Η Ελλάδα πολεμάει ξανά

Η σουτάρα του Τζαβέλλα μας κρατά γερά στο κόλπο και μας έδωσε ένα γκολ βγαλμένο από χρυσό. Σίγουρα υπήρχαν πολλές δυσλειτουργίες όμως πρέπει να κρατήσουμε το πάθος και την ψυχή που έβγαλε η ομάδα. Έχουμε ζήσει την προηγούμενη προκριματική φάση, με διεθνείς ποδοσφαιριστές να μην έχουν συναίσθηση την βαρύτητα να φοράς το εθνόσημο και πρέπει να κρατήσουμε σαν ένα νέο θετικό στοιχείο την ψυχή που έβγαλαν οι διεθνείς μας.

ΔΩΣΑΜΕ ΚΑΙ ΦΑΓΑΜΕ ΞΥΛΟ

Δεν ήταν εύκολο αυτό που είχαμε να κάνουμε. Βρεθήκαμε πίσω στο σκορ απέναντι σε μία ομάδα με σαφώς μεγαλύτερη ποιότητα από την δική μας, που είχε την δυνατότητα να έχει κατοχή,αλλά και την ποιότητα να την αξιοποιήσει. Για να φτάσουμε στο τέρμα της ισοφάρισης χρειάστηκε να βγάλουμε πάθος και αυταπάρνηση.

Δώσαμε και φάγαμε ξύλο, είχαμε δύο καλές ευκαιρίες με τον Μήτρογλου και το σουτ του Φορτούνη που απόκρουσε ο Μπέκοβιτς και στην συνέχεια χτύπησε η μπάλα στο δοκάρι.

Ο Γερμανός τεχνικός άλλαξε σχήματα και ρόλους, έψαξε πολύ το γκολ της ισοφάρισης, οι ποδοσφαιριστές πάλεψαν και επιβραβευτήκαμε στην τελευταία φάση του αγώνα.

ΕΚΑΝΑΝ ΟΤΙ ΗΘΕΛΑΝ ΟΙ ΒΟΣΝΙΟΙ

Σίγουρα δεν ήταν όλα καλά, είχαμε προβλήματα στην ανάπτυξη, μεγάλες αποστάσεις και δεν υπήρχε σωστή μεταφορά μπάλας. Ειδικά το διάστημα από το 12ολεπτό μέχρι το γκολ που πέτυχε ο Πιάνιτς ήταν προβληματικό.

Τους προσφέραμε σε αυτό το κομμάτι του αγώνα ότι ακριβώς ήθελαν.Μ εγάλα νούμερα κατοχής, τροφοδότηση στον Τζέκο μέσα στην δική μας περιοχή και στημένες μπάλες. Στο 17', στο 22'και στο 24ολεπτό η μπάλα έχει φτάσει στον Τζέκο στην δική μας περιοχή και από τύχη δεν έχουμε βρεθεί πίσω στο σκορ.

Στο 22ολεπτό είχε την εκπληκτική εκτέλεση ο Χαΐροβιτς και στο 32ο λεπτό ο Πιάνιτς, ο καλύτερος σύγχρονος εκτελεστής στημένων στον κόσμο με απευθείας φάουλ έκανε το 0-1. Ήταν πολύ άσχημο το διάστημα από το 12ολεπτό μέχρι και το 32'που σκόραρε ο Πιάνιτς.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕ

Στην συνέχεια δώσαμε μάχη, σε αποστολή που δεν μας ταιριάζει. Δεν είναι εύκολο απέναντι σε αντίπαλο που έχει στην σύνθεση του 4 καθαρά χαφ, που ξέρουν τι να κάνουν με την μπάλα και πώς να δημιουργούν, να πρέπει πάση θυσία να φτάσεις στην ισοφάριση.

Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Αυτό που πετύχαμε είναι σπουδαίο. Παίζαμε με αντίπαλο που είχε μονάδες όπως ο στόπερ Σπάχιτς, ο Πιάντις, ο Λούλιτς, ο Χαιρόβιτς, και το επιθετικό δίδυμο Τζέκο, Ιμπίσεβιτς που έχουν υψηλή ποιότητα και ξέρουν πώς να δημιουργήσουν και να αξιοποιήσουν τους κενούς χώρους.

Είναι πολύ θετικό που είχαμε την ψυχή να παλέψουμε, που δώσαμε μάχη. Εδώ οφείλω να ξαναθυμίσω την προηγούμενη προκριματική φάση. Όταν φοράς το εθνόσημο δεν έχει μεγαλύτερη σημασία να πολεμήσεις, να το τιμήσεις από το να νικήσεις. Να είσαι γενναίος και να τιμάς με τον ιδρώτα σου το Εθνόσημο, πράγματα που δεν συνέβαιναν στην περασμένη προκριματική φάση και για αυτό υπήρξα σκληρός με τους διεθνείς μας.

ΤΑ ΕΥΕΡΓΕΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΚΛΑΜΠ

Ο κόσμος που ήταν στο Καραϊσκάκης, υποστήριζε με θέρμη τους ποδοσφαιριστές του Σκίμπε, γιατί τους έβλεπε να προσπαθούν, ακόμα και το μεγάλο διάστημα που ήταν πίσω στο σκορ. Και εδώ είναι το αποτέλεσμα του κλειστού κλαμπ. Το να νοιώσουν οι παίκτες πως είναι μέλος μίας ομάδας που πρέπει να πολεμήσουν για να επιτύχει και οι νέοι ποδοσφαιριστές που μπαίνουν σε αυτό το κλαμπ να αντιλαμβάνονται πόσο σπουδαία και δύσκολη είναι η κλίση από μόνη της και πως πρέπει να παλέψουν για να μονιμοποιηθούν.

Η μάχη δόθηκε και για μένα είναι κατόρθωμα, που χωρίς να έχουμε μεταφορά μπάλας, καταφέραμε να κερδίσουμε από τους Βόσνιους πολλές κάρτες, να δημιουργήσουμε δύο μεγάλες ευκαιρίες που αποσόβησε ο Μπέκοβιτς και στο τέλος να πανηγυρίσουμε τον βαθμό με την γκολάρα του Τζαβέλα.

ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΟΜΑΔΑ

Αναμφίβολα ο αγώνας με την Βοσνία ήταν ένα μεγάλο βήμα προς τα μπρος. Άκουσα προσεχτικά όσα είπε ο Σάμαρης πριν το παιχνίδι στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ. Ρωτήθηκε αν αντιμετωπίζουν το παιχνίδι σαν αγώνα 6 βαθμών.

Και είπε πως για εκείνο το σημαντικό είναι να δουν σε τι επίπεδο βρίσκονται, αν δηλαδή μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί απέναντι σε μία ομάδα όπως η Βοσνία. Και εδώ πρέπει να σταθούμε, γιατί αυτή η ομάδα ουσιαστικά είναι καινούρια.

Είναι αυτό που έμεινε μετά το τέλος της γενιάς του 2004 και από την εκκαθάριση που έγινε μετά την εξευτελιστική προκριματική διαδικασία που βιώσαμε. Μία νέα ομάδα, με φανερές αδυναμίες, που βγήκαν και στον αγώνα με την Βοσνία και κάποια πλεονεκτήματα, τα οποία μόνο αν γίνουμε ομάδα μπορούν να εξελιχτούν.

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟΝ ΑΞΟΝΑ

Και μιας και βρισκόμαστε στην αρχή μιας καινούριας προσπάθειας αποτελεί τεράστιο δώρο το γκολ του Τζαβέλα. Δημιουργεί συνθήκες για να υπάρξει ακόμα μεγαλύτερο δέσιμο μεταξύ των διεθνών και φυσικά μας κρατά στο κόλπο.

Σίγουρα, έχουμε σοβαρό θέμα στον άξονα, στην θέση των ανασταλτικών χαφ. Είναι λίγες οι επιλογές και όχι υψηλού επιπέδου. Ο Μανιάτης που έχει προσωπικότητα και παραστάσεις, παίζει χωρίς ομάδα και ο Σάμαρης δεν προσφέρει ποτέ όσα απαιτούνται και έχει μάθει η Εθνική μας να παίρνει από την συγκεκριμένη θέση.

Μοιραία υπάρχει μεγάλη πίεση στο κεντρικό αμυντικό δίδυμο και αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε σε μεταφορά μπάλας με μεγάλες μπάλες παρακάμπτοντας την μεσαία γραμμή. Στην πράξη ο μοναδικός τρόπος που είχαμε μεταφορά ήταν όταν έπαιρνε την μπάλα ο Παπασταθόπουλος και προσπαθούσε να κερδίσει μέτρα με μεγάλο ρίσκο.

Από την στιγμή που μείναμε στην μάχη ας κρατήσουμε την προσπάθεια, που αποτελεί τεράστιο κέρδος, γιατί είναι κάτι που δεν υπήρχε στην περασμένη προκριματική φάση και ας ελπίζουμε ο χρόνος να είναι υπέρ μας. Προσπάθεια για ελληνοποίηση του Ζέκα υπάρχει και είναι σημαντικό να βρει ομάδα ο Μανιάτης. Το επόμενο ραντεβού είναι δύσκολο στις 25 Μαρτίου στις Βρυξέλλες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Όταν πανηγυρίζουν μαζί Μανιάτης και Τζαβέλλας...

Λαμπάδα ίσα με το μπόι του Σωκράτη!

Είμαστε ακόμα 2οι και αντέχουμε!