Διχασμός για Ιντέγε, "μαύρο" σε πέντε ξένους
Ο Θέμης Καίσαρης σχολιάζει τις ψήφους για τους παίκτες που οι αναγνώστες ψήφισαν πως θέλουν και του χρόνου στον Ολυμπιακό.
Ο λαός αποφάσισε, που λένε και οι νικητές την επόμενη μέρα των εκλογών. Το Contra.gr έδωσε το λόγο στον κόσμο , του ζήτησε να κρίνει τη φετινή παρουσία των παικτών του Ολυμπιακού με μια απλή ερώτηση: τον θέλετε στο ρόστερ της επόμενης σεζόν, ναι ή όχι; Η ανταπόκριση ήταν πολύ μεγάλη, αφού οι ψήφοι για κάθε έναν παίκτη πλησίασαν ξεπέρασαν τις 17.000.
Αρκετά σχόλια έλεγαν πως δεν μπορείς να πεις ναι ή όχι για έναν παίκτη χωρίς να ξέρεις ποιος θα είναι αυτός που θα τον αντικαταστήσεις. Όμως, αυτός είναι ο σωστός τρόπος αξιολόγησης. Να κρίνεις την παρουσία ενός παίκτη μέσα στη σεζόν χωρίς να μπορείς να υπολογίσεις το αν θα είναι καλύτερος ή χειρότερος αυτός που θα έρθει στη θέση του.
Το κορυφαίο δίδυμο Φορτούνης-Ρομπέρτο
Οι θριαμβευτές ήταν μάλλον αναμενόμενοι. Ο Φορτούνης ήταν ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού και ο Ρομπέρτο παρέμεινε η σταθερά της ομάδας. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς πως χωρίς τον Φορτούνη οι ερυθρόλευκοι δεν θα είχαν επιθετική λειτουργία και πως χωρίς τον Ρομπέρτο θα μπορούσαν να δέχονται γκολ σχεδόν σε κάθε ματς.
Ακόμα και χωρίς τα πέναλτι, ο Φορτούνης θα ήταν πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού με εννέα γκολ και με δέκα ασίστ είναι ούτως ή άλλως ο κορυφαίος δημιουργός του πρωταθλήματος. Ο Ρομπέρτο ήταν πολλές φορές αναγκασμένος στα λεγόμενα εύκολα ματς να κάνει επεμβάσεις σε τετ-α-τετ που κρατούσαν το 0-0 και έδιναν μετά το δικαίωμα στον Ολυμπιακό να πάρει εύκολα τον αγώνα. Απολύτως λογικό το 94% που κέρδισαν.
Η κλάση του Καμπιάσο
Τρίτος ήταν λογικός να ακολουθήσει η μεγάλη κλάση, ο Καμπιάσο. Ο κόσμος τον θέλει φανατικά και του χρόνου στον Ολυμπιακό. Και είναι σ’ένα βαθμό οξύμωρο, γιατί ο Καμπιάσο αφενός είναι 35 και αφετέρου έπαιξε λίγο. Βασικός μόλις σε δέκα απ’τα 25 ματς πρωταθλήματος και σε τέσσερα απ’τα οκτώ ευρωπαϊκά, ενώ ο Αργεντινός ήταν στην ενδεκάδα μόλις σε ένα απ’τα πέντε εγχώρια ντέρμπι των ερυθρόλευκων.
Είναι μάλλον σαφές πως ο κόσμος δεν τον χόρτασε και παράλληλα εκτίμησε τόσο την αγωνιστική εικόνα του Καμπιάσο όταν αυτός αγωνίστηκε και τη συμπεριφορά του όταν έμενε στον πάγκο ή εκτός αποστολής. Εξ ου και το 88% των θετικών ψήφων.
Η αναγκαιότητα του Καπίνο
Ο Καπίνο βρίσκεται στην 4η θέση, με ποσοστά παρόμοια του Καμπιάσο, προφανώς γιατί ο κόσμος τον εκτιμάει περισσότερο απ’όσους ανήκουν στο γκρουπ των “ψήφων της συμπάθειας”. Έτσι ονομάζω τους παίκτες που δεν αγωνίστηκαν πολύ και είναι εύκολο για όλους να τους δώσουν θετική ψήφο, αφού δεν απογοήτευσαν ούτε θεωρούνται απαραίτητα βασικοί του χρόνου.
Απολύτως λογικό ο Καπίνο να βρίσκεται τόσο ψηλά, αφού μόνο αυτός φαντάζει απαραίτητος. “Κάποια στιγμή ο Ρομπέρτο θα φύγει, ο Καπίνο είναι το μέλλον”, ήταν η σκέψη, που δεν μπορεί να γίνει για κανέναν απ’τους Βούρο, Ζντιέλαρ, Μπουχαλάκη και Κολοβό. Στις θέσεις τους ο κόσμος φαντάζεται καλύτερους παίκτες μπροστά τους και ταυτόχρονα ξέρει πως το να βρεις αξιόπιστο τερματοφύλακα δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Πάρντο, το Νο1 των μεταγραφών της επίθεσης
Είναι εντυπωσιακό πως ο Πάρντο βρίσκεται στην 5η θέση και είναι ο παίκτης της επίθεσης με τις περισσότερες ψήφους, μετά φυσικά απ’τον Φορτούνη. Με το 82% ο κόσμος έδειξε πως τον γουστάρει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο και υποθέτω πως τον φαντάζονται ακόμα καλύτερο στη δεύτερη σεζόν του στο λιμάνι.
Ο Κολομβιανός μάλλον βοηθήθηκε με την αναπόφευκτη σύγκριση που έγινε με τους Σεμπά, Ερνάνι. Και λογικό, αφού ο Πάρντο είχε τουλάχιστον δύο γκολ και τέσσερις ασίστ και φάνηκε περισσότερο απ’όλους στον όμιλο του Champions League, αφού σκόραρε στο Λονδίνο και είχε και τα δύο γκολ της νίκης με την Ντιναμό στο Φάληρο.
Αναγνώριση στα "εργαλεία"
Ακολουθούν τρεις παίκτες αμυντικών καθηκόντων, οι πρώτοι εκτός του Καμπιάσο που βρίσκουμε στη λίστα. Ελαμπντελαουϊ, Σαλίνο και Μιλιβόγεβιτς πήραν ξεκάθαρη ψήφο εμπιστοσύνης, με ποσοστά στο 8-%-82%.
Εντυπωσιακότερη όλων, η στήριξη στον Σαλίνο, έναν παίκτη που ποτέ δεν ενθουσίασε αλλά κατάφερε να πείσει τον κόσμο πως πρόκειται για ένα πολύ αξιόπιστο εργαλείο, που δεν θα γκρινιάξει όταν δεν παίζει, αλλά θα είναι εκεί να κλείσει τρύπες και να δώσει ασφάλεια στα άκρα της άμυνας ή ακόμα και στη μεσαία γραμμή.
Ο Ελαμπντελαουϊ με τον Μιλιβόγεβιτς βρίσκονται λογικά ψηλά. Έχουν πείσει για την αξιοπιστία τους δύο συνεχόμενες σεζόν και παρότι δεν ανήκουν στους παίκτες που ενθουσιάζουν, αποδεικνύεται πως ο κόσμος αναγνωρίζει τη χρησιμότητα των “εργαλείων” ή έστω είναι περισσότερο ικανοποιημένος απ’αυτά, παρά απ’τους “αρτίστες”.
Η μάχη Φουστέρ-Τσόρι
Στη λίστα ακολουθεί μια μάχη που εκπλήσσει. Ο Φουστέρ είναι οριακά πάνω απ’τον Τσόρι Ντομίνγκεζ. Σίγουρα δεν θα υπάρχουν πολλοί που θα θεωρούν τον Ισπανό μεγαλύτερη κλάση ποδοσφαιριστή απ’τον Αργεντινό, που άλλωστε ήταν ο ηγέτης του Ολυμπιακού τα προηγούμενα χρόνια.
Μπορεί και οι δύο να παίρνουν “ναι” απ’το 70% των ψήφων, όμως το έστω και οριακό προβάδισμα Φουστέρ κάτι δείχνει. Υποθέτω πως, με τους δυο τους σε προχωρημένη ηλικία, είναι μάλλον πιο εύκολο να φανταστεί κανείς τον Φουστέρ στον ρόλο της πάντα αξιόπιστης λύσης, παρά τον Τσόρι, που τελευταία έδειξε σημάδια κόπωσης και αδυναμία να προσφέρει αν δεν παίζει πίσω απ’τον επιθετικό, σε αντίθεση με τον Ισπανό που “χωράει” παντού.
Ο δικαιωμένος Σιόβας
Η ενδεκάδα των πρώτων κλείνει με τον δικαιωμένο Σιόβα. Ο Έλληνας αμυντικός έχει ακούσει τα μύρια όσα τις τελευταίες δύο σεζόν. Κι όμως, το φινάλε του 2015-16 τον βρίσκει να έχεις τις περισσότερες θετικές ψήφους για την επόμενη σεζόν απ΄όποιονδήποτε άλλον στόπερ στο ρόστερ των πρωταθλητών.
Επτά στους δέκα τον θέλουν και του χρόνου, άσχετα αν είναι ασφαλές να εικάσουμε πως αρκετοί εξ αυτών μπορεί να μην τον θέλουν ως βασικό.
Ευκαιρίες σε Ντουρμάζ-Πουλίδο
Μπουχαλάκης και Βούρος ακολουθούν σε δημοφιλία με τις “ψήφους συμπάθειας” που εξηγήσαμε πριν και μετά έρχεται το δίδυμο της δεύτερης ευκαιρίας. Τρίτη για τον Ντουρμάζ, δεύτερης για τον Πουλίδο. Ο Σουηδός έπεισε φέτος πως μπορεί να μην έχει την απαιτούμενη κλάση για να είναι τοπ παίκτης του Ολυμπιακού, μπορεί να μην έχει σταθερότητα, αλλά έπεισε πως έχει πράγματα να προσφέρει, δεν είναι για πέταμα.
Ο Πουλίδο απ’την άλλη έχει κερδίσει συμπάθειες. Αφενός ο κόσμος τον περίμενε πολύ καιρό κι απ’την άλλη έχω την αίσθηση πως η τεχνική του εκτιμάται σε σχέση με τον Ιντέγε. Δεν έχει γκρινιάξει, περίμενε πολύ για να φορέσει τελικά τη φανέλα του Ολυμπιακού, έμεινε εκτός μεγάλο διάστημα, λογικό είναι ο κόσμος που ψήφισε να θέλει να τον δει να παίρνει ευκαιρίες και του χρόνου.
Στήριξη σε Κασάμι
Ο Κασάμι είναι μια περίπτωση από μόνος του. Θεωρώ πως θα έπρεπε να βρίσκεται πολύ ψηλότερα απ’το να έχει ποσοστό κοντά στο 68%. Απ’την άλλη έχω την αίσθηση πως αν η ψηφοφορία είχε γίνει κάποια στιγμή νωρίτερα στη σεζόν ο Ελβετός θα βρισκόταν ακόμα πιο χαμηλά.
Όπως και πέρσι, ο Κασάμι εισέπραξε μεγάλη αμφισβήτηση απ’τον Τύπο, που φυσικά πέρασε και περνάει σε σημαντική μερίδα του κόσμου. Όμως, η απόδοσή του σε όσα ματς αγωνίστηκε το τελευταίο διάστημα νομίζω πως έπεισε αρκετούς πως είναι άδικο να παραγκωνίζεται και να θεωρείται αναλώσιμος.
Κολοβός και Ζντιέλαρ πήραν κι αυτοί τις ψήφους συμπάθειας. Για τον Σέρβο είναι βέβαιο πως θα βρισκόταν ψηλότερα αν η ψηφοφορία γινόταν στο διάστημα που έπαιζε και παρουσιαζόταν ως 100% έτοιμος παίκτης για την ενδεκάδα του Ολυμπιακού και πολύ ανώτερος του Κασάμι. Από εδώ και κάτω αρχίζουν τα δύσκολα.
Διχασμός για Ιντέγε
Ο Νιγηριανός διχάζει. Το 53% τον θέλει, το 47% όχι. Πραγματικό οξύμωρο για τον βασικό φορ μιας ομάδας που έκανε ρεκόρ σε σερί νικών, κατέκτησε το πιο εύκολο πρωτάθλημα, είχε πολύ καλή παρουσία στον όμιλο του Champions League και ο ίδιος σκόραρε στα ντέρμπι.
Ο Ιντέγε θα έπρεπε μ’αυτά τα στοιχεία να είναι πολύ πιο ψηλά. Δεν είναι γιατί αρκετοί του χρέωσαν τον αποκλεισμό απ’την Άντερλεχτ και κυρίως λόγω των χαρακτηριστικών του. Ιδανικός στην κόντρα, παίζει για την ομάδα, αλλά δεν λειτουργεί εύκολα σε μικρούς χώρους, δεν είναι μεγάλος φίνισερ, δεν δημιουργεί φάσεις για τον εαυτό του.
Σίγουρα προβληματίζει ένας διχασμός για την πιο ακριβή μεταγραφή του καλοκαιριού, τον πιο ακριβό φορ που έχει αγοράσει ο Μαρινάκης.
"Μαύρο" σε Μαζουακού, Μποτία, Ντα Κόστα, Ερνάνι, Σεμπά
Απ’τους 24 παίκτες που μπήκαν στη διαδικασία, μόνο πέντε έχουν περισσότερες αρνητικές ψήφους από θετικές. Και δεν είναι οριακά στο “όχι”, αλλά ο κόσμος τους έχει “μαυρίσει” στην ψηφοφορία. Το 67% δεν θέλει του χρόνου στην ομάδα τον Μποτία και τον Μαζουακού, το 73% δεν θέλει τον Ερνάνι, ενώ Ντα Κόστα και Σεμπά εισέπραξαν “όχι” απ’το 84%-85% των ψηφοφόρων.
Ο Μαζουακού είναι στην μπούκα εδώ και πολύ καιρό, με τον κόσμο να τον κατηγορεί πως νοιάζεται μόνο για τη μεταγραφή του και να μην του αναγνωρίζει τη δυσκολία που έχει το να είσαι σταθερός ως μοναδικός καθαρός αριστερός μπακ σε τέτοια ηλικία.
Ο Μποτία, έστω και μετά από δύο γεμάτες σεζόν, αναγνωρίστηκε ως παίκτης που δεν αγγίζει το επίπεδο που θέλει ο Ολυμπιακός από ξένο στόπερ, ενώ το ίδιο ισχύει και για τον Ντα Κόστα που ήρθε το καλοκαίρι, παρότι και οι δυο τους σκόραραν σε ντέρμπι. Τον Ερνάνι δεν τον έσωσαν ούτε τα δύο γκολ που πέτυχε στην Τρίπολη και κανείς δεν ξέρει πόσο πιο χαμηλά θα ήταν χωρίς αυτά, ενώ ο Σεμπά ήταν μάλλον αναμενόμενο πως θα έρθει τελευταίος και καταϊδρωμένος.
Ψήφοι που σκιαγραφούν τη σεζόν και δείχνουν τα "θέλω"
Προφανώς και οι ψήφοι δεν θα είναι αυτές που θα αποφασίσουν όταν θα έρθει η ώρα των επιλογών για τον Ολυμπιακό. Ο Σίλβα και η διοίκηση θα το κάνουν όταν θα έρθει η ώρα.
Μέχρι τότε, οι ψήφοι των αναγνωστών του Contra.gr σκιαγράφησαν εν πολλοίς την ερυθρόλευκη σεζόν, αλλά ίσως και τα “θέλω” της ομάδας για το καλοκαίρι. Καθόλου τυχαία στην πιο δημοφιλή οκτάδα βρέθηκαν μόνο δύο παίκτες απ’την επίθεση, ο Φορτούνης και ο Πάρντο. Καθόλου τυχαία δίχασε ο βασικός φορ και καταποντίστηκαν Ντα Κόστα και Μποτία, οι δύο ξένοι στόπερ, και οι δύο απ’τους τρεις παίκτες που ήρθαν το καλοκαίρι για τα άκρα της επίθεσης, ο Ερνάνι και ο Σεμπά.
