Θέλουμε ποδοσφαιρικό πολιτισμό, τρομάρα μας...

Πέρυσι ένας φίλος του Ολυμπιακού είχε τη φαεινή, για τα ελληνικά δεδομένα, ιδέα να φωτογραφηθεί δίπλα στον Δημήτρη Διαμαντίδη. Έγινε μαύρο πρόβατο, δέχθηκε φραστικές επιθέσεις στα social media, προφανώς πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα προτού μπορέσει ξανά να δει από τις εξέδρες την αγαπημένη του ομάδα δίχως να πέσει θύμα οπαδικού bullying.

Το βράδυ της Κυριακής, με τις πλάτες του Παναθηναϊκού να βαραίνουν το 3-0 από τον "αιώνιο" αντίπαλο Ολυμπιακό και τον κόσμο να βράζει, ο Ιμπάρμπο είπε να βγάλει μία χαμογελαστή selfie με τον συμπατριώτη του Πάρντο. Λάθος! (Κάπου εδώ ακούγεται ο χαρακτηριστικός ήχος του "Χ" στις "Κόντρες" με τον Βλάση Μπονάτσο)

ΤΟ ΠΕΡΙ ΚΑΦΡΙΛΑΣ ΑΙΣΘΗΜΑ

Ποιος σας είπε πως στην Ελλάδα αποκτήσαμε αθλητικό πολιτισμό ώστε να δεχόμαστε τα παραπάνω; Ποιος σας είπε πως μπορούν να φωτογραφίζονται χαμογελαστοί δύο αντίπαλοι ποδοσφαιριστές; Προφανώς ο Ιμπάρμπο έπρεπε να βάλει μαντήλι στο κεφάλι και ως άλλη Μαρινέλλα να τραγουδά "άνοιξε πέτρα να κλειστώ, ήλιος να μη με βλέπε", δίπλα στον περιχαρή Πάρντο. Για να ικανοποιήσει το περίφημο περί δικαίου αίσθημα. Ή για να το θέσουμε καλύτερα, το περί καφρίλας αίσθημα.

Ο Παναθηναϊκός τον στέλνει στο ψυγείο ΚΑΙ για αυτό. Τον έβγαλε στη σέντρα για τα πειθαρχικά του παραπτώματα, τους μεταμεσονύχτιους χορούς στο ξενοδοχείο παραμονές του ντέρμπι, τις παραβιάσεις των εσωτερικών κανονισμών, αλλά και για την στιγμιαία, άλλα άκρως ανθρώπινη απόφασή του να βγάλει μια φωτογραφία με τον συμπατριώτη του, που τυχαίνει να παίζει στον Ολυμπιακό. Είπαμε, τα λιοντάρια διψούν για αίμα.

Δεν κάνω κωλοτούμπα, εξάλλου τα κιλά μου δεν επιτρέπουν τέτοια extreme πράγματα. Εγώ είμαι αυτός που έγραφα για την επιτακτική ανάγκη να σφίξουν λίγο τα λουριά στον Παναθηναϊκό και να σταματήσει αυτός ο παλιμπαιδισμός ποδοσφαιριστών και διοίκησης. Άλλο, όμως, η απειθαρχία όσον αφορά στους εσωτερικούς κανονισμούς κι άλλο ο ποδοσφαιρικός πολιτισμός μίας selfie. Πήξαμε στο κυριλέ και τον καθωσπρεπισμό, μωρ' αδερφάκι μου.

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ!

Θα μου πείτε "περίμενες κάτι διαφορετικό από μία διοίκηση όπου ο επικεφαλής αποδέχεται την ανωτερότητα του Ολυμπιακού και έπειτα στήνει ένα ολόκληρο μηχανισμό για να πάρει πίσω τα λεγόμενά του;" Σωστό. Είπαμε, η παραδοχή, η αλήθεια και ο πολιτισμός είναι άγνωστες λέξεις στο τριμπούρδελο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και όλοι καλούνται να ακολουθήσουν τις επιταγές που θέλουν τυφλό οπαδισμό και αιώνιο μίσος.

Ευτυχώς ο Ιμπάρμπο δεν είναι Έλληνας ποδοσφαιριστής. Αν ήταν ίσως να έδινε και δίκιο στη διοίκηση που τον τιμωρεί για αυτό το λόγο. Μπορεί και να φωτογραφιζόταν σε κάποιον σύνδεσμο, κραδαίνοντας όπλα. Ο Ιμπάρμπο είναι ξένος, αύριο-μεθαύριο θα φύγει από την Ελλάδα και θα πάει σε χώρα όπου του επιτρέπεται να μιλά με ένα συμπατριώτη του, ακόμα και τη δύσκολη ώρα ενός αρνητικού αποτελέσματος. Αλλά εδώ είναι Ελλάδα, εδώ είναι Βαλκάνια. Όταν εμείς μοιράζαμε πολιτισμό οι άλλοι ήταν στα δέντρα...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Οι τρεις λόγοι της διπλής καμπάνας στον Ιμπάρμπο