Δεν μασάει ο Ατρόμητος, ταιριάζει ταμάμ στην ΑΕΚ το 3-5-2

Τρομερά πράγματα βλέπουμε στη Super League Σουρωτή, στην οποία από άποψη ενδιαφέροντος παρακολουθούμε το πιο αμφίρροπο πρωτάθλημα των τελευταίων δεκαετιών. Είμαστε στην 9η στροφή και για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική ο Ατρόμητος βρίσκεται στην κορυφή.

Παρακολουθούμε ένα πρωτάθλημα στο οποίο το διπλό έρχεται δύσκολα και με αίμα, στο οποίο οι 4 μεγάλοι έχουν κάνει συνολικά μόνο δύο εκτός έδρας νίκες, αυτές του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ στη Νέα Σμύρνη και στο ουδέτερο του Περιστερίου επί της Λαμίας, στο οποίο ο ΠΑΟΚ (η ομάδα με τις μεγαλύτερες επενδύσεις σε όλα τα μέτωπα για να πάρει τον τίτλο από τον προβληματικό Ολυμπιακό), δεν μπορεί και δεν έχει κάνει νίκη εκτός έδρας.

Σ' αυτό το πρωτάθλημα υπάρχει και η ομάδα του Νταμίρ Κάναντι που δεν μασάει πουθενά.

Ο Ατρόμητος ήδη έχει πετύχει τρία διπλά, που δεν μπορείς να τα πεις απλά, αφού κέρδισε εκτός έδρας Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Ξάνθη χωρίς να δεχθεί γκολ. Στην Ξάνθη πήγε με καλή ψυχολογία μετά από το διπλό στο ΟΑΚΑ και έκανε εμφάνιση πρωτοπόρου. Διαχειρίστηκε το παιχνίδι και το πήρε όπως μια μεγάλη ομάδα.

Ήταν εξαιρετικά στημένος ο Ατρόμητος από τον Κάναντι, έβγαλε το ημίχρονο δίχως να δεχθεί μία ευκαιρία. Αρχικά διάβασε το παιχνίδι και εξουδετέρωσε όλα τα ατού της Ξάνθης και από τη στιγμή που δεν υπήρχε απειλή, από το 20ο λεπτό βγήκε μπροστά για να πάρει προβάδισμα. Είχε ευκαιρίες με στημένα στο 27ο και στο 29ο λεπτό, ευκαιρία σε ροή αγώνα με τον Ουάρντα στο 33ο λεπτό και με κεφαλιά του Ντιγκινί στο 39ο μέχρι να ανοίξει το σκορ με απευθείας εκτέλεση φάουλ του Αιγύπτιου στο 41ο λεπτό.

Δεν είναι απλό. Στην Ξάνθη έπαιξε ο Ατρόμητος, όχι με καμία άπειρη νεοφώτιστη ομάδα κατάφερε να βγάλει ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο δίχως να δεχθεί μία τελική και μαζί με το τέρμα του Ουάρντα να έχει 5 προσπάθειες για γκολ από το 27ο λεπτό μέχρι το 41ο.

Στην επανάληψη, χρειάστηκε όλο και όλο μόνο μία φορά να επέμβει ο πολύ καλός τερματοφύλακας που έχει η ομάδα του Περιστερίου. Ο Γιαννιώτης, στο 47ο λεπτό σταμάτησε τον Γέντριτσεκ.

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΝΙΚΗ

Προσέξτε, πήγε ο Ατρόμητος στην Ξάνθη, έκανε διπλό με τον τερματοφύλακα του να χρειάζεται να επέμβει μόνο μία φορά. Δεν πιστεύω πως αυτή τη στιγμή υπάρχει άλλη ομάδα στην Ελλάδα που να πάει στο συγκεκριμένο γήπεδο, να δημιουργήσει 8 "καθαρές" φάσεις για γκολ, να δεχθεί μόλις 2 και να κερδίσει εύκολα με 2-0 όπως έκανε ο Ατρόμητος.

Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να υπάρχει διάρκεια, μέχρι σήμερα όμως η ομάδα του Περιστερίου έχει πετύχει πολλά και ο τρόπος που νίκησε στα Πηγάδια αποδεικνύει πως δεν είναι ούτε σύμπτωση ούτε ατύχημα. Ο Ατρόμητος βρέθηκε απόλυτα δίκαια στην πρώτη θέση και την κρατάει.

Αυτή ήταν για μένα η μεγαλύτερη νίκη που πέτυχε εφέτος η ομάδα του Περιστερίου, γιατί για πρώτη φορά, είχε το βάρος του πρέπει, για πρώτη φορά η ομάδα του Κάναντι είχε κάτι ν' αποδείξει. Και το έκανε, απέδειξε πως είναι απόλυτα δίκαια στην κορυφή.

Είναι φανερό πως οι δύο διορθωτικές κινήσεις που έγιναν τις τελευταίες ημέρες έκαναν τη διαφορά. Ο Κάναντι δούλευε από το καλοκαίρι μία ομάδα ικανή να ανταποκριθεί και με τετράδα άμυνας και με διάταξη με τρία στόπερ. Δημιούργησε ένα δίδυμο ελληνικό με Ρισβάνη και Χατζηισαϊα, στο κέντρο άμυνας με δυνατά ψηλά παιδιά που μπορούν να κερδίσουν μάχες και στις δύο περιοχές, ο Μάνσον για την θέση "6" πιστεύω πως είναι και η καλύτερη μη διαφημισμένη μεταγραφή της χρονιάς, τα δύο μπακ Κιβρακίδης - Γιαννούλης έχουν ταχύτητα, πολλά ανεβάσματα και τη δυνατότητα να δώσουν πλάτος στις πλευρές και να απειλήσουν τον αντίπαλο, όμως στα πρώτα ισόπαλα παιχνίδια έλειπε η ποιότητα, η φαντασία στην δημιουργία και η ασφάλεια στο τέρμα.

Οι δύο τελευταίες κινήσεις με Ουάρντα - Γιαννιώτη έκαναν τη διαφορά.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ ΤΟΥ ΟΥΑΡΝΤΑ

Ο Γιαννιώτης έλυσε το πρόβλημα που υπήρχε στο τέρμα παρέχοντας ασφάλεια, ενώ ο Ουάρντα αποδεικνύει πως έχει μέσα του πολλή μπάλα, αλλά χρειαζόταν ένας προπονητής που να του βρει το ρόλο που τον βολεύει. Στον ΠΑΟΚ ο Ίβιτς συνήθως τον χρησιμοποιούσε ως εσωτερικό χαφ στο 4-3-3, έδειχνε πως ξέρει μπάλα, του έλειπε όμως η ουσία και η δύναμη για να κάνει τη διαφορά στη συγκεκριμένη θέση, ακόμα και όταν έπαιζε ως επιτελικός, εγκλωβιζόταν πάνω στα αμυντικά χαφ.

Ο Αυστριακός, σε τελείως διαφορετικές συνθήκες, του έχει δώσει έναν ρόλο που του επιτρέπει να κάνει διαφορά. Σε μία ομάδα που ξέρει να αμύνεται και όλοι οι παίκτες έχουν πρώτα αμυντική αποστολή και μετά επιθετικό ρόλο, ο Ουάρντα είναι αυτός που έχει και τις μεγαλύτερες ελευθερίες.

Μένει ψηλά όταν παίζει άμυνα ο Ατρόμητος και έχει το ρόλο του δημιουργού από τα αριστερά. Ο Ουάρντα είναι ελεύθερος, είναι ο πρώτος που παίρνει μπάλα όταν η ομάδα του ψάχνει την αντεπίθεση και εκμεταλλεύεται το χρόνο και το χώρο που έχει με την μπάλα στα πόδια.

Δίνει το δικαίωμα στον Ατρόμητο ν' αμύνεται και ταυτόχρονα όταν έχει την μπάλα να μπορεί να επιθέτεται με ποιότητα. Προσφέρει σίγουρο κράτημα μπάλας και απειλεί στην κατοχή, επίσης κάτι πολύ σημαντικό για μία ομάδα που έχει πολλά ικανά παιδιά στο ψηλό παιχνίδι, έχει καλά στημένα.

Στην Ξάνθη και τα δύο τέρματα μπήκαν από στημένα και οι παίκτες του Ατρόμητου κατάφερναν διαρκώς να παίρνουν κεφαλιές στην αντίπαλη περιοχή και να εκμεταλλεύονται τις καλές εκτελέσεις των Γιαννούλη - Ουάρντα. Συνολικά ο Ατρόμητος έκανε την τέλεια εμφάνιση και κέρδισε σαν μια ομάδα ικανή να πάρει τίτλο.

Γνωρίζω πως στην Ελλάδα είμαστε και συνολικά για μία ομάδα όπως ο Ατρόμητος η διάρκεια είναι κάτι δύσκολο, αν όμως πήγαινε κάποιους από τους 4 μεγάλους και νικούσε με αυτόν τον τρόπο στην Ξάνθη, θα μιλούσαμε για απόδειξη πως μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα. Ο Ατρόμητος έβαλε στα Πηγάδια τη δική του σφραγίδα και απέδειξε πως βρέθηκε δίκαια και όχι τυχαία στην πρώτη θέση.

ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΜΗΔΕΝ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΜΕ 3-5-2

Η ΑΕΚ έπαιζε με την πλάτη στον τοίχο στη Νέα Σμύρνη. Μετά από τρία παιχνίδια που δεν είχε καταφέρει να κερδίσει (ένας βαθμός), είχε την υποχρέωση να νικήσει. Αποδείχθηκε για ακόμα μία φορά φέτος πως το 3-5-2 της ταιριάζει, ειδικά όταν το εφαρμόζει με τριάδα στον άξονα τους γρήγορους Σιμόες, Γαλανόπολο, Μάνταλο.

Η συγκεκριμένη τακτική έφερε αμυντική ασφάλεια. Παίζοντας με τρεις στο κέντρο της άμυνας, δεν κινδύνεψε καθόλου από τις αντεπιθέσεις του Πανιωνίου, είχε εύκολη κατοχή και έχοντας εξασφαλισμένο το μηδέν πήγε σε ένα παιχνίδι που επί της ουσίας έπαιζε με τον εαυτό της.

Έδινε μία μάχη με τη δυσκολία που υπάρχει στην τελική επιλογή. Το κέντρο το είχε πάρει, οι Σιμόες, Γαλανόπουλος, Μάνταλος έμοιαζαν σαν να είχαν τακτικά μόνιμα αριθμητική υπεροχή από την τριάδα του Πανιωνίου. Ο Μασούντ δεν έμπαινε στις μάχες και ο Σιώπης ήταν πιο χαμηλά. Βάσει τακτικής, ο Πανιώνιος στο πρώτο ημίχρονο είχε αριθμητικό πλεονέκτημα στις πλευρές, γεγονός όμως που σε καμία περίπτωση δεν κατάφερε να το αξιοποιήσει και δεν φάνηκε στο γήπεδο.

Το παιχνίδι δεν έβγαινε για τον Πανιώνιο και στο ημίχρονο ο Γρηγορίου προσπάθησε να αλλάξει την κατάσταση πηγαίνοντας και αυτός σε ένα 3-5-2, στην πράξη δεν πέτυχε πολλά πράγματα πέρα από το να κάνει πιο δύσκολο για τους παίκτες της ΑΕΚ να βρουν καθαρή εκτέλεση.

Ο Χιμένεθ κατάφερε να πάει το παιχνίδι στη Νέα Σμύρνη σε μία λογική ότι το 0-0 είναι εξασφαλισμένο και αυτό που παίζεται είναι αν θα σκοράρει η ΑΕΚ. Γεγονός που αποτελεί επιτυχία και δεν συνηθίζεται στα παιχνίδια του Πανιωνίου.

Για τον ίδιο το ιδανικό σενάριο θα ήταν να καταφέρει να κερδίσει με γκολ του Αραούχο. Αυτό συνέβη, όμως ο τραυματισμός του Μάνταλου αλλά και του Τσόσιτς, δεν του επιτρέπουν να χαρεί. Κατ' αρχήν θέλω να εκφράσω την ευχή και τα δύο παιδιά να είναι καλά, ο Τσόσιτς ήρθε στην ΑΕΚ και αμέσως "κούμπωσε", ο Μάνταλος βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας του, παίζει πιο ώριμα από ποτέ, είναι αμαρτία να πάθει ξανά κάποια σοβαρή ζημιά.

ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΧΙΜΕΝΕΘ ΜΕ ΑΡΑΟΥΧΟ

Η ΑΕΚ είχε μεγάλη ανάγκη να συνδυάσει ένα σημαντικό διπλό με γκολ του Αραούχο. Συνολικά δεν παίζει άσχημα, βάσει της εικόνας του πρωταθλήματος που παρακολουθούμε. Με εξαίρεση τα παιχνίδια σε Τρίπολη και Ζωσιμάδες και στο πρώτο μέρος με τον Ατρόμητο, στα υπόλοιπα έχει καλή δημιουργία, βγάζει ένταση στην ανάπτυξη, προσπαθεί να δημιουργήσει επιθέσεις με κάτω την μπάλα και να εκμεταλλευτεί τους κενούς χώρους, δημιουργεί περισσότερες ευκαιρίες από αυτές που δέχεται, δεν έχει όμως το εύκολο γκολ.

Δεν υπάρχει ο ποδοσφαιριστής με την ικανότητα να τελειώσει με αυτοπεποίθηση τις επιθέσεις που χτίζονται. Επίσης, επειδή δεν υπάρχει και ψηλό φορ, δεν μπορεί να φέρει παιχνίδι μέσα στην περιοχή, όταν σηκώνει την μπάλα, η ακόμα να δημιουργήσει επιθέσεις έχοντας το φορ σαν στήριγμα.

Ο Αραούχο σκόραρε σ' ένα χρονικό σημείο που έμοιαζε με φάντασμα στο γήπεδο. Δεν ήξερε που να πάει, έδειχνε πως έχει τεράστιο ψυχολογικό πρόβλημα και άρχισε να σκέφτεται περισσότερο απ' όσο έπρεπε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η φάση που παίρνει την μπάλα στο πλάι, βγάζει εκτός περιοχής στα δεξιά όπως αμύνεται το βαρύ Μπανανά και αντί να τον περάσει πάνω στο τρέξιμο του, σταματάει χάνει τη φόρα του και κοιτάει τον Μπανανά, μέχρι που αντέδρασε ο στόπερ του Πανιωνίου και έβγαλε την μπάλα πλάγιο.

Ο Χιμένεθ ενώ η εικόνα του Αραούχο ήταν για να τον πετάξει στον πάγκο, τον κράτησε στο γήπεδο, η συνεργασία του με τον Μπακασέτα τού δημιούργησε την τέλεια φάση και ο Αραούχο πήρε την μπάλα πάνω στο τρέξιμο του, εκτέλεσε χαμηλά με πλασέ και νίκησε τον Κότνικ, που μέχρι εκείνο το σημείο έμοιαζε ανίκητος. Ειδικά η απόκρουση που κάνει στο σουτ του Μάνταλου στο 73ο λεπτό ήταν εντυπωσιακά δύσκολη.

ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΩΡΙΣ ΜΑΝΤΑΛΟ

Για το μέλλον της ΑΕΚ δεν μπορεί να γίνει καμία συζήτηση, αν δεν μάθουμε την κατάσταση του Μάνταλου. Είναι κομβικός ο τρόπος που παίζει ο αρχηγός της ομάδας, για τη συνολική λειτουργία της ΑΕΚ. Χωρίς να ξέρω τι τραυματισμό έχει ο Μάνταλος, δεν γίνεται να γράψω κάτι για τη συνέχεια της Ένωσης.

Για παράδειγμα πιστεύω πως πρέπει να χτίσει πάνω στο 3-5-2, αυτή η διάταξη της ταιριάζει και στην πράξη από την αμυντική ασφάλεια που έφερε χτίστηκε το διπλό στη Νέα Σμύρνη. Όμως χωρίς τον Μάνταλο, δεν μπορεί να δημιουργηθεί καμία τριάδα που θα μπορέσει να συνδυάζει αμυντική ασφάλεια με επιθετικότητα, δημιουργία και σίγουρη κατοχή. Η ΑΕΚ δεν δημιουργεί μόνο με τον Μάνταλο, αλλά αμύνεται κιόλας μέσα από την ασφαλή κατοχή που προσφέρει.

Το έγραφα και μετά από τα άσχημα αποτελέσματα, η εικόνα της στο γήπεδο δεν ήταν για να πάρει μόνο έναν βαθμό σε Ξάνθη και στο εντός με τον Ατρόμητο. Πλήρωσε σκληρά την άσχημη ατομική κατάσταση του Αραούχο και το γεγονός πως δεν υπάρχει ένα δυνατό κορμί για να μπορέσει να απειλήσει και με την μπάλα ψηλά.

Η ΑΕΚ είναι καταδικασμένη να παίζει με την μπάλα κάτω και να έχει καλά τον Αραούχο. Στη Νέα Σμύρνη κέρδισε ακριβώς με τον τρόπο που έπρεπε για να δημιουργηθεί δυναμική και να γίνει ξανά όπλο ο Αραούχο για τη συνέχεια. Αυτή την στιγμή όμως τα πάντα σταματάνε μέχρι να μάθουμε την σοβαρότητα του τραυματισμού του Μάνταλου.