Επιλογή Παούνοβιτς, σημάδι αποτυχίας

Ο Θέμης Καίσαρης εξηγεί γιατί η επιλογή του Βέλκο Παούνοβιτς από τον Παναθηναϊκό για την αντικατάσταση του Γιάννη Αναστασίου, θα αποτελέσει σημάδι αποτυχίας.

04 ΝΟΕ 2015

Για περισσότερο από δύο χρόνια Παναθηναϊκός και ΑΕΚ ακολούθησαν παράλληλους δρόμους. Δεν βάδισαν στο ίδιο μονοπάτι γιατί οι μεν ήταν στη Superleague και οι δε σε κατώτερα σκαλοπάτια. Όμως, οι πορείες έμοιαζαν, ήταν παράλληλες.

Ομοιότητες Παναθηναϊκού και ΑΕΚ

Έξω απ’το χορτάρι είχαν ισχυρούς άνδρες που όμως δεν είχαν έρθει για να σπρώξουν λεφτά, αλλά για να κάνουν διαχείριση. Ο Αλαφούζος να εξυγιάνει οικονομικά, ο Μελισσανίδης να εξασφαλίσει υψηλά έσοδα στις χαμηλότερες κατηγορίες και να τα διαχειριστεί. Ο ένας στα δύσκολα έβαλε και το χέρι στην τσέπη, ο άλλος δεν το έχει κάνει ακόμα. Ο ένας περίμενε έσοδα απ’την Παναθηναϊκή Συμμαχία, ο άλλος απ’τα διαρκείας των οποίων οι τιμές έμειναν ψηλά, παρά τον υποβιβασμό.

Στον πάγκο Παναθηναϊκός και ΑΕΚ πήραν το ίδιο στοίχημα. Έλληνες προπονητές, στα 40 ή και πιο κάτω, με καριέρα και σε μεγάλη ομάδα του εξωτερικού, εντελώς άπειροι, με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ να είναι οι πρώτες ομάδες που μπαίνουν στο βιογραφικό Δέλλα και Αναστασίου κάτω απ’το "προπονητής". Και στο χορτάρι, ίδιο πλάνο: στοχευμένες και μετρημένες επιλογές ξένων, αρκετοί Έλληνες, σχέδιο για την ανάδειξη ταλέντων.

Ακόμα και στο φινάλε της διαδρομής, οι πορείες είχαν σχεδόν ταυτόχρονο timing. Ο Δέλλας έφυγε μετά την 7η αγωνιστική, ο Αναστασίου μετά την 9η. Ο ένας έκανε παρέλαση και έφυγε "γιατί δεν γινόταν αλλιώς", ο άλλος δεν πρόλαβε την 28η και έφυγε με ανακοινώσεις που δεν καθιστούν και βελούδινο το διαζύγιο.

Η ΑΕΚ άλλαξε με Πογέτ

Προς τι αυτή η σύντομη αναδρομή και η ανάδειξη κάποιων ομοιοτήτων μεταξύ Παναθηναϊκού και ΑΕΚ; Ο λόγος είναι πως στην επιλογή του επόμενου βήματος οι δύο ομάδες δείχνουν να παρεκκλίνουν. Αυτό είναι το πρώτο σχόλιο στο ενδεχόμενο ο επόμενος προπονητής του Παναθηναϊκού να είναι ο Βέλκο Παούνοβιτς.

Η ΑΕΚ χώρισε με το Δέλλα και τράβηξε άλλον δρόμο. Δεν πήρε ένα ίδιο στοίχημα, αλλά έφερε έναν προπονητή που είναι μεν νέος, αλλά έχει εμπειρία. Κανείς προπονητής δεν εγγυάται επιτυχία, ποτέ δεν ξέρεις πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, αλλά η επιλογή έγινε σε άλλη λογική. Ξένος, με μεγαλύτερο συμβόλαιο και προπονητικό μέγεθος, με περισσότερες παραστάσεις.

Ο Παναθηναϊκός στην ίδια λογική

Ο Παναθηναϊκός παίρνει (κατά τα φαινόμενα) τον Παούνοβιτς και μαζί του δείχνει πως δεν μπορεί να ξεφύγει απ’την επιλογή που έκανε πριν δύο χρόνια με τον Αναστασίου. Εξακολουθεί να μην μπορεί να δώσει ένα μεγαλύτερο συμβόλαιο, να μην μπορεί να προσελκύσει κάτι διαφορετικό, να πάει σε άλλη λογική. Δίνει ξανά το τιμόνι σε έναν πιτσιρικά, που κι αυτός θα έχει τον Παναθηναϊκό ως τον πρώτο σύλλογο που θα προπονήσει στην καριέρα του.

Σε καμία περίπτωση δεν προδιαγράφω την πορεία του Παούνοβιτς. Αλίμονο, τι μπορεί να προβλέψει κανείς όταν μιλάμε για προπονητή που θα αναλάβει πρώτη φορά σύλλογο. Στο χορτάρι θα φανούν όλα.

Η ανοχή τελείωσε

Μέχρι τότε όμως, ισχύει πως η ΑΕΚ άφησε πίσω της το "πρότζεκτ του πρωτοεμφανιζόμενου" στην πρώτη της σεζόν που βρίσκεται ξανά στη Superleague και ο Παναθηναϊκός αδυνατεί να το κάνει. Αδυνατεί παρότι τρέχει τη σεζόν που η ανοχή έχει τελειώσει. Αυτός ήταν ο τίτλος που βάλαμε στον Φάκελο του Παναθηναϊκού στο ξεκίνημα της σεζόν. Δύο μήνες μετά, αποδεικνύεται 100% σωστός.

Η ανοχή τελείωσε και το "τραγουδάμε χάσουμε-κερδίσουμε" έδωσε τη θέση του στο "θα παίξει η μπάλα η Θύρα 13, διώξ’τον, πως αλλιώς θες να στο πούμε για να το καταλάβεις". Η πρώτη σεζόν κύλησε χωρίς απαιτήσεις και στόχους, η δεύτερη το ίδιο, αλλά με προβληματισμό που δεν μπήκαν στόχοι, και στην τρίτη τα πράγματα είναι ζόρικα για τον Παναθηναϊκό.

When the going gets tough, the tough get going, λέει το αμερικανικό ρητό. Και ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να "σκληρύνει" τώρα που τα πράγματα ζόρισαν. Αδύναμος, ανήμπορος να πει "ΟΚ, πάει αυτό, πέρασε, πάμε τώρα να φέρουμε έναν προπονητή που να ξέρει". Όχι κάποιο μεγάλο μέγεθος, όχι κάποιον που παίρνει 1 εκατομμύριο ευρώ, αλλά έστω κάποιον που δεν θα μπει πρώτη φορά σε αποδυτήρια συλλόγου ως προπονητής.

Επέστρεψε στην ίδια αφετηρία, σημάδι αποτυχίας

Πιθανή επιλογή Παούνοβιτς θα σημαίνει πως ο Παναθηναϊκός έκανε κύκλο. Ξεκίνησε πριν δύο σεζόν με τον Αναστασίου, χωρίς λεφτά και γύρισε στο ίδιο σημείο, στην ίδια αφετηρία. Γιατί ενδιάμεσα απέτυχαν δύο πρότζεκτ.

Πρώτα η Παναθηναϊκή συμμαχία απέτυχε να φέρει έστω τα μισά απ’αυτά που προσδοκούσε ο Αλαφούζος όταν παρουσίασε το εγχείρημα. Και μετά απέτυχε η προσπάθεια στο χορτάρι. Όχι γιατί δεν έκανε τον Παναθηναϊκό πρωταθλητή, αλλά γιατί δεν τον μεγάλωσε ποδοσφαιρικά και οικονομικά. Δεν βγήκαν νέοι ποδοσφαιριστές και ταυτόχρονα η ομάδα έφαγε δύο δυνατά χαστούκια στους ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς, με τεράστιο οικονομικό κόστος.

Ίδια προβλήματα, χειρότερο κλίμα

Πληγωμένος απ’το διπλό ευρωπαϊκό φιάσκο του Αυγούστου, με άνοιγμα στο φετινό μπάτζετ. Με το κεφάλι να έχει κάνει πληγές απ’το κοπάνημα στον τοίχο για την επιλογή Εσιέν, με τη Λεωφόρο να προσελκύει κατά μέσο όρο λιγότερους από 10.000 θεατές και τον Παναθηναϊκό να βρίσκεται στην 4η θέση των εισιτηρίων, πίσω από Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ.

Σ’αυτόν τον Παναθηναϊκό έρχεται ο Παούνοβιτς. Σε τελείως διαφορετικό κλίμα απ’αυτό που έκανε το δικό του ξεκίνημα ο Αναστασίου. Όχι γιατί ο Αναστασίου ξεκίνησε χωρίς προβλήματα, αλλά γιατί το κλίμα γύρω απ’αυτά ήταν διαφορετικό. Ο κόσμος καταλάβαινε και πείστηκε να κάνει υπομονή. Δύο χρόνια μετά, τα προβλήματα είναι πάνω-κάτω τα ίδια, αλλά η υπομονή μικρότερη, ακριβώς γιατί ο κόσμος περίμενε πως πλέον τα πράγματα θα έχουν βελτιωθεί και τα δύσκολα θα έχουν μείνει πίσω.

Θετική εξέλιξη

Τα δύσκολα είναι ακόμα εδώ. Ο Παούνοβιτς θα κάνει ο,τι κάνει κάθε νέος προπονητής. Ένα μικρό restart, μια αλλαγή της ατζέντας αφού είναι σίγουρο πως θα μιλήσουμε στο επόμενο διάστημα για νέες διατάξεις, νέα ποδοσφαιρική φιλοσοφία και παίκτες που θα παίξουν περισσότερο από πριν. Ενδιαφέροντα πράγματα, αλλά δεν κρατάνε πολύ.

Κι απ’τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ξανά στην αρχή της σεζόν 2013-14, τότε η πολύ θετική εξέλιξη θα είναι στο τέλος της φετινής να βρίσκεται εκεί που τελείωσε τότε. Να έχει ζεστάνει τον κόσμο του, να έχει αναδείξει πρωταγωνιστές, να δείχνει υγιής και ίσως να έχει κυνηγήσει κάποια υπέρβαση στο Κύπελλο. Καλώς ή κακώς, το πολύ θετικό θα είναι απλώς μια επιστροφή στο παρελθόν, δύο χρόνια πίσω και όχι ένα βήμα μπροστά.

Οριακές καταστάσεις

Το κρίσιμο για τον Παναθηναϊκό είναι πως αν με τον Σέρβο δεν πάνε καλά τα πράγματα τότε θα δεν επιστρέψει απλώς στη σεζόν δύο χρόνια πριν, αλλά ακόμα πιο πίσω. Με ελάχιστα αποθέματα υπομονής και ανοχής απ’τον κόσμο, τα πράγματα μοιάζουν να είναι ξανά οριακά, όπως ήταν την πρώτη σεζόν Αλαφούζου, πριν έρθουν Νταμπίζας και Αναστασίου.

Όπως πάντα, το χορτάρι θα τα κρίνει όλα. Το καλό είναι πως το υπάρχον έμψυχο δυναμικό μπορεί να παίξει καλύτερα και να αναδείξει πρωταγωνιστές (ανάκαμψη Μπεργκ, σταθεροποίηση Νίνη, χρησιμοποίηση Λουντ και Καλτσά). Το κακό είναι πως μόνο αυτά είναι πιθανόν να μην είναι αρκετά. The ballroom days are over.