσε να καλύψει το κενό των στόπερ, ενώ ο Κούτρης έδειξε το πρώτο... κακό σημάδι για τα μπακ. Αυτό κατάλαβαν και οι γηπεδούχοι γι' αυτό και οι περισσότερες προσπάθειες έρχονταν από τα πλάγια.
Η αλήθεια είναι πως το δίδυμο Ρομαό-Ρέτσος δεν έπιασε και ο Χάσι πρέπει να κατάλαβε το ατυχές της επιλογής. Πάλι η κουβέντα περιστράφηκε στο αμυντικό κομμάτι και η γκρίνια έκανε νωρίς-νωρίς την εμφάνισή της. Υπήρχε, όμως, ο αστερίσκος της ιδιαιτερότητας του αγώνα και της ανετοιμότητας του Βούκοβιτς. Άρα υπάρχει αυτό το... "άρα" για μια καλύτερη συνέχεια. Εξάλλου, το συγκεκριμένο παιχνίδι έτσι αλλιώς έπρεπε να αντιμετωπιστεί ως μεμονωμένο και όχι ως βάση για συμπεράσματα ολόκληρης της χρονιάς. Αυτό έλειπε!
ΜΕ ΤΟ 2-1 ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ
Η διαφορά ποιότητας των δύο ομάδων φάνηκε στο δεύτερο μέρος και δη στο γκολ του Μπεν. Το γράψαμε πρόσφατα -στο φιλικό κόντρα στον Αστέρα- πως ο Ολυμπιακός έχει παίκτες που μπορούν να αλλάξουν το παιχνίδι. Μαζί με τους Μαρίν και Φορτούνη (από την περσινή ομάδα) ήρθε να προστεθεί ο Καρσελά, από τον οποίο ξεκίνησε το δεύτερο γκολ. Η καταπληκτική του ενέργεια στο κέντρο και η πάσα στον Μπεν ήταν το 50%. Το άλλο 50 το πήρε πάνω του ο Μπεν που πήγε φόρα και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα.
Τα δύο γκολ του ήταν η καλύτερη απάντηση στη γκρίνια που άρχισε από νωρίς. Η κλασική ελληνική γκρίνια από αυτούς που θεωρούν πως δεν είναι δυνατόν κοτζάμ Ολυμπιακός να στηρίζεται επιθετικά στον Μπεν. Δηλαδή τι έχει ο Μπεν; Χολέρα; Για να θυμηθούμε μια παλιά, ιστορική ατάκα.
Ο Μπεν είχε την έκρηξη και την ταχύτητα που χρειαζόταν αυτό το παιχνίδι. Είχε το ξεπέταγμα στον κενό χώρο. Και πάνω απ' όλα είχε το τελείωμα. Αυτό που -λόγω ανετοιμότητας και προσαρμογής- δεν έχει ακόμα ο Εμενίκε.
Το δεύτερο γκολ "σκότωσε" τους γηπεδούχους. Δεν είναι μαθημένοι σε αυτά. Απάντησαν γρήγορα στο 0-1, αλλά το 1-2 ήταν μαχαιριά στην καρδιά. Εκεί, εκτός από την ποιότητα, έπρεπε να φανεί και η πείρα. Ο Ολυμπιακός έχει μπόλικη από δαύτη, άρα αυτό που χρειαζόταν ήταν μια σωστή διαχείριση στον υπόλοιπο χρόνο για να φύγει με τη μισή πρόκριση από 'κει μέσα.
Με τσαμπουκά απάντησαν οι της Παρτιζάν. Δεν μπορούσαν αλλιώς. Είδαν ότι το παιχνίδι χάθηκε, προσπάθησαν να σώσουν την παρτίδα, αλλά ο Ολυμπιακός είχε πάρει το μάθημά του. Και όχι μόνο έφυγε με το διπλό, αλλά έβαλε κι άλλο ένα στο φινάλε για να σβήσει κάθε ελπίδα πρόκρισης του αντιπάλου. Για να δώσει χαρακτήρα... προπονητικού διπλού στη ρεβάνς.
Η ΒΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ
Έχει πλάκα όλο αυτό. Το πως αντιμετωπίζει ο κόσμος ένα παιχνίδι. Το βλέπεις στις εξέδρες, το βλέπεις και στα social media. "Δεν βλεπόμαστε", "χάλια η άμυνα", "κοιμάται ο Χάσι" και όλα τα συναφή στο πρώτο μέρος. Της θριαμβολογίας το ανάγνωσμα στο δεύτερο. Ουδείς ξεκινάει μια κριτική έχοντας στην άκρη του μυαλού του το χρονικό σημείο που γίνεται ένα παιχνίδι, τις δυσκολίες αυτού, την ετοιμότητα της ομάδας και τις συγκεκριμένες ιδιαιτερότητες. Σε αυτά προσθέστε και το "πρέπει" που κουβαλούσε ο Ολυμπιακός μετά την περσινή αποτυχία στα προκριματικά του Champions League. Όλοι πολυξερόπουλοι και δικαστές της στιγμής.
Για επιμύθιο, το εξής. Το παιχνίδι του Βελιγραδίου δεν θα το συγκρίνεις με οτιδήποτε άλλο εκτός από το περσινό με την Μπερ Σεβά. Εκεί ακριβώς θα καταλάβεις τη διαφορά. Πέρυσι οι Πειραιώτες δεν μπορούσαν να κάνουν φάση, ήταν ανέτοιμοι και προβληματικοί από πολλές απόψεις. Μάτωσαν τα μάτια σου. Εφέτος πήγαν να πάρουν αποτέλεσμα και ήξεραν πως να το κάνουν. Προφανώς ήξεραν και τις αδυναμίες τους, αλλά φρόντισαν να τις καλύψουν με τα επιθετικά προτερήματα. Εριξαν τρία σε μία δύσκολη έδρα. Ιούλιο μήνα, σε προκριματική φάση. Το πρόσημο είναι θετικό, ο Ολυμπιακός έκανε τη δουλειά στο πρώτο παιχνίδι και έχει χρόνο, ψυχολογία και -φυσικά- αποτέλεσμα για να βελτιωθεί.
ΥΓ: Μαρίν, Μπεν και φυσικά Χάσι οι MVP του αγώνα. Έτρεξε και προσπάθησε να κλείσει τρύπες ο Οφόε, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων ο Σιώπης, παίκτης κλάσης ο Καρσελά. Παίκτης της ενέργειας. Από αυτούς που γουστάρει να βλέπει ο κόσμος.