Σεζόν με... αστερίσκο
Ο Τάσος Μαγουλάς γράφει για την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου στο ΝΒΑ και τα πλέι οφ που αρχίζουν.
Όσες διαφωνίες κι αν έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στους οπαδούς του «πού είναι τα παλιά τα χρόνια» και του «το ΝΒΑ στις ημέρες μας είναι καλύτερο», δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς πως η φετινή σεζόν φαινόταν ως η πιο ισορροπημένη. Και αποδείχθηκε πως ήταν με μία όμως ισορροπία του...τρόμου. Του τρόμου από τους τραυματισμούς. Δεν υπήρξε ποτέ στο παρελθόν τέτοια ουσιαστική αλλοίωση πρωταθλήματος και σίγουρα μόνο φέτος θα ταίριαζε ο περίφημος αστερίσκος που ήθελε ο Φιλ Τζάκσον να μπει στην κουτσουρεμένη σεζόν του 1999.
Με το φινάλε της κανονικής διάρκειας και την σαββατιάτικη έναρξη των πλέι οφ, οι 16 καλύτερες ομάδες ετοιμάζονται για να αναδείξουν τον πρωταθλητή αλλά εδώ ταιριάζει πολύ το γνωστό αμερικάνικο what if.
Καλύτεροι οι... υγιείς
Οι Γουόριορς και οι Χοκς αναδείχθηκαν οι καλύτεροι στο πρωτάθλημα και αυτή ήταν η πρώτη έκπληξη και μπορούμε με ασφάλεια να πούμε πως το πέτυχαν επειδή δεν αντιμετώπισαν κανέναν σοβαρό τραυματισμό. Πόσο διαφορετική θα ήταν η Δύση αν οι Rockets είχαν για όλη την σεζόν και όχι με το ζόρι την μισή τους δύο ψηλούς τους(Ντουάιτ Χάουαρντ και Τέρενς Τζόουνς) ή τώρα στα πλέι οφ αν αγωνιζόταν ο βασικός τους πλέι μέικερ Πάτρικ Μπέβερλι;
Οι Θάντερ έμειναν εκτός πλέι οφ με τον Ντουράντ να πατάει παρκέ σε 27 παιχνίδια και τον Γουέστμπρουκ να κάνει θαύματα, να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ με 66 από τα πιθανά 82 παιχνίδια.
Το Πόρτλαντ τερμάτισε τέταρτο αλλά ξέρει πόσο όλα θα ήταν διαφορετικά αν δεν έχανε τον καταλύτη του Γουέσλι Μάθιους που δεν θα παίξει μετά τα πρώτα 59 παιχνίδια.
Οι Πέλικανς έχασαν τον Τζρου Χολιντέι που γύρισε μόλις στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια ενώ ο εκπληκτικός Άντονι Ντέιβις έλειψε σε 15 παιχνίδια και σε άλλα 22 Ράιαν Άντερσον κι Έρικ Γκόρντον, όλοι πρωταγωνιστές.
Τελευταίοι και ...σημαντικότεροι οι Λέικερς. Ο Νας σταμάτησε το μπάσκετ, ο ηρωϊκός Κόμπε άντεξε 35 αγώνες ενώ ο πολυδιαφημισμένος ρούκι Τζούλιους Ραντλ άντεξε μόλις έναν αγώνα πριν μπει για χειρουργείο.
Στην Ανατολή, δεν υπάρχει μεγαλύτερο παράδειγμα από τους Μπουλς. Ένας παίκτης που θα άλλαζε τις ισορροπίες θα τους καθιστούσε το απόλυτο φαβορί, κατάφερε να παίξει 50 παιχνίδια και παραμένει αμφίβολος για την πρεμιέρα των πλέι οφ.
Οι Πίστονς στο καλύτερο διάστημα της χρονιάς τους, έχασαν τον ηγέτη τους Μπράντον Τζένιγκς ενώ οι τραγικοί Νικς είδαν τον Καρμέλο μόλις σε 40 παιχνίδια. Ο παρτενέρ του Γιάννη Αντετοκούνμπο και νούμερο δύο του ντραφτ Τζαμπάρι Πάρκερ πρόλαβε να παίξει σε 25 αναμετρήσεις πριν χάσει την υπόλοιπη σεζόν και η λίστα δεν σταματά.
Οι δύο κατάρες
Ουσιαστικά αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα του πρωταθλήματος. Με το πρόγραμμα να είναι πλέον απίστευτα πιεστικό, τους παίκτες να ξεκινούν προετοιμασία από τα μέσα Σεπτεμβρίου, το πρόβλημα εξελίσσεται σε κατάρα. Επειδή στον 21ο αιώνα δεν γίνεται να μιλάμε για μεταφυσικά ζητήματα, ο Άνταμ Σίλβερ από πέρυσι έχει δεχθεί σειρά προτάσεων προκειμένου να αποφορτιστούν οι αθλητές.
Το ΝΒΑ στις ημέρες μας δεν έχει καμία σχέση με το ΝΒΑ των αγαπημένων, σε αρκετό Έλληνες, 80ς. Οι ταχύτητες έχουν τετραπλασιαστοί, οι παίκτες είναι πολύ περισσότερο και αθλητές, πολλά άλματα, συνεχόμενα σπριντ, δυνατότερες μάχες, απίστευτη ένταση. Καλή η δεκαετία του 80 αλλά ο Γκρεγκ Ίλο μάρκαρε τον Τζόρνταν, ενώ τώρα ο Λεμπρόν έχει να τα βάλει με υπεραθλητές όπως ο Λέοναρντ.
Η φετινή σεζόν προβλημάτισε πολύ τους 30 ιδιοκτήτες και το...αφεντικό τους, αναφορικά με τους τραυματισμούς και το περίφημο tanking. Για το πρώτο γίνονται προσπάθειες να περιοριστούν οι συνεχόμενες αναμετρήσεις, η προετοιμασία να επιστρέψει σε λιγότερες ημέρες και περιορισμένα ταξίδια.
Η έτερη...κατάρα, αφορά στο tanking, την επιλογή κάποιων, αρκετών ομάδων, να μην τα δίνουν...όλα, προκειμένου να υποστούν περισσότερες ήττες και με το χειρότερο ρεκόρ να διεκδικήσουν υψηλότερη θέση στο επερχόμενο ντραφτ. Ως αποτέλεσμα περισσότερες κακές ομάδες από το αναμενόμενο. Ορλάντο, Φιλαδέλφια και κυρίως Νέα Υόρκη στην Ανατολή, Σακραμέντο, Μινεσότα και ...υπό την κάλυψη τραυματισμών, οι Λέικερς στην Δύση.
Μπορεί η λύση να είναι η αλλαγή του τρόπου διεξαγωγής των πλέι οφ, με τις 16 καλύτερες ομάδες να συμμετέχουν ασχέτως περιφερειών; Τροφή για σκέψη.
Φαβορί οι Σπερς μεν, αλλά...
Στα πλέι οφ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα μόνο σε ότι αφορά στους Σπερς. Ο τελευταίος μήνας και οι νίκες τους απέναντι σε ανταγωνιστές στα πλέι οφ, κατέδειξε πως παραμένουν η πιο επικίνδυνη ομάδα για μία σειρά αναμετρήσεων. Υπάρχει ομάδα στην Δύση να τους εκθρονίσει πριν συναντήσουν την Ατλάντα, το Κλίβελαντ του Λεμπρόν ή το Σικάγο;
Σε μία δύσκολη σεζόν, τα φετινά πλέι οφ μοιάζουν τα καλύτερα και πιο ισορροπημένα της σύγχρονης ιστορίας κάτι που μάλλον θα μας κάνει να ξεχάσουμε την κανονική διάρκεια και όσα δεν καταφέραμε να δούμε.
Για το ελληνικό ενδιαφέρον, η σεζόν ανήκε στον Γιαννάκη Αντετοκούνμπο που πλέον θα γίνει ο πρώτος Έλληνας ο οποίος θα ξεκινήσει βασικός σε σειρά πλέι οφ και ίσως σε λίγα.
.jpg)
