Τι να την κάνεις την εξυγίανση χωρίς ομάδα;

Πέντε συμπεράσματα προκύπτουν από τον εξευτελιστικό αποκλεισμό του
ΠΑΟΚ από τον Θρασύβουλο στο κύπελλο.

Πρώτον, είναι ολοφάνερο ότι πρέπει να συνδυαστεί η οικονομική εξυγίανση με την αγωνιστική ενδυνάμωση της ομάδας. Διότι τι να την κάνεις την εξυγίανση εάν η ομάδα φτάνει στα φαιδρά επίπεδα να μην μπορεί να αντιμετωπίσει τον Θρασύβουλο; Η διοίκηση Ζαγοράκη το πήρε το μήνυμα.

Δεύτερον, αποδεικνύεται ότι οι καλοκαιρινές μεταγραφές ήταν αποτυχημένες στην πλειοψηφία τους με ευθύνη και της προηγούμενης διοίκησης που έκανε τον σχεδιασμό με τον Γιώργο Παράσχο, αλλά και της νυν που τον υλοποίησε βάζοντας και την δική της σφραγίδα. Άφησαν τον Μίετσελ που έβαλε 14 γκολ στο πρωτάθλημα να φύγει και έφεραν τον Σάλμον. Επιεικώς απαράδεκτο. Ο Ουντέζε, ο Ίλιεφ, ο Βρύζας αχρείαστες μεταγραφές όπως φαίνεται μέχρι τώρα, ο Κνολ είναι έμπειρος, αλλά αργός, ενώ ο Λάκης δεν έχει κάνει την διαφορά που όλοι περίμεναν. Το ποσοστό επιτυχίας στις μεταγραφές ήταν τραγικό και είναι απαραίτητο να βελτιωθεί σημαντικά στις ερχόμενες μεταγραφικές περιόδους.

Τρίτον, υπάρχει ένα μείγμα παικτών στην ομάδα που αποτελείται από νέα… ταλέντα (π.χ. Ηλιάδης, Μπαλάφας, Μουμίν), που αποδεικνύουν όσο περνάει ο χρόνος ότι δεν δικαιώνουν ούτε στο ελάχιστο τις προσδοκίες παρότι παίζουν για τρίτη χρονιά στον ΠΑΟΚ και έμπειρους παίκτες, κάποιους μάλιστα “προχωρημένης” ηλικίας (Κωνσταντινίδης, Βρύζας, Γεωργιάδης, Λάκης κ.α.) που δεν έχουν κίνητρο, καθώς έχουν κάνει καριέρα, είναι επαγγελματικά καταξιωμένοι, οικονομικά τακτοποιημένοι, δεν έχουν ιδιαίτερες φιλοδοξίες και δίψα διάκρισης αφού είναι “κορεσμένοι” από τίτλους και η επαγγελματική τους σταδιοδρομία οδεύει προς το τέλος της. Δεν υπάρχει χειρότερο για μία ομάδα από το να έχει ποδοσφαιριστές χωρίς φιλοδοξίες (η φιλοδοξία και το κίνητρο στον αθλητισμό είναι το άλφα και το ωμέγα) και ταλέντα που… μένουν ταλέντα. Απουσιάζει η “μέση ηλικία” απ’ αυτό τον ΠΑΟΚ, οι πολλοί 25άρηδες, 26άρηδες, που θέλουν να ανελιχθούν επαγγελματικά και έχουν τις δυνατότητες να το κάνουν.

Τέταρτον, αυτή η ομάδα έστω με το υλικό περιορισμένων δυνατοτήτων που διαθέτει, φαίνεται καθαρά από την αρχή της σεζόν ότι είναι εντελώς αδούλευτη. Δεν έχει τους στοιχειώδης αυτοματισμούς στο παιχνίδι της και παίζει συνέχεια με γιόμες. Ευθύνη του Παράσχου αυτό, όπως και οι πολυδιαφημισμένες μεταγραφές των Βραζιλιάνων Άλαν και Μπαϊάνο (απλά τεχνίτης), αλλά και η επιλογή αντικατάστασης του Μίετσελ από τον Σάλμον.

Πέμπτον, η 11άδα του ΠΑΟΚ πρέπει να ξεκινάει από τον Χριστοδουλόπουλο. Αποδείχτηκε περίτρανα και με τον ΟΦΗ και στην Φυλή παρότι προερχόταν από μακροχρόνιο τραυματισμό. Μπήκε με τον ΟΦΗ προς το τέλος και έδωσε επιθετική πνοή, “γέμισε” την περιοχή των Κρητικών που τον αισθάνθηκαν… Μπήκε στην Φυλή στο δεύτερο ημίχρονο και επιτέλους έγινε απειλητική έστω και από σέντρες η επίθεση του ΠΑΟΚ.

Δυστυχώς στο ρόστερ του ΠΑΟΚ παίκτες με την ποιότητα του Φερναντέζ και του Χριστοδουλόπουλου δεν υπάρχουν πολλοί…