Έγκλημα να φύγει ο Ζιντάν ακόμα κι αν αποκλειστεί

Στο πρωτάθλημα της Ισπανίας έφτασε στο σημείο να βάλει σαν στόχο την 4η θέση. Πρόσφατα ταπεινώθηκε από την Λεγκανές, σε ένα παιχνίδι που διακυβευόταν ο πιο εφικτός και πιθανότατα μοναδικός τίτλος που μπορούσε να διεκδικήσει και όμως αποκλείστηκε στο γήπεδο της, ενώ είχε κερδίσει με 1-0 στο πρώτο παιχνίδι και είχε προηγηθεί στο Μπερναμπέου. Δεν έχει καταφέρει να κερδίσει σε δύο παιχνίδια την Λεβάντε, πριν δώδεκα ημέρες ισοφαρίστηκε παρότι την κέρδιζε με 2-0.

Η Παρί των Νειμάρ, Εμπαμπέ, Καβάνι ερχόταν στο Μπερναμπέου σε μία εποχή που τίποτα δεν πήγαινε καλά για την Ρεάλ. Ο Ρονάλντο έχανε το ένα γκολ μετά το άλλο, κομβικοί παίκτες όπως οι Κρός, Μόντριτς, Μαρσέλο έχουν μείνει από δυνάμεις, βγάζουν τραυματισμούς και παρουσιάζονται σαν σκιά του εαυτού τους και τον Ίσκο να γκρινιάζει που δεν έχει πάρει τον ρόλο και τον χώρο που του αναλογεί.

Όλα αυτά με τον Ζιντάν να είναι με την πλάτη στον τοίχο και με ανοιχτό το κίνδυνο να βρεθεί εκτός Ρεάλ αν έρθει κάποιο σκληρό αποτέλεσμα. Σε αυτές τις συνθήκες λοιπόν, οι πρωταθλητές Ευρώπης υποδέχτηκαν την Παρί σε ένα παιχνίδι που έμοιαζε σαν ο τελευταίος χορός.

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ

Αναμφίβολα ήταν από αυτά τα παιχνίδια που ο πρωταθλητής είναι υποχρεωμένος να καταθέσει την ψυχή του. Έχουμε δει πολλές φορές σε αυτούς τους αγώνες ο πρωταθλητής να θέλει, να βγάζει με υπερπροσπάθεια κάποιες στιγμές από τον καλό του εαυτό, αλλά στο τέλος να φεύγει ηττημένος. Κάποιες στιγμές και ταπεινωμένος, αλλά οι έντονες αναμνήσεις από το ένδοξο παρελθόν, του προσφέρει ένα ισχυρό γόητρο.

Η Ρεάλ μπήκε για να χτυπήσει πρώτη, έμοιαζε σαν την διάθεση του έμπειρου μποξέρ. Να φοβίσει με κάποια χτυπήματα τον νεαρό μποξέρ, που σήμερα έχει περισσότερη δύναμη. Το έκανε, πίεσε ψηλά, αλλά δεν κατάφερε κάποιο σοβαρό χτύπημα και στο 33ο λεπτό ο Ραμπιό άνοιξε το σκορ.

Η αλήθεια είναι πως έγινε το σενάριο που φοβόμουν. Σαν ένας ποδοσφαιρόφιλος που συμπαθώ την Ρεάλ, δεν ήθελα να δω να ταπεινώνεται εμφατικά. Θα ήταν άδικο για την Ρεάλ που έχει πάρει τρία Τσάμπιονς Λιγκ τα τελευταία 4 χρόνια, που με τον Ζιντάν έγινε η πρώτη ομάδα που κατέκτησε δύο συνεχόμενες φορές την διοργάνωση να αποκλειστεί με βαριά ήττα στο γήπεδο της από το πρώτο παιχνίδι στην φάση των 16, σε μία εποχή που δεν έχει και κάποιον άλλο στόχο να διεκδικήσει. Θα ήταν άδικο για τον Ζιντάν να φύγει σαν αποτυχημένος.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ "ΣΚΟΤΩΣΕ"

Είχαν δημιουργηθεί όλες οι προϋποθέσεις για να "σκοτώσει" η Παρί την Ρεάλ. Δεν το έκανε και στο τέλος ήταν αυτή που έφυγε ταπεινωμένη. Δεν έχει τελειώσει τίποτα, αλλά στις συνθήκες που έγινε το παιχνίδι ή ήττα μοιάζει ντροπιαστική.

Μετά το τέρμα του Ραμπιό είχαν δημιουργηθεί οι συνθήκες να αναγκάσουν την Ρεάλ να πάρει ρίσκο και την Παρί να μπορέσει να κάνει την διαφορά χτυπώντας με την επιθετική τριάδα και τον Ραμπιό να βγαίνει τέταρτος από πίσω στον χώρο. Μεγάλο πλεονέκτημα που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί η Παρί, ήταν η απουσία του Καρβαχάλ και η χρησιμοποίηση του Νάτσο στον χώρο του Νειμάρ.

Το σενάριο έμοιαζε εφιαλτικό για τους φίλους της Ρεάλ, όμως η Παρί έδειξε λίγη, δεν την σκότωσε και η Ρεάλ αντέδρασε σαν πρωταθλήτρια. Αναμφισβήτητα σημαντικό ρόλο έπαιξε το πέναλτι που σφυρίζεται στον Σέλσο. Ο Αργεντίνος δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στην κομβική θέση "6" σε αυτό το υψηλό επίπεδο, δεν βοήθησε ούτε στην απελευθέρωση από την πίεση ψηλά της Ρεάλ, ούτε στο αμυντικό κομμάτι.

Στο 45ο λεπτό, δεν φαίνεται η πτώση του Κρος να προέρχεται από το χέρι του Σέλσο, όμως κάνει ένα αδικαιολόγητο λάθος να βάλει το χέρι του στο λαιμό του αντιπάλου και να οπλίσει το χέρι του ευνοϊκά διατεθειμένου προς την Ρεάλ διαιτητή, να δείξει την βούλα του πέναλτι.

ΝΙΚΗΣΕ ΣΤΗΝ ΣΚΑΚΙΕΡΑ Ο ΖΙΝΤΑΝ

Στην επανάληψη ο Ζιντάν πήρε την ταυτότητα του Έμερι. Γνώριζε ότι η ομάδα του δεν είναι καλά και πήγε σε διαχείριση του αποτελέσματος. Η Ρεάλ έπαιζε σαν το 1-1 να είναι θετικό αποτέλεσμα, το μεγάλο λάθος του Ισπανού τεχνικού ήταν πως δεν προσπάθησε να την νικήσει την Ρεάλ, πήγε και αυτός στην ίδια λογική. Πήρε και μία απόφαση που ο Ζιντάν την τιμώρησε. Έβγαλε τον Καβάνι, αφαιρώντας έναν επιθετικό, έβαλε στην θέση του τον μπακ Μουνιέρ, πέρασε φορ τον Μπαμπέ και πίσω του σε ένα παράξενο ρόλο τον Άλβες.

Θα μπορούσε να δικαιωθεί ο Έμερι, καθώς σε ένα ανέβασμα του Γιούρι και μία παράλληλη σέντρα η μπάλα πέρασε από τον Εμπαπέ και τον Νάβας, ο Άλβες έκανε προβολή με εξουδετερωμένο τον τερματοφύλακα αλλά δεν πρόλαβε την μπάλα. Ο Ζιντάν έκανε όμως την κίνηση που εκ του αποτελέσματος αποδείχτηκε κομβική. Είχε σβήσει μέχρι το 79ο λεπτό το παιχνίδι και αποφασίζει να παίξει το χαρτί του βγάζοντας Καζεμίρο, Ίσκο και περνώντας Βάσκες, Ασένσιο.

Έβγαλε το 6άρι του και το δεκάρι του και πέρασε στην θέση τους δύο εξτρέμ, πηγαίνοντας στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού με καθαρό 4-4-2 στην ευθεία. Τακτική που στέρησε από την Παρί επιθέσεις από τα άκρα και επέτρεψε να βρει επιθετικότητα η Ρεάλ. Μία παράλληλη σέντρα του Ασένσιο έφερε το 2-1, στην συνέχεια ο Μαρσέλο ολοκλήρωσε τον θρίαμβο και έδωσε καθαρό πλεονέκτημα στην Ρεάλ για την ρεβάνς.

ΔΕΝ ΤΟΥ ΒΓΗΚΕ

Η πρόκριση δεν κρίθηκε ακόμα. Η Ρεάλ θα έχει δύσκολη αποστολή και στο Παρίσι και δεν έγινε καλά, όμως πέτυχε να μείνει ζωντανή και να κερδίσει μία μάχη στην οποία είχαν δημιουργηθεί όλες οι προϋποθέσεις για να σκοτωθεί.

Γερή σφαίρα έφαγε ο Έμερι. Δεν πιστεύω πως θα υπάρχει για αυτόν επόμενη ημέρα το Παρίσι αν δεν τα καταφέρει στην ρεβάνς. Συνολικά δεν έχει βγει η συγκεκριμένη επιλογή στους ανθρώπους της Παρί. Πέρυσι γνώρισε τον ταπεινωτικό αποκλεισμό από την Μπαρτσελόνα, σύμφωνα πέρασε από σφαγείο, όμως και αυτός δεν διαχειρίστηκε καλά τον αγώνα και εγχώρια κατάφερε κάτι πολύ δύσκολο, να χάσει και το πρωτάθλημα από την Μονακό.

Φέτος στην καθημερινότητα υπάρχουν σοβαρά θέματα τα οποία δεν μπορεί ο ίδιος να επιλύσει και πάνε στην διοίκηση. Με τους παίκτες που έχουν έρθει το πρωτάθλημα δεν χάνεται, όμως στην Μαδρίτη φάνηκε πως πραγματική δουλειά προπονητή δεν έχει γίνει, παρουσίασε μία ομάδα με αδυναμίες που στηρίζεται αποκλείστηκα στους μεγάλους ποδοσφαιριστές.

Στο Μπερναμπέου η Παρί δοκιμάστηκε σε υψηλό επίπεδο, αποδείχθηκε πως δεν έχουν δημιουργηθεί ικανές βάσεις από τον προπονητή να κάνουν την Παρί πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ναι η τριάδα είναι καλή, αν βρουν την αντίπαλη άμυνα ψηλά μπορούν να οργιάσουν, όμως αμυντική ασφάλεια δεν υπάρχει. Μεταφορά από τον άξονα δεν είδαμε. Στοιχεία απαραίτητα για να πάρεις την κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν έδειξαν οι Αρεολά, Κιμπεμπέ, Μαρκίνιος, Γιούρι, Σέλσο πως μπορούν με προπονητή τον Έμερι να πάνε στην κορυφή της Ευρώπης.

Προσέξτε δεν ακυρώνω τον Έμερι. Έκανε σπουδαία δουλειά στην Σεβίλλη. Δείχνει όμως πως δεν έχει την απαιτούμενη προσωπικότητα, το κύρος για να ηγηθεί σε ρόστερ παρουσία μεγάλων και δύσκολων παικτών, να πάρει δύσκολες αποφάσεις και να εμπνεύσει ασφάλεια. Έχει αποδείξει πως είναι προπονητής για μία σκληρή δουλειά εργάτη, όπως αυτή που έβγαλε εις πέρας με μεγάλη επιτυχία στην Σεβίλλη. Ο άνθρωπος τρία Γιουρόπα στην σειρά πήρε, δεν μπορεί να είναι τυχαίος.

ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΜΕ ΖΙΝΤΑΝ

Ο καθένας όμως στον ρόλο του και στον τομέα του. Ο Ζιντάν πιθανότατα να μην κατάφερνε ποτέ να πετύχει σε μία δουλειά όπως αυτή στην Σεβίλλη, όμως για την Ρεάλ έχει αποδείξει πως είναι ο ιδανικός προπονητής και θεωρώ άδικη την συζήτηση για την επόμενη ημέρα της ομάδας. Ακόμα και αν έμενε έξω από την Παρί με δύο ήττες, άξιζε την ευκαιρία να πάρει τον χρόνο να κάνει τις αλλαγές που δεν τόλμησε το περασμένο καλοκαίρι. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που κατάφερε να πάρει δύο συνεχόμενα Τσάμπιονς Λιγκ.

Επίτευγμα που δεν έχει γίνει ξανά στον θεσμό. Δύο συνεχόμενα παγκόσμια κύπελλα συλλόγων, δύο συνεχόμενα Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ, ένα Σούπερ Καπ Ισπανίας. Έχει κερδίσει και στους 7 τελικούς που έχει παίξει και φυσικά το περσινό πρωτάθλημα μετά από 5 χρόνια. Συγνώμη αν δεν δικαιούται αυτός ο προπονητής, που σε ενάμιση χρόνο πήρε τα πάντα από δύο φορές να έχει μία αποτυχημένη σεζόν ποιος δικαιούται;

Ο αγώνας με την Παρί έδωσε τα εξής μηνύματα. Πως το Τσάμπιονς Λιγκ δεν αγοράζεται, κατακτάται με ποδοσφαιρική γνώση. Πως η Ρεάλ δεν θα παραδοθεί εύκολα και πως είναι σε θέση να πολεμήσει. Και πως μαζί με τον Ζιντάν μπορούν ακόμα να πετύχουν πολλά πράγματα, ακόμα και αν αυτά δεν έρθουν φέτος.