Η αποδόμηση της ΑΕΚ
Η ΑΕΚ έχει ευθύνες που αφήνει να σέρνονται κάποια ζητήματα, αλλά δεν έχει ευθύνες στο "πολεμικό" κλίμα που έχει δημιουργηθεί και καλείται να αντιμετωπίσει. Το σίριαλ με Κάιπερς, η γκρίνια και τα βιαστικά συμπεράσματα πριν καλά-καλά αρχίσει η μεταγραφική περίοδος. Γράφει ο Σταύρος Καραΐνδρος.
Ενας από τους, πολλούς λόγους, που η ΑΕΚ έφτασε στην κορυφή του πρωταθλήματος μετά από 24 χρόνια ήταν γιατί κατάφερε να κλειδώσει στο μπαούλο την εσωστρέφειά της. Οχι πως δεν υπήρξαν κρούσματα μέσα στη σεζόν, όχι πως δεν υπήρξαν γκρίνιες και... πισωγυρίσματα. Αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό η ΑΕΚ προστάτευσε τον εαυτό της, άφησε έξω τη μεμψιμοιρία και βάδισε προς την κατάκτηση του τίτλου κρατώντας τα στεγανά. Πράγμα σπάνιο για την ΑΕΚ που είχαμε συνηθίσει.
Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Σε μία δύσκολη περίοδο. 'Η, για να το θέσω καλύτερα, περίεργη. Ο κόσμος, η ίδια η ομάδα, όλο το brand έχει απλώσει ασπίδα προστασίας. Σε μία κατάσταση αποδόμησης των "κιτρινόμαυρων". Φταίει και η ίδια η ΑΕΚ; Προφανώς.
ΕΝΑ ΚΛΙΜΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑΣ
Οταν αφήνεις να σέρνεται η υπόθεση του νέου συμβολαίου του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου και τελικά τον χάνεις, φταις. Οταν ασχολείσαι με τον δεύτερο σκόρερ της Football League (ειρήσθω εν παρόδω μια χαρά παίκτης είναι το παιδί και με προσόντα να κάνει μεγάλη καριέρα) αντί να παρατήσεις την υπόθεση και να πας για άλλα, φταις.
Δεν φταις, όμως, αν σου φεύγει ο Χιμένεθ. Ηθελε και έφυγε. Δύσκολα θα έμενε, επιθυμούσε επιστροφή στην Ισπανία, το είπε ξεκάθαρα, κάποιοι το τραβάνε, το κάνουν σίριαλ, βάζουν ίντριγκα. Ακόμα και ο κόσμος, οι φίλαθλοι που δυσπιστούν.
Αλλά ακόμα κι έτσι, όπως είναι τα πράγματα τη δεδομένη χρονική στιγμή, ακόμα κι αν μπει στην κουβέντα η συζήτηση περί ευθυνών της ΑΕΚ, το πράγμα δεν έχει χαθεί. Και σίγουρα δεν ήρθε η καταστροφή όπως παρουσιάζεται γενικότερα.
Δεν μπορούσε να κρατήσει τον Αραούχο. Δεν το παράτησε, θα το παρακολουθεί διακριτικά, δεν αποκλείεται να γίνει κίνηση στο μέλλον. Δεν μπορούσε να κρατήσει τον Γιόχανσον, δεν ήθελε να μείνει, τέλος. Εφυγε ο Χριστοδουλόπουλος, έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη και κράτησε τον Λιβάγια, έφερε μια χαρά προπονητή για αντικαταστάτη του Χιμένεθ.
ΓΚΡΙΝΙΑ ΑΠΟ ΤΩΡΑ;
Η σούμα δεν δείχνει... λευκή πετσέτα. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, όμως, θέλει να δημιουργήσει πρόβλημα. Λογικό αν σκεφτεί κανείς πως η ΑΕΚ ξεκινάει του χρόνου σαν πρωταθλήτρια. Με συγκεκριμένες απώλειες, αλλά και συγκεκριμένες προσθήκες. Μην ξεχνάτε πως είμαστε τέλη Μαϊου, υπάρχει μπροστά μία γεμάτη μεταγραφική περίοδος.
Δείτε και τον ανταγωνισμό. Ο Ολυμπιακός τώρα χτίζεται. Μόνο ο ΠΑΟΚ δεν μετρά απώλειες. Ο Παναθηναϊκός είναι εκτός. Η ΑΕΚ έχασε συγκεκριμένους παίκτες, θα καλυφθούν, end of story. Eτσι πάει το πράγμα.
Κάποιος ουδέτερος παρατηρητής θα έβγαζε το συμπέρασμα ότι η ΑΕΚ δεν πήρε πρωτάθλημα. Μία από τα ίδια, δηλαδή. Ντε και καλά να δημιουργηθεί πρόβλημα. Ανακυκλώνονται τα ίδια και τα ίδια, ουδείς ασχολείται με το ζουμί των γεγονότων, ένα "πολεμικό" κλίμα σε μία περίοδο που -υπό κανονικές συνθήκες- το μόνο που θα έπρεπε να απασχολεί την ΑΕΚ είναι η κλήρωση των προκριματικών του Champions League.
Ρίξτε μια ματιά στο ημερολόγιο. 30 Μαϊου. Η αρχή των... πάντων για τη νέα χρονιά. Καμία καταστροφή, καμία βιασύνη, κανένα γρήγορο συμπέρασμα. Η ΑΕΚ είναι πρωταθλήτρια, το γήπεδο στη Νέα Φιλαφέλφεια ετοιμάζεται και το μέγα θέμα συζήτησης είναι ο Κάιπερς. Αλλη Εντελώς Κατάσταση. Δηλαδή, ΑΕΚ.