Κόκκινη κάρτα στους Πέπε του ποδοσφαίρου

Νομίζω πως δεν υπάρχει προηγούμενο. Για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία η κορυφαία στιγμή ενός τελικού ήταν μια διαιτητική αντίδραση.

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ έγραψε ιστορία όταν πρώτα στάθηκε πάνω απ’τον Πέπε και κούνησε το κεφάλι του με δυσπιστία και στη συνέχεια έβγαλε έξω τη γλώσσα του.

Το πλάνο φυσικά και έγινε viral και έγινε η νο1 σκηνή του φετινού τελικού του Champions League. Όμως, ο Κλάτενμεργκ δεν έδρασε, αλλά αντέδρασε. Και μπορεί να είναι λογικό να εστιάζουν όλοι στην κίνησή του, αλλά θα είναι τεράστιο λάθος να ξεχάσουμε τη δράση που την προκάλεσε.

ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ "ΠΡΟΣΕΧΕ"

Η δράση ήταν φυσικά η επιλογή του Πέπε να προσποιηθεί πως ο Καράσκο τον χτύπησε στο πρόσωπο. Αξίζει να θυμηθούμε πως ήταν η δεύτερη φορά που ο Βραζιλιάνος έπαιζε το ίδιο θέατρο. Το ίδιο ακριβώς είχε κάνει νωρίτερα, μετά από εναέρια μονομαχία με τον Φιλίπε Λουϊς.

Ο Κλάτενμπεργκ τότε τον προειδοποίησε αυστηρά. "Πρόσεχε" του φώναξε, δείχνοντάς του πως τον είδε και ξέρει τι έκανε.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΩΣ ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ

Τη δεύτερη φορά ο Άγγλος διαιτητής είναι φανερό πως δεν πίστευε αυτό που συνέβαινε. Στάθηκε πάνω απ’τον Πέπε κουνώντας το κεφάλι του. Η κίνηση με τη γλώσσα; Αποδοκιμασία αναμειγμένη με αυτοσυγκράτηση. Είναι φανερό πως ο Κλάτενμπεργκ ήταν έξαλλος με το δεύτερο θέατρο του Πέπε.

Κι εκεί είναι το πρόβλημα. Δουλειά των διαιτητών δεν είναι να είναι έξαλλοι. Δουλειά τους είναι να εφαρμόζουν τους κανονισμούς. Και το πρόβλημα είναι πως στη δράση του Πέπε ο Κλάτενμπεργκ είχε δεμένα χέρια. Δεν μπορούσε να αντιδράσει ως διαιτητής, παρά μόνο ως άνθρωπος, γι’αυτό και προέκυψαν αυτά που έκανε.

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΠΕ

Το είχα στο μυαλό μου απ’το Σάββατο το βράδυ, αλλά χθες είδα ήδη σχετικό κείμενο και στον Guardian. Το περιστατικό Πέπε-Κλάτενμπεργκ είναι η καλύτερη αφορμή για να μπει κι αυτό στα βιβλία των κανονισμών. Είναι καιρός να υπάρχει σαφής πρόβλεψη και τιμωρία για τους Πέπε αυτού του κόσμου, για όσους φανερά και απροκάλυπτα προσποιούνται χτύπημα εκτός φάσης για να επιτύχουν την αποβολή αντιπάλου.

ΙΣΩΣ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΛΕΨΙΑ

Κάποτε η βουτιά για πέναλτι περνούσε έτσι. Κάποια στιγμή έγινε κατανοητό πως θα πρέπει να υπάρχει σαφής κανονισμό που να τιμωρεί, έστω με κίτρινη, αυτόν που προσπαθεί με θέατρο να κερδίσει ένα τέτοιο πλεονέκτημα. Όποτε έχουμε κίτρινη γι’αυτόν που προσπαθεί με θέατρο να κερδίσει πέναλτι, κίτρινη γι’αυτόν που προσπαθεί να σκοράρει με το χέρι, αλλά τίποτα γι’αυτόν που προσπαθεί με θέατρο να αποβάλει αντίπαλο;

Δεν γίνεται. Το να κερδίσεις αποβολή προσποιούμενος πως σε χτύπησαν δεν είναι ελαφρύτερο παράπτωμα απ’το κάλπικο πέναλτι ή το κάλπικο γκολ. Είναι ισάξια "κλεψιά", αν όχι η μεγαλύτερη, αφού στερείς από έναν αντίπαλο παίκτη το δικαίωμα να συνεχίσει να παίζει, τον βγάζεις εκτός αγώνα.

Δεν έχει να κάνει με τον ίδιο τον Πέπε και αν αυτός είναι τόσο αδίστακτος που μπορεί να το κάνει δύο φορές στο μεγαλύτερο παιχνίδι της χρονιά και να μη δίνει δεκάρα. Το έχει κάνει κι ο Ριβάλντο, ο Μπίλιτς, και δεκάδες άλλοι. Έχουν μπει κανονισμοί ενάντια σε όλα τα ήδη της "κλεψιάς", αλλά αυτό, ίσως το χειρότερο όλων, παραμένει ατιμώρητο.

ΤΟ ΠΙΟ UNFAIR PLAY

Αν υπάρχει κάτι απ’τη φάση μεταξύ Πέπε και Κλάτενμπεργκ που δεν θα πρέπει να ξαναδούμε, αυτό είναι η αντίδραση του διαιτητή. Ας το κάνει όσες φορές θέλει ο Πέπε. Δικαίωμά του, όπως και όσων βουτάνε για να πάρουν πέναλτι. Αυτό που δεν πρέπει να δούμε ξανά είναι ένα διαιτητή να έχει μπροστά του έναν παίκτη που έχει προσπαθήσει δύο φορές να τον κοροϊδέψει για να κερδίσει αποβολή αντιπάλου, και να μην μπορεί να κάνει τίποτα εκτός από κινήσεις αποδοκιμασίες.

Το σύνθημα δεν είναι "όχι άλλο Πέπε", αλλά "όχι άλλο Κλάτενμπεργκ", όχι ξανά διαιτητής που δεν μπορεί παρά να ανεχτεί ίσως το πιο unfair play του ποδοσφαίρου.

ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΡΤΑ

Ο Κλάτενμπεργκ ήθελε όσο τίποτα να στείλει τον Πέπε στα αποδυτήρια. Δεν μπορούσε να το κάνει γιατί οι κανονισμοί δεν του έδιναν το δικαίωμα. Κι αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να συνεχιστεί. Δεν είναι υπερβολή σε ένα τάκλινγκ για να κερδίσεις κάρτα, δεν είναι υπερβολή σε ένα κράτημα για να κερδίσεις πέναλτι. Είναι προσποίηση πως κάποιος σε χτύπησε στο πρόσωπο για να κερδίσεις την αποβολή του. Δεν έχει καν να κάνει με κάτι ποδοσφαιρικό, είναι κάτι εκτός παιχνιδιού, είναι "εκτός φάσης".

Καιρός είναι να υπάρχει κανονισμός και γι’αυτό το είδους "θεάτρου". Και νομίζω πως η κίτρινη θα είναι μικρή τιμωρία. Κίτρινη για το γκολ με το χέρι, κίτρινη για θέατρο για πέναλτι, αλλά κόκκινη γι’αυτόν που προσπαθεί, ξεκάθαρα και πέρα από κάθε αμφιβολία, να κερδίσει κόκκινη για χτύπημα εκτός φάσης. Παθαίνεις αυτό που επιδιώκεις.

Αν απλώς υπερβάλλεις, κίτρινη. Αλλά αν χτυπιέσαι μπροστά στα μάτια του διαιτητή όπως το έκανε ο Πέπε, όπως το έχουν κάνει κι άλλοι στο παρελθόν, τότε ο διαιτητής θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να πει "ΟΚ, εσύ δεν μπορείς να συνεχίσεις να παίζεις".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Undecima: Το πεπρωμένο της Ρεάλ και του Ζιντάν